คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Love in the Dark:6 (100%)
Love in the Dark
Chan X Baek
Kai X Hun
หลัาที่านยอลพาแบฮยอนไปที่ถ้ำแห่วามหลันุใแล้ว านยอลึพาแบฮยอนลับมาที่ปราสาท เมื่อลับมาานยอลเห็นทหารมามายล้มป่วยันหน้าปราสาทเือบหม ึเินไปถามอิน
“นี่มันเิอะไรึ้น ทำไมทหารพวนี้ถึ.....”
“พี่านยอลแย่แล้ว อทัพอื่อเทาลับมาที่นี่อีแล้ว”
านยอลหน้าถอสีทันที อะไรัน นี่เาเพิ่ะมีวามสุับแบฮยอนไ้ไม่ถึอาทิย์เอ อทัพอื่อเทาเพื่อนเ่าอานยอล็มาทำร้ายทหารอเาเลยเหรอ
“ทำไมมันถึมา”
“มันบอว่า มัน้อารแวมไพร์าเพร”
“ท่ะ....ทำไมมันถึรู้ว่าที่ปราสาทอเรามีแวมไพร์าเพรล่ะ”
ไม่ทันที่อินะอบึ้นมา สายาอานยอล็เหลือบไปเห็นไอยูที่เินเหนื่อยๆำลัะเ้าปราสาท ึรเ้าไปหา
“ไอยู!!!!”
หิสาวสะุ้เล็น้อย ่อนะเยหน้าึ้นมาหาานยอล
“ท่ะ.....ท่านพี่านยอล!”หิสาวัวสั่นเทา ่อนะ้มหน้าลอีรั้โยไม่ิะเยึ้นมาเลย
“ไอยู เธอไปไหนมาน่ะ?”
“ป่ะ....เปล่า่ะท่านพี่ ือ ไอยูแ่เินเล่นรอบๆปราสาท็เท่านั้นเอ”
“เินเล่นเหรอ แล้วทำไมมีรอยแรอบๆัวับรอย้ำแบบนั้นล่ะ”
เป็นฝ่ายอินเอที่ถามำถามนี้ึ้นมา ไอยูไ้แ่้มหน้าและัปาัวเอเพื่อไม่ให้น้ำาไหลลมา เพราะเธอรู้ีว่า ถ้าเผลอร้อไห้ึ้นมาเมื่อไหร่ านยอลไ้พาเธอไปสอบสวนหาวามริเป็นแน่
“เผอิหล้มน่ะ มันไม่มีอะไรหรอ อัว่อนนะ”ไอยูพยายามะเินหนี แ่านยอลว้าแนอไอยูไ้ทัน
“ไอยู เธอไปที่ปราสาทแห่เาหิมาลัยมาใ่มั๊ย!!??”
“ท่านพี่านยอล ไอยูเ็บ”
านยอลส่แรบีบไปที่แน้าวาอไอยู ทำให้ไอยูถึับทรุัวลเพราะวามเ็บ มันะไม่เ็บมาถ้าหารที่านยอลบีบไม่ใ่รอยเ่าอื่อเทาที่เาไ้สร้าไว้
“ไอยูเธอเป็นอะไร ันบีบนิเียวเอนะ”านยอลมออย่าๆ่อนะมอแนที่นเอบีบึเ้าใว่าทำไมไอยูถึเ็บนทรุัวล
“ใรมันทำับเธอแบบนี้ ไอยู”านยอลพยุร่าอไอยูให้ลุึ้นมา
“ป่ะ....เปล่า ไม่มีใรทำอะไรทั้นั้น”ไอยูสะบัแนอัวเอให้ออามืออานยอล
“ไอยู เธอมาับัน”านยอลลาไอยูเ้าปราสาท
“ท่านพี่ ่ะ....เิอะไรึ้น แล้วทำไมไอยูถึ......”แบฮยอนที่ยืนรออยู่หน้าประูปราสาทมานาน เห็นานยอลมาพร้อมับไอยูที่โนบัับมา
“ไอยูเินมาาปราสาทแห่เาหิมาลัย ึ่เป็นปราสาทอื่อเทาเพื่อนเ่าที่เป็นศัรูับันอนนี้ ันึสสัยทำไมถึไปมาไ้ มัน้อมีอะไรแน่ๆ”
“ันไม่ไ้ไปมานะ ปล่อยัน”
“มาับันเี๋ยวนี้ ไอยู!!!”านยอลึไอยูให้ไปที่ห้อออี้ฟาน
!!!!!!!! พลั๊ !!!!!!!! / !!!!!!!! ึ้ !!!!!!!!
“เิอะไรึ้นานยอล แล้วพาไอยูมาหาพี่ทำไม”อี้ฟานที่นั่อ่านหนัสืออยู่ถามึ้นมา
“ไอยูเป็นนทรยศ่อปราสาทอเรารับ ท่านพี่อี้ฟาน”
“ว่าไนะ!!!???”
อี้ฟานพับหนัสือล แล้วเินรมาหาไอยูที่ล้มพับอยู่บนพื้น
“นี่มันเรื่ออะไรันไอยู เธอล้าทรยศ่อปราสาทอเราเหรอ”
เมื่อมานรอแล้ว ไอยูึัสินใระบายสิ่ที่อยู่ในใที่อัอั้นมานานออมา
“ใ่แล้ว ันเอที่ทรยศ่อปราสาท ันไปหาื่อเทาที่ปราสาทแห่เาหิมาลัยมา”
“ไอยู เธอทำแบบนี้ทำไม เธอ้อารอะไร”านยอลถามึ้นมาอย่าเ็บปว
“เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะันรัพี่ไ พี่านยอล ันเลยไปอวาม่วยเหลือาื่อเทาเพื่อนเ่าศัรูอพี่ให้เอาัวแบฮยอนออไปาีวิพี่”
!!!!!!!!!!!!!!!!!! เพี๊ยะ !!!!!!!!!!!!!!!!!!
านยอลเื้อฝ่ามือบเ้าที่หน้าอไอยูอย่าแร้วยวามโรธและวามเสียใที่ไอยูผู้ที่เารัในานะน้อสาวอีนหนึ่ทรยศ และไปอวาม่วยเหลือาื่อเทาอี
“เลวที่สุ ันอุส่าห์รัเธอในานะน้อสาวอีนหนึ่ แ่เธอลับอบแทนันแบบนี้”
“พี่านยอลเยรััน้วยหรือไ วันๆเอาแ่อยู่ับแบฮยอน อะไร็แบฮยอน แบฮยอน ฮึๆ”านยอลมอไอยูอย่าโรธแ้น
“อิน เอาัวไอยูไปัไว้เรือนร้าหลัปราสาทะ!!!!!”
่อๆ
“ไม่นะ!!”ไอยูรับถลามาอที่าอานยอล แล้วอร้อทั้น้ำา
“อย่าัันเลยนะท่านพี่านยอล ันอโทษ อภัยให้ัน้วยนะ”
“่อนทำทำไมไม่ิ พอถูับไ้็มาอให้อภัยให้ เธอสมวรไ้รับโทษแบบนี้แหละ นี่ยัน้อยไปสำหรับนทรยศนอื่นๆอีนะ”านยอล้มลแะมืออไอยูออ แล้วเินออไปาห้อออี้ฟาน
“ม่ายยยยยยยย!!!! ปล่อยันนะ ันบอให้ปล่อย”ไอยูิ้นไปมาเพื่อไม่ให้อินับไปั ่าเป็นภาพที่สมเพมา่อานยอลที่ยืนมออยู่้านอ
“ไอยูน่าสสารั ท่านพี่ปล่อยเธอไปเถอะนะ ผมไม่เอาโทษเธอหรอ”แบฮยอนที่ยืนมออยู่้วยเศร้าใเมื่อเห็นไอยูิ้นอวาม่วยเหลืออย่าน่าสสาร
“ัน็เห็นใและสสารไอยูเ่นเียวับนายนะ แ่้อเป็น เมื่อมีผู้ใทรยศ่อปราสาท้อโนลโทษ”
“..............”
“อโทษนะน้อหิ ันทำามที่นายอไม่ไ้”
-----------------------------------------> Kaihun Past <---------------------------------------------
“อ๊ะ!!!”เฮุนใเมื่ออินเินเ้าสวมอเอวอัวเอา้าหลั
“เย็นวันนี้ันะไ้ทานอะไรเหรอ”พูบ อิน็บลที่ออแล้วสูลิ่นายอเฮุน
“อ๊ะ....ะ....็มีแ่เนื้อวาับุปผัธรรมาๆนี่แหละรับ.....อ่ะ.....อื้ออ”เฮุนราออมา้วยวามเสียวที่โนอินไล่สูลิ่นไปมาบริเวใบหูถึหัวไหล่
“ท่าทาะอร่อย แ่ไม่อร่อยเท่าัวนายหรอมั๊......”
“ท่านอิน!!!!!”เฮุนอุทานออมาอย่าใ เายอมรับว่าโนอินลวนลามเวลาอยู่นเียวามลำพับ่อยมา แม้ว่าเาะโนนิน แ่็ไม่อบอยู่ี
“เป็นอะไรล่ะฮึ แวมไพร์ที่รัอัน”อินยื่นหน้าไปใล้ๆเฮุนที่หลบหน้าเาไปอีทาหนึ่้วยวามอาย
“ท่านอิน ทำไมท่านอบลวนลามผม”เฮุนถามออไปที่อินยัยื่นหน้าเ้าใล้ัวเออยู่
“ันทำแบบนี้ับนายทุๆวันนายยัไม่รู้อีเหรอว่าทำไม”อินบหน้าลที่ลาออเฮุน แล้วใ้มืออร่าบาไว้
“อื้ออออ.....ท่านอินรัผมเหรอ”ถึะเป็นำถามที่น่าอายและทำให้ัวเฮุนเอเิน แ่็อยาที่ะถามเพื่ออยารู้ำอบที่ะไ้มาออไป
อินเยหน้าึ้นมา ไม่พูอะไร ่อนะโน้มหน้าเ้าไปหาแล้วริมฝีปาลที่ปาบาไ้รูปอเฮุน เาบเบียริมฝีปาออีฝ่าย แล้วสอลิ้นเ้าหาโพรปาสีหวานูินน้ำหวานนทั่ว ่อนะผละออมา
เฮุนไ้แ่ยืนนิ่ เลือภายในร่าายสูบีึ้นแ้มทั้สอ้านแระเรื่อเท่าลูมะเือเทศ อินยิ้มอ่อนโยนให้ แล้วเอื้อมมือมายี้ผมอเฮุนเบาๆ แล้วโน้มไประิบเบาๆที่หู
“ันรันายนะ พอใรึยั”แล้วหันไปหอมแ้มเบาๆ ที่แฝไป้วยวามรัที่เ็มเปี่ยมล้นหัวใออิน
“ท่ะ....ท่านอิน”
“แล้วนายล่ะ รัันบ้ามั๊ย?”อินถามึ้นมา เฮุนมออิน้วยแววาที่ใสื่อ
“ผ่ะ.....ผม....ผม็รัท่านฮะ ท่านอิน ผมรัท่านอิน”
อินยิ้มึ้นมาอีรั้้วยวามีใ เาเ้าสวมอเฮุน แล้วหันไปบยี้ริมฝีปาบาไ้รูปอเฮุนอีรั้
“อบในะเฮุน นายเป็นนแรและนสุท้ายที่ันะมอบหัวใวนี้ให้”
“ฮะ ท่านอิน็เหมือนัน”
-----------------------------------------> Chanbaek Past <-----------------------------------------
“อื้อออออ......”แบฮยอนราออมาเล็น้อยเมื่อถูริมฝีปาหนาอานยอลบยี้และรุรานเ้าหาโพรปาอัวเออย่ารวมเร็วและเร่าร้อน
“อ๊ะ ท่านพี่ พอ่อนฮะ”แบฮยอนใ้มือันหน้าออานยอลให้ออห่าาัวเอ
“ทำไมล่ะ ไม่้อารเหรอ”านยอลพู แล้วเผยรอยยิ้มี้เล่นออมา
“ที่ทำในถ้ำยัไมุ่ใอีเหรอฮะ ท่านพี่”แบฮยอนใ้ฝ่ามือีเ้าที่ไหล่อานยอล
“็ันอยาะินนายหิอัวเอนนี้นี่นา ให้ไม่ไ้เหรอ”านยอลส่สายาอ้อนวอนไปให้แบฮยอน
“หม่ะ.....ไม่้อมาทำหน้าแบบนี้ใส่เลยนะฮะ ที่ทำในถ้ำ็มาพอแล้ว”
“อ่ะๆๆ ็ไ้ๆ ไม่ทำ็ไ้”แบฮยอนยิ้มออมา
“แ่ืนพรุ่นี้ อย่าหวัว่านายะรอ”านยอลทำหน้าโหๆ พลาี้หน้าแบฮยอน
“ไม่ลัวหรอฮะ ิๆ”แบฮยอนหัวเราะออมาเล็น้อย านยอลมอนายหิอัวเอรหน้าอย่าอารม์ี
--------------------------------------------> วันรุ่ึ้น <----------------------------------------------
านยอลเินทั่วปราสาทอย่าร้อนรนใไปมาแบบนี้หลายรอบนอี้ฟานและอินที่มออยู่นานสสัย
“เิอะไรึ้นานยอล พี่เห็นนายเินไปเินมาแบบนี้มานานแล้วนะ”
“ท่านพี่อี้ฟาน านยอลหายไป!!!!!”
่อๆ
“ว่าไนะ!! นายแน่ใแล้วเหรอ หาทั่วแล้วหรือยั”
“ผมหาทั่วปราสาทแล้วรับ”
“แล้วที่ถ้ำแห่วามหลัล่ะ”อินถามึ้นมา
“็ไม่มีเหมือนัน ท่านพี่อี้ฟาน อิน ่วยันที”
านยอลทรุัวล น้ำาที่อี้ฟานและอินไม่เยเห็นอานยอล็ไหลลมาื้อๆเอาวันนี้ ทำเอาอี้ฟานและอินใไปามๆัน
“านยอล นายอย่าเพิ่ท้อสิ นายลอิูีๆสิ”อี้ฟานพูึ้นมา
“ฮึๆ”านยอลยัร้อไห้ออมาเหมือนไม่มีวันหยุ
“หรือะเป็นื่อเทา”อินที่ยืนอออยู่้าๆุิึ้นมา
“ื่อเทาเหรอ!!!???”านยอลลุพรวึ้นมา พร้อมับอารม์ที่โมโหสุๆ
“ใเย็นๆ่อนานยอล มันอาะไม่ใ่็ไ้”
“็เมื่อวานื่อเทายัมาทำร้ายทหารอเราถึที่เลย แล้วทำไมเรื่อที่ะเอาัวแบฮยอนไปะเป็นเรื่อยาสำหรับนอย่ามัน”านยอลพูน้ำเสียที่โรธแ้นเอามาๆ
“เอาเถอะ ถ้านายิว่าเป็นื่อเทาริๆ พี่็ะ่วยอีแร”อี้ฟานเอื้อมมือไปแะที่ไหล่อานยอล
“อบุรับ ท่านพี่อี้ฟาน”
------------------------------------ ปราสาทที่ป่าหิมาลัย ---------------------------------------
แบฮยอนที่ื่อเทานำร่ามาัที่ห้ออัวเอ สภาพอแบฮยอนมีรอยฟ้ำเพราะถูทหารที่บุไปเอาัวทำร้ายเล็น้อย ้อมือทั้สอถูื่อเทาผูเือล็อไว้ับมุมำแพอห้อ
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! แอ๊ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ประูห้อถูเปิออ ร่าสูโปร่อื่อเทาเินย่า้าวเ้ามาหาแบฮยอน้าๆ่อนะลัวนั่ลแล้วเอื้อมมือไปับที่าอแบฮยอน แล้วยึ้นเล็น้อย แบฮยอนเริ่มรู้สึัวึ่อยๆลืมาึ้นมา
“่ะ.......ุเป็นใร”
“ัน หว ื่อเทา เพื่อนเ่าอปาร์านยอลหัวหน้าแวมไพร์อปราสาทอีฝั่หนึ่”
“ุับผมมาทำไม เราไม่เยรู้ัและทำร้ายันมา่อนเลยนะ”
“เพราะนายเป็นแวมไพร์ที่วิเศษมาๆนหนึ่ไล่ะ ันถึับนายมา”ื่อเทายิ้มรุ้มริ่มใส่ ่อนะปล่อยมือาาอแบฮยอน
“่ะ........ุรู้ว่าผมเป็น......”
“แวมไพร์าเพร”ื่อเทาหันมาอบแบฮยอน
“ุ้อารอะไร”
“มาเป็นนายหิอันแทนอานยอลีว่านะ บยอน แบฮยอน”ื่อเทาียิ้มร้าย ่อนะลัวนั่มอหน้าแบฮยอนอีรั้
“ไม่! ปล่อยผมไปนะ ฮึ ปล่อยผม”แบฮยอนน้ำาไหลออมา ัวสั่นเทาเพราะวามลัวสุี วินาทีนี้ สิ่ที่เา้อารมาที่สุ ือ ‘ปาร์ านยอล’ เานเียวเท่านั้น!!!
“นายหนีันไปไหนไม่พ้นหรอ นาย็เหมือนลูไ่ที่มาอยู่ในำมืออัน ฮ่าๆๆๆๆๆ”
ื่อเทาหัวเราะอย่าบ้าลั่ ่อนะเอื้อมมือไปบีบที่้นแนทั้สออแบฮยอน
“ฮึ อ๊า ไม่ ปล่อยผมนะ”แบฮยอนิ้นสุแรเพื่อให้หลุาารถูื่อเทาบีบที่้นแนแ่็ไม่เิผล ื่อเทายิ่บีบแรึ้นเรื่อยๆ น้ำาที่เยแห้ลับไหลลมาอีอาบแ้มทั้สออีรั้
“ร้อเ้าไป ร้อเ้าไปเลยแบฮยอน ร้อยัไไอ้านยอล็ไม่มาหานายอยู่ี”
“ฮึๆ ท่านพี่ ท่านพี่่วยแบ้วย ฮึ ท่านพี่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”แบฮยอนร้อออมาสุเสีย ื่อเทายิ้มอย่านบ้า แล้วระเบิหัวเราะออมา
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ นายไม่มีทาหนีัน ฮ่าๆๆๆๆๆ”
อนนี้แบฮยอนลัวนรหน้าอเาเหลือเิน เาลัวทุสิ่ทุอย่าไปหม เาอยาะออไปาที่นี่ให้เร็วที่สุ
‘ท่านพี่ ฮึ แบฮยอนลัวเหลือเิน ฮึ ท่านพี่้อมา่วยแบฮยอนนะ ฮึ ท่านื่อเทาน่าลัวเหลือเิน เาเป็นนที่อันรายมา ฮึ ท่านพี่......’
“ย่ะ.....อย่าทำอะไรผมเลย ผมอล่ะ”แบฮยอนอร้อทั้น้ำา ื่อเทาหันมาเห็นน้ำาอแบฮยอนึรู้สึหุหิึ้นมา ึเื้อฝ่ามือึ้นมาแล้วบไปที่หน้าอแบฮยอน
“อยู่ับัน อย่าเอาน้ำามาเป็นเรื่อวัว่าัวเอน่าสสาร น่าสมเพะไม่มี”ื่อเทาวาใส่หน้าแบฮยอน ำวาไม่ไ้ทำให้น้ำาอแบฮยอนหยุไหลเลย ในทาลับันน้ำาอแบฮยอนยิ่ไหลลมาเรื่อยๆ
“โธ่เอ๊ย นายนี่มันน่าหุหิริๆ”ื่อเทาโมโหสุ เี้ยวที่เย่อนอยู่ลับเผยออมา วาที่น้ำเินอมม่วอนนี้ลับลายเป็นวาสีแเลือที่เ็มไป้วยวามโรธแ้นเือในใ ื่อเทาระโร่อมร่าเล็อแบฮยอน ่อนะ้มหน้าเพื่อะใ้ฟัน บเม้มไปที่าอแบฮยอนสร้ารอยเอาไว้
“ท่านื่อเทา ท่านะทำอะไร”
“แล้วนายิว่าันะทำอะไรับาอนายล่ะ”ื่อเทาพูบ ็ลมือับเม้มสร้ารอยเอาไว้ที่าอแบฮยอนอย่ารวเร็ว
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ร๊อ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“โอ๊ย! ฮึ”แบฮยอนรีร้อออมา้วยวามเ็บปวรวร้าว
‘หม่ะ......ไม่ไหวแล้ว ท่านพี่ มา่วยแบฮยอนออไปาุมนรนี้ที.......’
“วันนี้ันะสร้าแ่รอยไว้ แ่พรุ่นี้ อย่าหวัว่าะรอไปาเื้อมือแวมไพร์อย่าัน ฮ่าๆๆๆ”ื่อเทาหัวเราะออมา ่อนะเินออไปาห้อ้วยใที่มีวามสุ
‘ันนะนายแล้ว ปาร์านยอล........’
Talk writer:มาทำามที่สัาแล้วเน้อ ว่าอมเม้นท์รบ 3 เม้นท์ะ อัพ่อให้รบ 100%
เมนื่อเทาอย่าเวี้ยรอเท้าใส่ไร์นะ ไร์็เมนื่อเทา เหมือนัน T^T
ิาม่อไปเรื่อยๆเน้อ อย่าเพิ่ทิ้ัน สุท้าย.......
#ออมเม้นท์เิน 3 เม้น์ โหวให้ฟิอี 3 น ไร์สัาะมาอัพ่อ ถ้าไร์เลท ็เลทไม่เิน 2 วันแน่นอน
ความคิดเห็น