ลำดับตอนที่ #36
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : [Fic]หิมะสีเลือด, อุลXอิจิXกริม /6/
มาต่อของวันนี้ครับ สั้นไปหน่อยเพราะหมดอารมณ์
ร้อนอ่า..........
+++++++++++++++++++++++++
รู้หรือเปล่าว่าฉันคือใคร
รู้หรือเปล่าว่าฉันคือตุ๊กตา
ตุ๊กตาที่ไม่มีอะไรอยู่ข้างใน
ดังนั้นจึงโหยหา
โหยหาคนที่จะมาเล่นกับฉัน
โหยหา……..
จิตใจ ที่หวังจะได้มี
เพราะอยากได้อยู่กับเธอยังไงหละ
.
.
.
.
.
.
.
“ลงไปที่โลกมนุษย์ โดยที่ไม่ได้ขออนุญาต และก็ไม่ใช่เวรของตัวเจ้าเองด้วย”
เร็นจิพูด ตอนนี้ทั้ง 3 คน มีเร็นจิ กริมจอว์ และ อิจิโกะ นั่งรอเบียคุยะที่ออกไปทำเรื่องแก้ให้ร่างบาง
“ข้าจะโดนอะไรหรือเปล่าครับ...”
อิจิโกะเงยหน้าถาม จิตใจเริ่มหวาดอีกครั้ง
เร็นจิหันหน้ามามอง เขาจับมือเล็กนั้นเพื่อให้หายความกังวล
“ไม่เป็นอะไรมากหรอก ข้าว่าอย่างมากก็แค่โดนตัดเงินเดือนไปซะหละมั้ง”
ชายหนุ่มพูดแกมตลกเพื่อลดความเครียด แต่มันก็แค่นั้น
“เชอะ...ถ้าเป็นแค่นั้นได้ก็ดีนะซิ”
กริมจอว์กล่าว เขาเองก็กลัวว่าอิจิโกะจะโดนโทษหนักขนาดไหน
ทั้ง 3 คนก็ยังคงนั่งรอไปนาน ซักพักเบียคุยะก็เดินเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าที่ยังคงนิ่งเฉย
“หัวหน้า!!!”
“เบียคุยะ!!!”
“ท่านเบียคุยะ!!!”
ทั้ง 3 ต่างลุกขึ้นเกือบพร้อมๆกัน ต่างคนต่างเรียกแตกต่าง
เบียคุยะเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะของตนเอง
“โทษของคุโรซากิ อิจิโกะ คือต้องโดนขังในหอสำนึกตนเป็นเวลา 5 เดือน”
“!?”
“อะไรกัน แค่ลงไปแค่นี้ก็ถึงกลับต้องขังเชียวหรือ มันจะมากไปหน่อยมั้ง!!”
กริมจอว์โวยวายทันที เขาเดินไปอยู่หน้าโต๊ะของหัวหน้าตนเองด้วยอารมณ์ที่โมโหสุดขีด
“เจ้าไม่รู้หรือไง ว่าพวกเจ้าเดิมทีคืออารันคาร์ซึ่งเป็นศัตรูของเหล่ายมทูต”
ประโยคนี้ทำเอา ทั้งกริมจอว์และอิจิโกะ เงียบไปตามๆกัน
เป็นอารันคาร์แต่ไปอยู่กับยมทูตมันเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ ดังนั้นการที่จะทำอะไร
พวกเขาก็ต้องอยู่ภายใต้การดูแลของเหล่ายมทูตอยู่ดี
“เจ้าลงไปโลกมนุษย์โดยที่ไม่มีคำสั่ง การไปแบบนั้นทำให้พวกรอบข้างคิดว่าเจ้ายังคงติดต่อกับไอเซ็น”
เบียคุยะยังคงกล่าวต่อไปเรื่อยๆ
“ถ้าเจ้าอยากพิสูจน์ให้พวกนั้นเห็น เจ้าก็ต้องยอมจำนง คุโรซากิ”
เด็กหนุ่มได้หันหน้ามาสบตา
“ครับ ข้าจะยอมจำนงเพื่อพิสูจน์ให้พวกเขาเห็น ว่าข้าไม่ใช่อารันคาร์แล้ว”
.
.
.
.
.
ฉันคือตุ๊กตา
ที่รอคุณอยู่
.
.
.
.
.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ร้อนอ่า..........
+++++++++++++++++++++++++
รู้หรือเปล่าว่าฉันคือใคร
รู้หรือเปล่าว่าฉันคือตุ๊กตา
ตุ๊กตาที่ไม่มีอะไรอยู่ข้างใน
ดังนั้นจึงโหยหา
โหยหาคนที่จะมาเล่นกับฉัน
โหยหา……..
จิตใจ ที่หวังจะได้มี
เพราะอยากได้อยู่กับเธอยังไงหละ
.
.
.
.
.
.
.
“ลงไปที่โลกมนุษย์ โดยที่ไม่ได้ขออนุญาต และก็ไม่ใช่เวรของตัวเจ้าเองด้วย”
เร็นจิพูด ตอนนี้ทั้ง 3 คน มีเร็นจิ กริมจอว์ และ อิจิโกะ นั่งรอเบียคุยะที่ออกไปทำเรื่องแก้ให้ร่างบาง
“ข้าจะโดนอะไรหรือเปล่าครับ...”
อิจิโกะเงยหน้าถาม จิตใจเริ่มหวาดอีกครั้ง
เร็นจิหันหน้ามามอง เขาจับมือเล็กนั้นเพื่อให้หายความกังวล
“ไม่เป็นอะไรมากหรอก ข้าว่าอย่างมากก็แค่โดนตัดเงินเดือนไปซะหละมั้ง”
ชายหนุ่มพูดแกมตลกเพื่อลดความเครียด แต่มันก็แค่นั้น
“เชอะ...ถ้าเป็นแค่นั้นได้ก็ดีนะซิ”
กริมจอว์กล่าว เขาเองก็กลัวว่าอิจิโกะจะโดนโทษหนักขนาดไหน
ทั้ง 3 คนก็ยังคงนั่งรอไปนาน ซักพักเบียคุยะก็เดินเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าที่ยังคงนิ่งเฉย
“หัวหน้า!!!”
“เบียคุยะ!!!”
“ท่านเบียคุยะ!!!”
ทั้ง 3 ต่างลุกขึ้นเกือบพร้อมๆกัน ต่างคนต่างเรียกแตกต่าง
เบียคุยะเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะของตนเอง
“โทษของคุโรซากิ อิจิโกะ คือต้องโดนขังในหอสำนึกตนเป็นเวลา 5 เดือน”
“!?”
“อะไรกัน แค่ลงไปแค่นี้ก็ถึงกลับต้องขังเชียวหรือ มันจะมากไปหน่อยมั้ง!!”
กริมจอว์โวยวายทันที เขาเดินไปอยู่หน้าโต๊ะของหัวหน้าตนเองด้วยอารมณ์ที่โมโหสุดขีด
“เจ้าไม่รู้หรือไง ว่าพวกเจ้าเดิมทีคืออารันคาร์ซึ่งเป็นศัตรูของเหล่ายมทูต”
ประโยคนี้ทำเอา ทั้งกริมจอว์และอิจิโกะ เงียบไปตามๆกัน
เป็นอารันคาร์แต่ไปอยู่กับยมทูตมันเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ ดังนั้นการที่จะทำอะไร
พวกเขาก็ต้องอยู่ภายใต้การดูแลของเหล่ายมทูตอยู่ดี
“เจ้าลงไปโลกมนุษย์โดยที่ไม่มีคำสั่ง การไปแบบนั้นทำให้พวกรอบข้างคิดว่าเจ้ายังคงติดต่อกับไอเซ็น”
เบียคุยะยังคงกล่าวต่อไปเรื่อยๆ
“ถ้าเจ้าอยากพิสูจน์ให้พวกนั้นเห็น เจ้าก็ต้องยอมจำนง คุโรซากิ”
เด็กหนุ่มได้หันหน้ามาสบตา
“ครับ ข้าจะยอมจำนงเพื่อพิสูจน์ให้พวกเขาเห็น ว่าข้าไม่ใช่อารันคาร์แล้ว”
.
.
.
.
.
ฉันคือตุ๊กตา
ที่รอคุณอยู่
.
.
.
.
.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น