ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
ยามสายในเอโดะแสงอาทิตย์สาดส่องแสงสีทองสวยงาม
ท้องฟ้าแจ่มใส ผู้คนส่วนใหญ่คึกคักร่าเริงตั้งใจปฎิบัติหน้าที่ของตน
แต่ชั้นสองของร้านแสน็คโอโทเซะ
กลับยังมีร่างของชายหญิงคู่หนึ่งและหมาน้อย(?)ตัวสีขาวขนนุ่มฟูฟ่อง
นอนเกลือกกลิ้งไปมาอยู่บนพื้น
"..อากินจัง..เมื่อไหร่จะมีงานซักทีน่อ..อั๊วหิวจะตายอยู่เลี้ยวน่อ.."ร่างอวบอิ่มของสาวน้อยยาโตะอายุย่าง19ปียังคงนอนเกลือกกลิ้งคาบสาหร่ายดองไว้ในปากเอ่ยถามผู้เปรียบเสมือนพ่ออีกคน
"..หิวมากนักก็ออกไปหาอะไรกินสิเหวย..คุณกินจะนอนอ่านซีคิดส์นา.."ร่างหนาเจ้าของเรือนผมสีเงินหยิกหยอยอย่างเป็นธรรมชาติเอ่ยออกมาอย่างหน่ายๆ
'ให้ตายเถอะน่อเป็นคุงลุงที่ไม่ล่ายเรื่องจริงๆเลยน่อ'ร่างบางเจ้าของเรือนผมสีชมพูขนมหวานแกมน้ำตาลคิดอยู่ในใจ
"..เหลียวอั๊วออกไปเลิงเล่นน่อ.."พูดจบสาวเจ้าก็คว้าร่มประจำกายแล้วเดินออกไปทันที
"..เออๆ..อย่ากลับมืดนักล่ะ..แล้วก็ห้ามไปตีกับเจ้าโซอิจิโร่มันด้วยล่ะ.."ชายหนุ่มอายุราวๆ32เอ่ยออกมาด้วยความเป็นห่วง
"..อั๊วรู้เลี้ยวน่อ..นี่ๆอากิ--" ร่างบางเดินกลับเข้ามาภายในตัวบ้านหรือสำนักงานร้านสารพัดรับจ้างแต่กลับถูกชายหนุ่มอีกคนเอ่ยขัดเสียก่อน
"..อย่ามาขอเงินของคุณกินนาเหวย..อย่าเชียวนา.."ชายหนุ่มเอ่ยขัดอย่างรู้ทันเขาลุกขึ้นจากโซฟาแล้วหันไปมองคางุระ
"..ชิ!..ลื้อนี่แสงรู้จริงๆเลยน่อ!.."ร่างบางเอ่ยอย่างขัดสจพลางมองกินโทกิตาขวาง
"..เป็นสาวเป็นนางขอเงินผู้ใหญ่..ควรทำยังไงห๋า!?.."กินโทกิยืนขึ้นแล้วยีหัวคางุระอย่างเอนดู
"..อากินจัง..อั๊วขอเงินไปซื้อสาหร่ายดองหน่อยล่ายมั้ยน่อ..ล่ายโปรดน่อ.."คางุระว่าพลางส่งสายตาออดอ้อนไปให้ร่างสูงที่ลูบหัวตนอยู่
'บ..บ้าชิบ..แบบนี้ไม่ให้ได้ยังไงเล่า..น่ารักแบบนี้น่ะ..'กินโทกิคิอยู่ในใจ
"..อ..เออๆ..ด..เดี๋ยว..คุณกินไปหยิบให้รอแปปนึงนะ.."ใบหน้าของกินโทกิขึ้นสีเล็กน้อยแต่ที่ใบหูกลับเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่าเห็นได้ชัด เขาเดินไปหยิบเงินในลิ้นชัดใต้โต๊ะทำงาน"..จะเอาเท่าไหร่ล่ะ.."เขาพูดโดยไม่มองหน้าคางุระงุดหน้าเก็บใบหน้าที่ขึ้นสีชมพูอ่อนแล้วนับเงินเงียบ
"..เลี้ยวแค่อากินจังเลยน่อ.."ร่างบางส่งยิ้มอ่อนโยนให้กินโทกิ
'เอาอีกแล้ว..หัวใจเรา..เต้นแรงอีกแล้ว'
"..อ่ะ..เอาไปสิ.."กินโทกิตัดใจยกเงินครึ่งนึงของทั้งหมดให้คางุระ"..อย่าใช้เปลืองล่ะ..นั่รค่าจ้างหล่อนนาเหวย.."กินโทกิตั้งสติได้แล้วก็หันไปทำหน้าตาปลาตายเหมือนเดิม
"..ขอบคุงน่อ..อากินจัง.."ว่าจบคางุระก็สวมกอดกินโทกิแล้วเดินออกจากบ้านไปยังร้านขายสาหร่ายดอง
.
.
.
.
.
"..อ่ะ..เลิงประสาอะไรของลื้อน่อ!!?.."ร่างบางที่ถูกชนเข้าอย่างแรงพูดอย่างหงุดหงิด ทั้งๆที่แรงกระแทกขนาดนั้นน่าจะทำให้สาวน้อยตัววเล็กๆแบบเธอล้มไปแล้วแท้ๆ แต่ฝ่ายที่ล้มกลับเป็นร่างของชายหนุ่มเจ้าของเส้นผมสีเกาลัดอายุประมาณ23เสียเอง
"..อะไรของเธอน่ะ..อยากโดนจับเข้าตารางมากรึไงกันห๊ะ!?.."ชายหนุ่มลุกขึ้นปัดฝุ่นที่เปรอะตามเสื้อผ้าออก
'เอ๊ะ!?..เดี๋ยวนะ..น่อหรอ?'ชายหนุ่มฉุกคิดขึ้นมาได้
"ยัยหมวยสาหร่ายเน่า!?"ร่างสูงเอ่ยอย่างตกใจทั้งๆที่วันนี้ตั้งใจจะไม่ทะเลาะกับใครแล้วแท้ๆ
--------------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น