[Bleach]_All Ichigo Fc.

ลำดับตอนที่ #16 : [Fan Fic]: ดอกไม้ที่เหลือแค่ดอกเดียว/12/

จะบอกว่า ยืนพิมพ์

เพราะคอมที่ร้านมันหันไปแบบว่าเล่นไปแล้ว ปวดคอแน่นอน
โต๊ะก็ยาวซะ....

จึงต้องยืนพิมพ์



วันนี้ ยาวจากเดิม หน่อยนะ ดีใจๆๆ



+++++++++++++++++++++++++

สายลมที่พัดผ่าน
พัดพาให้ความเศร้าให้หายไป
พัดพาความเจ็บปวดนั้นให้จางหาย
.
.
.
.
.
.
.
ข้าปรารถนาให้เป็นไปเช่นนั้น
.
.
.
.
“เจ้าเป็นใครกัน”

อิจิโกะได้ชูดาบสีดำเอ่ยถามเสียงเครียด เขาได้เห็นยมทูตอีกตนหนึ่งที่ได้เข้ามาช่วยเร็นจิได้ทันหวุดหวิด และยมทูต ตนนั้นก็มีใบหน้าที่เย็นชาและเรียบเฉยคล้ายใครบางคน

“หัวหน้า!!!”

รองหัวหน้าหน่วย 6 ถึงกลับตกใจ เพราะคิดไม่ถึงว่าหัวหน้าของเขาจะมาเอง
เบียคุยะได้ชำเรืองมองอิจิโกะด้วยสายตาที่คม ทำเอาอีกฝ่ายถึงกลับนิ่ง
เร็นจิได้พยายามพยุงตัวเองให้ลุกขึ้น ถึงแม้จะหลบได้แต่มันก็ทำให้เขาบาดเจ็บไปไม่น้อย

“สภาพแบบนี้ เจ้าสู้ไม่ได้หรอกนะ”

เบียคุยะกล่าว เมื่อได้ยินที่หัวหน้าตนเองพูด ยมทูตผมสีแดงจึงได้ยอมอยู่เฉยๆ
ร่างสูงที่มีผมสีดำสนิทได้เดินเข้ามาหาอย่างช้าๆ
นัยน์ตาสีน้ำตาลของอิจิโกะได้จ้องมองทุกฝีก้าวทุกการกระทำของหัวหน้ายมทูตตนนี้อย่างไม่คลาดสายตา
เบียคุยะได้เดินไปเรื่อยๆจู่ๆก็หายตัวไป

///เร็ว!!!!///

ชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น

ฉัวะ!!!!

“อั๊ก!!!”

เลือดสีแดงฉานถึงกลับพุ่งออกมาตามรอยที่โดนฟันแบบไม่ทันตั้งตัวอิจิโกะถึงกลับทรุดไปทันที
ไม่ซิ ไม่ใช่ว่าไม่ตั้งตัว แต่มองไม่ทันต่างหาก

“หัวหน้า”

เร็นจิเองก็ตกใจตามไปด้วย
ผู้ที่ถูกเรียกว่าหัวหน้าได้หันมามอง สายตานั้นบ่งบอกให้หุบปาก
ร่างสูงที่บาดเจ็บถึงกลับก้มหน้าไม่กล้ามองแม้แต่นิดเดียว
ทางฝ่ายอิจิโกะเองก็ยังคงนั่งกับพื้น เพราะว่าโดนฟันที่ไหล่จึงไม่อาจจะจับดาบได้
.
.
.
.
.
.
.
.
///แบบนี้แหละ ดีแล้ว///
.
.
.
.
.
.
ร่างบางที่ใส่ชุดสีขาวได้หันมามองสบตากับเร็นจิ
เขามอง
.
.
.

แล้วก็
.
.
.
.

ยิ้ม
.
.
.
.
.
ยังคงเป็นรอยยิ้มที่ยังดูเหมือนเดิม
รอยยิ้มที่ทำให้เขาแอบหลง
.
.
.
.
.
เบียคุยะที่อยู่ด้านหลัง เขาได้จับดาบตนก่อนจะฟาดดาบใส่
คมดาบที่กำลังทำการจะปลิดชีพของอารันคาร์ผู้นี้
เพียงแค่เสี้ยววินาทีนั้น

กึง!!!!

เสียงของโลหะที่กระทบกับโลหะได้ดังลั่น
พร้อมๆกับแรงอัดของพลังที่รุนแรง

“!?”

ทั้ง อิจิโกะ เร็นจิ และ เบียคุยะ ต่างพากันตกใจ
เมื่อมีอารันคาร์อีกตน ได้พุ่งเข้ามาแล้วใช้ข้อแขนนั้นรับดาบแทนอารันคาร์ที่บาดเจ็บ

“เจ้า...”

เบียคุยะได้พูดเหมือนกับว่าอยากทราบชื่ออีกฝ่าย

“อา...ข้ามีชื่อว่า อุลคิโอร่า ซิฟเฟอร์ เอสปาด้าลำดับที่4”

++++++++++++++++++++++++++++++++