About Bad Boy รักครั้งสุดท้ายของนายมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #4 : Chapte 4: First concert

พร้อม หรือ  ยัง~.......กรี๊ด........กรี๊ด........กรี๊ด.......

เสียงพิธีกรดังลั่นลานโตเกียวโดม  เพราะวันนี้เป็นวันประกวดวงดนตรีรอบ10 วงสุดท้าย เสียงกรี๊ดดังไม่ขาดสาย

"พร้อมหรือยัง?~"......กรี๊ด.....กรี๊ด....กรี๊ด......".ผมว่าพวกคุณพร้อมแล้วแหละที่จะได้เจอกับพวกเขาวง......? "
"A-KU-MA!!!!!!!!!!!!!"
"วงอะไรน่ะ? " ไม่เ้ข้าใจว่าพิธีกรจะถามคำถามเดิมอีกทำไม...และพวกที่โง่ไปตอบหลานรอบก็พอกัน....เฮือก~

15 นาทีก่อน
เฮือก~เฮือก~ เฮือก
"เดี๊ยว!...ฉันเหนื่อยแล้ว"ฉันสลัดมือของอีตาเสาไฟฟ้าออก
"มีอะไร "เสียงเรียบ
"ฉันเหนื่อย!"
"ใครสนล่ะ"ยกคิ้วให้อีกกวนประสาทมากค่ะ
"ฉันสนไงล่ะ...พักก่อนได้ป่ะล่ะ"
"ถ้าตอบว่าไม่ได้ล่ะ?"
"นายมันกวนประสาท"
"ขอบคุณ^^"กรี๊ด~คนอะไรเนี่ย(คนหล่อครับ>>>ซิลเวอร์^^)
"อีตาเสาไฟฟ้า!"
"ฉันจะพาเธอไปทางคนดู...แต่มันค่อยข้างเสี่ยงสำหรับฉันมาก! "เน้นจัง
"นั้นนายก็ปล่อยฉันไว้ตรงนี้!"
"ทำไม่ได้!"
"ทำไม"
"มีคนฝากฉันดูแลเธอยังไงล่ะ"
"ใครล่ะ"
"พี่สาวเธอ...พอใจหรือยัง...เร็วหน่อยฉันต้องไปเตรียมตัวอีก"
"พูดเหมือนนายเป็นดารา"
"ถ้าใช่?"ยกคิ้วกวนประสาทฉันอีกแล้ว><
"ถ้านายเป็นได้..ทาเคชิก็เป็นได้"
"ทาเคชิ?..ไม่เคยได้ยินอ่ะ"
"นายโง่ไงไม่รู้จักทาเคชิ"
"หน่อย~ยัยไส้ติ่งปลาโลมา"
"อีตาปลาจิโกะเหม็นเน่า"
"มันเน่าได้ซะที่ไหนน่ะ-_-"
"นั้นแหละ...ไม่สนเน่าก็คือเน่า!"
"เหอะ~...ไปกันได้หรือยังล่ัะ...เธอนี่พูดมากจริงๆ"


เขาเกาหัวตัวเองอย่าเซ็งๆแล้วเขาก็พาฉันมาส่งในลานโตเกียวโดมแล้วหายตัวไป...ไปไหนว่ะ?

(-  -  )(  -  - )(-  -  )(   - - )อย่าบอกน่ะว่าอีตานั้นจะไปยืนบนเวทีนั้น่ะ...ไม่มีทางหรอก....เป็นไปไม่ได้~

เข้าสู่ปัจจุบัน

"พวกเขา..." พิธีกรเริ่มกล่าวนำ "ไม่ใช่คนที่พระเจ้าทรงรัก"
'
  พวกเขา...ไม่ใช่คนที่พระเจ้าทรงโปรด
  
แต่พวกเขา....คือคนที่ถูกเลือกให้อยุ่ข้างปีศาจ
   
พวกเขา...คือ  ปีศาจที่จะมาทำให้หัวใจของทุกคนหยุดเต้น
   
พวกเขา....คือ ..........'   พิธีกรเว้นวรรค
" A-KU-MA!!!!!!!!!!!!! "

กรี๊ด~....กรี๊ด~...กรี๊ด~

"สะ...หวัด...ดี...ครับ!!!!!"เสียงดนตรีดังพร้อมกับชายหนุ่มทั้ง  4 ที่ประจำเครื่องดนตรีคนละชิ้น" รอนานกันไหม~ "คนร้องนำพูดทักทายคนดู
"วันนี้พวกเราวง A-KU-MA มากับเพลงซึ้งๆ 1 เพลงครับอยากฟังหรือป่าว"
กรี๊ด~....กรี๊ด~....กรี๊ด

เสียงเพลงดังขึ้นทำให้เสียงกรี๊ดที่ดังอยู่แล้วดังขึ้นอีกเป็นระยะๆ...แต่ฉันว่าคนเล่นเบสมันหน้าคุ้นๆน่ะ....ขอจ้องแปป
"อีตาเสาไฟฟ้า!"
(    - - +)(   -  - +)(   -  -+)(   -  -+)( >.< ;)(+ - -  )( +-  -   )( +- -   )( +-  -  )

หันมาทำไมค่ะ...มองคนสวยชิมิ ชิมิ
" นี่! เธอว่าใครเป็นเสาไฟฟ้าย่ะยัยเตี้ย " ได้ข่าวว่าเธอก็ไม่ได้สูงกว่าฉันเลยยัยเตี้ย!...ไม่เอาค่ะๆ..สวยสวยไม่อยากมีเรื่องน่ะค่ะ
"อ่อ...เปล่า?"
"ไม่เชื่อ! "ว๊ากกกกกก~อะไรกันค่ะ...จะเอาอะไรกัน"บอกมาเธอว่าใคร!"
"ค่ะๆ..บอกแล้ว><เธอเห็น..." เห็นใครดีว่ะเนี่ย...
"ใคร!"
"คะ...คนยกลำโพงอยุ่ข้างเวที..เขาชื่อเสาไฟฟ้า"
"แล้วไป๊! "แล้วยัยเตี้ยก็หันไปกรี๊ดกร๊ากกับคอนเสิร์ตของวงอีตาเสไฟฟ้าต่อ...คนสวยรอดแล้วค่ะ...โฮะๆ

เวลาผ่านไปวงA-KU-MA พึ่งแสดงจบไปห้าเพลงเต็ม...อีตาพวกนี้เล่นดนตรีเก่งเหมือนกันน่ะเนี่ย
"เอาล่ะครับวงสุดท้ายของการแสดงวันนี้ก็จบลงไปแล้วน่ะครับ...มันส์กันหรือป่าว~"พิธีกรคนเดิมขึ้นมาทักทายคนดูอีกครั้ง
"กรี๊ด~กรี๊ด"คลื่นเสียงกระจายตัวอีกครั้ง
"ขอเวลาให้กรรมการขอเรารวบรวมคะแนนสักครู่น่ะครับ...แล้วเราจะมาลุ้นกันว่าใครจะเป็นผู้ชนะในการแข่งครั้งนี้"

~หมับ~

O_O

"อีตาเส~"
"จู่~เงียบหน่อยอยากเป็นเป้าสายตาเหรอ"เขาใส่หมวกสีดำ มายืนด้านหลังฉัน
"อายอาอิดอากอันอำอ้าอะไอ!"นายมาปิดปากฉันทำไม><
"เงียบก่อนเถอะน่า...เดี๊ยวจูบเลยนี้"
"..."
"แบบนี้ดิน่ารัก^^ ".กรี๊ด~คนอะไรค่ะเวลายิ้มแล้วน่ารักเป็นบ้าเลย(น้องเอกเรื่องนี้มัน....)
"อล่อยอันไอ้แอ้ว"
"ฉันปล่อยเธอก็ร้องดิ"
"ไอ่อ้อง"
"ถ้าร้องเธอเจอดีแน่!"กลัวที่ไหนล่ะอีตาบ้า!
"อือ"
"ปล่อยแล้วน่ะ"เขาค่อยปล่อยมือออกจากริมผิวปากของฉัน
"นายทำบ้าอะไรเนี่ย!"ฮาๆคิดว่าฉันจะเชื่อฟังนายหรือไง
"เธอทำบ้าอะไรนี่...ไหนบอกว่าจะไม่ร้องไง"
"กรี๊ด~พี่ซิลเวอร์"ยัยอ้วนดำร้องอย่าตกใจ...เสียงเธอทำให้ทุกคนหันมามอง
"เวรแล้วไง...มานี่เลยยัยตัวดี"
"ไปไหน!"
"ก็วิ่งสิครับ~...หรือจะโดนทับตายอยู่ตรงนี้ล่ะ"
"ห๊า~"
"วิ่งว้อย!"

เวลาผ่านไป FCยังตามติดเป็นแมลงวันเช่นเดิม

ตรืด~ตรืด~ตรืด

เสียงโทรศัพท์ของซิลเว่อร์ดังขึ้น.

"ใครว่ะ..โทรมาไม่รู้สถานะการเลย"เขาบ่นพึมพำแล้วก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา"ใครว่ะ!..โทรมาไม่รู้จักเวลำเวลาเลย"
(@$%#*&^%$#@@$#%*+%$)
"มันแน่อยู่แล้วว้อย...ก็พวกเราเจ๋ง...ฮาๆ"
(@%%^^&%&*^$##%#@^)
"จริงดิ!..ไปคืนนี่!"
(%&*^$##%)
"วิ่งหนีอยู่ว้อย!"
(&*^%*)
"ไม่ต้องมาข่ำไม่ตลก....แค่นี่น่ะว้อย!..แล้วเจอกันเดิม"
(^$%$&*)
"เออ" แล้วปลายสายก็วางไปแต่เราสองคนก็วิ่งหนีอยู่ตามเดิม...ถ้าหลังจากนี้ 3 เดือนผ่านไปฉันคงเป็นนักกีฬาวิ่งของร.รแน่