ลำดับตอนที่ #37
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : [Fic] 3327///วันที่รับรู้///(ตามเควสครับ)2
ของแร่ 555+
มันก้อจริงนะครับ แต่แปลกๆแบบนี้ ใครจะมาอ่านหว่า ?
ยังไงก็ขอบคุณนะครับ ^^
++++++++++++++++++++++++
และแล้วการฝึกโครตจะนรก ก็ได้เริ่มขึ้น
“เอ้า ซาวาดะ เริ่มแรกวิ่งรอบสนามโรงเรียน 50 รอบ”
“อี๋!!!!คุณพี่ มันหนักไปแล้วนะครับบบบบ”
“อย่ามัวเถียง ลูกผู้ชายเขาห้ามเถียงนะเฟร้ย!!!”
///ถ้างั้น มาวิ่งให้ตรูดูก่อนเซ่///
สึนะคิดในใจอย่างโมโห ตอนนี้ร่างบางเริ่มวิ่งแล้ว
แต่ทว่ายังไม่ถึง รอบ สนามเลย
โครม!!!
“โอ้ย”
เพราะขาดันอ่อนหมดแรง จึงล้มลงไปคลุกฝุ่นทันที
“เฮ้ ซาวาดะ เป็นไงบ้าง”
“รุ่นที่10ครับบบบบบบบ”
“!?”
โครม!!!
“…..”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“สรุปว่า ต่างฝ่ายต่างวิ่งไปทางเดียวกันแล้วชนกันนะหรือ”
อาจารย์ที่คุมห้องพยาบาลได้เอ่ยถาม
“ครับ”
สึนะที่นั่งอยู่ใกล้ตอบแทน
ทั้งเรียวเฮ และโกคุเทระ ต่างนั่งหน้าบึ้งไม่ยอมมองกันเลย
“กะช่วยรุ่นที่ 10 แท้ๆ ดันมีคนมาขวางซะนี่”
“แล้วคิดว่านายจะช่วยคนเดียวรึไง”
“ว่าไงนะ คนที่ไม่ได้เป็นมือขวานะ ไม่มีสิทธิ์มาพูดนะเฟร้ย!!!”
“เรื่องมือขวาใครเป็นคนกำหนดหละ”
ต่างเถียงกันซะยกใหญ่ กระแสไฟฟ้าเล่นปะทะกัน
“โอ้ย!!!หยุดกันซักทีเถอะ ทั้ง 2 คน”
คราวนี้สึนะได้โวยแทน เพราะหมดความอดทนเหมือนกัน
ใบหน้านั้นกำลังทำท่าโมโหสุดขีด
“อ่า...ขอโทษครับรุ่นที่ 10”
โกคุเทระ กล่าวขอโทษ
“ขอโทษทีนะ ซาวาดะ”
เรียวเฮเองก็กล่าวเช่นกัน
“เรื่องที่ผมล้มเป็นแผลหรืออะไรก็ช่างมันเถอะ แต่ตอนนี้จะดีๆกันทั้ง 2 คนเลยได้ไหม”
ร่างบางเอ่ย ทำให้คราวนี้ทั้ง 2 คนก้มหน้าหงอย
“ถึงจะพูดนุ่นพูดนี้ ยังไงก็ต้องฝึกมวยนะ เจ้าห่วยสึนะ”
รีบอร์นกระโดดเข้ามาทางหน้าต่าง
“อึก....มันก็ใช่นะ….คุณพี่ จากนี้ก็ดีๆกับโกคุเทระนะครับ โกคุเทระเองก็ดีๆกับคุณพี่ด้วยหละ”
“ครับ”
ว่าที่มือขวาตอบรับ สึนะยิ้มออกมาแล้วเดินเข้าไปหา เรียวเฮที่ยังนั่งอยู่บนเตียง
มือบางได้ยื่นออกมา
“จากนี้ไปฝากเนื้อฝากตัวทีนะครับ”
เสียงหวานเอ่ย อีกฝ่ายได้เห็นก็ยิ้มตอบกลับ มือแกร่งจับมือเล็กนั้นไว้
“โอ้!!!ไว้ใจได้เลยสุดหูรูด!!!”
เมื่อเห็นท่าทางแบบนี้ สึนะก็แอบยิ้มแต่ในใจนั้นกลับคิด
///จะรอดไหมหว่าเรา.....///
.
.
.
.
.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Up ทีละนิดๆ เนื่องจากว่าเวลาไม่ค่อยมี ?
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น