ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
มันแปลกมั้ย หากเด็กสาวอายุย่างเข้า 23 ปีอย่างเธอยังไม่เคยมีแฟน และไม่เคยมีใครเข้ามาจีบ จะบอกว่าเป็นเพราะเธอหน้าตาไม่ดีก็ไม่ใช่ เพราะเธอเองก็จัดได้ว่าเป็นคนน่ารักคนหนึ่ง อาจไม่ได้สวยมากราวกับเจ้าหญิงหรือนางเอกในนวนิยายทั่วไปก็ตาม
แต่ชีวิตวัยสาวของเธอก็ไม่ได้แปลกไปเสียหมด เพราะเธอแอบชอบผู้ชายคนนึงมาตั้งแต่สมัยเรียนอยู่มัธยมปลาย จนตอนนี้กลายเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ปีสามไปเสียแล้ว ความรักในวัยเรียนอาจเป็นเรื่องธรรมดาของวัยรุ่นสมัยนี้ แต่มันเป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดาของครอบครัวเลยสักนิด
อุปสรรคสำคัญในการมีแฟนของเธอไม่ใช่ หน้าตา รูปร่าง นิสัย หรือฐานะทางบ้าน แต่เป็นสามหัวโจกประจำบ้านต่างหากที่คอยกีดกันมนุษย์เพศชายทุกคนที่เข้ามาใกล้เธอตั้งแต่เธอเรียนมัธยมปลายเลยก็ว่าได้
"แฟรี่ แกทนสภาพโสดนี่ได้ไงวะ" ยัยสมายด์ เพื่อนสาวคนสนิทพูดขึ้นมากลางร้านเบเกอรี่ชื่อดังแถวมหาวิทยาลัยตอนที่เราสามคนนั่งขนมเค้กเมนูโปรดอย่างที่ทำทุกวัน
"ทำไมแฟร์จะทนไม่ได้ล่ะ สามคนนั้นก็ไม่ได้ทำอะไรผิด แค่หวงน้องมากไปก็เท่านั้นอ่ะ"
"ใช่ พวกพี่ชายของยัยแฟร์ก็แค่หวงน้องมากเกินไป ไม่ได้ไปฆ่าใครสักหน่อย แกก็พูดซะเค้าแย่เลยนะยัยยิ้ม" บีบีที่นั่งอ่านหนังสือนิยายอยู่เงยหน้าขึ้นมาออกความเห็นบ้าง เพราะหมั่นไส้ท่าทีของยัยยิ้มหรือสมายด์ที่ทำตัวเป็นศัตรูกับสามหนุ่มสุดฮอตของบ้านเธอจนออกนอกหน้าไม่ไหว
"บีบี ถ้าแกจะหลงกับรูปลักษณ์ภายนอกของไอ้พวกนั้น แกก็หลงไปคนเดียว อย่าแผ่รังสีนั่นมาให้ฉัน" ยัยยิ้มหันไปตักเค้กเข้าปากอย่างเซ็งๆ ที่เพื่อนสนิทยังคงหลงคนที่รูปร่างหน้าตาเสมอ แม้ว่าคนที่มันหลงอยู่ในตอนนี้จะเป็นพี่ชายของเพื่อนรักอีกคนนึงก็ตาม
"แกอคติมากไปป่ะยิ้ม ฉันไม่เห็นว่าพี่ไอดอล พี่ปริ๊นส์ แล้วก็คิวปิดจะร้ายกาจตรงไหน"
แต่ชีวิตวัยสาวของเธอก็ไม่ได้แปลกไปเสียหมด เพราะเธอแอบชอบผู้ชายคนนึงมาตั้งแต่สมัยเรียนอยู่มัธยมปลาย จนตอนนี้กลายเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ปีสามไปเสียแล้ว ความรักในวัยเรียนอาจเป็นเรื่องธรรมดาของวัยรุ่นสมัยนี้ แต่มันเป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดาของครอบครัวเลยสักนิด
อุปสรรคสำคัญในการมีแฟนของเธอไม่ใช่ หน้าตา รูปร่าง นิสัย หรือฐานะทางบ้าน แต่เป็นสามหัวโจกประจำบ้านต่างหากที่คอยกีดกันมนุษย์เพศชายทุกคนที่เข้ามาใกล้เธอตั้งแต่เธอเรียนมัธยมปลายเลยก็ว่าได้
"แฟรี่ แกทนสภาพโสดนี่ได้ไงวะ" ยัยสมายด์ เพื่อนสาวคนสนิทพูดขึ้นมากลางร้านเบเกอรี่ชื่อดังแถวมหาวิทยาลัยตอนที่เราสามคนนั่งขนมเค้กเมนูโปรดอย่างที่ทำทุกวัน
"ทำไมแฟร์จะทนไม่ได้ล่ะ สามคนนั้นก็ไม่ได้ทำอะไรผิด แค่หวงน้องมากไปก็เท่านั้นอ่ะ"
"ใช่ พวกพี่ชายของยัยแฟร์ก็แค่หวงน้องมากเกินไป ไม่ได้ไปฆ่าใครสักหน่อย แกก็พูดซะเค้าแย่เลยนะยัยยิ้ม" บีบีที่นั่งอ่านหนังสือนิยายอยู่เงยหน้าขึ้นมาออกความเห็นบ้าง เพราะหมั่นไส้ท่าทีของยัยยิ้มหรือสมายด์ที่ทำตัวเป็นศัตรูกับสามหนุ่มสุดฮอตของบ้านเธอจนออกนอกหน้าไม่ไหว
"บีบี ถ้าแกจะหลงกับรูปลักษณ์ภายนอกของไอ้พวกนั้น แกก็หลงไปคนเดียว อย่าแผ่รังสีนั่นมาให้ฉัน" ยัยยิ้มหันไปตักเค้กเข้าปากอย่างเซ็งๆ ที่เพื่อนสนิทยังคงหลงคนที่รูปร่างหน้าตาเสมอ แม้ว่าคนที่มันหลงอยู่ในตอนนี้จะเป็นพี่ชายของเพื่อนรักอีกคนนึงก็ตาม
"แกอคติมากไปป่ะยิ้ม ฉันไม่เห็นว่าพี่ไอดอล พี่ปริ๊นส์ แล้วก็คิวปิดจะร้ายกาจตรงไหน"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น