About Bad Boy รักครั้งสุดท้ายของนายมาเฟีย

ลำดับตอนที่ #2 : Chapte 2 : แรกพบ

ตรืด~  ตรืด~  ตรืด~
 "ฮัดโหล! ใครว่ะโทร....สะกดเป็นไมคำว่ามารยาทน่ะ....shit!  "  ปลายสายไม่พูดบล้ำทำเพลงจัดเต็มกับชีวิต
( ฮารุโตะ ! นายกล้าว่าฉันเหรอ? ) ต้นสายก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัลจัดเต็มกลับทันที
" ห๊า ? ใครว่ะเนี่ย " ปลายสายหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูชื่อคนที่โทรมากวนเขาตอนเช้าวันอาทิตย์แบบนี้
( ...  )
"เอ่อ....ขอโทษครับยูซึกิซังคนสวย^^" " ปลายสายเปลี่ยนท่าทางทันที่ที่รู้ว่าใครโทรมา
(ไม่ต้องมาทำเสียงออนวอนเลยนายตัวดี...จัดเต็มแต่เที่ยง! เลย)
" เที่ยง? "
( ใช่! นายคิดว่านี่กี่โมงแล้วห๊ะ...บลา..บลา...บลา...)
"โอเค! ตื่นแล้วครับพ้ม...มีอะไรหรือเปล่าครับ" 
(ดี! เมื่อกี้ฉันไปประชุมมาเขาบอกให้ฉันไปดูงานที่จีน 3 เดือน )
"อ่าว~ แล้วใครจะมาดูแลวงแทนยูซึกิซังล่ะ!! "โวยวายแบบจัดหนัก
( ฟัง! )ปลายสายเงีบยทันที(ฉันให้น้องสาว บินกลับมาที่ญี่ปุ่นแล้ว และเธอจะมาดูแลวงแทนฉันตอนที่ฉันไม่อยู่...เข้าใจไหม)
"( -_- )(  _  _ )(  -_-  )(  _  _ )"
(หน้าที่ของนายคือ...ไปรับเธอมาส่งที่คอนโดของฉันเข้าใจใช่ไหม)
"ห๊า~ ผมไม่ว่างอ่ะ"
(เรื่องของนายสิ! แต่น้องสาวฉันต้องถึงคอนโด^^ ของฉัน! )
"แต่ว่า!.."
(ไม่มีแต่ซิวเวอร์...ถ้าน้องสาวฉันไม่ถึงคอนโดโดนที่นายไปส่งฉันเอานายตายแน่!)หนักแน่น
"แต่ว่า..."
(อ่อ! อีกอย่างฉันติดประชุมอีกตอนเย็นนายพาน้องฉันไปหาะไรกินด้วยล่ะ)
"แล้วทำไมต้องเป็นผมล่ะ"
(เพราะฉันติด-ประ-ชุมหรือพวกนายอยากไม่-มี-งานล่ะ)
"shit~"
(อีก 10 นาที เครื่องจะลง ฉันหวังว่านายจะไม่ทำให้ฉันผิดหวังน่ะ...บ๊ายบาย)
"แต่!"
(ตู๊ด...ตู๊ด....ตู๊ด...)ต้นสายวางไปแล้วทิ้งให้ชายหนุ่มงงๆกับสถานการณ์เล็กน้อยและเมื่อประมวลผลคำสั่งเสร็จ(คนน่ะ)เขาก็รีบลุกออกจากเตียงอันหรูหราและเข้าไปในห้องน้ำทันที
"shit!"
 ปัง!

ณ สนามบิน นาริตะ

~สายการบินอิตาลี-นาริตะ ไฟล์B3148-2-5 ได้มาถึงที่สนามบินนาริตะแล้วค่ะ ผู้โดยสายจะออกทางประตู F2
  สายการบินอังกฤษ-นาริตะ ไฟล์A2442-1-8  ได้มาถึงสนามบินนาริตะแล้วค่ะ ผู้โดยสารจะออกทางประตู J1
  สายการบินโซล-นาริตะ  ไฟล์A5236-8-1 อีก 5 นาทีเครื่องจะลงจอด  ผู้โดยสารจะออกทางประตูA3~

เสียงประกาศของประชาสัมพันธ์ดังเป็นระยะๆ  

"แล้วจะรู้ได้ไงว่ะว่าเครื่องไหน"ร่างสูงเกาหัวตัวเองอย่าสับสน
"โทรไปถามไหมครับนายน้อง"บอดี้การด์ส่วนตั๊วส่วนตัวถาม
"ก็ดีน่ะ เอาโทรศัพท์มาให้ฉัน"บอดี้การด์ส่งโทรศัพท์มาทางร่างสูง
"ฮัดโหล"
โอ็ย!
ร่างสูงเดินชนกับร่างของอีกคนหนึ่ง(บอกเพื่อ?)
"เดินยังไงว่ะ!"ร่างสูงกล่าว
"นี่นาย!"ร่างที่ลงไปกองกับพื้นตอบกลับ
"แปป! น้องที่ว่า ตัวเล็กๆ ผมสีน้ำตาลทองๆ...หน้าตาน่ารักๆ...ตัวเล็กๆใช่ป่ะ" ร่างสูงชายตามองร่างที่กองบนพื้นอย่างวิเคาระห์"งั้นผมก็เจอแล้วแหละ"ร่างสูงตอบทันทีที่รู้ว่าคนที่เขาเดินชนคือคนที่เขารอ
"นายเป็นใครและมีอะไรกับฉัน?"
."ลุกขึ้นได้แล้วยัยเตี้ย"
"ห๊า~นายว่าฉันเตี็ยเหรอ! อีตาเสาไฟฟ้า"
"ห๊า~ เธอว่าใครเป็นเสาไฟฟ้าน่ะ!"
"นายนั้นแหละอย่าคิดว่านายสูงคนเดียวในโลกน่ะ"
"แต่เธอก็เตี็้ยกว่าฉันนั้นแหละ 555+"
"นายมันกวนประาท-_-"
"แน่นนอนยัยเตี็ย"
"นายมัน...."
"ห๊า~กล้าด่าฉันในใจเหรอ"
"ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนาย...อย่าร้อนตัวสิค่ัะ^^"ยิ้มกวนประสาทซะเล็กน้อย
"เธอมันกวนประสาท~"
"same...same น่า"
เธอมันยัยกวนประสาท เตี็๊้ยแต่น่ารักว่ะ"
"555+แน่นอน"
"ขอบโทษที่ขัดน่ะครับนายน้อง...แต่ว่าคนมองกันใครแล้วน่ะครับ"
ชิ้ง~
"มองหาอะไรกันครับ~"
""WTF ? "
สะลายตัวทันที
"ยังไม่จบน่ะยัยตัวดี"
"ฉันก็ว่าไงแหละอีตาเสาไฟฟ้า"
"ยัยเตี็ย"
"เอ๋ย...นายน้องครับ" >>> TT
"อีตาหอไอเฟล"
"ยัยปลาดุ"
"นายน้อยครับ" >>> ToT
"อีตาปลาซาบะ"
"ยััยขี้เน่า"
"อีตาฉี่เหม็น"
"ยัยปลาทอง"
"นายน้องครับผมว่า...">>>> ToT/
"ยัยขนมปังขึ้นรา"
"อีตาข้าวบูด"
"นายน้องครับT^Tผมว่าพอเถอะครับ" >>>> (T^T)^
"ยัง !  / ยัง ! "
 "..." >>>> \(ToT)/