ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฟิคReborn.(Y)...สายฝนแห่งความทรงจำ

    ลำดับตอนที่ #1 : การออกเดท3คนตอนที่1.

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.66K
      8
      20 มี.ค. 51

    I could give you all 
    I have to express thanks For your kindness
    The happiness when I'm being with you
    Look like dreams come true.
    ชั้นพร้อมที่จะให้ทุกสิ่งที่มี เพื่อตอบแทนความรู้สึกดีๆที่เธอให้ชั้น
    สุขยิ่งนักเมื่อมีเธอในคืนวัน.....
    ดั่งความฝันที่กลายเป็นจริง.........................

    สายลมที่พัดอย่างรุนแรง บ่งบอกได้ว่าพายุฝนกำลังจะมาถึงในไม่ช้า
    แต่บรรยากาศนั้นกลับทำให้คนคนนึงที่อยู่ในบ้านกำลังรู้สึกเคลิ้มกับความเย็นที่เข้ามาทางหน้าต่าง

    "เฮ้อ~บรรยากาศอย่างนี้ดีจังเลยน้า~"

    เสียงเฉื่อยๆของเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลพูดขึ้นมา ก่อนจะจับกระดาษชิ้นนึงขึ้นมาอ่านอีกครั้งบนที่นอน

    ในกระดาษใบนั้นมีข้อความทิ้งไว้ว่า
     
    สึนะ ดีโน่ได้โทรบอกชั้น ว่ามีการประชุมรวมแก๊งมาเฟียที่อิตาลี ทั้งชั้น เบียงกี้ อี้ผิง จามาล และ แรมโบ้ ก็ต้องกลับไป ราว 2 อาทิตย์ ถึงจะเสร็จธุระ แต่ชั้นได้ให้โกคุเทระ คอยอยู่กับนาย
    ปล.หลังจากที่ชั้นกลับมา จะมีการติวเข้มเป็น 2 เท่า

    ..............................................................................................................................

    "อึ๋ย~เจ้ารีบอร์น"

    เด็กหนุ่มรีบลุกขึ้นมาจากที่นอน เหลือบไปดูนาฬิกาที่ติดตรงข้างฝา

    "อ๊ะ...บ่าย 2 แล้วหรือเนี่ย ตายหละหว่า งี้ไปสายแหงๆ"

    สึนะรีบร้อนแต่งตัวออกไปจากบ้านทันที เพราะเขาได้นัดไปเที่ยวสวนสนุกกับโกคุเทระและยามาโมโตะไว้

    Accept me as I am,so I may learn
    what I can became.

    กรุณายอมรับชั้นอย่างที่ชั้นเป็น
    วันหนึ่งชั้นอาจเรียนรู้ได้ว่า
    ชั้นควรจะเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างไรบ้าง

    ณ. ที่สวนสนุก เนเวอร์แลนด์
    ตรงมุมที่พักหน้าสวนสนุก เหล่ากลุ่มผู้หญิงที่มาเล่นต่างก็พากันแอบมองแอบเหล่ เด็กหนุ่มทั้ง2คนที่กำลังนั่งรอ ใครสักคนที่สำคัญ

    "เธอว่า คนใหนหล่อกว่ากันนะ"

    "ชั้นว่าคนผมสีเทาๆดูเท่ห์มากเลย"

    "เหรอ แต่ชั้นชอบคนที่นั่งไกล้ๆมากกว่านะ"

    เสียงซุบซิบก็เกิดขึ้นทันที แต่ยามาโมโตะ ก็ไม่ได้สนใจ แค่ยิ้มๆเหมือนทุกวัน

    "นายนี่เสน่ห์แรงจริงๆแฮะ"

    เด็กหนุ่มร่างสูงพูดแซวให้อีกฝ่ายที่กำลังนั่งเซ็งๆ

    "เฮอะ...ชั้นไม่สนใจหรอก"

    โกคุเทระพูดไม่มองหน้า และเริ่มจะจุดบุหรี่สูบต่อ

    "มาสนุกทั้งที วันนี้งดๆบุหรี่หน่อยเถอะ"

    ไม่พูดเปล่า ยามาโมโตะแย่งบุหรี่ออกจากมือของโกคุเทะ แล้วก็ขว้างลงถังขยะทันที
    ก่อนจะหันหน้ากลับมาด้วยหน้าตายิ้มๆอย่างสบายใจ แต่ว่า.....

    "หนอย~.....เจ้าบ้า"

    ขณะที่องศากำลังจะพุ่ง

    "เฮ้!! โกคุเทระคุง ยามาโมโตะ ขอโทษทีนะที่มาสาย"

    เสียงที่คุ้นเคยได้ดังแว่วขึ้นมา โกคุเทระรีบหันไปตามต้นเสียงใสนั้น

    "รุ่นที่10มาแล้วหรือครับ"

    เด็กหนุ่มร่างบางวิ่งออกมาจากตรงที่รถบัสจอด ด้วยอาการตื่นเต้น และกลัวที่จะโดนว่า
    เนื่องจากเขามาเลยเวลานัดไปเกือบครึ่งชั่วโมง

    "ขะ...ขอโทษทีนะ"

    สึนะหน้าแดงก้มหน้างุดหลบหน้าเพื่อนั้ง2คน จะเรียกว่าวันนี้เป็นวันออเดทก็ได้มั้ง
    เมื่อ2-3อาทิตย์ก่อน ยามาโมโตะกับโกคุเทระได้สารภาพรักกับเขาต่อหน้าตรงๆ

    ความรู้สึกที่มันมีมากกว่าเพื่อน
    ตอนแรกๆก็ยังรับไม่ค่อยได้ ที่จะให้มารักกันอย่างนี้
    แต่ว่า...เมื่อทั้งคู่เขาจริงจัง ทั้งการปกป้อง และให้กำลังใจมาตลอด
    จิตใจ มันก็เริ่มที่จะยอมรับได้บ้างแล้ว




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×