ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่6...ติดเกาะมั้ง...เกือบเสียตัว..
ตอนที่6...ติดเกาะมั้ง...เกือบเสียตัว...
ผมเดินลงมาเห็นkนั่งอยู่ที่โซฟา "ฉันเสร็จแล้วจะไปกันรึยัง" "ตามมาสิ" เขาจับมือผมให้เดินออกไป "ไม่ต้องมาจับ! แํนไม่ใช่เด็ก" "คุณน้าผมไปก่อนนะครับ" "ไปก่อนนะครับ" "เที่ยวให้สนุกนะจ๊ะ" kขึ้นไปสตาดรถมอเตอร์ไซค์ "ขึ้นมาสิ แล้วก็เกาะแน่นๆนะเดี๋ยวตก" "ฉันรู้หรอกน่า" kขี้รถออกมาประมาณ15นาทีก็ถึง
"ที่นี่หรอ" "ใช่ สวยไหมละขนาดอยู่ริมหน้าผายังมีดอกไม้สวยๆขึ้นเลย เห็นนั้นไหมเกาะนั้นนะพอดวงอาทิตย์ตกนะ จะยิ่งสวยกว่านี้อีก" "พูดดีๆกับเขาก็เป็นเหมือนกันนะ แต่ชั่งเถอะ ที่นี่สวยมาก ฉันน่าจะเอากล้องถ่ายรูปมาด้วย" เขาทำเป็นหูทวนลมไม่ฟังที่ผมพูด แล้วกวักมือเรียกผมให้ไปนั่งบนหินที่เขานั่งอยู่ "มานั่งนี่สิ" ผมย้งเดินไปไม่ถึงก็มีเสียงปืนดังขึ้น "โซ ระวัง" เขาวิ่งมาขวางผม ปัง "โอ้ย! โดดไปเร็ว" "ไม่เอา" เขากอดผมแล้วโดดลงไป ตรูม~ "ช่วยด้วย ฉันว่ายน้ำไม่เป็น" "ใจเย็นๆ เกาะฉันไว้อย่าปล่อยนะ" เขาค่อยๆว่ายพาผมไปที่เกาะที่เราเห็นตอนอยู่ที่หน้าผา
"ถึงแล้วยืนได้แล้ว" "อืม ขอบคุณ แล้วเราจะทำไงต่อไปล่ะ" "ไม่รู้เหมือนกัน เราลองเดินเข้าไปดูในป่าก่อนไหม เพื่อมีกระท่อมให้พัก" "จะมีจริงๆหรอในเกาะแบบนี้" "ถ้าเราโชคดีก็อาจจะมี"
เราเดินเข้ามาในป่าได้ซักพักก็เจอกระท่อมหลังเล็กๆ "มีจริงๆด้วย" "เห็นไหมละฉันบอกแล้ว" "อย่าบอกนะว่าเราต้องอยู่ด้วยกัน" "ทำไมกลัวฉันหรอ" "ของมันแน่อยู่แล้ว ก็นายชอบทำ...ชั่งเหอะฉันไม่อยากจำ" "กลัวไว้นะดีแล้วเพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้" "เวลาน่าซิ่วน่าขวานแบบนี้ยังจะมาคิดเรื่องลามกอีกนะ" "เวลานายหน้าแดงเนี่ย น่ารักดีนแหะ" "หยุดพูดเรื่อนี้ได้แล้ว เข้าไปดูข้างในดีกว่า ว่าข้างในเป็นไง" เขาเดินตามผมเข้ามาแล้วปิดประตู "นายปิดประตูทำไม" เขาเดินเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆผมถอยหลังจนติดผนังกระท่อม "นายถอยออกไปนะ" "ขอจูบทีนึง" "เฮ้ย! อย่านะ..อือ..[]//[]" เขาค่อยๆเอนตัวลงนอนบนชานในกระท่อม "ปากนายหวานจัง..อืม จุ๊บ" "หยุดนะ..อือ" เขารวบมือ2ข้างของผมไว้ในมือเดียว
เขาปล่อยจูบผมแล้วเรื่มคอเคลียที่คอผมแทน "ไม่..หยุดนะ...อ๊ะ" ผมหลุดเสียงน่าอายออกมาเมื่อขบเม้มที่คอผม เขาเริ่มล้วงมือเขาไปในเสื้อของผม แล้วรูปไร้หน้าอกผม "ไม่เอานะ..อ๊ะ.อ่ะ"ผมตกใจเมื่อเขาเข้ามาดูดเม้มหน้าอกผม "ไม่เอา...หยุดนะk..ขอร้องละ..ฮึก" น้ำลูกผู้ชายของผมไหลออกมา "นี้เป็นครั้งแรกเลยนะที่นายเรียกชื่อฉัน ดีใจจัง" "ทำไมถึงทำแบบนี้..ฮึก" "ขอโทด..อย่าร้องไห้เลย" เขาปล่อยมือผมให้เป็นอิสระเขาเอามือมาเช็ดน้ำตาให้ผมก่อนจะลุกขึ้นยืน ผมเรื่อบไปเห็นแผลที่แขนของเขา "นาย...โดนยิงด้วยหรอ" "หึขนาดฉันพึ่งทำเรื่องร้ายกาจกับนายไป นายยังจะมาเป็นห่วงฉันอีก ใจดีจังนะ" เขาเดินออกจากกระท่อมไป ทิ้งให้ผมนั่งงงกับคำพูดของเขา
ผ่านไปนานพอควรเขาก็เดินเขามา "ไม่หิวหรอ" "หิวแล้วจะกินอะไรล่ะ" "ลืมไปแล้วหรอว่าที่นี่เป็นป่านะ ไปกันเถอะ"
เหมือนเปล่าไม่รู้ป่า
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ไรเตอร์มาลงให้แล้วน่ะจ้า: ไม่รู้จะถูกใจคนอ่านรึเปล่าน่า แต่ก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกัน ไรเตอร์มีความสุขมากที่มีคนเข้ามาอ่าน หลังจากนี้อาจจะมาลงช้าไปหน่อยแต่ก็จะอย่างต่อเนื่องจ้า
ขอบคุณมากจ้าที่เข้ามาอ่าน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น