ฟิคReborn.(Y)...สายฝนแห่งความทรงจำ

ลำดับตอนที่ #12 : ทำไมกันหละ....มุคุโร่

***โอ้เย้!! แหะๆ ไม่ได้มาลงซะนาน - -..........ขอโทษทีนะครับ ตอนนี้กำลังบ้าๆเกมส์ เดอะซิมส์อยู่ -*-

มาคลั่งช่วงที่เขาเลิกบ้ากันแล้วอ่ะนะ....

เอ้อ...ขอเน้นไรซักหน่อยครับ

ใครที่รู้จัก.........................Togainu-no-cki. มั้งอ่าครับ ที่บ้านมี 3 เล่มแล้ว

ผมว่ามันเป็นหนังสือการ์ตูนมิใช่หรือ....แล้วมันกลายเป็นเกมส์ได้ไงอ่า แล้วจะไปหามาเล่นได้ยังไงวุ้ย

(อยากเล่น) มากๆ ถึงมากที่สุด............0-0 เหนว่าเปนเกมส์แนว Y ด้วย โอ้ๆๆๆๆ อยากเล่นๆๆๆ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

“รุ่นที่10 นัดเราที่โรงแรมxxxหรือ”

 

โกคุเทระพูดอย่างอารมณ์ดี เมื่อรุ่นที่10ได้เชิญเขาไปด้วย

 

“อืม เห็นว่าเป็นห้อง VIP.ด้วยนะ”

 

ยามาโมโตะพูดตอบ ในขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินทางไปยังโรงแรมที่นัดหายกันไว้

 

“เอ่อ.....ขอโทษค่ะ”

 

เสียงใสๆทำให้ทั้งคู่หยุดเดินชั่วขณะ

 

“มีอะไรหรือ”

 

ยามาโมโตะเอ่ย เมื่อเจอเด็กสาวถือห่ออะไรซักอย่างยืนตรงริมซอย

 

“คือว่า...ช่วยดูสิ่งนี้ให้ทีได้ไหมค่ะ”

 

เด็กสาวยื่นของสิ่งนั้นมาให้ทั้งคู่ได้เห็นชัดๆ

 

“หือ...ไหนๆ”

 

โกคุเทระเข้าไปหยิบเอาออกมาจากผ้า ก็ประหลาดใจกับสิ่งของที่ได้เห็น

 

“มีด 3 ง่ามหรือ”

 

ยามาโมโตะมองอย่างอึ้งๆ ทำไมเด็กสาวคนนี้ถึงมีของอันตรายอย่างนี้ได้นะ.....

 

“คิกๆ...”

 

พลัน เด็กสาวคนนั้นก็คว้ามีด 3 ง่ามออกมาจากมือของโกคุเทระ ก่อนจะแทงเข้าไป แต่เด็กหนุ่มก็หลบได้อย่างหวุดหวิด..................

 

“ทำอะไรของเธอเนี่ย... ยัยบ้านี่”

 

โกคุเทระชักโมโห แต่เขาก็ต้องทรุด ถึงจะไม่โดนแทงเต็มๆ แต่มันก็โดนบาดไปแล้ว เลือดสีแดงเข้มเริ่มซึมออกมา

นิดๆ.............

 

“คิกๆๆๆ”

 

เด็กสาวปริศนายังคงพุ่งเข้าโจมตียามาโมโตะต่อ แต่เด็กหนุ่มก็หลบได้สบายๆ ก่อนจะใช้ข้อมือแกร่งปัดมีด3 ง่ามนั้นออกจากมือบาง และก็จับล็อกตัวเด็กสาวไว้

 

“หยุดเลยนะ.... ชั้นจะทำยังไงกับเธอดีเนี่ย เธอเป็นใครแล้วต้องการอะไร”

 

ร่างสูงเอ่ยเสียงเครียด

 

“หึๆๆ ถึงยังไงพวกคุณก็ยังอ่อนหัดอยู่ดี นี่หรือผู้ปกป้องวองโกเล่”

 

เด็กสาวพูดถากถาง

 

ฉึก!!

 

“อุ๊ก!!”

 

ยามาโมโตะปล่อยมือของเด็กสาวก่อนจะหันหลังมามอง

 

“โกะ...โกคุเทระ”

 

ชั่วขณะสติของเด็กหนุ่มผมดำก็ได้ดับลง.......................................................................................................

………………………………………………………………..

…………………………………..

 

“คิกๆๆ ผมก็แค่ทำรอยสัญญาไว้นิดหน่อยเท่านั้นเองนะ แผลไม่ถึงกับตายหรอก ถ้าตายก็แย่เลยนะซิ”

 

โกคุเทระยิ้มร่า ก่อนที่จะเดินออกจากซอยนั้น ยามาโมโตะก็ได้ลุกเดินตามหลังไป..................

เด็กสาวคนนั้นก็ได้ล้มลงหมดสติอีกครั้ง.........................................

....................

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

“คุณก็รู้ว่า ใครที่โดนอาวุธผมนะ จะทำให้การสิงสู่ง่ายขึ้นมาก”

 

ยามาโมโตะพูดยิ้มๆก่อนจะจับคางของร่างบางเชิดขึ้นมาจูบอย่างกระหาย

 

“อื้อๆๆๆ”

 

สึนะประท้วงอย่างรุนแรง แต่ก็ไม่อาจต้านทานได้เมื่ออีกฝ่ายรั้งท้ายทอยไว้ ร่างสูงผละจูบออกมาก่อนจะใช้ลิ้นเลียไปตามปากบางนั้น.............ดวงตาสีแดงนั้นยังคงจ้อมองใบหน้าของร่างเล็กที่หอบน้อยๆจากการถูกจูบ ยามาโมโตะแสยะยิ้มออกมา

 

“จริงสิ อุตส่าห์เจอกันทั้งที...............ผมขอเล่นอะไรสนุกๆซักหน่อยหละกัน....”

 

แคว่ก!!

 

ร่างสูงได้ฉีกผ้าม่านคลุมเตียงที่เป็นสีแดงนั้น ก่อนจะเดินมามัดข้อมือของสึนะไว้ เด็กหนุ่มผวาเมื่อเจอการกระทำแบบนี้

 

“ไม่ อย่านะ....ปล่อยชั้นนะ มุคุ....”

 

พูดไม่ทันจบก็โดนผ้าปิดปากอีก แถมปิดตาไว้ด้วย

 

“อู้ๆๆ...........”

 

สึนะยังคงร้องและโวยวาย แต่จะดิ้นก็ดิ้นไม่หลุดเลย

 

“คุณนี่ ช่างเหมาะสมกับสีแดงจริงๆด้วยนะ”

 

เสียงมุคุโร่ที่ออกมาจากปากของยามาโมโตะได้เอ่ยขึ้นอย่างใจเย็น เขามองดูทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้านี้.....

คนที่เขารักแต่กลับรักไม่ได้ กำลังอยู่ต่อหน้าเขา..................สวยจริงๆนั้นแหละ

 

ยามาโมโตะเดินไปรินไวน์แดงตรงโซฟา ก่อนจะเดินมาราดบนหลังสึนะ

 

“อ๊ะ!!”

 

สึนะสะดุ้งเมื่อรู้สึกถึงของเหลวๆ เย็นๆ 

 

///กลัว..........น่ากลัวที่สุด........ทำไงดี...........///

 

เด็กหนุ่มยังคงนอนดิ้นตรงพื้น เพราะโดนมัดแขนบวกกับการโดนโกคุเทระยืนกดด้วย

 

แคว่ก!!

 

เด็กหนุ่มผมเทาได้จัดการฉีกเสื้อของร่างบางอย่างง่ายดาย พร้อมกันนั้นก็ปลดกางเกงออกไปด้วย

 

“อื้อๆๆๆ....ฮึก....”

 

สึนะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่.............เขากลัวจนไม่รู้จะทำยังไง ในเมื่อ อ้อนวอนไม่ได้........จะสู้ก็ยังไม่ได้

 

“หึๆๆ....”

 

เสียงหัวเราะนิดๆของมุคุโร่ยิ่งทำให้เด็กหนุ่มหวาดกลัวเข้าไปอีก

 

“อื้อๆ”

 

สึนะสะดุ้งโหยงเมื่อรู้สึกถึงมือแกร่งมาลูบไล้ตรงยอดอกเขา และบีบอย่างรุนแรง




*******************
นี่เป็นการ์ตูนที่ผมกล่าวไว้อะครับ
ใครที่รู้ๆบอกกันมั้งเน้อ...........


ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะครับ....ขอบคุณที่เม้นกันด้วย
ใครที่แต่ง reborn. แบบผมหละก็ บอกด้วยนะครับ ขอสึนะเป็นรับนะ อิอิ