ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Bleach]_All Ichigo Fc.

    ลำดับตอนที่ #98 : [Shot Fic] Bleach. เพราะมีหัวใจ / 415(คนแต่งมันเพ้อ)2

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.14K
      10
      4 พ.ย. 52

    free unlimited image hosting service

    อิจิโกะกำลังจะมาที่แห่งนี้ มาที่ฮูเอโก้ มุนโด้
    มาเพื่อช่วยเพื่อน ที่อุลคิโอร่าได้ลักพาตัวมาตามคำสั่งของไอเซ็น
    แม่หญิงคนนี้ มีพลังที่จำเป็นต่อท่านไอเซ็น
    อิจิโกะมีอะไรบางอย่างที่ท่านไอเซ็นสนใจ
    แต่ถ้าแม่หญิงหมดประโยชน์ก็ดูเหมือนว่า จะให้จัดการฆ่าได้
    แต่สำหรับอิจิโกะนั้นกับแตกต่างออกไป
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    อิจิโกะคือยมทูตที่ต้องมาเป็นอารันคาร์ตามความชอบของท่านไอเซ็น
    แต่ว่า
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    ด้วยจิตใจมุ่งมั่นไม่ยอมพ่ายแพ้
    ทำให้การเป็นอารันคาร์ไม่สมบูรณ์
    บางครั้งก็เป็นมนุษย์
    บางครั้งก็เป็นอารันคาร์
    .
    .
    .
    .
    .
    และนั้นคือจุดอ่อนที่ทำให้พวกยมทูตเข้ามาเอาตัวเจ้าไป......
    ช่วงชิงไปอย่างไม่มีวันกลับมาได้อีก
    เพราะเจ้าจะไม่มีความทรงจำช่วงตอนที่อยู่ฮูเอโก้ มุนโด้อีกต่อไป
    มันก็คงจะดีแล้วสำหรับตัวของเจ้าเอง
    คุโรซากิ อิจิโกะ.....
    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    +++++++++++++++++++++++++++++++++++
    +++++++++++++++++++++++++++
    ++++++++++++++++++++++
    ++++++++++++++++
    +++++++++
    +++
    “มีอยู่สองสิ่งที่ถูกสั่งห้าม”

    “!?”

    “สิ่งแรกคือกรังด์เรย์ ซีโร่ที่มีอยู่เฉพาะกับเอสปาด้าเท่านั้น และอีกสิ่ง”

    เสียงทุ้มเอ่อยออกมาอย่างใจเย็น

    “คือการปลดปล่อยของเอสปาด้าร์อันดับ 4 ขึ้นไป”

    อุลคิโอร่าที่ยืนอยู่บนยอดโดมได้กล่าวออกมาพร้อมกับสายตาที่จับจ้องอีกฝ่ายที่อยู่เบื้องล่าง
    คุโรซากิ อิจิโกะ ในสภาพที่ที่ใส่หน้ากากฮอลโลว์

    “เพราะไม่ว่าอย่างไหนก็มีอำนาจมหาศาลเกินไปจนอาจทำลายลาส์นอเช่ได้”

    “…..”

    ร่างสูงเพรียวในชุดขาวชูดาบของตนชี้ไปทางร่างบาง

    “จงปิดกั้น มูริซิเอลาโก้”

    “!?”

    คลื่นพลังของความมืดมนทั้งแรงกดดันวิญญาณอย่างมหาศาลได้โผพุ่งทะลักออกมาจนมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ร่างเล็กตะลึงถึงสิ่งนั้น

    พั่บ!!!

    ปีกสีรัตติกาลที่กลมกลืนกับท้องฟ้าสีดำโบกสะบัดเผยให้เห็นสิ่งที่อยู่ข้างใน
    รูปร่าง เครื่องแต่งกายได้แปรเปลี่ยน แต่มีสิ่งหนึ่งที่ยังคงเดิมคือ สีหน้าของหน้าตา
    .
    .
    .
    .
    .
    เย็นชา
    .
    .
    .
    .
    .
    “อย่าหวั่นไหว”

    “!?”

    เพียงแค่เอ่ยคำพูดทำเอาอิจิโกะถึงกับสะดุ้งแต่กระนั้นเขาก็ยังทำท่าจะสู้และรับมือ

    อุลคิโอร่ายังคงมองท่าทางของอิจิโกะตลอด

    “อย่าตั้งท่าหละหลวม เร่งเร้าความมุ่งมั่น อย่าคลายใจแม้ชั่วพริบตาเดียว”

    ///เพราะไม่อย่างนั้น เจ้าอาจจะตายโดยไม่รู้ตัว///


    ตูม!!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×