คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่2 ห้องสีชมพูกับชีวิตจริง (19 เมษา 49)
ในวันที่18เมษายน หิมะไม่หนาว(หรือเป็นที่รู้จักในนามฟิมะไม่หนาว)ได้ประกาศหายตัวไปจากบอร์ดชั่วคราว แต่ทว่าหลังจากวันนั้น ไม่มีใครได้พบเจอหิมะไม่หนาวอีกเลย แต่ทว่านิยายของหิมะไม่หนาวก็ยังคงดำเนินเรื่องต่อไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกคนจึงเข้าใจว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่นิยายที่ยังคงเดินต่อไปมีแค่เรื่องเดียวเท่านั้น นั่นก็คือเรื่องนี้
ในขณะเดียวกันก็เริ่มมีคนหายตัวไป กระแสห้องสีชมพูค่อยๆแรงขึ้นช้าๆ หรือว่ามีห้องสีชมพูจริงๆ
………………………..
"เออส้ม ฉันหาอะไรทำช่วงปิดเทอมได้แล้วนะ"ฉันเผลอขมวดคิ้วหลังจากที่ฟังเพื่อนที่รักบ่นทางโทรศัพท์
"เกี่ยวกับเรื่องผีๆอีกรึเปล่าเนี่ย"
"ก็จะว่าเกี่ยวก็ได้อ่ะนะ ไปเจอเรื่องเกี่ยวกับ7สิ่งมหัศจรรย์ในเวบเด็กดีเข้าอ่ะดิ"
"แค่เวบรวนรึเปล่า"ฉันแกล้งยั่วกลับไป น้ำเป็นคนที่ชอบเรื่องผีและเรื่องลึกลับเป็นอย่างมาก มากจนดูเกินเลย แต่เธฮก็ไม่ได้ทำอะไรให้หนักหัวใครหรอกนะ เพียงแต่ว่าเกินปกติไปนิดหน่อย
"ก็นั่นแหละถึงต้องพิสูจน์ไงล่ะ"น้ำตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
"รู้รึเปล่าว่าถ้าใครรู้เรื่องสิ่งมหัศจรรย์ครบจะมีอันเป็นไปอ่ะ"
"เรื่องธรรมดานินา มีโกหกอยู่ทั่วไป"
"ให้ตายสิส้ม ในเวบบอกว่าคนที่รู้เรื่องภายใน7วันจะถูกจับตัวไปยังห้องสีชมพู เพราะฉะนั้นถ้าฉันหายตัวไปจริงๆแล้วละก็ คงจะพิสูจน์เรื่องนี้ได้สินะ"ฉันเริ่มรู้สึกคนลุกซู่ น้ำไม่เคยเอาตัวเองไปเสี่ยงมากขนาดนี้
"น้ำ ไม่จริงจังไปหน่อยหรอ คนเราจะหายตัวไปเฉยๆได้ยังไง"
"ส้ม ฉันกำลังนั่งอ่านเรื่องของ7สิ่งมหัศจรรย์อยู่นะ ให้เธอโทรมาหาฉันในอีก7วันหรือว่าอีก168ชั่วโมงข้างหน้า เอาให้ก่อนหน้านี้สักนิดนึงจะได้ไหมล่ะ"
"ก็ได้ ถ้ามันทำให้น้ำสบายใจอ่ะนะ แต่ฉันไม่เชื่อหรอก"
"ไม่เชื่ออย่างลบหลู่นะ เรื่องนี้ฉันสังหรณ์ว่ามันจะเป็นเรื่องจริง"น้ำทิ้งท้ายไว้ก่อนจะตัดสายไป ฉันรู้สึกใจหายวาบ
สังหรณ์ของน้ำผิดพลาดนับครั้งได้..........................
เสียงนาฬิกาค่อยๆตีบอกเวลาเที่ยงวัน เสียงของมันดังแปลกๆ พอฉันตั้งใจนับก็นับได้ถึง13หน ราวกับจะบ่งบอกถึงลางร้ายในอีก168ชั่วโมงข้างหน้า
แต่ทว่าฉันไม่ต้องรอข่าวร้ายถึง168ชั่วโมงหรอก.....................
...................................
6วันต่อมา หรืออีก144ชั่วโมงต่อมา
"หนูส้มคะ"ฉันหันไปตามเสียงเรียกนั้น คุณแม่ของรินลาเพื่อนก๊วนหาเรื่องผีๆของน้ำนั่นเอง
"มีอะไรหรอคะ"ฉันหันไปตอบตามมารยาททั้งที่ตอนนี้ฉันหิวข้าวใจจะขาด
"รินลาเขาไปบ้านหนูไหมคะ"
"เปล่านี่คะ แล้วบ้านน้ำล่ะคะ"
"ไม่อยู่จ๊ะ เมื่อวานรินลาไปหาหนูน้ำ หนูน้ำบอกว่าไม่เจอตัวเธอเลย แม่บ้านของที่นั่นยังบอกให้รินลาไปนั่งรอหนูน้ำอยู่เลย ทำไมจู่ๆรินลาหายไปได้ก็ไม่รู้"
นาฬิกาตีบอกเวลาเที่ยงเช่นเคย แต่ฉันนับเสียงมันได้13หนอีกแล้ว
ดูเหมือนว่า จะมีอะไรเกี่ยวข้องกับ7สิ่งมหัศจรรย์ของเด็กดี แต่ฉันยังไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร แล้วก็ไม่เชื่อด้วยว่าจะมีห้องสีชมพูจริงๆ แต่ทำไมรู้สึกไม่ดีอย่างนี้ล่ะ
ความคิดเห็น