ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Bleach]_All Ichigo Fc.

    ลำดับตอนที่ #116 : [Shot Fic] Bleach. เพราะมีหัวใจ / (คนแต่งมันเพ้อ)5

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.29K
      5
      9 พ.ย. 52


    Shot Fic Bleach. เพราะมีหัวใจ

    Hollow & Ichigo.

    เริ่มเข้าสู่ Nc. =[]=!!!

    free unlimited image hosting service

     

    +++++++++++++++++++

    เพราะข้ารู้ดียิ่งกว่าอะไร
    ตัวของเจ้า
    ร่างกายของเจ้า
    ล้วนแล้วมีแต่คนปรารถนาครอบครอง
    ล้วนแล้วอยากกลืนกิน
    แม้กระทั้งตัวข้าด้วย
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    “อึ่ก...หยุดซักที”

    หมดความอดทน เด็กหนุ่มถึงกลับพูดออกมา มือบางทั้ง 2 ข้างได้ปัดและพยายามผลักออก
    อย่างเต็มที่
    แต่กระนั้นก็ยังไม่อาจจะต้านแรงของเด็กผิวสีซีดได้ ฮอลโลว์อิจิโกะแสยะยิ้ม เขาจับคว้ามือของอิจิโกะมากัดเม้มเบาๆที่หลังมือ

    “ไม่ว่ายังไง นายก็เป็นแค่ราชาที่ไร้เดียงสาจริงๆนั้นแหละ”

    การกระทำดังกล่าวทำเอาคนที่ถูกคร่อมอยู่หน้าแดงทันที แต่ก็ต้องสะดุ้งเฮือกใหญ่เมื่อรับรู้ถึงความเย็นจากมืออีกฝ่ายเข้ามาลูบคลำตามลำตัวและทำท่าจะเลื่อนลงไปข้างล่างซะด้วย

    “มะ...ไม่”

    รับรู้ถึงสถานการณ์ที่ไม่ดี ก็ยิ่งดิ้นรนขัดขืนหนักกว่าเก่า

    “ชิ ดื้อจริงๆ”

    คนที่เหนือกว่าบ่นเล็กน้อย ก่อนจะก้มลงมอบเพลงจูบที่หนักหน่วง อิจิโกะเบิกตาค้างอย่างตกใจและไม่ทันระวัง ริมฝีปากจึงถูกฉกชิงไปอย่างง่ายดาย
    ปลายลิ้นร้อนนั้นได้ตวัดหยอกล้อกับลิ้นของร่างบางอย่างสนุก ด้วยการที่โดนจูบหนักเข้าจึงทำเอาฝ่ายที่นอนถึงกลับเริ่มเคลิ้มไปทันที เด็กหนุ่มในชุดขาวเหมือนจงใจที่จะทำให้อารมณ์ของอิจิโกะเตลิด

    “อืม.....อือ”

    เสียงครางเล็ดลอดออกมา แสดงว่าเขากำลังเคลิ้มได้ที่ จนไม่ได้รู้เลยว่าชุดของตัวเองถูกถอดออกไปแล้ว ทั้งจูบทั้งไซร้เท่าที่ใจอยาก

    “อิจิโกะ....”

    เสียงทุ้มกระซิบตรงใบหู แค่นั้นก็ทำเอาเด็กหนุ่มยมทูตสะท้าน

    “ข้าอยากได้เจ้า จะได้ไหม”

    คำขอได้เอ่ย อิจิโกะนิ่งไปชั่วครู่ ในตอนนี้เขาโดนปลุกอารมณ์จนยากจะดับได้แล้ว
    อีกทั้งตัวเขาเองก็ได้ตายไปแล้วด้วย มือทั้ง 2 โอบกอดคอร่างสูงไว้ เขาได้ซุบไปยังอกกว้างนั้น เหมือนยังกลัวๆ อีกฝ่ายก็เข้าใจกับท่าทีแบบนี้ เขาดึงให้คนที่นอนมานั่ง แล้วโอบกอดไว้

    “ถ้านายกอดฉันแล้ว นายจะไปแทนฉันซินะ”

    คำถามนี้ทำเอาร่างสูงนิ่งไปทันที แต่เขากลับกอดให้แน่นกว่าเดิม

    “เจ้าน่าจะรู้นะ อิจิโกะ”

    “!?”

    “คนที่ทำให้นายตาย ฉันจะไม่ให้อภัย”

    จู่ๆก็มีแรงกดดันวิญญาณมหาศาลพุ่งออกจากร่างกายของฮอลโลว์คนนี้
    อิจิโกะถึงกลับสั่นไปด้วยความหวาดกลัว เพราะเป็นวิญญาณจึงไม่สามารถต้านได้

    “จากนี้เรียกข้าว่า ซันเงสึซะ”

    “เอ๋.....”

    มือแกร่งที่เคยโอบกอดได้ละออกไป ข้างหนึ่งจับเคยชางของอิจิโกะแล้วมอบจูบให้อีกครา
    และเลื่อนต่ำลงมาที่ยอดอกสีชมพูกัดเม้มจนแข็ง

    “อ๊ะ!!! อยะ....อย่า”

    อิจิโกะดิ้นไปดิ้นมา ชุดสำดำของยมทูตนั้นเลื่อนลงถึงปลายเท้าเผยให้เห็นสีผิวที่เป็นสีน้ำผึ้ง
    ซันเงสึได้ขยับอุ้มอิจิโกะให้มานั่งตักตัวเอง อีกทั้งยังเอามือมาลูบตรงน่องขาขาว
    อิจิโกะเองก็ยังคงพยายามหนีออกจากอ้อมกอดนั้นให้ได้

    “อยู่นิ่งๆหน่อย”

    ด้วยการพูดที่ดูเหมือนโมโห เด็กหนุ่มจึงเลิกดิ้นแต่ก็ยังมีการขัดขืนเล็กๆน้อยๆ
    มือแกร่งที่เย็นจับลูบไปยังส่วนที่อ่อนไหว ที่มีอาการแข็งตัวตั้งแต่แรก

    “อ๊ะ!!!”

    ยมทูตผมสีส้มเผลอร้องออกมา

    “ฮึ ก็มีอารมณ์ซะเต็มที่เลยนี่นา”

    ซันเงสึยิ้มอย่างดูกวนๆ เขาทั้งลูบทั้งขยับ เบาๆและสลับอย่างรุนแรง

    “อ๊ะ….อา.....พะ....พอเถอะ”

    จะพูดยังไงก็ไม่มีทางฟัง ซันเงสึใช้นิ้วเกลี่ยที่ยอดปลายแค่นั้น เด็กหนุ่มก็ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา
    ทันที

    “ฮะ....ฮ่า....”

    อิจิโกะแทบทรุด ไม่รู้ว่าตอนไหนที่เขาได้โอบกอดอีกคนไว้แน่นเพราะเกิดจากอาการเกร็ง

    “ออกมาเยอะนะ แถมยังช้ากว่าที่ข้าคิดไว้เสียอีก”

    เด็กหนุ่มผิวสีซีดพูดเสร็จก็จูบที่ริมฝีปากบางอีกครั้ง เขาชำเลืองมองเห็นว่าตัวอิจิกะยังคงต้องการอะไรบางสิ่ง

    “จะต่ออีกหรือเปล่า”

    “เอ๋...?”

    อิจิโกะตะลึงกับคำถาม ดวงตาผิดมนุษย์ยังคงนั่งรอคำตอบ

    “ฉันจะให้นายทำเองดีกว่า มันคงจะดีที่สุด”

    “ทำเอง...”

    อิจิโกะหน้าแดงแปร๊ดยิ่งกว่า ตอนนี้ร่างกายเหมือนกำลังโหยหาอะไรบางสิ่งจากคนข้างหน้า
    และมันทรมานไม่น้อยถ้าคนข้างหน้าไม่ได้มอบให้เขา

    “เอาง่ายๆ อ้าขาออกซะซิ”

    ซันเงสึพูดเฉยๆ อิจิโกะที่ยังอยู่บนตักยังคงอึ้งกับคำพูดแต่ตอนนี้อารมณ์เขามันโหยหายิ่งกว่าอะไร จึงต้องทำตามคำพูดนั้น

    “อะ...อืม”

    +++++++++++++++++++++++++++ 

    คงรู้นะ ว่าทำยังไงถึงจะอ่านได้ =w=

    ยังๆ นี้แค่เริ่มๆ อีกตอนก็จบแล้วหละครับ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×