คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ปั่นป่วน และปวดประสาท
หญิงปริศนาบ้าที่ไหนมากระชากหัวผมเนี่ย
“ออกมาจากตัวเยซองเดี๋ยวนี้”
อะไร ขอเค้าเนี่ย เยซองปล่อยแขนจากผมก่อนจะเดินก้าวเข้าไปใกล้ผู้หญิงคนนั้นสายตาเย็นชาส่ง วาบออกมา มือที่ยกขึ้นกระชับแขนหญิงคนนั้นแล้วเริ่มบีบแรงขึ้น
“รีบขอโทษแล้วไปซะ”
“ไม่!”
“หือ”
เยซองมุมนี่หน้ากลัวมากมาก ถ้าผมเป็นผู้หญิงคนนั้นผมจะทำซะตอนนี้เลย แต่เค้าคงรู้จักกันมาก่อนมั้ง แล้วไหมมาทำร้ายผมหล่ะ งงชะมัด
“นายเป็นของชั้น ชั้นทนไม่ได้”
“ตั้งแต่เมื่อไหร่”
“เราเป็นแฟนกันไม่ใช่หรอ”
“ชั้นไม่มีแฟน ชั้นโสด”
เยซองพูดก่อนจะกระตุกยิ้ม เค้าปล่อยมืออกจากแขนเล็กนั้นก่อนจะสะบัดมืออย่างรังเกียจ “เลิกยุ่งกับชั้นสักที”
เยซองไม่รอช้าเค้าเดินมาทางผมที่ถูกรายล้อมไปด้วยเด็กๆโรงเรียนนี้ เค้าจับมือผมช้าๆ ผมก็มองหน้าเค้าแบบงงสุดชีวิต ในใจได้แต่ถามตัวเองนี่มันอะไรว่ะ
“อ๋อ ชอบของแปลกเลิกกับชั้นไปชอบผู้ชายเหมือนกัน หึ หึ”
เสียงหัวเราะเหยียดสุดๆพาให้เยซองหันหลังไปเจอหน้าผู้หญิงอีกครั้ง
“ก็แล้วทำไมว่ะ”
“ของดีๆมีไม่เอา”
“ชั้นหามาทั้งชีวิตยังไม่เจอเลยของดีๆที่เธอพูดหน่ะ”
เยซองพูดซะยัยหน้านั่นหน้าเป็นเต้าหู้ไปเลย แต่ที่แน่ๆเยซองนายสร้างศัตรูให้ฉันซะแล้วซิ
วันนี้ ผมเรียนอยู่ห้องเดียวกับน้องเยซอง ชื่อ ชินยอง เธอเป็นคนแปลกๆจะหยิ่งก็ไม่ใช่เอาแต่ใจก้อไม่เชิง ฮยอคแจก็ยังไม่ได้มาเรียนกับผมสักทีเพราะติดเรื่องเอกสารมีปัญหาอีกเดือนนึงกว่าจะได้มาอยู่ที่นี่ ผมคงเหงาน่าดูเลยอ่ะ
ที่ม้านั่งในโรงเรียน
“ให้ตายซิ ทำไมชั้นต้องมาคอยดูแลนายแทนพี่ชายตัวดีของชั้นด้วยนะ”
ชิน ยองบ่นอุบอิบทั้งวัน เพราะเยซองต้องเรียนพิเศษตอนเย็นทำให้เค้าต้องฝากให้ชินยองช่วยดูแลแทนผมแทน ตัวเค้า ทั้งที่ผมก็อุส่าบอกแล้วว่าดูแลตัวเองได้
“ทำเหมือนนายเป็นคนพิเศษอย่างงั้นแหละ?”
“หรือว่านายกับเค้า มี อะ ไร กัน”
“ป่าวนะ(+o+ )! ( +o+ )! (+o+ )!”
(-.-+) คิดได้ไงหล่ะยัยนี่ ชั้นไม่ได้ใจง่ายยนะโว้ย!!!!!!!!!!
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย ทำไมตกใจขนาดนั้น”
“แต่ถึงจะจริงชั้นคงไม่ยอมหรอก ขืนนายเป็นแฟนพี่ ชั้นอายตาย”
“เพราะนายกับพี่ชั้นเป็นผู้ชายเหมือนกัน เฮ้อ พี่นะพี่ กำลังเล่นสนุกอะไรอยู่นะ” (. .)
เล่นสนุกหรอ
หมายความว่าอะไร
หรือนายนั่น แค่แกล้งเราเล่นๆ
“อืม ขอโทษนะที่ทำให้รำคาญ”
“โอ๊ย! ไม่เป็นไรหรอก ชั้นชินแล้ว มีคนก่อนหน้านายตั้งเยอะ”
“ฮ่ะ!”(o.o)
“หึ หึ คงไม่รู้ซินะ พี่ชั้นหน่ะ…”
ทำหน้าตามีเล่ห์นัยก่อนจะลุกขึ้นชี้หน้าผม((*-///*)) “นายเสร็จเค้าแน่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า!!”
พูดก่อนจะเดินออกไป ทิ้งผมนั่งไว้แบบงงๆ
นี่มีความหวังให้ชั้นมีอะไรกับพี่ชายตัวเองหรือไงเนี่ย!!!!!!
นี่เป็นทั้งพี่ทั้งน้องเลยหรอ ครอบครัวนี้มีอะไรพอดีมั่งเนี่ย พี่ก็สุดๆ น้องก็สุดกู่
และแล้วผมก็นั่งรอกลับบ้านกับนายนั่น แต่ไม่ว่าจะรอเท่าไหร่ก็ไม่มาสักที จนตอนนี้ผมฟุบหลับคาโต๊ะแล้ว
“ยู่ฮู่วว”
“หึ”
เสียงอะไรข้างหูว่ะ(o.o )
ป๊าป! ป๊าป! ป๊าป!
กุว่าแร้ว รู้จักชั้นน้อยไป ไอ้ตาตี๋ “ทำบ้าอะไร?ของนาย”
“ง่า~~กลับบ้านกัน~~”
พูดก่อนจะทำหน้าลูกแมวบิดขี้เกียจ ไอ้ตาบ๊องแบ๊วของนายหน่ะ เลิกทำให้ชั้นใจสั่นสักทีเหอะ
“เลิกเรียนแล้วหรอ ช้าจังเลย”
“อืม~~ ชั้นก็คิดถึงนาย~~”
ตอบตรงคำถามอย่างแรงเลย (--^)เอาซะผมหงายหลังไปเรย ใครบอกว่าชั้นคิดถึงนายฮ่ะ!
“ง่า(.0.) ต้องไปซื้อของทานกันด้วย ไปเร็ว”
หน้าตาตกใจของนายนี่ดูทีไรมันก็แปลกๆเหมือนคนป่วยยังไงไม่รู้ แต่ก็น่ารักดี อิ อิ
“ฮ่ะ! อือ ใช่ๆเดี๋ยวจะหิวเนอะ”
ง่า ใช่เลย ของกินลืมสนิทเลย อ่า~~~~ “ไปซุปเปอร์ หรือ ห้างดีหล่ะ”
“ห้าง ดีกว่านะของเยอะ”
และผมก็พาเด็กน้อยมาห้างสรรพสินค้าใกล้โรงเรียน
“อือ ล็อคอาหารไปทางนู้นไม่ใช่หรอ”
ผมพูดก่อนจะชี้ทางให้นายนั่น “ไม่เคยมาเดินเลยหรือไง? นายอ่ะ”
“ป่าว ดีใจที่มาเดินกับนาย”(^.^)
มาไม้ไหนเนี่ย เอาเหอะ “ไปๆๆ รีบซื้อจะได้รีบกลับ”(-.-)*
บอกก่อนจะกระชากแขนนายนั่น เอาซะมั่งกระชากเราฝ่ายเดียวเราไม่ยอม “นายอยากได้อะไรบอกนะ เดี๋ยวชั้นจะช่วยซื้อ”
“อืม”(-.-) (_._) (-.-)
ไม่ได้ห่วงหรอกแต่เดี๋ยวจะไปหยิบอะไรสุ่มสี่สุ่มห้ามาหล่ะ ซวย(--^)
ผมเลือกซื้อาหารแห้งและของสด ขนมอีกนิดหน่อย เยซองเดินเข็นรถเข็นหน้าเฉยๆตามหลัง(^o^) อ้า~~~~วันนี้ราบรื่นจริงเลย
“นี่ เรียวอุค..”
“หึ นายอยากได้อะไรหรอ ”
“นม..”
“หึ นมหรอ อ่า~~~~เจอพอดีเลย”(.o.)
ผมเอี้ยวตัวหยิบ กล่องนมขนาดกลางก่อนจะ
ปี๊ป!
“(o.0!!!)”
มือของนายนั่นจับลงมาที่อกผม ก่อนจะขยุ้มมือ ดูมันทำหน้าตาเคลิ้ม(.^ o^)
“ทำอะไร!!!!”(o[]o!)*
“ชั้นหมายถึงนมของนายนะ ~~นุ่มนิ่มนุ่ม~~อ้า~~”
ป๊าป! ตรั๊ม!
และเยซองก็ถูกจัดการด้วยท่าไม้ตายของเรียวอุค เรียวอุคมองเยซองตาขวาง ที่คนเยอะแยะแบบนี้ยังกล้าทำ
“จะเอาอะไรอีกไหม!”
“จริงหรอ? ~~=o=”
“ให้มันดีๆนะ”(- -)
“ถุงยางอนามัย!!!!!!!!ครับ”
ย๊าก!!!!!!!!!!!!!!!!! ไอ้บ้าเอ้ยเค้ามองกันหมดแล้ว บอกเสียงดังฟังชัดเรยนะแกให้ตายซิ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน
“มานี่เลย!!!!”
วิ่งฉิ่วออกแทบไม่ทัน ทั้งอาย ทั้งทึ่ง นายนี่เคยรู้อะไรกับเค้าไหมเนี่ย (TOT)
“ แฮ็ก! แฮ็ก! ~~ แฮ็ก~~”
“นายทำไมไม่ตามใจชั้นเลย(. .)”
“ให้ตายซิ ทำไมนายถึง”
“อ่า ~~ไม่ต้องเขินหรอก~~ เรื่องธรรมดาน่า~~”(^//^)
พูดเองเขินเอง นายนี่กวนประสาทชะมัด(-.-)*
“พูดไปก็ไม่รู้เรื่อง กลับบ้านเหอะ”
ปวดประสาทจริงๆ นายนี่จะดีก็ดีจะร้ายก็ร้าย
พอกลับมากว่าจะทานข้าวเสร็จก็เล่นวุ่นวาย นายนี่ป่วนประสาทผมจริงๆ
ทำไมนายไม่กินของที่ชั้นตักให้หล่ะ
ชั้นไม่อยากกิน(- -)
ทำไมนายไม่ป้อนขั้นบ้างหล่ะ
ไม่มีมือหรอไง?(- -)
ตอนนี้ถึงเวลาขึ้นนอนสักทีเฮ้อ~~~~ ให้ตายเหนื่อยชะมัดเลย
วิ้ง! วิ้ง! วิ้ง! (*.*)
“วันนี้ ขอนอนด้วยนะ”(^.^)
“อย่ามาเนียน ไม่! ”(-.-) ปวดประสาทอย่างแรง
“ไม่ทำอะไรหรอกน่า นะ”(. .)
“นายไม่น่าไว้ใจ ชั้นไม่เชื่อในหน้าตาใสซื่อของนายหรอก”(_-_)
“นอนนิดนอนหน่อย ใจดำ” (. .)
“ชั้นเป็นลูกมีพ่อมีแม่นะ ชั้นไม่ยอมหรอก” (-.- ) ( -.- ) (-.- ) ( -.- ) ส่ายหน้าสุดชีวิต
ถึงจะเป็นผู้ชายเหมือนกันแต่ก็มีอะไรกันได้นะโว้ย (อ้าว~~ ฮิ้ว~~)
“นายท้อง ชั้นรับผิดชอบเอง” (. .)
“จะท้องได้ไง จะบ้าหรออออออ!!!!!!!” (o[]o)*
“ตกใจทำไม มีอะไรกันก็ต้องท้องซิ ”
ตกลงนายนี่อยากจะทำอะไรกันแน่ ตั้งแต่เรื่องเมื่อกี้แร้ว(-.-)*
“ไม่! ถึงยังไงชั้นก็เป็นผู้ชายนะ แล้วถ้านายกำลังคิดว่าชั้นเหมือนคนอื่นที่นายเคยพามาหล่ะก็ รู้ไว้ซะว่าชั้นไม่ยอม”
ปัง!
เอาไงดีเนี่ย ต้องหาวิธีเอาตัวรอด ให้ผ่านคืนนี้ไปก่อน………
ผมรีบอาบน้ำอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะล็อคห้องแน่นอย่างแรง ล้มตัวลงนอน ผมต้องหาทางออกไปจากที่นี่ให้ได้ก่อนที่จะเสีย ง่า~~
แกรก!
“อ่า(-.- ) ขอโทษนะ แต่ชั้นอยากนอนด้วย”
“ไม่! อ๊าก!!!!!!!” (o[]o)*
นายนี่เข้ามาได้ไงอ่ะ เนี่ย ~~
“ห้องนายก็เหมือนห้องชั้น นั่นเตียงชั้นนายไม่ต้องกลัวนะ ชั้นมานอนเป็นเพื่อนนาย”
ชั้นไม่กลัวหรอกนอนคนเดียว แต่นอนกับแกชั้นกลัวโว้ย!(0[]0)
“นอนกันเหอะ”(- o -)zZzZ
เดินโซซัดโซเซมาที่เตียงผม ผมที่กำลังทึ่งกับนายนี่ แต่ที่เหนื่อกว่าความทึ่งผมจะผ่านคืนนี้ไปได้ไหม
“นายน่ารักจัง~~”(^o^)
อุ๊ป!!!!(o[]o)!
ริมปากนุ่มของนายนั่นประทับจูบลงบนปากผม ใบหน้าน่ารักโน้มหน้าผมเข้าไปใกล้
“ฝันดีนะครับ..”(. .) พูดแผ่วเบาก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงผม
หัวใจที่เต้นรัวแทบจะหลุดออกมามันทำให้ผมหน้าแดงและเขินอาย(><)
“เอ่อ งั้นนอนหล่ะนะ”
อ้าวนี่ผมกลายเป็นคนใจง่ายไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย นอนกับหมอนี่ซะงั้น (>//<)
พอนอนลงไป ถ้าพิจารณาหน้านายนี่ดีๆน่ารักมากมาก นี่ขนาดผมเป็นผู้ชายยังรู้สึกดีเลย ริมปากได้รูปแก้มป่องเหมือน~~มะเขื่อเทศน่ารัก~~ อ้าย~~น่าร้ากกก~~
“ไม่นอนหรอ หึ”
“เอ่อ เอ้อ นอน….”
นอนกับนายนี่อบอุ่นดีจัง แต่ยังไงซะเราคงต้องหาวิธีออกจากที่นี่ให้ได้แหละ
ไม่งั้นหล่ะ เราอาจไม่ปลอดภัย
นายนี่ไม่น่าไว้ใจสักนิดเดียว
คิดวิตกกังวลก่อนจะหลับตาพริ้มไป ร่างอวบลืมตามองยิ้มน้อยๆก่อนจะกระชับอ้อมกอดร่างเล็กไว้แน่น
“จุ๊บ!”
พรมจูบลงที่แก้มขาวก่อนจะยิ้มน้อยๆ
ความคิดเห็น