คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapte 6 :ภูมิคุ้มมันน้อย
หลังจากที่เอาชีวิตรอดมาจากอีสามยากูซ่านั้นได้พวกเราก็รีบวิ่งกันออกมาที่ถนนใหญ่อย่างรวดเร็วเพราะกลัวพวกมันฟื้นแล้วจะตามมาสภาพของอีตานั้นดูแล้วเหมือนไปฟัดกับใครมา(ก็พึ่งกันมาเนี่ย)เสื้อเขาขาดนิดๆทำให้เห็นกล้ามเนื้อที่ท้องที่ขาวราวกับหิมะแต่ตอนนี้มันแดงเพราะโดนชกมาหัวยุ่งๆรับกับใบหน้าที่ดูกวนประสาทเป็นอย่างดีตอนนี้เขาดูดีไม่แพ้ตอนที่ไม่ได้ฟัดกับใครเลย..พวกเราเรียกแท็กซี่กลับมาคอนโดเพื่อให้ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าและเขาคงจะล้างหน้าล้างตาที่เต็มไปด้วยขี้ดินนั้นแหละ
"เสร็จหรือยังยัยเตี้ย!"
เสียงเค้าตะโกนมารอยที่ 5 แล้วไม่รู้ว่าจะตะโกนบ่อยๆทำไมฉันรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็วแล้วเปิดประตูออกเห็นอีตานั้นนั่งกอดอกอยู่บนโซฟากลางห้องสายตาคมเกรียบจ้องมาที่ฉันที่พึ่งอาบน้ำเสร็จใหม่ๆ
"เธออาบน้ำหรือเข้าไปขายโฟนล้างหน้าห๊ะ....นานเป็นบ้างเลยฉันรอจนรากงอกแล้ว!"
"ถ้านายไม่พอใจทำไมไม่กลับบ้านนายไปล่ะ"
"มันเรื่องของฉัน!"
เขาพูดพลางเดินไปที่ห้องน้ำแล้วปิดประตูอย่างแรง(ประตูห้องน้ำฉันจะพังมั้ยเนี่ยTT_TT)หลังจากที่เขาหายเข้าไปตาย....เอ๊ย...อาบน้ำได้สักพัก(นานเว่อร์)ฉันก็เข้าครัวไปหาไรกินพลางดูทีวีที่เปิดรายการทีวีดูอย่างสบายใจ
"ยัยเตี้ย!"อีตานั้นตะโกนเสียงดังลั่นจนฉันเกือบตกเก้าอี้
"ฉันชื่อ ยูกิ กรุณาเรียกให้ถูกด้วย!อีตาเสาไฟฟ้า!"
เรียกอยู่ได้คำก้เตี้ยสองคำก้เตี้ยผิดตรงไหนฉันสูงตรง160ซมเลยน่ะ><
"ฉันก็ไม่ได้ชื่อ เสาไฟฟ้า ! ฉันชื่อ ซิลเวอร์ !!! กรุณาเรียกให้ถูกด้วย!!!! "มันย้อนค่ะ...กรี๊ดดดดดด"มีผ้าเช็ดผมไหม?"
"เอาไปทำไม"
."เอาไปทำลูกมั้งยัยบื้อ!"
"-[]-"
"เอามาให้หน่อย"
"เชอะ!....นายจะเอาไปลูกชิมิ"ฉันถามอย่างกวนประสาทพลางเดินเอาผ้าเช็ดผมไปให้เข้าหน้าห้องน้ำ
"เธออยากรู้ป่ะล่ะ..ฮึฮึ"เขาหัวเราะในรำคออย่างน่ากลัว
"นายยืนมือมาสิ....จะส่งให้แล้ว"ฉันก๊อกประตูห้องน้ำ
"เปิดเขามาเลยไม่ได้ล๊อก"เปิดก็โง่แล้วค่ะ
"ฉันวางไว้นี่ล่ะกันนายออกมาเอาเองล่ะกัน"
ฉันรู้ทันนายย่ะขอโทษทีพอดีสวยและฉลาดโฮะๆๆฉันวางผ้าเช็ดผมไว้หน้าห้องน้ำและเดินออกมา
"ยัยเตี้ย!..เอาเข้ามาให้ฉันเดี๊ยวนี่!...ฉันออกไปไม่ได้ว้อย!!!"เสียงเขาตะโกนไล่หลังฉัน
"ฉันรู้ทันนายย่ะไม่ต้องเลย"
"รู้ทันกับผีอะไรเธอ!...เอามันเข้ามาให้ฉันเดี๊ยวนี้!"
"ไม่!"
"เดี๊ยวนี่!"
"ไม่ย่ะ"เสียงเริ่มอ่อนลง
"ถ้าฉันออกไปฉันจูบเธอแน่!"
อุ๊บชอบค่ะ><...บ้า...ไม่ชอบว้อยฉันหันหลังกลับไปทางประตูห้องน้ำที่มีผ้าเจ้าปัญหาวางอยู่และตัดสินใจว่าจะเปิดประตูดีหรือป่าว
"ตายยัง!ยัยเตี้ย!"เขาตะโกนเรียกสติของวฉันให้กลับเขาร่าง
"ยัง!....ปากนายนี่มันแย่จริง"
"เธอยังไม่เคยลองแล้วรู้ได้ยังไง?"เขาทำเสียงกะล่อนทำเอาฉันหน้าแดงไปเลย
"ใครอย่างจะทำอะไรกับนายแบบนั้นกันบ้างล่ะ"
"ขอโทษที....มันเยอะจนนับไม่ไว้อ่ะน่ะ"อีตาบาเอ๋ย!!!!
"เหอะ!"
จังหวะนั้นเองที่ประตูถูกเปิดออกจากด้านในและเป็นจังหวะเดียวกัยที่ฉันจะเปิดประตูเข้าไปพอดีร่างเล็กเลยลอยยไปตามแรงและไปชนกับร่างใหญ่ที่เป็นคนเปิดประตูฉันเงยหน้าเขาที่สูงกว่าฉันเยอะ(ไม่อยากใครคนอื่นรู้ว่าเราเตี้ย)ตอนนี้เขาเปลือยท่อนบนโชดซิกแพคและเนื้อขาวๆนี่แดงเป็นจุดๆบ้างที่ส่วนล่างมีแค่ผ้าเช็ดตัวผ้าเดียวที่คลุมไว้อีตานี้แต่ตัวได้น่าเสี้ยวมากไม่แคร์สื่อเอาซะเลย
"เธอมองเหมือนจะกินฉันอยู่แล้ว"
เสียงเขาพูดทำให้ฉันได้สติอีกครั้ง..และรีบส่งผ้าเช็ดผ้าไปให้เขาทันทีด้วยความเขิล...ไม่เขิลก็บ้าแล้วค่ะมีผู้ชายมาเปลือยท่อนบนโชดซิกแพคให้เห็นอย่างนี้...ขนาดของพ่อฉันยังไม่เคยเห็นเลย
"เอาไปซะ>///<"
"เขิลหรือไง"เขาก้มลงมากระซิบข้างหู กลิ่นสบู่อ่อนเข้ามาให้โซนประสาทรับกลิ่นของฉันอย่างแรง หน้าของเขาตอนนี้ห่างจากฉันไปถึงเมตรอีตานี้ทำให้ฉันหัวใจวายได้น่ะเนี่ย..ตัวอันตรายต้องอยู่ห่างไว้ฉันรีบออกห่างจากเขาเดี๊ยวห้ามใจไม่อยู่อีตานี้มีผลต่อการเต้นของหัวใจฉันน่ะเนี่ย
"ใครเขิลนาย"
"หน้าแดงแล้วนั้น...ฮาๆ"เขาเช็ดผมพลางหัวเราะอย่างชอบใจ
">///<"เขิลน่ะว้อย!!!!!
"^^"ยังมายิ้มอีก
"นายไปแต่งตัวในดูดีกว่านี่แล้วค่อยคุยกันดีกว่า"
."คุยเรื่องไรล่ะ...เรื่องของเราเหรอครับ~"
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คุณพระชีวิตนี่ไม่ค่อยเจอใครกวนประสาท กะล่อน ชั่วร้ายขนาดนี้มาก่อนเลย ฉันผลักเขาแล้วรีบเดินมาทางห้องนั่งเลยทันที...ใครเขิลนาย...ใครเขิลนาย.....เขาเรียกว่า ภูมิคุ้มกันคนหล่อมันมีน้อยตั้งหากล่ะย่ะ
กริ๊งๆๆๆ
อุ๊ย!...สงสัยว่าใครมาหรือว่าจะเป็นแขกของพี่น่ะ ต้องทำตัวให้เป็นปกติทีสุด (หน้ายังไม่หายแดงเลยอ่ะT^T)เสียงกดกริ๊งเริ่มดังถี่ขึ้นบ่งบอกถึงอารมณ์คนรอข้างนอกได้ชัดเจนฉันมายืนอยู่หน้าประตูแล้วต้องเช็กดูก่อนว่าเรียบร้อยยังเสื้อโอเค ผมโอเค หน้าไม่โอเคT^T
กริ๊งๆๆๆ
"เฮ้ย...ยัยเตี้ยทำไมยังไม่เปิดประตูอีก"
เสียงของซิลเวอร์ตะโกนออกมาจากห้องน้ำเจ้ากรรม
"รู้แล้วๆ"
ฉันเปิดประตูออกและพบผู้ชายหน้าตาดี 2 ยืนอยู่อย่าเรียกว่าหน้าตาดีแต่เรียกว่าโคตรๆหล่อเลยดีกว่า ทำไมพวกนี้มองฉันอึ้งๆน่ะแต่เอ๋ทำไมอีกคนหนึ่งถึงหน้าแดงล่ะเนี่ยอึ้งในความสวยของฉันชิมิ
"พวกแกมาเร็วกันดีนี่แล้วไอ่อาคาเบะล่ะ"
เสียงทุ้มต่ำของใครบ้างคนดังมาจากข้างหลังทำให้ฉันต้องหันไปมองและก็พบว่าอีตาซิลเวอร์มายืนเสนอหน้าด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียวอย่างที่ฉันเคยเห็น...ว๊ากกกกงั้นที่อีตานั้นหน้าแดงก็หมายความว่า!!!...ว๊ากกกกกภาพลักษณ์ของฉันไม่เห็นแล้ว...อยากจะหลบไปอยู่บูตาล!!!!!
" อีตาบ้า...บ้า....บ้า....บ้า!!"
=o= หน้าของผู้มาเยือน
ความคิดเห็น