ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เดวิลแก๊ง...ฉันเกียจพวกนาย~~
วันนี้เป็นวันเปิดเทอมที่เลวร้ายที่สุด!เนื่องจากฉันตื่นสายและเข้าประตูโรงเรียนไม่ทันมันเลยทำให้ฉันต้องโดนคุณครูสมรสวดยาววววเป็นร้อยกิโลกว่าจะรอดออกมาได้ก็แทบตายเป็นเวรเป็นกรรมอะไรของคริสตัลคนนี้เนี่ย
"คริสวันนี้เป็นไง"ฟ้าโอบเพื่อนสุดที่รักถามทันทีที่ได้เวลาพัก ฉันส่ายหัวไปมาอย่างคนหมดอาลัยตายอยากความจริงฉันกำลังมึนๆอยู่ต่างหาก
"ฉันจะอ้วก"ฉันตอบพลางทำท่าพะอืดพะอม
"แกท้องo_o"ยัยฟ้าโอบตะโกนด้วยเสียงอันดังเป็นผลให้ฉันต้องรีบเอามือตะครุบปากไอ้ฟ้าทันทีแกจะทำให้คนทั้งโรงเรียนเข้าใจฉันผิดนะเว้ย!
"บ้าหรอ...ฉันมึนหัวกับไอ้น้ำหอมบนตัวแกนั่นแระ"ฉันเป็นคนที่แพ้น้ำหอมกลิ่นที่ฟ้าโอบชอบมากที่สุดแต่กลิ่นอื่นฉันใช้ได้
"ฉันลืมอ่ะ"ฟ้าโอบค่อยๆนั่งลงห่างจากฉันพร้อมกับทำหน้าสำนึกผิด ฉันลุกขึ้นยืนกะว่าจะไปห้องน้ำแต่ตอนนี้ฉันมะ...ไม่ไหวแล้ว>-<อ้วก~~~เฮ้ย!! อ้วกของฉันพุ่งหลาวไปใส่เสื้อของใครบางคน..ใครบางคนที่..ฉันไม่รู้จัก
"ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย..ยี้~~"เขาตะคอกใส่หน้าฉันพร้อมถอดเสื้อยูนิฟอร์มแขนยาวสีดำที่คลุมเสื้อสีขาวแขนสั้นออกแล้วโยนมาใส่ฉันแต่...ฉันหลบเสื้อตัวนั้นเลยลงไปกองกับพื้นเลยเป็นว่าเสื้อตัวนั้นเปื้อนทั้งอ้วกและขี้ดิน- -"
"เธอ..."เขากัดฟันกรอดแล้วทำท่าจะพุ่งเข้ามาหาฉันแต่โชคช่วยที่พวกเพื่อนทั้ง9คนช่วยดึงตัวเขาไว้ก่อน ฉันควรจะขอโทษเขาสิ..ใช่ๆ
"นาย..ฉันขอโทษ"เขาสะบัดตัวเองออกจากกลุ่มเพื่อนแล้วเดินเข้ามาช้าๆพร้อมกับก้มหน้าลงมา ทำไมหน้านายเนียนจัง>//<
"เธอต้องชดใช้"เขาบอกเสียงเรียบแล้วหยิบเสื้อขึ้นมายัดใส่มือฉัน อี๊~~มือเปื้อนเลย
"เอาไปซักและเธอ...ต้องมารับใช้ฉันหนึ่งอาทิตย์"พอจบคำพูดของเขาฉันก็ก้าวเข้าไปเผชิญหน้าอย่างไม่เกรงกลัว
"คุณหนูคริสตัลผู้นี้ไม่จำเป็นต้องรับ-ใช้-ใคร"
"แต่เธอต้องรับใช้ฉัน"เขาตอกกลับด้วยเสียงเรียบๆไม่มีทางซะหรอก
"นายเป็นใครมีสิทธิ์มาสั่งฉัน"
"เดวิลแก๊ง"ดะ...เดวิลแก๊งหรอ ฉันมองไล่ตั้งแต่คนแรกยันคนสุดท้ายพวกนี้นะหรอเดวิล?
เขาแสยะยิ้มออกมาอย่างเหยียด "เป็นไงล่ะกลัวจนหัวหดเลยหรอ"
"ดะ...เดี๋ยวนะเดวิลใช่มะอืมๆๆ..อะไรคือเดวิลแก๊งและเดวิลแก๊งคืออะไร"พวกเพื่อเขาพากันหัวเราะก๊ากทันที ฉันไม่เห็นว่าจะตลกตรงไหนเลย
"ให้ตายเถอะยัยบ้า..เธอไม่รู้จักเดวิลแก๊งหรอเนี่ย"
"ไม่แล้วก็ไม่อยากรู้ด้วยยังไงฉันก็ไม่รับใช้นาย"
"แน่ใจ?แชมเปญ..."เขาเลิกคิ้วถามอย่างมีมาดพร้อมกับเรียกชื่อเพื่อนคนหนึ่งออกมา คนที่ชื่อแชมเปญเดินตรงไปหาฟ้าโอบเขาโอบเอวฟ้าโอบไว้แล้วก้มหน้าลงไปคล้ายจะ...เฮ้ย!นั่นเพื่อนฉันนะ
"นี่นายปล่อยเพื่อนฉันนะ"ฉันถลาจะเข้าไปหาฟ้าโอบแต่มือแข็งแกร่งดึงฉันให้เซไปปะทะอกกว้าง
"ถ้าเธอไม่ยอมเพื่อนเธอเสร็จแน่"เขาก้มกระซิบที่ข้างหู ฮึ่ย!!ไอ้ฟ้านะไอ้ฟ้า
"โอเคฉันยอมแล้วแค่อาทิตย์เดียวใช่ไหม"ฉันผลักตัวเองออกมาจากอ้อมกอดนั่นแล้วหันไปจ้องหน้ากับเขา
"ดีมาก...เธอได้ชดใช้แน่"เขาดึงแก้มฉันเบาๆก่อนจะล้วงกระเป๋าแล้วเดินกระแทกไหล่ฉันออกไปตามด้วยสหายทั้งหลา
เดวิลแก๊ง...ฉันเกียจพวกนาย~~~~>_<
"คริสวันนี้เป็นไง"ฟ้าโอบเพื่อนสุดที่รักถามทันทีที่ได้เวลาพัก ฉันส่ายหัวไปมาอย่างคนหมดอาลัยตายอยากความจริงฉันกำลังมึนๆอยู่ต่างหาก
"ฉันจะอ้วก"ฉันตอบพลางทำท่าพะอืดพะอม
"แกท้องo_o"ยัยฟ้าโอบตะโกนด้วยเสียงอันดังเป็นผลให้ฉันต้องรีบเอามือตะครุบปากไอ้ฟ้าทันทีแกจะทำให้คนทั้งโรงเรียนเข้าใจฉันผิดนะเว้ย!
"บ้าหรอ...ฉันมึนหัวกับไอ้น้ำหอมบนตัวแกนั่นแระ"ฉันเป็นคนที่แพ้น้ำหอมกลิ่นที่ฟ้าโอบชอบมากที่สุดแต่กลิ่นอื่นฉันใช้ได้
"ฉันลืมอ่ะ"ฟ้าโอบค่อยๆนั่งลงห่างจากฉันพร้อมกับทำหน้าสำนึกผิด ฉันลุกขึ้นยืนกะว่าจะไปห้องน้ำแต่ตอนนี้ฉันมะ...ไม่ไหวแล้ว>-<อ้วก~~~เฮ้ย!! อ้วกของฉันพุ่งหลาวไปใส่เสื้อของใครบางคน..ใครบางคนที่..ฉันไม่รู้จัก
"ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย..ยี้~~"เขาตะคอกใส่หน้าฉันพร้อมถอดเสื้อยูนิฟอร์มแขนยาวสีดำที่คลุมเสื้อสีขาวแขนสั้นออกแล้วโยนมาใส่ฉันแต่...ฉันหลบเสื้อตัวนั้นเลยลงไปกองกับพื้นเลยเป็นว่าเสื้อตัวนั้นเปื้อนทั้งอ้วกและขี้ดิน- -"
"เธอ..."เขากัดฟันกรอดแล้วทำท่าจะพุ่งเข้ามาหาฉันแต่โชคช่วยที่พวกเพื่อนทั้ง9คนช่วยดึงตัวเขาไว้ก่อน ฉันควรจะขอโทษเขาสิ..ใช่ๆ
"นาย..ฉันขอโทษ"เขาสะบัดตัวเองออกจากกลุ่มเพื่อนแล้วเดินเข้ามาช้าๆพร้อมกับก้มหน้าลงมา ทำไมหน้านายเนียนจัง>//<
"เธอต้องชดใช้"เขาบอกเสียงเรียบแล้วหยิบเสื้อขึ้นมายัดใส่มือฉัน อี๊~~มือเปื้อนเลย
"เอาไปซักและเธอ...ต้องมารับใช้ฉันหนึ่งอาทิตย์"พอจบคำพูดของเขาฉันก็ก้าวเข้าไปเผชิญหน้าอย่างไม่เกรงกลัว
"คุณหนูคริสตัลผู้นี้ไม่จำเป็นต้องรับ-ใช้-ใคร"
"แต่เธอต้องรับใช้ฉัน"เขาตอกกลับด้วยเสียงเรียบๆไม่มีทางซะหรอก
"นายเป็นใครมีสิทธิ์มาสั่งฉัน"
"เดวิลแก๊ง"ดะ...เดวิลแก๊งหรอ ฉันมองไล่ตั้งแต่คนแรกยันคนสุดท้ายพวกนี้นะหรอเดวิล?
เขาแสยะยิ้มออกมาอย่างเหยียด "เป็นไงล่ะกลัวจนหัวหดเลยหรอ"
"ดะ...เดี๋ยวนะเดวิลใช่มะอืมๆๆ..อะไรคือเดวิลแก๊งและเดวิลแก๊งคืออะไร"พวกเพื่อเขาพากันหัวเราะก๊ากทันที ฉันไม่เห็นว่าจะตลกตรงไหนเลย
"ให้ตายเถอะยัยบ้า..เธอไม่รู้จักเดวิลแก๊งหรอเนี่ย"
"ไม่แล้วก็ไม่อยากรู้ด้วยยังไงฉันก็ไม่รับใช้นาย"
"แน่ใจ?แชมเปญ..."เขาเลิกคิ้วถามอย่างมีมาดพร้อมกับเรียกชื่อเพื่อนคนหนึ่งออกมา คนที่ชื่อแชมเปญเดินตรงไปหาฟ้าโอบเขาโอบเอวฟ้าโอบไว้แล้วก้มหน้าลงไปคล้ายจะ...เฮ้ย!นั่นเพื่อนฉันนะ
"นี่นายปล่อยเพื่อนฉันนะ"ฉันถลาจะเข้าไปหาฟ้าโอบแต่มือแข็งแกร่งดึงฉันให้เซไปปะทะอกกว้าง
"ถ้าเธอไม่ยอมเพื่อนเธอเสร็จแน่"เขาก้มกระซิบที่ข้างหู ฮึ่ย!!ไอ้ฟ้านะไอ้ฟ้า
"โอเคฉันยอมแล้วแค่อาทิตย์เดียวใช่ไหม"ฉันผลักตัวเองออกมาจากอ้อมกอดนั่นแล้วหันไปจ้องหน้ากับเขา
"ดีมาก...เธอได้ชดใช้แน่"เขาดึงแก้มฉันเบาๆก่อนจะล้วงกระเป๋าแล้วเดินกระแทกไหล่ฉันออกไปตามด้วยสหายทั้งหลา
เดวิลแก๊ง...ฉันเกียจพวกนาย~~~~>_<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น