The World 's Critical:ละครวิทย์(The musical)

เนื้อเรื่อง

 

The World ‘s Critical (The musical)

มีผู้หญิงนอนบนหาดทราย กินขนมแล้วโยนถุงทิ้ง

 

- - อยู่กลางทะเล มีน้ำกับทราย มองไปทางใด ไม่เคยเห็นใครมา ติดเกาะอย่างนี้มานาน บางวันลงน้ำหาปลา จุดไฟต้องหาไม้มาขูดกัน (เกาะร้าง ห่างรัก- แทททู คัลเล่อร์)

 

- - อยู่ในจินตนาการ อยู่ในฝันฉันข้างใน โลกความจริงเป็นเช่นไร ฉันไม่รู้ไม่สนใจ อยู่ในจินตนาการ อยู่ในฝันฉันเรื่อยไป (จะเก็บเรื่องราวของเราเอาไว้-Sofa )     ---------- เปลี่ยนฉาก

 

- - วันหนึ่งอากาศร้อนมากมาย อยากจะอาบน้ำสักหน่อย ( Break - Enconcept )

 

“ หิวน้ามเจงงง “    อะตอมเดินไปซื้อน้าม

“แปะซี่ขวดเพ่ ” เอาแบงค์ร้อยขึ้นมา               “500 น้อง”

“ โห้ยพี่มันขูดเลือดขูดเนื้อกันไปป่าว”

“ น้องนี่มันพ.ศ.ไหนแล้ว แล้วเงินโบราณอะไรกันเนี่ย เค้าเลิกใช้กันไปนานแล้วนะ แล้วกะอีแค่ 500 มันไม่พอยาไส้แล้วด้วยซ้ำนะน้อง จะเอาไม่เอา ร้านพี่เนี่ยขายถูกสุดๆแล้ว ถ้าน้องไม่เอา ก็ไปให้ไกลๆเลย อย่ามาเกะกะหน้าร้าน   ร้อนจะตาย อารมณ์เสียเว้ย “   คนขายด่า+ด่าเร็วๆ

“ โห้ยพี่ พูดหงี้สวยดิ จะไม่ขอแก้แค้นแต่ขอแช่งเอาไว้ ให้ตกน้ำตกรถตกเรือตกท่าน้ำ ตกเครื่องบินตกโต๊ะตกเตียงตกตู้ ตกสอบสอบตกให้คางคกกัด ให้งูรัด ให้โดนพัดลมบาดมือ บาดนิ้วและบาดแขนบาดขา สิวขึ้นหน้าฝ้าขึ้นหลังลามขึ้นคอ ยังไม่พอขอให้อกหักไม่พบรัก ทุกชาติ ทุกชาติไป ( แช่ง – B-king )

 

“ เออ ว่าแต่นี้มันที่ไหนว่ะเนี่ย ไม่มีทะเล ไม่มีต้นมะพร้าว ไม่มีหาดทราย อ๊ากกกกกกก ส่วนไหนของโลกเนี่ย” อะตอมร้องลั่น แล้วก็มีผู้ชายเดินสวนมา “โทษนะคะ นี่ที่ไหนคะ “

“ สุราษฎร์ธานีไงน้อง อยู่ในดาวทาวน์เลยนะ “ 

“ อ๋อ กลางเมือง ....... (สะบัดหน้า 2-3 ที) ห๊าาาาาา พี่นี่ พ.ศ. ไรแล้ว”

“น้องจะบ้าหรอ นี่ปี 2600 แล้วน้อง”

 

- - ญ. Thanks a bunch ค่ะคุณพี่ขา อยากบอกพี่ว่า That’s very kind of you
     ช. Don’t mention it แม่ยอดพธู
     ญ. โอ้ พ่อยอดชู้ Thank you for your kindness    ( Thank You – Enconcept )

 

“ ไอเด็กนี่ บ้ารึป่าวว่ะ “ ผู้ชายที่ถูกถามทางบ่น หลังจากเดินเลยกันแล้ว

อะตอมเดินไปตามทางเห็นชายขอทาน(สัก 3 คน) คนนึงเข้ามาเกาะขา “ พี่ ผมขอตังค์ซื้อน้ำหน่อยนะ นะ นะ พี่ผมร้อนมากเลย”

นก(จรวด) ตกลงมาหลายๆตัว   อะตอมส่ายหัว อีกคนลุกขึ้นมาเต้น I will servive . 

อะตอมรีบเดินจากไป เห็นตำรวจจับคนร้าย

“ ทำไมถึงต้องขโมยของของเขาด้วย ”

 

- - ไม่ได้คิดที่อยากทำผิดศีลไม่ได้คิดที่จะอยากนรกกินแต่มันห้ามใจไม่ไหวไม่ได้คิดที่จะอยากตกนรก

      ไม่ได้คิดที่จะอยากทำร้ายใคร( แย่ง – B-king )

 

“ อ๊ากกก นี่มันเมืองบ้าอะไรกันเนี่ย มือถือหล่ะ โทรหาเชอร์รี่ดีกว่า“

 

- -    แต่กดไปหาเมื่อไหร่เธอไม่รับเลย ยิ่งเธอเฉยฉันเองก็ยิ่งล้า   ฝากข้อความไว้ไม่มีคำตอบเรื่อยมา 

ได้แต่เพียงโทรโทรอีกทีเรื่อยไปหากตรงนั้นมีใครใจดีได้ยินเสียงนี้ดังบอกเจ้าของเครื่องนี้ให้รับมันสักครั้งได้ไหม
หรือจะปล่อยให้ดังอยู่อีกนานเท่าไร   ช่วยทำให้เธอใจอ่อนและเข้าใจช่วยรับที   (ช่วยรับที-เบิร์ด)

อะตอมกดโทรศัพท์ไปสัก 2-3 ครั้ง

 

- - ครั้งที่เท่าไรฉันเองก็ไม่ได้นับไม่เห็นเธอโทรกลับโทรไปก็ยังไม่รับเลยกระวนกระวายฉันทำตัวไม่ถูกเลย
เมื่อเธอไม่เป็นเหมือนเคยยิ่งรอยิ่งร้อนใจทำไมไม่รับสักทีทำไมไม่รับสักทีอย่าปล่อยให้รออย่างนี้ฉันน้อยใจ
ทำไมไม่รับสักที (ทำไมไม่รับสักที- ลิเดีย)

 

ปาโทรศัพท์ทิ้ง เชอร์รี่ออกมาชี้หน้าแล้วร้องเพลง ร้องจบก็วิ่งเข้าหลังฉาก

- - อยากรู้บ้านเธอรวยนักหรือไงแค่ไม่พอใจเธอก็ไปเขวี้ยงโทรศัพท์เมื่อกี๊มันยุ่งไม่ได้อยู่รับ
      แค่ไม่โทรกลับเธอก็ดูแคลน  (เพราะเคืองฉัน – Quantum) 

อะตอมทำหน้าอารมณ์เสียแล้วเดินต่อไป เจอบ้านหลังหนึ่งมีต้นไม้ปลูกหน้าบ้าน มีคุณตารดน้ำต้นไม้

 

- - ...ผ่านมาแล้วห้าสิบปี ต้นไม้นั้นสูงใหญ่   ลมแรงเท่าไร ก็บรรเทา ออกผลให้เก็บกินแตกใบเพื่อให้ร่มเงา
คอยดูแลเราให้เรายังมีวันอยู่ต่อไป (ต้นไม้ของพ่อ-เบิร์ด)

 

“คุณตาคะ” ตาหันมา

“ อะตอม “ ตาเรียกชื่อ

 

- - เพราะแค่เพียงหลับตา ก็เห็นภาพเธออยู่อย่างนั้น   ยังไม่มีสักคืน ที่ฉันจะลืม .. ว่ายังคงรักใคร

 หากฉันใช้สมอง จดจำเรื่องราว ก็ยังพอจะลืมเธอได้   แต่ฉันใช้หัวใจ เก็บความทรงจำ .. เรื่องของเรา

ต่อให้พยายามสักเท่าไร  แต่ก็ทำได้เพียงแค่ ทิ้งเรื่องราว รอบ ๆ กายไป    อยากจะทิ้งเธอไปให้ไกล...
แต่ความรัก...กลับยิ่งฝังลึกในใจขึ้นทุก ๆ ที ( เพลงความทรงจำ-เพลงประกอบละคร สร้อยแสงจันทร์- เต้ วิทย์สรัช )

 

“ อะไรหรือคะ ทำไมคุณตาถึงรู้ชื่อหนู “

 

- - เธอทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตอน 14 ตอนที่ฉันมีแฟนคนแรก ลึกๆ ข้างใน มันหวั่นมันไหวแปลกๆ เธอรู้ไหม

ฉันเหมือน 14 อีกครั้ง (14 อีกครั้ง- Loso)

“ เธอชื่ออะตอมงั้นหรอ ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่นึกถึงเพื่อนเก่าเท่านั้น ”

“ หรอคะ คุณตาก็หน้าคล้ายๆกับเพื่อนหนูที่ชื่อโมลนะคะ “

“ ห๊า โมลงั้นหรอ ฉันก็ชื่อโมล”   ตาทำหน้าตกใจมากๆ

“ เป็นไปได้ยังไง คุณตาฉายา ไอโซเมอร์โซ่พันด้วยป่าวคะ (ตาพยักหน้า) แล้วคุณตาเรียนโรงเรียนสุราษฎร์ธานีมากก่อนใช่ป่าวคะ (ตาพยักหน้า) คุณตาเคยเป็นหัวหน้าห้องด้วยใช่ป่าวคะ (ตาพยักหน้า) “   อะตอมกระโดดกอดตา เรียกชื่อโมล

“ อย่าตลกน่าหนู เราอายุห่างกันตั้งเยอะ “

“ โมล เราคืออะตอมจริงๆนะ “

- - สิ่งที่ฉันหวัง สิ่งที่ฉันคอย    อาจดูเหมือนเลื่อนลอยเกือบจะฝันไป.   มองหาคนคนหนึ่งที่ไม่รู้เป็นใคร   และไม่รู้เมื่อไหร่จะพบคนผู้นั้นส่วนชีวิตฉันบอกเลยว่ามี เจอะคนที่แสนดีอยู่ทุกๆ วัน  เพียงแค่ไม่มีใครที่จะฝันตรงกัน แต่ว่าฉันมั่นใจจะพบในไม่ช้า   อาจบางทีในเมืองกว้างใหญ่ หมอกและควันช่วยกันพรางตา    มีขอบรั้วขอบกำแพงสร้างมา ตึกระฟ้าคอยบังเราอยู่   แต่เราก็หากันจนเจอ มันนานแค่ไหนที่คอยเธอมา    รู้สึกไหมว่าชีวิตคุ้มค่า เมื่อมีใครสักคนข้างกาย
เกิดมาเพื่อหาใครคนหนึ่ง เป็นคนที่ฟ้าสร้างมาตรงใจ เราต่างรู้โลกมันแสนกว้างใหญ่แต่มันคงไม่ยากเกินไป...ที่ฉันจะพบเธอ
(หากันเจอ-Mars&Venus)

- - มันเป็นเรื่องบังเอิญหรือตั้งใจ มันเกิดขึ้นจริงๆหรือฝันไป   การที่เรานั้นได้พบกันที่บนโลกนี้
เราไม่รู้จะพูดมันอย่างไร แต่หมดทั้งหัวใจที่ฉันมี ฉันเชื่อว่าสิ่งนี้ คือเรื่องมหัศจรรย์ที่เราได้พบกัน
คือเรื่องมหัศจรรย์ที่ฉันได้รักเธอ คือเรื่องมหัศจรรย์ที่สุดที่ฉันเคยได้เจอ โว...ฉัน...ฮืม... คือเรื่องมหัศจรรย์
( เรื่องมหัศจรรย์ – Sofa)

“ บ้าน่า ทำไมไม่เห็นแก่ขึ้นเลย”

“ เราหลงมา   เชื่อเรานะ “

“ มาในบ้านก่อนแล้วกัน ” นั่งลงบนเก้าอี้      “ หลังจากที่เธอสอบทุนไปเมกาได้ เราก็เลิกกันแล้วเธอมานี่ได้ไง ทำไมไม่มาตอนงานเลี้ยงรุ่น แล้วทำไมเธอถึงไม่แก่เลยหล่ะ “

“ ใจเย็นสิโมล คือเราไม่รู้จะพูดยังไง เรานั่งอยู่ที่หาดทรายแล้วเผลอหลับไป ไม่รู้ทำไมตื่นขึ้นมาถึงเป็นแบบนี้ พอเราถามคนอื่นเค้าบอกว่า นี่ 2600 แล้ว   เราล่วงหน้ามา 50 ปีอะโมล ช่วยเราด้วยนะ “

“ จริงหรอ เรื่องนี้ไม่ตลกเลยนะ” ตาแก่พูด

“ โมล เราไม่รู้จะพูดยังไงให้โมลเชื่อ   แต่เราเพื่อนกันนะ”

“ เราเพื่อนกันนะ อีกแล้วนะอะตอม  คำพูดเฉพาะตัวของ…….. เธอ   เธอใช่อะตอมจิงๆด้วย”

“ โมลจำเราได้แล้วหรอ ว่าแต่ที่เมืองนี้เกิดอะไรขึ้นน่ะ ทำไมไม่มีต้นไม้สักต้นเลยหล่ะ”

“ เราจะเล่าให้ฟังนะ ก็เมื่อสักประมาณ 40 กว่า 50 ปีทีแล้วน่ะคนเริ่มตัดไม้ทำลายป่า ใช้สเปรย์และควันพิษทำลายชั้นบรรยากาศ ถุงพลาสติกและวัสดุย่อยยากก็เกลื่อนเมือง   เค้าก็ถางป่าทำหลุมกลบขยะ ตอนนี้เลยแทบไม่เหลือต้นไม้อีกต่อไป แต่ละประเทศก็ทำสงครามแย่งชิงทรัพยากรกัน เราอยากย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไร อะไรให้ดีกว่านี้”

 

- - น่าจะเจอกันมาตั้งนาน ก่อนที่เธอจะเป็นของใคร อยากให้มันมีปาฎิหารย์ให้ตัวฉันย้อนเวลากับไป….(ปาฏิหารย์ – กบ / โซฟา)

 

มีเสียงดังเอะอะนอกบ้าน (พวกใส่ชุด นศท. เป็นทหาร) ทหารก็กำลังดึง/ขุด ต้นไม้

“ อย่า อย่าทำต้นไม้ฉัน อย่า อย่าเอาไป” โมลพูด

- - เปลี่ยนจากกลางวัน กลายเป็นอีกคนไปเลย แค่ฟ้ามืดลงเท่านั้นอวดเก่ง ทำเป็นเข้มแข็งอยู่ได้ไม่นาน ก็ต้านทานไม่ไหว.
เก่งนักใช่ไหม กลางวันทำเป็นเก่งนัก (แพ้กลางคืน – โปเตโต้)

“ไอแก่ ปากดีนักหรอ”   แล้วพวกทหารก็รุมกระทืบตาแก่

“ อย่านะ อย่าทำเพื่อนฉัน    โมลๆๆ “ อะตอมร้องลั่น

 

“ ไม่ต้องห่วงเรา อะตอมหาทางกลับไปให้ได้นะ ไปบอกให้ทุกคนหยุดทำลายธรรมชาติ ไป อะตอม ไปปปปป” โมลตะโกน (ตอนนี้โมลคลานออกจากฉากไปแล้ว พวกนศท.บังให้หมด)

“ม่ายยยยยยยยย “     น้ำแข็งแห้งก็ควันขึ้น เปลี่ยนฉากกลับมาที่ฉากแรก

- - เหมือนฝันที่ฉันมีเธอ เหมือนฝันที่เรานั้นเจอกัน เธอเติมเต็มชีวิตให้ฉัน ด้วยความรักแท้ของเธอ
รู้ไหมว่ามีค่าเพียงไร รู้ไหมว่าทราบซึ้งเพียงใด รู้ไหมว่ารอมานานแค่ไหน ฉันจึงได้พบ กับความรักแท้
( เติมเต็มรัก – แพท สุธาสินี)   เปลี่ยนฉากให้เสร็จก่อนเพลงนี้จบ

- - แต่พอฉันนั้นได้ลืมตา ก็เลยเพิ่งมารู้ตัวว่า นี่มันไม่จริงนี่หน่า ความจริงคือว่าฉันอยู่คนเดียว ( Spec-Spic –Enconcept)

 

เชอร์รี่เดินถือแก้วน้ำเข้ามาในฉาก “เป็นอะไรหรอ ทำท่าแปลกๆ “

“ เชอร์รี่ เราเลิกใช้แก้วน้ำพลาสติกกันเถอะ ถุงเนี่ย(ชี้ไปที่ถุงก๊อปแก๊ป)ก็เปลี่ยนไปใช้ถุงผ้าดีกว่านะ” เชอร์รี่หัวเราะ

“ ทำไมจู่ๆ ถึงคิดแบบนั้นหล่ะ “

“ เราว่า พลาสติกพวกนี้เป็นวัสดุย่อยยาก ถ้าเราใช้ทุกวันทิ้งทุกวัน วันนึงมันก็จะล้นโลก”

“นั่นสินะ อะไรมาเข้าฝันเนี่ย” เชอร์รี่กล่าวพร้อมหัวเราะ แล้วโมล( ไปล้างหน้ามาแล้ว) ก็เดินเข้าฉากมา

“ เอ้าอะตอมตื่นแล้วหรอ “

“โมล” (อะตอมพูดแบบน้ำเสียงตื่นเต้นหน่อย)

“ มีอะไรหรือปล่าวอะตอม ทำเสียงซะตื่นเต้นเชียว “ เชอร์รี่ถามขึ้น

“ปล่าวๆ ไปเดินเล่นกันเถอะ”   อะตอมออกปากชวน (หน้าต้องยิ้มเอาว่าหน้าบาน)

 

------------------------ ปิดฉาก--------------------------------

 

พิธีกรขึ้นมาพูด

จากละครเรื่องนี้ เพื่อนๆคงได้ข้อคิดไปกันบ้างแล้วนะคะ(ครับ) ถ้าเพื่อนๆตั้งใจดูตั้งแต่ต้น ทุกคนจะทราบถึง สิ่งที่ทำให้เกิดภาวะโลกร้อน การสูญเสียทรัพยากร และผลที่จะตามมาได้ในอนาคต 
เรื่องนี้ไม่ได้เกินจริงเลยนะคะ(ครับ)เพราะถ้าคุณไม่ช่วยกันอนุรักษ์พลังงานและทรัพยากร วันหนึ่งเหตุการณ์เหล่านี้อาจไม่ใช่แค่ความฝันอีกต่อไป ถัดจากนี้ขอให้ช่วยกันประหยัดพลังงาน หยุดสิ่งที่ทำให้เกิดภาวะโลกร้อน หยุดทำลายสิ่งแวดล้อมเถอะค่ะ

 

------- เพลง เกาะร้าง ห่างรัก ขึ้น (ไม่มีเอาเพลงอื่นก็ได้ เพลงที่น่าจะร้องกันได้)-----

นักแสดง+ทีมงาน ขึ้นมาบนเวที โค้งให้ผู้ชม+ถ่ายรูป   (หน้าม้าอย่าลืมกริ๊ด เหอะๆ 555+)