ลำดับตอนที่ #136
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #136 : [Shot Fic] Bleach. เพราะมีหัวใจ / (คนแต่งมันเพ้อ)6จบหละนะ!!!
ร้องไห้!!!!
ในที่สุดก้อมาต่อได้จนจบซักที
มัวแต่ไปทำอะไรมา มัวแต่ลง Dojin นะดิ = ="
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ขาเรียวบางค่อยๆอ้าออกให้กว้างขึ้นเล็กน้อย
ถึงตัวยังคงสั่นให้เห็น การกระทำแบบนี้มันช่างน่ารักซะจริงๆ
“เดี๋ยวจะช่วยซักหน่อยนะ”
“!?”
ไม่ได้รอฟังคำตอบ มือแกร่งได้ใช้นิ้วค่อยๆสอดใส่เข้าไปในช่องทางของอิจิโกะทันที
“อึ๊ก!!!”
เด็กหนุ่มสะดุ้งเฮือกใหญ่ มือของเขาคว้าจับไหล่อีกฝ่ายแล้วจิกเพื่อระบายอารมณ์ทันที
ฮอลโลว์นั้นรับรู้ได้เพราะแรงบีบนั้นเขาเงยหน้ามองดูสีหน้าของอิจิโกะ
ที่ตอนนี้ทำท่าทรมานแต่ก็ยังไม่ร้องโวยวาย
///ถึงจะเจ็บยังไงก็ยังไม่ค่อยจะร้องเลยนะ สมกับเป็นเจ้าจริงๆ///
ริมฝีปากจูบโลมเล้าที่ลำคอผิวสีน้ำผึ้งเพื่อปลอบประโลม แต่นิ้วนั้นยังคงขยับจากหนึ่งเป็นสอง
“อะ....อา....”
ความเจ็บที่เกิดขึ้นไม่นานก็เริ่มกลายเป็นความเสียวซ่าน ซันเงสึรับรู้ได้อีกครั้งที่เขาเจอจุด จุดหนึ่งของข้างใน และท่อนล่างก็เริ่มตื่นตัวอีกครั้ง อิจิโกะเองก็ดูเหมือนจะพร้อมแล้ว
“เอาหละ ค่อยๆหละกันนะถ้าแรงไปคนที่เจ็บคือเจ้าเชียวนะ”
เด็กหนุ่มผิวซีดพูดหยอกเย้าเล็กน้อย เพราะเขาเห็นอารมณ์ของอีกฝ่ายกำลังลุกโชนอีกครั้งหนึ่งแล้ว
ร่างเล็กมองดูสิ่งนั้นอย่างอายๆ เขาค่อยๆลงไปนั่งและสอดใส่
“อือ....เจ็บ....”
เสียงหวานเอ่ย ใบหน้าแดงซ่าน
“คับชะมัด”
เสียงทุ้มพูดออกมา เขารู้แล้วว่าอิจิโกะคงทำเองไม่ได้แน่ แต่ก็แค่อยากแกล้งเฉยๆเท่านั้นเอง
มือแกร่งอีกข้างดันหน้าอกของอิจิโกะให้นอนหงายลงไปกับพื้นเย็น
“!?”
ดวงตาสีน้ำตาลนั้นสั่นไหว
“เอาหละนะ อย่าเกร็งหละอิจิโกะ ไม่งั้นนายจะเจ็บแน่นอน”
นิ้วที่เคยเบิกทางไว้ก่อน ได้ละออกมาและมีสิ่งที่ใหญ่และร้อนเข้าแทนที่
“อะ...อ๊า!!!”
เสียงหวานร้องออกมาทันที แต่แล้วก็โดนคนที่คร่อมอยู่ประกบจูบริมฝีปากบางทันที
“อื้ออออ!!!”
อิจิโกะทั้งเกร็งทั้งจุกแน่น มือของเขาได้จิกไหล่ของเด็กหนุ่มผิวซีดนั้นไว้
ระบายอารมณ์เท่าที่จะทำได้
“อึก....สุดยอดเลยนะ ข้างในของนายเนี่ย”
ซันเงสึกล่าว เขาค่อยๆขยับเข้าออกให้ช้าๆ ถึงน่าแกล้งเพียงไรแต่ก็ไม่อยากจะให้เจ็บมากไปกว่านี้
ร่างสูงได้คว้ามือเล็กไว้
“อิจิโกะ”
“อือ...”
“ข้ารักเจ้า”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
รู้แต่เพียงว่า
จะทำยังไง
ถึงจะได้เจ้ามากอดให้แนบแน่นเช่นนี้
.
.
.
.
.
.
“อ่ะ....อ๊า....อ๊า”
ภายในสถานที่แห่งนี้ มีเพียงสองร่างที่กำลังอยู่ในอารมณ์ที่ร้อนแรง
โอบกอดและกระแทกกระทั้น จูบอย่างดูดดื่ม ผสมไปกับคำพูดที่หอมหวานกลิ่นกายหยาดเหงื่อที่ไหลริน จนเด็กหนุ่มได้สลบไป ซันเงสึลุกขึ้นมาจัดแต่งเสื้อผ้าของตนเองให้เรียบร้อย เขาคว้าเสื้อสีดำของอิจิโกะไปวางคลุมบนตัวของเด็กหนุ่มยมทูต สายตาของฮอลโลว์ได้มองคนที่สลบอยู่นั้นอย่างอ่อนโยน
.
.
.
.
.
.
.
.
“เดี๋ยวข้ามา”
จบประโยคคำพุดนั้น ร่างของฮอลโลว์สีขาวได้หายไปทันที
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++
+++++++++
+++++++
+++++
++++
“ช่วยด้วย!!!!!คุโรซากิคุง”
ตึก ตึก ตึก
สิ้นเสียงร้องของหญิงสาว จู่ๆร่างกายที่แน่นิ่งของอิจิโกะได้ปรากฏสิ่งบางอย่างมาที่ทุกคนไม่คาดคิดมาก่อน
ข้ามานี้เพื่อบดขยี้และทำลายทุกสิ่ง
เพราะมีหัวใจ ข้าจึงริษยา
เพราะมีหัวใจ ข้าจึงตะกละตะกลาม
เพราะมีหัวใจ ข้าจึงละโมบช่วงชิง
เพราะมีหัวใจ ข้าจึงหยิ่งผยอง
เพราะมีหัวใจ ข้าจึงดูแคลน
เพราะมีหัวใจ ข้าจึงโกรธเกรี้ยว
เพราะมีหัวใจ
ข้าจึงปรารถนาทุกสิ่งที่เป็นเจ้า......
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ต่อไปจะทำไรต่อดีหนอ....
เหนว่ามีเควสขอท่านเบียอิจิ ด้วยหละ = ="
ปล.อ่านยังไงคงรู้นะครับบบบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น