ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Bleach]_All Ichigo Fc.

    ลำดับตอนที่ #18 : [Fan Fic]: ดอกไม้ที่เหลือแค่ดอกเดียว/14/

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.16K
      22
      18 ธ.ค. 52

    123456786.gif 

    มา Up รายวัน

    เมื่อเช้าเปิดดู Mv.ร่ม ของ รีฮานน่า 555+

    แล้วเจอ ร่มชาย เข้าทำเอา = ="

    http://www.youtube.com/watch?v=TvC6VS4Np4U&feature=related

    ดูเอาเองเถอะ....

    มันก้อฮาอ่ะนะ
    +++++++++++++++++++++++++++++++++++

    ภายในซากของบ้านหลังหนึ่ง

    “ท่านพี่เบียคุยะ ท่านพี่เบียคุยะ”

    เสียงของเด็กสาวหนึ่งที่ใส่ชุดยมทูตเช่นเดียวกับคนที่ถูกประคองตัว
    เบียคุยะอยู่ในสภาพที่เลือดอาบทั่วกาย ส่วนเร็นจินั้นก็กระเด็นไปอยู่อีกฝาก
    และสภาพนั้นก็ไม่ต่างกันเลย

    “ท่านลูเคียไม่ต้องห่วงนะครับ เดี๋ยวทางหน่วยเราจะรักษาให้”

    ยมทูตอีกตนได้เข้ามาประคองคนที่บาดเจ็บทั้ง 2 แล้วเหาะไปยังฝากประตูของ โซล โซไซตี้

    “เป็นการต่อสู้ที่รุนแรงมาก และดูเหมือนอีกฝ่ายจะได้ใช้ ซีโร่ ซะด้วย”

    ยมทูตหญิงสาวได้เข้ามาพูดกับลูเคีย เด็กสาวได้ยินถึงกับกัดฟันแน่น

    “ข้าไม่ยกโทษให้พวกมันแน่นอน”

    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
    ทางด้าน ฮูเอโก้ มุนโด้

    ในสภาพของอิจิโกะตอนนี้คงไม่สามารถพาไปพบไอเซ็นได้ อุลคิโอร่าได้ลากอารันคาร์รับใช้ตนนี้ไปยังที่พักของตัวเองก่อน

    “อึ๊ก!!!”

    อิจิโกะถึงกับต้องร้องเมื่อร่างสูงโปร่งนั้นได้ผลักเขาไปยังที่เตียงนอน
    ความเจ็บของบาดแผลทำให้เขาทรมาน

    “เจ้ามันงี่เง่าจนเกินเยียวยาซะแล้วสิ”

    ผู้เป็นนายได้ว่ากล่าว หน้าตานั้นดูนิ่งแต่ความจริงนั้นไม่ใช่

    “ข้า....ขอโทษ”

    ร่างบางที่นั่งอยู่บนเตียงได้กล่าวพูดสำนึกผิด

    “แล้วเจ้าลงไปที่โลกมนุษย์ทำไม “

    เสียงทุ้มได้พูดถามก่อนจะเอามือที่แกร่งและเย็นดั่งน้ำแข็งจับเข้าที่บาดแผลของอีกฝ่าย

    “อึก”

    “บอกมาซะ ถ้าไม่ฉันจะเปิดแผลเก่าให้กว้างกว่านี้แน่”

    พูดด้วยสีหน้าที่ทำจริง แต่ว่าริมฝีปากเล็กนั้นยังไม่ทันได้พูด
    นิ้วมือของอุลคิโอร่าก็ได้เริ่มจิกลงปากแผล

    “โอ้ย!!!ท่านอุลคิโอร่า”

    อิจิโกะร้องเสียงหลงเขาทั้งดิ้นเพื่อที่อยากจะหลุดออกมา แต่กลับทำไม่ได้
    น้ำตานั้นเริ่มไหลริน หน้าตาบ่งบอกได้ว่าเขาเจ็บปวดและทรมานอย่างมาก
    มือเล็กนั้นได้ขยำผ้าปูที่นอนเพื่อระบายความเจ็บนี้

    “บอกมา อิจิโกะ”

    พูดสั่งเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะลงแรงกดอีกครั้ง

    “ข้า....ข้า แค่เบื่อ”

    “โกหก”

    ร่างสูงตะคอกใส่แล้วกดลงอีก
    คราวนี้ร่างบางถึงกลับร้องลั่น

    “อุลคิโอร่า!!!”

    +++++++++++++++++++++++++
    ทำไมกันนะ.....
    รู้สึกว่าช่องว่างของเรากับท่านนะ
    มันช่างกว้างซะเหลือเกิน
    .
    .
    .
    .
    .
    ท่าน
    กลัวอะไร
    .
    .
    .
    .
    .
    +++++++++++++++++++++++++++

    จู่ๆก็มีเสียงหนึ่งแทรกเข้ามา
    และมิติของห้องก็ได้เปิดขยายออก ปรากฏร่างของบุคคลหนึ่ง

    “กริมจอว์”

    อุลคิโอร่าได้เอ่ยชื่อ ของบุคคลนั้น

    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++



    A5271712-26.gif ท่านจีอมาแล้วๆๆๆ หลังจากไม่ได้โผล่มานาน

    950499541.gif
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×