ลู่หานกวางน้อยของเซฮุน

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 ผม...ชื่อเดียร์

ตอนที่ 2 ผม...ชื่อเดียร์

"เดียร์? ที่แปลว่ากวางใช่มั๊ยฮ่ะ" ไคถามความหมาย
"ชะ...ใช่ค่ะ" "อ๋อ! ครับ ว่าแต่คุณเดียร์เรียนคณะอะไรหรอครับ" โอ๊ย! นายนี่ถามมากจริงๆ
"คณะเดียวกับพวกเรานี่แหละ" เซฮุนบอก
"อ๋อ! อ่า...ได้เวลาเรียนแล้ว ไปเรียนกัน" ยากแหะรับมือกับคนพวกนี้
"ยังไหวมั๊ย" เซฮุนกระซิบถามผม
"แค่นี้จิบๆ" ผมก็กระซิบกลับ
"เฮ้ย! นี่เดินใกล้ๆกันหน่อยดิ" ชานยอลตะโกนบอก
"เออๆ" เซฮุนตอบพร้อมกับเอาแขนมาพาดไหล่ผม
"มันหนักนะ เอาออกไปเลย" ผมพยายามเอาแขนเซฮุนออกไป
"เดี๋ยวไอ้ยอลมันก็ทักท้วงอีก น่ารำคาญเอาไว้อย่างนี้แหละ...เอ๊อ!เรียกฉันว่า 'ฮุน' ก็ได้"
"ก็ได้" " อ้าว! ว่าไงหนุ่มๆ สบายดีมั๊ย" นั่นฮยอนอาหนิ
"สบายดี เธอล่ะ?" "สบายดีจ้ะ" เธอพูดแล้วก็ยิ้ม ผมแอบเห็นว่าเธอแอบเหล่เซฮุนด้วย
"นาย ฉันว่าเค้าต้องชอบนายมากแน่ๆเลย" ผมกระซิบบอกเซฮุน
"แต่ฉันไม่ชอบเค้า" อะไรนายนี่ ฮยอนอาออกจะน่ารัก
"ตายด้านป่ะเนี่ย" "ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้วต่างหาก" แล้วฮุนก็ทำตาแปลกๆ
"ก็เรื่องของนายฉันไม่อยากรู้" 
 

 

Luhan side
แล้วผมก็ต้องใช่ชีวิตอยู่กับนายนี้เป็นเวลาอีกหลายเดือนเลย ผมอยากตาย TT

"นี่หอมแก้มกันให้ดูหน่อยดิ" ในขณะที่ผมนั่งทบทวนบทเรียน อยู่นายแบคก็พูดอะไรไม่รู้ "เอ่อ...คงไม่ดีมั้งค่ะ"
"ดีสิ นานๆทีไอ้ผีดิบจะมีแฟน ขอโมเม้นต์หวานๆให้เห็นหน่อยสิ" ผมมองหน้าฮุนพร้อมส่ายหัว
"ก็ได้ๆ ครั้งเดียวนะเว้ย" เฮ้ย! อะไรหมอนี่
"ไม่เอา" ผมส่งซิกบอกกับฮุน แต่ไม่ทันนายนั่นหอมผมซะแล้ว -///-
"พอใจกันยัง?" เอ่อ...พวกนั้นยังไม่หายเคลิ้มเลย
"นายทำบ้าอะไรเนี่ย" ผมกระซิบถามฮุน
"เถอะหน่า แต่แก้มนายนี่ทั้งนุ่ม ทั้งหอมเลยนะ"
"ไอ้บ้า!!!"












 

ติดตาม+เม้นต์+โหวต
From : SMTOWN