[Gintama] เริ่มศึกรักเมื่อต้องพักรบ

บทนำ

"โครมมมมมม ปังๆ!" เสียงการปะทะกันระหว่างคนสองคนดังมาจากสวนสาธารณะพร้อมกับฝูงชนที่พากันวิ่งหนีออกมา

"ม้านั่งตัวนี้ต้องเป็นของอั๊วน่อ" เสียงเล็กๆของหญิงสาวผมสีส้มสดเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากบางสีชมพู

"จะ บ้าหรอ ชั้นนอนอยู่ตรงนี้ก่อนนะมันก็ต้องเป็นของชั้นสิ" เสียงของชายหนุ่มหน้าตาดี [ส่วนสูงไม่น่าเป็นหนุ่ม//ไรท์] ผมสีน้ำตาลอ่อน ตาสีแดงสด ตะโกนกลับไปหาร่างบางข้างหน้า

"มาก่อนหรือมาที่หลังไม่สำคัญ ผู้ชนะเท่านั้นถึงจะได้ม้านั่งตัวนี้ไปครองน่อ"

"จะเอาอย่างนั้นก็ได้ เข้ามาเลยยัยหมวยตัวแสบ"

"ฮึ้ยย่าาา โครม คราม ปังๆ" เอ่อคือ...อยากจิบอกว่าไอ้ที่พวกเอ็งใช้เอามาฟาดกันมันก็คือม้านั่งที่กำลัง แย่งกันไม่ใช่หรอ มันหักเป็นสองท่อนแล้วนะนั่น

"หยุดดดดดดด!" เสียงดังน่ารำคาญที่ออกมาจากปากของกอลริลล่าน่ารำคาญดังขึ้นแบบน่ารำคาญ

"คำว่าน่ารำคาญมันเยอะไปแล้วนะนั่น แล้วนี่พวกเอ็งมีปัญหาอะไรกับหน้าตรูกันนักหนาฟระ!" กอลริลล่าน่ารำคาญตบมุขแบบน่ารำคาญ

"คุณกอลริลล่าน่ารำคาญหลบไป!" เสียงของโซโกะตะโกนมาพร้อมกับม้านั่งครึ่งท่อนที่ลอยมาโดนหน้าของกอลริลล่าน่ารำคาญ

"อั่ก" ขอให้ผู้อ่านยืนไว้อาลัยแด่กอลริลล่าน่ารำคาญ3วินาที เริ่ม...

"คุณกอลริ..เอ้ย! คุณคอนโด้!" ยามาซากิวิ่งมาประคองกอลริลล่าน่ารำคาญขึ้น

"เมื่อกี้แกจะพูดว่ากอลริลล่าน่ารำคาญใช่มั้ยยย!" ยังอีก เลือดท่วมหัวขนาดนี้ยังจะทำเสียงน่ารำคาญอยู่อีก

"พวกแกน่ะ หยุดได้แล้ว" ฮิจิคาตะเดินเข้ามาพร้อมกับจุดบุหรี่ [ขี้เก๊กจัง//ไรท์]

"มีอะไรก็รีบๆว่ามาสิครับคุณขี้เก๊ก" โซโกะยืนหน้านิ่งถามพร้อมกับมืออีกข้างที่ดันหน้าคางุระอยู่

"ตอน นี้ทางเบื้องบนส่งจดหมายมาว่าพวกแกก่อความวุ่นวายจนทำให้เกิดความเสียหายต่อ ทรัพย์สินสาธารณะ ต้องถูกจับไปปรับทัศนะคติ!" กอลริลล่าพูดและชี้ไปที่โซโกะกับคางุระ

"อยาก โดนจับไปปรับทัศนะคติจริงๆรึไงฟระ แล้วไอ้เบื้องบนที่คุณพูดถึงเนี่ยมันคือ ค.ตื้ด.ตื๊ด [มีเหตุที่ทำให้ต้องเซ็นเซอร์] ใช่มั้ย!" ฮิจิคาตะตบมุขไป1ดอก

"จะ บ้ารึไง อย่าคิดว่าชั้นเป็นคนแบบนั้นสิ เบื้องบนที่ว่าน่ะคือป๋าประ...มัทสึไดระต่างหาก" คอนโด้รีบตอบเพราะกลัวโดนจับไปปรับทัศนะคติจริงๆ

"เมื่อกี้คุณจะพูดว่าประอะไรน่ะ อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะ!" ฮิจิคาตะตบมุขดอกที่2

"ทั้ง หมดคือเรื่องจริง" คอนโด้ยืนยันหนักแน่นใส่โซโกะและคางุระ แต่ตอนนี้ทั้งสองคนกำลังยืนเหงื่อท่วมอยู่ข้างหน้าและตั้งท่ารันอะเวย์ [วิ่งหนีนั่นเอง]

"อย่าหนีนะเฟร้ยยย" คอนโด้ตะโกนไล่หลังทั้งสองคนที่กำลังวิ่งหนีอยู่

"ม่ายเอาน่อ อั๊วยังอยากเห็นพระอาทิตย์วันพรุ่งนี้อยู่ ปล่อยอั๊วไปเถอะเอาไอ้ตี๋ซาดิสนี่ไปแทนอั๊วเถอะ" คางุระร้องอีดออดขณะวิ่งหนี

"จะบ้ารึไง ชั้นต้องได้ฆ่าคุณฮิจิคาตะก่อนถึงจะยอมโดนจับเข้าซังเตนะเฟร้ย" โซโกะก็แสดงท่าทีไม่แพ้กัน

หลังจากวิ่งรอบเมืองไป10รอบ

"แฮ่กๆ อั๊วไม่ไหวแล้วน่อ" คางุระหอบหืดหาดขณะนั่งอยู่บนพื้น

"แฮ่กๆ พวกนั้นคงไม่ตามมาแล้วล่ะแต่จะว่าไปตรงนี้มันคุ้นๆนะ" โซโกะพึมพัม

"พอใจกันรึยัง" เสียงฮิจิคาตะดังมาจากเสื่อปิ๊กนิกที่ตั้งอยู่ข้างๆทั้งสองคน

"ละ..ลื้อมาอยู่ที่นี่ได้ไงน่อ!" อุ๊ยตาย! ตกใจแพ็บส์

"พวกนายวิ่งวนกลับมาที่เดิมยังไงล่ะ พวกชั้นไม่ได้ไปไหนเลย ปูเสื่อนั่งกินข้าวรอให้พวกนายเหนื่อยอยู่ตรงนี้ตั้งแต่พวกนายออกวิ่งแล้ว" ฮิจิคาตะไขข้อข้องใจและกินราเม็งที่ราดมายองเนสเต็มถ้วยคำสุดท้าย

"มะ..ไม่จริง!" ทั้งสองคนอุทานพร้อมกัน

สวัสดี ค่ะเจ้าพวกเศษสวะทั้งหลาย [เป็นการทักทายที่แลดูป่าเถื่อน] การที่ชั้น "สโนวควีน" ทักทายด้วยคำพูดคำจาแบบนี้ก็เพราะดิชั้นคิดว่าคนที่เข้ามาอ่านคงจะเป็นคนที่ เผอิญกดผิดหรือไม่ก็ว่างเท่านั้นแหละ แต่ถ้าตั้งใจเข้ามาอ่านจริงๆก็...ขออภัยคร่าา ไรท์เตอร์มือใหม่อฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ที่เข้ามาแต่งนิยายเพราะชอบคู่ โอคิxคางุ เป็นพิเศษถึงขนาดเก็บไปจินตนาการก่อนนอนกันเลยทีเดียว แต่อาจจะมีคู่อื่นมาเสริมหน่อยนะคะ ไรท์จะพยายามอัพอย่างน้อยอาทิตย์ละสองตอนนะคะ ช่วยคอมเม้นติชมกันหน่อยนะคะ ขอบคุณมากๆที่เข้ามาอ่านน้าาาา เชิญรับชมได้เลยค่าาาา

เครดิตโค้ดค่า

★STAR

ฝากติดตามเพจของเพื่อนไรท์ด้วยนะคะจิ้มใต้รูปเลยเน้อ >_<

>จิ้ม<