คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #40 : [IMITATION BLACK] Ver.Reborn 182769 !!!
อ๊ากกกกกกกกกกกก ย๊ากกกกกกกกกกกกกและว๊ากกกกกกกกกกกกก!!!
เสร็จแล้วเว้ยเฮ้ย เสร็จซักที TT [] TT /// อยากร้องไห้เลยเรา
กว่าจะทำได้ ต้องปรับเปลี่ยน วาด ท่าน มุคุโร่ ใหม่ เมื่อเห็นมีคนติ
แต่ทำไปทำมา ก็กลับกลายแย่กว่า ?
เอาเถอะ ฮึๆๆ ขอให้ทุกท่านดูให้เต็มอิ่มก็พอและ >///<
เตือน ภาพเยอะมากๆ ขอบอก
สุดท้ายนี้.....
เม้นกันมั้งนะครับ~!!!
ฮิบาริ เคียวยะ No.18
โรคุโด มุคุโร่ No.69
ซาวาดะ สึนะโยชิ(ด้าน Dark.) No.27
เฝ้าถามกลับใจตนเองเรื่อยไป.....
เหตุใด ทำไมชีวิตนี้ถึงได้บิดเบี้ยว
นั้นนะ เป็นเพราะเธอหรือเปล่า....
ตัวฉันเองก็เช่นกัน....
เริ่มรับรู้ว่าความรู้สึกนั้นได้จมลงไปสู่ความมืดที่ไร้หนทางจะต่อต้าน
นั้นนะ เพราะเธอใช่ไหม....
ความจริง ฉันอยากบอกเธอตั้งนานแล้วหละว่า
นี่นะคือสิ่งเดียวที่ฉันจะบอกให้รับรู้ไว้เสมอ....
ไม่ว่าจะทำอะไร ก็ไม่มีทางที่จะหยุดฉันได้
นอกจากว่า.....
เธอกล้าที่จะฆ่า นภาที่เธอรักยิ่งกว่าสิ่งใด....
การรักคุณและการถูกคุณรัก มันเริ่มทำให้ผมแทบบ้า
ทั้งรสจูบที่แสนหวานผสมไปกับความร้อนแรงที่ลุกโชน
มันกลับกลายเป็นของปลอม
สติและความรู้สึกที่เริ่มเลือนหายไปทีละนิด
แต่กระนั้นความจริงก็ปรากฏบนสีดำ
ตัวเธอที่แสนอ่อนโยนไปอยู่ยังที่ใดกันนะ
ใครกันที่ได้ซ่อนเธอไว้....
สิ่งที่เรามองเห็นตอนนี้ คือเธอผู้แสนเอาแต่ใจและอารมณ์ร้าย
แต่ก็ยังคงความงาม จนพวกเรามิอาจจะต่อต้านได้
แต่ทุกวันฉันก็ยังเชื่อ ว่าเธอจะกลับมาเป็นเหมือนเก่า
เพราะเชื่อ ฉันจึงปล่อยมือเธอเพื่อไม่ให้ผูกมัดไปมากกว่า
เกรงกลัวเธอว่าจะจากฉันไปอีก....
หากว่าครั้งนี้ มันคือความรักที่ไม่คู่ควรกับฉันจริงๆ
ฉันก็จะทำลายมันไปซะ เพื่อไม่ให้เธอและฉันต้องปวดร้าว
ฉันปรารถนา อยากจะกอดเธอให้แนบแน่น ถึงไออุ่นที่หลั่งไหลออกมามันจะเป็น
ของปลอม....
ทุกวันนี้ก็ยังมีแสงที่คอยรังควาญผมมาตลอด เพราะเมื่อใดที่ลืมตา
ในแสงนั้นจะไม่มีเธอเลย
"คุณช่วยบอกผมทีว่าจะให้ทำยังไง"
.
.
.
จิตใต้สำนึกได้ขาดสะบั้น
เพียงเพราะเธอผู้ไม่รู้จักพอ
ถ้าเป็นการลงโทษ ความผิดครั้งนี้ผมขอรับมันไว้เอง
ไม่ว่าฉันจะพูดอะไร เธอก็ไม่เคยฟัง
แต่กระนั้นฉันก็ต้องยอมรับ
ฉันคิดเธอตลอดเลยนะ ไม่ว่ายังไงก็ยังไม่ลืมการสัมผัสของเธอได้เลย
แต่ว่านั้นมันคือรสสัมผัสก่อนที่จะสลายเป็นความว่างเปล่า.....
"ผมรักคุณ"
โอบกอดร่างกายที่อ่อนล้า ภายในห้องมืดของตนเอง
สิ่งที่เธอพูดออกมานั้น ล้วนแล้วแต่
เป็นของปลอม
บนผิวเนียนนั้น ได้มีรอยกัดซึ่งเป็นหลักฐานไว้ว่าเธอได้ไปอะไรกับใครมา
ความทรงจำทั้งหมดของผม ล้วนแล้วมีแต่สิ่งที่ทำให้เสียใจ
ทว่า...มารู้สึกตัวอีกที ผมและ เธอ ก็กำลังจมลงไปสู่ความมืดด้วยกัน
จมลึกลงไปเรื่อยๆ.....
การรักคุณและการถูกคุณรัก มันกำลังทำให้ผมเป็นบ้า
ทั้งรสจูบที่แสนหวานผสมไปกับความร้อนแรงที่ลุกโชน
มันกลับกลายเป็นของปลอม
สติที่เริ่มเลือนหายไปทีละนิด แต่กระนั้นความจริงก็ปรากฏบนสีดำ
.
.
.
End
ขอบคุณทุกท่านมากเลยนะครับผม ^^
ความคิดเห็น