ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ณ ท่าเรื่อแห่งหนึ่ง...แถวๆบางขุนเทียน....
ณ ท่าเรื่อแห่งหนึ่ง...แถวๆบางขุนเทียน....
18.00น. 1ตุลา
\"นี่มันก็6โมงกว่าแล้วนะเฟ้ย ทำไมคนยังมาไม่ครบกันอีกเล่า\"rednightตวาดใส่โคอิ-สาวน้อยน่ารักที่มาต้อนรับพวกเขาอยู่
\"นัดไว้4โมง 2ชั่วโมงแล้วนะเฟ้ย จะให้ฉันรออะไรนักหนา\"
\"แค่2ชั่วโมงเอง จะบ่นอะไรนักหนา\"มาซาฮิโระ(M a S @ h i R o)พูดยิ้มๆแต่ปล่อยรังสีอำมหิตออกมาเต็มที่ ทำเอาโคอิเสียวสันหลัง
\"โครม\"จู่ๆก็มีเสียงละม้ายของล้มดังขึ้น ทำให้ทุกคนหันไปดูอย่างตกใจ และก็เห็นเนียโมกะลังอาวะวาดอย่างไม่เกรงใจใครอยู่
\"เมื่อไหร่จะได้ไป หา เราก็อุตส่ามาตั้งแต่บ่างโมง(เห่อ) รอแล้ว...รอเล่า ทนไม่ไหวแล้วน้า\"เนียโมร้องโวยวายเต็มที่
\"คือว่าเราต้องรอบางคนที่อยู่ต่างจังหวัดน่ะค่า ขอโทษจริงๆด้วยค่า\"โคอิพยายามตะโกนบอกทุกคน
\"หวูด....หวูด\"และแล้ว ก็มีเรือขนาดใหญ่จุคนได้ราวๆ100คนแล่นเข้ามาจอดเทียบท่า ทำให้ทุกคนที่รออยู่หายหนวกหูจากเสียงของเนียโมไปได้บ้าง
\"เชิญขึ้นเรือได้เลยค่า คิดว่าคนจากที่อื่นๆก็คงอยู่บนเรือกันหมดแล้ว\"โคอิรีบเดินนำไปด้วยความเหนื่อยใจ
ขณะที่วาโดอิจิกำลังเดินขึ้นบันไดไปอยู่นั้น ก็มีสาวน้อยคนหนึ่งรีบวิ่งมาแล้วก็ชนวาโดอิจิซังตกนำไป
\"ขอโทษค่า ขอโทษจริงๆ\"คนน่ารักษารีบพูดอย่างตกใจ คนบนเรือก็รีบโยนห่วงยางลงไปให้ แต่
\"ทำไมพี่เค้ายังไม่ขึ้นมาซักที\"ฮายาซากะ โมจิ(aCidz)ร้องโวยวายอย่างตกใจ เมื่อวาโดอิจิซังไม่มีทีท่าว่าจะลอยขึ้นมา
พูดไม่ทันขาดคำ ร่างของวาโดอิจิก็ลอยขึ้นมา ในสภาพ...ศพลอยน้ำ....
เมื่อเห็นดังนั้น ดอน เดลลิโอ ผู้ที่คนในกลุ่มไม่ค่อยชอบขี้หน้าเนื่องจากการเก๊กจัด ก็รีบกระโดดลงไปช่วยวาโดอิจิทันที
\"แฮ่กๆ\"หลังจากผ่านการปั๊มหัวใจไปเล็กน้อย วาโดอิจิก็ฟื้นขึ้นมา
\"ขอโทษค่า ขอโทษจริงๆ ขอโทษค่า เพื่อชดใช้ความผิด ข้าพเจ้าขอลาตาย\"คนน่ารักษาหยิบมีดที่พกติดตัวขึ้นมาทำท่าจะคว้านท้องตัวเอง แต่ก็มีคนห้ามไว้โดยถ้วนน่า
\"ค่ายคราวนี้คงสนุกดีเนอะ คนที่นี่ดูร่าเริงแจ่มใสแล้วก็ปรกติดีจัง\"สึบาสะ ยู(ยูเรเซีย )กล่าวอย่างหน้าตายกับLucinaที่ได้แต่ประหลาดใจในคำพูดของเธอ
ถึงตอนนี้เพิ่งจะเห็นกันไม่กี่คน เท่าที่ฉันดูมันไม่มีใครที่ปรกติเลยน้า lucinaได้แต่ตะโกนอยู่ในใจอย่างงงๆ
\"กาแฟจ้า\"ฮิเมะเดินประคองถ้วยกาแฟเข้ามาหานายดอน
\"ขอบคุณครับ\"ฮิเมะค่อยๆทรุดตัวนั่งข้างๆกับดอน ปลายมีดคมๆค่อยๆเลื่อนไปจ่อคอของนายดอน
\"ถ้ายังคิดจะลวนลามฉันอีกล่ะก็ นายตายแน่\"ฮิเมะกล่าวยิ้มๆก่อนลุกเดินจากไป
ดอน เดลริโอ ยิ้มอย่างไร้เดียงสาออกมา ในขณะที่แววตากลัวน่ากลัว
ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจดี
ระหว่างที่ดอนนั่งอยู่นั้น จู่ๆก็มีควันสีขาวพวยพุ่งออกมาทั่วทั้งเรือ และเขาก็หมดสติไปโดยไม่รู้เลยว่ามีอะไรเกิดขึ้น
game begin.......
ยังมีการเพิ่มเนื้อเรื่องของตอนนี้อยู่เรื่อยๆนะ เพราะว่าจะพยายามให้ออกกันได้มากที่สุด
_____________________________
เป็นไงบ้างเอ่ย นิสัยแต่ล่ะคนใช้ได้ไหม บอกกันมาด้วยน้าถ้าไม่โดนใจ
*คนน่ารักษาครือเพื่อนเราเองล่ะ มันเลยสมจริงตามแบบฉบับของพี่แกมักๆ*
สำหรับอาวุธเนี่ย เราจะใช้วิธีแบ่งคนเป็นกลุ่มๆละ5คน
แล้วล้วงถุงจับฉลากว่ากลุ่มไหนได้อาวุธอะไร15อย่าง
แล้วไปแบ่งกันเอา คิดว่าไงบ้าง หรือจะให้หยิบคนล่ะ3อย่างทีเดียวเลยดีกว่า
18.00น. 1ตุลา
\"นี่มันก็6โมงกว่าแล้วนะเฟ้ย ทำไมคนยังมาไม่ครบกันอีกเล่า\"rednightตวาดใส่โคอิ-สาวน้อยน่ารักที่มาต้อนรับพวกเขาอยู่
\"นัดไว้4โมง 2ชั่วโมงแล้วนะเฟ้ย จะให้ฉันรออะไรนักหนา\"
\"แค่2ชั่วโมงเอง จะบ่นอะไรนักหนา\"มาซาฮิโระ(M a S @ h i R o)พูดยิ้มๆแต่ปล่อยรังสีอำมหิตออกมาเต็มที่ ทำเอาโคอิเสียวสันหลัง
\"โครม\"จู่ๆก็มีเสียงละม้ายของล้มดังขึ้น ทำให้ทุกคนหันไปดูอย่างตกใจ และก็เห็นเนียโมกะลังอาวะวาดอย่างไม่เกรงใจใครอยู่
\"เมื่อไหร่จะได้ไป หา เราก็อุตส่ามาตั้งแต่บ่างโมง(เห่อ) รอแล้ว...รอเล่า ทนไม่ไหวแล้วน้า\"เนียโมร้องโวยวายเต็มที่
\"คือว่าเราต้องรอบางคนที่อยู่ต่างจังหวัดน่ะค่า ขอโทษจริงๆด้วยค่า\"โคอิพยายามตะโกนบอกทุกคน
\"หวูด....หวูด\"และแล้ว ก็มีเรือขนาดใหญ่จุคนได้ราวๆ100คนแล่นเข้ามาจอดเทียบท่า ทำให้ทุกคนที่รออยู่หายหนวกหูจากเสียงของเนียโมไปได้บ้าง
\"เชิญขึ้นเรือได้เลยค่า คิดว่าคนจากที่อื่นๆก็คงอยู่บนเรือกันหมดแล้ว\"โคอิรีบเดินนำไปด้วยความเหนื่อยใจ
ขณะที่วาโดอิจิกำลังเดินขึ้นบันไดไปอยู่นั้น ก็มีสาวน้อยคนหนึ่งรีบวิ่งมาแล้วก็ชนวาโดอิจิซังตกนำไป
\"ขอโทษค่า ขอโทษจริงๆ\"คนน่ารักษารีบพูดอย่างตกใจ คนบนเรือก็รีบโยนห่วงยางลงไปให้ แต่
\"ทำไมพี่เค้ายังไม่ขึ้นมาซักที\"ฮายาซากะ โมจิ(aCidz)ร้องโวยวายอย่างตกใจ เมื่อวาโดอิจิซังไม่มีทีท่าว่าจะลอยขึ้นมา
พูดไม่ทันขาดคำ ร่างของวาโดอิจิก็ลอยขึ้นมา ในสภาพ...ศพลอยน้ำ....
เมื่อเห็นดังนั้น ดอน เดลลิโอ ผู้ที่คนในกลุ่มไม่ค่อยชอบขี้หน้าเนื่องจากการเก๊กจัด ก็รีบกระโดดลงไปช่วยวาโดอิจิทันที
\"แฮ่กๆ\"หลังจากผ่านการปั๊มหัวใจไปเล็กน้อย วาโดอิจิก็ฟื้นขึ้นมา
\"ขอโทษค่า ขอโทษจริงๆ ขอโทษค่า เพื่อชดใช้ความผิด ข้าพเจ้าขอลาตาย\"คนน่ารักษาหยิบมีดที่พกติดตัวขึ้นมาทำท่าจะคว้านท้องตัวเอง แต่ก็มีคนห้ามไว้โดยถ้วนน่า
\"ค่ายคราวนี้คงสนุกดีเนอะ คนที่นี่ดูร่าเริงแจ่มใสแล้วก็ปรกติดีจัง\"สึบาสะ ยู(ยูเรเซีย )กล่าวอย่างหน้าตายกับLucinaที่ได้แต่ประหลาดใจในคำพูดของเธอ
ถึงตอนนี้เพิ่งจะเห็นกันไม่กี่คน เท่าที่ฉันดูมันไม่มีใครที่ปรกติเลยน้า lucinaได้แต่ตะโกนอยู่ในใจอย่างงงๆ
\"กาแฟจ้า\"ฮิเมะเดินประคองถ้วยกาแฟเข้ามาหานายดอน
\"ขอบคุณครับ\"ฮิเมะค่อยๆทรุดตัวนั่งข้างๆกับดอน ปลายมีดคมๆค่อยๆเลื่อนไปจ่อคอของนายดอน
\"ถ้ายังคิดจะลวนลามฉันอีกล่ะก็ นายตายแน่\"ฮิเมะกล่าวยิ้มๆก่อนลุกเดินจากไป
ดอน เดลริโอ ยิ้มอย่างไร้เดียงสาออกมา ในขณะที่แววตากลัวน่ากลัว
ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจดี
ระหว่างที่ดอนนั่งอยู่นั้น จู่ๆก็มีควันสีขาวพวยพุ่งออกมาทั่วทั้งเรือ และเขาก็หมดสติไปโดยไม่รู้เลยว่ามีอะไรเกิดขึ้น
game begin.......
ยังมีการเพิ่มเนื้อเรื่องของตอนนี้อยู่เรื่อยๆนะ เพราะว่าจะพยายามให้ออกกันได้มากที่สุด
_____________________________
เป็นไงบ้างเอ่ย นิสัยแต่ล่ะคนใช้ได้ไหม บอกกันมาด้วยน้าถ้าไม่โดนใจ
*คนน่ารักษาครือเพื่อนเราเองล่ะ มันเลยสมจริงตามแบบฉบับของพี่แกมักๆ*
สำหรับอาวุธเนี่ย เราจะใช้วิธีแบ่งคนเป็นกลุ่มๆละ5คน
แล้วล้วงถุงจับฉลากว่ากลุ่มไหนได้อาวุธอะไร15อย่าง
แล้วไปแบ่งกันเอา คิดว่าไงบ้าง หรือจะให้หยิบคนล่ะ3อย่างทีเดียวเลยดีกว่า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น