ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Bleach]_All Ichigo Fc.

    ลำดับตอนที่ #21 : [Fan Fic]: ดอกไม้ที่เหลือแค่ดอกเดียว/16/

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.27K
      18
      18 ธ.ค. 52

    มาแล้วครับ

    มา Up ต่อ หลังจากที่ไปบ้าเกมส์ Rockman X มา

    หวนอดีต คิดถึงเกมส์เก่า 555+

    แต่ยังไม่ได้เล่นเลยนะ แค่ไปเปิดสูบภาพ และดูคลิป Rockman X

    ชอบ Zero เหลือหลาย แต่ถ้าจิ้น Y ขอเอา Zero เป็นฝ่ายรุก X นะ 55555+

    รอให้ได้เพลย์1 และแผ่น+เซฟมาเล่นเถอะ รับรอง ผมหายตัวไปจากบอร์ดนานแน่นอน

    (ไอ้นี่ เล่นแล้ว สิงไปเลย)

    +++++++++++++++++++++++++++


    ที่ห้องรักษา ของโซลโซไซตี้

    ภายในห้องโถงมีชายหนุ่ม ที่มีรอยสักเต็มตัวและผ้าพันแผลที่พันอยู่แสดงให้เห็นว่าการปีได้ยืนรับลมที่หน้าต่าง
    เร็นจิยังคงคิดไปเรื่อยเปื่อย แต่สิ่งที่เขาคิดคือทำไมเด็กคนนั้นถึงได้กลายเป็นอารันคาร์ไปแล้วนะ

    “ยังคิดถึงอารันคาร์ตนนั้นอีกหรือ”

    เร็นจิถึงกลับสะดุ้งและรีบหันไปหาต้นเสียง

    “หัวหน้า”

    ผู้เป็นรองได้เอ่ย เบียคุยะที่ยืนอยู่ประตูสภาพของเขาในตอนนี้ก็ไม่ต่างกับเร็นจิเท่าไหร่นัก

    “อารันคาร์ผมสีส้มนั้นนะ ไม่ได้มีจิตที่จะต่อสู้กับข้าเลย”

    ผุ้เป็นหัวหน้าหน่วยได้เอ่ยพูดขึ้นมา ก่อนจะเดินมายังข้างในห้อง

    “อิจิโกะ เขามาที่โลกมนุษย์เพื่อที่อยากให้พวกเราฆ่าเขานะครับ”

    “!?”

    เบียคุยะถึงกลับนิ่ง เขาเองก็เพิ่งเคยจะได้ยินคำพูดนี้ของพวกอารันคาร์

    “คงมีเหตุผลอะไรซักอย่างซินะ”

    .
    .
    .
    .
    .
    .
    นึกถึงอารันคาร์ที่มีนามว่าอิจิโกะ ใบหน้าที่ยังดูอ่อนเยาว์
    ตอนที่ตายคงจะอายุยังน้อย
    ถ้าเป็นไปได้ ก็อยากเจออีกครั้ง
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    “อยากจะลองคุยด้วยกันอีก”

    ประโยคคำพูดนั้นทำเอาเร็นจิ เผลอยิ้มออกมา

    ///นั้นซินะ....อยากจะเจอและอยากคุยด้วยกันอีก///
    .
    .
    .
    .
    สายลมยังคงพัดพาทุกสิ่ง
    พัดพาใจข้าให้ปลิวหาย
    แต่กระนั้นก็ยังคง มิอาจที่จะลืมเจ้าได้
    ++++++++++++++++++++++++++
    .
    .
    .
    .
    .
    “หยะ...หยุดเถอะครับ ท่านไอเซ็น”

    เสียงใสได้ร้องห้าม เมื่อมีร่างสูงผู้ทรงอำนาจได้คร่อมและกระลังทำการขืนใจเขาเต็มที่

    “ฮึ...พอมีอารมณ์ความรู้สึกแบบมนุษย์มันก็สนุกไปอีกแบบหละนะ”

    ไอเซ็นกล่าว มือแกร่งได้จับรวบข้อมือบาง 2 ข้างของอิจิโกะ
    ก่อนที่ริมฝีปากนั้นจะประกบจูบอย่างเร่าร้อน

    “อื้อๆ”

    อิจิยังคงทั้งดิ้นทั้งแต่ต้าน แต่กระนั้นก็ไร้ผล
    ดวงตาที่มีสีน้ำตาลประกายได้เหลือบไปมอง อารันคาร์ที่เป็นเอสปาด้า ตนนึง
    ที่นอนราบไปกับพื้น สภาพที่เต็มไปด้วยบาดแผลของการถูกฟันและแทง
    ลมหายใจที่รวนริน

    “ท่าน...กริมจอว์....”

    ++++++++++++++++++++++

    แล้วเจอกันไหม่นะครับ

    950499541.gif 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×