eye of seraph ดวงตายมทูต

ลำดับตอนที่ #4 : turn ที่ 4:การฝึกพิเศษ

 อา กลับขึ้นมาบนนี้เสียที นอนตากพัดลมซักหน่อยจะดีกว่า อยู่ข้างล่างแบบนั้นร้อนจะตาย
พวกนั้นทนได้ยังไงนะ  = =" ร้อนแบบนี้อยากได้ไอศกรีมซักแท่งจัง~น้ำแข็งไสก็ยังดี

"ในเมื่อไวน์บอกคำใบ้แล้ว ฉันจะไม่ให้เวลาเสียเปล่า เอาล่ะ ลุย~!" ฉันตั้งปฏิภานอันแน่วแน่ก่อนจะเดินขึ้นไปยังห้องที่ซินดี้อยู่  

แต่ทว่า..."อ๊าา นะ นี่มันอะไรกัน" ฉันถึงกับชะงักอยู่หน้ากระจกเมื่อดวงตาข้างขวาของฉันในตอนนี้น่ะ.....
มันมีวงแหวนสัญลักษณ์บางอย่างกำลังหมุนอยู่อย่างช้าๆ

"ทะ ทำไม มันไม่เหมือนสัญลักษณ์ที่ข้อมืออ้ะ ละแล้วแบบนี้" ฉันในตอนนี้กำลังตกใจบางอย่างที่กำลังเกิดขึ้นในตอนนี้

"เป็นอะไรไปยัยมีนา - -" พี่คิสแง้มประตูโผล่หัวมาด้วยความสงสัย

O_O! หยึย~พี่คิสโผล่มาขัดจังหวะ ฉันจึงรีบเอาแว่นตากันแดดมาใส่ป้องกัน เป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้วล่ะ...."ฟึ่บ!~"

"อะ อะไรกันพี่คิสตกใจหมดเลย~" ฉันหันใบหน้าที่กำลังสวมแว่นตาอยู่

"ทำไมต้องใส่แว่น -_-" พี่คิสถามด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยเครื่องหมายสงสัย

"พรุ่งนี้มีการแข่ง เอ่อ แข่ง...." ตายแล้ว แผนไปได้ไม่สวยแน่ พระเจ้าขาา ช่วยหนูด้วย >{}<

"แข่งเจ้าหญิงแว่นตากันแดดน่ะ ^ ^~" จู่ๆเสียงสตรีปริศนาก็ดังขึ้นมาอย่างกะทันหัน

" ระ เหรอ = =" พี่คิสถึงกับงงไปเลย "เธอชอบแต่งคอสเพลย์รึไง ถึงใส่ไอ้นั่นที่ตาข้างขวา"

"ค่ะ แล้วฉันเป็นคนที่คอยจัดการเรื่องชุดลำลองสำหรับผู้แข่งขันคนนี้น่ะค่ะ ^^" โกหกได้อย่างแนบเนียน 

"อือ...ขอให้ได้รางวัลล่ะ" พี่คิสอวยพรก่อนจะปิดประตูไป

เกือบไปแล้วไหมล่ะ "เฮ้อ" ฉันถอนหายใจเสร็จก่อนจะมองหน้าผู้หญิงคนเมื่อกี๊ "^_^ สวัสดีค่ะ"  
"เพื่อนไวน์สินะคะ ^^ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ" "อืม จะว่างั้นก็ได้นะคะ แค่เป็นพี่กับน้องกัน ^^" หะ หา =[ ]=

"คะ คือ หนูว่าคุยกันตรงนี้จะไม่ดี ไปข้างบนจะดีกว่านะคะ"  ว่าเสร็จฉันก็ลากผู้หญิงคนนั้นขึ้นห้องไป

(บนห้อง)  ฉันเริ่มบทสนทนาเป็นคนแรก "เป็นน้องไวน์เหรอคะ"

สตรีปริศนาที่(น่าจะ)เป็นคนที่มาสอนพิเศษให้หัวเราะร่า "ฮ่ะๆ เปล่าจ้ะ เปล่า พี่สาวต่างหาก" มีอะไรน่าขำเนี่ย

= =" ทำไมพี่สาวน่าอ่อนกว่าน้องชายจังหว่า......

"ฉันชื่อวายจ้ะ อ่าา  นี่เธอยมทูตฝึกหัดจริงๆเหรอจ๊ะเนี่ย..?"เธอหันไปมองทางซินดี้

"ใช่ค่ะ  หนูแค่เรียกแม่นั่นออกมาเล่นๆ จู่ๆก็ออกมาจริงๆเฉยเลย"ฉันแอบชำเลืองตัวที่กำลังกินแพนเค้กอยู่

"ก็แหม...ท่านก็...ท่านไวน์บอกว่าถ้าข้ายอมเป็นการ์ดให้ จะได้กินของอร่อยๆแบบนี้ไง = = ....."

ตะกละมากกว่าน่ะสิ แม่นี่กินเอาๆ ทั้งเช้าเย็น จนเกือบจะไม่มีแป้งเหลือไว้ทำเผื่อฉันแล้ว T^T

"เอาล่ะ  ในเมื่อเธอเรียกมาซินดี้ได้ ก็ลองเรียกกลับดูสิ" เธอพูดแถมยังโยนของมีคมมาให้ฉันอีก

"นะ นี่มัน"  T^T หนักชิบ  นี่มันอะไรกันล่ะเนี่ย  อาวุธงั้นเหรอ

"เอ ตาไวน์นี่ท่าจะบ้าเอาของเก่าที่เลิกใช้มาให้...เธอจะแบกไหวเหรอ *-*" ตะ ตาไวน์งั้นเหรอ 

" วะ ไหวค่ะ >^< " เกรงใจจัง อุตส่าห์เอามาให้ จะว่าไปเอาก็ได้ หุหุ << แอบปลื้มนิดหน่อย

"เอาล่ะ ไปยังสถานที่ที่เราต้องฝึกกันเถอะ"ว่าแล้วพี่สาวก็ดีดนิ้ว "เป๊าะ" แล้วสถานที่ในห้องก็เปลี่ยนไป

O_O  นะ หนาวจัง สภาพเหมือนขั้วโลกเหนือเลยอ่า บรื๋อ  สั่นสู้ๆ >^< หนักจัง(ว้อย) "ว้ายยย ยย" 

            โครมมมมมม มมมมมมมม ~~~~ อั๊ยยะ สภาพดูไม่ได้ T^T โอ๊ย  อาวุธทับ ช่วยหนูด้วยย

             "สาวน้อยจ๊ะ ฉันว่าสาวน้อยร่างแห้งแบบนี้ ไม่เหมาะกับเคียวยักษ์เหล็กหรอก ^^" 

                               เธอหยิบเคียวยักษ์ที่ทับอยู่แผ่นหลังฉันออกไป

"อะ เอ่อ  ถ้ามีแต่แบบนี้หนูไม่ไหวแน่" ชักจะอยากจะเป็นแบบคุณพี่วายมั่งสิ TT_TT หอบไอ้นี่ได้

เธอยิ้มบางๆแล้วกล่าวว่า"โธ่เอ้ย มันไม่ได้มีแค่ไอ้เจ้านี่แบบเดียวหรอกจ้ะ"

"จะ จริงเหรอคะ~แอร๊ฟฟฟ" มีบางอย่างตกใส่หัวฉันเบาๆแต่ก็อย่างจัง

"เอาไปใช้ซะ ยัยไม้เสียบผี - -+" ตะ ตาไวน์ อีตาบ้า "คืนนี้อย่าเพิ่งเอาซินดี้กลับละกัน เพราะคืนนี้เรามีงาน"

"เฮ้อ ช่างเป็นยมทูตมือใหม่ที่ดีเหลือเกิน =3= แค่เริ่มก็ได้ฝึกกับรุ่นพี่หล่อๆซะแล้ว"พี่สาววายบ่นอุบอิบ

"แค่ติดตามไปช่วยรุ่นพี่ทำงานเองครับ = =" อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ พี่วาย" เฮ้อ  วุ่นวายซะมากกว่าดีอีกนะคะ = =

"ไอ้นี่มันคืออะไรอ้ะ" ฉันมองอาวุธใหม่ที่(น่าจะ)พกพาสะดวกมากกว่า
"เธอลืมไอ้นี่"ว่าแล้วเขาก็โยนหนังสือเล่มหนึ่งมา "อ๊ะ ขอบคุณ ฉันลืมมันไว้ในลิ้นชัก"ฉันรับไว้ก่อนจะเปิดดูหน้าต่างๆ
"เอาไอ้นี่ไป ระหว่างทางฉันไปหาซื้อมา"เขาโยนกระเป๋าเป้ดำมาให้ฉัน

"มีคนเห็นนายด้วยเหรอ ถึงซื้อได้?"

"นี่เธอไม่รู้อะไรเลยเหรอ เกี่ยวกับยมทูตน่ะ -  -++"

"ยังไงเหรอ? >,<"

"ยมทูตน่ะไม่ได้แค่จะสามารถเป็นร่างเนื้อละเอียดแบบวิณญาณได้อย่างเดียว"  
"แต่สามารถเป็นร่างเนื้อหยาบหรือมนุษย์ได้นั่นเอง"

"@_@ ขะ ขอโทษนะคะ พ่อยมทูต" "ขอแบบสรุปๆเลยได้ไหม" ออกแนวฟิสิกซ์แบบนี้งงนะยะ

"เป็นเทพกับมนุษย์ไงเล่า ^w^" พี่วายพูดเสริมขึ้น

"อ้าว  นี่นายเป็นมนุษย์กับเขาด้วยเหรอเนี่ย" ฉันเดินไปสำรวจรอบๆตัวของเขา

"ใช่ หล่อด้วย -__-" หลงตัวเองจริงๆ = =

"แล้วไอ้นั่นน่ะ มันคือคทาที่ทำจากโลหะวัสดุเนื้อพิเศษทำให้เบากว่าอาวุธทั่วไป"เขาร่ายยาว

"เฮ้อ  ฉันก็อยากได้นะจ๊ะ ไวน์ ทำไมไม่หาให้ฉันมั่งล่ะ = =" พี่วายบ่นอุบอิบ

"สั่ง อันเดอร์ทาเกอร์ ทำเองสิครับ นี่ผมหมดเงินไปจำนวนนึงเลยนะครับ =__="

"เอาล่ะๆ อย่าเสียเวลาคุยกันเปล่าๆเลย มามะ ^__^ เจ๊จะสอนคอร์สพิเศษเลยล่ะ"

"อ่าาา คือออ  ว่าาาา อ๊าาาาคคค"ถึง dead line ของฉันแล้ว ~[]~ แง

(หนึ่งชั่วโมงต่อมา) "แหมๆ  ต้องทำแบบนี้ต่างหากจ้ะ"

พี่สาวสุดเอ๊กซ์วาดรูปกลางอากาศรูปวงแหวนเป็นตัวอย่าง  จะให้ทำยังไง? ก็ทำตามสิคะ!

"ฟึ่บๆ~"  ฉันวาดสัญลักษณ์เวทย์มนต์ดำท่าแรกตาม "อือๆ แบบนั้นแหละจ้า ^^~"

"Ice shard!!" ฉันร่ายมนต์ได้แล้ว เย้!  อ้าว  แว้กกก ก "ระวังหน่อยสิจ๊ะ ตั้งเป้าหมายไปที่หุ่นฟางนั่นดีๆ"

" ค่ะ ค่ะ " ฉันเริ่มวาดคทาไปอีกครั้ง "Ice shard" น้ำแข็งเริ่มพุ่งตรงไปทางหุ่นฟางได้ดีแล้ว เย้~!!  

" พรึ่บ "  ตรงเผง  สุดยอดดด  *O*~  วู้ววว  "แค่ร่ายปฐมบทได้ น่าดีใจตรงไหน - -"  ตาไวน์พูดเปรยๆให้ฉัน

ตุ้บ~ตั้บ~โครม!!  " .__. ขอโทษนะคะ  นักเรียนเขาต้องการสมาธิ" อาเจ๊แกโหดจริงๆ  -O-!

"คะ คือ ขอพักสักครู่ได้ไหมคะ แฮ่ก แฮ่ก =.,=" ฉันเริ่มขาสั่น มือสั่นแล้วสิ

"^ ^  ฉันคิดว่าน่าจะหยุดได้เสียมากกว่า เดี๋ยวก่อนนะ....-___-"  เธอเดินมาจ้องที่หน้าฉัน

"เธอ...ดวงตานี้...." พี่วายลูบบริเวณข้างๆดวงตาขวานี้ "นั่นล่ะครับ" ไวน์ยืนหลับตาอิงกำแพงน้ำแข็งอยู่

"เธอคนนี้แหละครับ ที่รับพลังนี้ได้ ไม่เหมือนพวกที่ผ่านมา" หมอนั่นลืมตาข้างขวาขึ้นมา 

"O_O ทะ ทำไมนายถึงมีแบบฉันล่ะ" ฉันร้องถามด้วยความตกใจ

"แล้วไม่สงสัยเหรอครับว่าผมจะถ่ายทอดมันให้คุณได้อย่างไร"
หมอนั่นถามฉันแต่กลับมองไปทางอื่น

"ละ แล้วคุณวายล่ะ" ฉันหันไปถามพี่สาวของไวน์ "ฉันรับมันไม่ได้เลย"
พี่สาวสุดเอ็กซ์ที่เคยร่าเริงแต่กลับหดหู่ลง 

"พี่เขารับไม่ได้  เพราะพลังนั้นไม่ยอมรับเธอ แต่โชคดีที่เธอรอดชีวิตมาได้ แต่ก็ทำให้ตาบอดไป"
"แล้วคนอื่นๆที่ได้รับพลังแบบนี้น่ะนะ โดนมันกลืนกินไปหลายคนแล้วล่ะ"
"เธอเป็นคนแรกที่ฉันเห็นแล้วมั่นใจว่าพลังจะยอมรับ และมีสัมภัสที่หกแรงมากด้วย" 

" พอได้แล้วล่ะไวน์  วันนี้พอมากแล้ว ให้เธอไปนอนพักผ่อนเถอะ นี่ก็ทุ่มแล้วด้วย คืนนี้มีงานไม่ใช่เหรอ?"
"ครับ ........ ให้เธอไปนอนพักก่อนก็ได้  จะได้ไม่ไปสัปะหงกให้พวกนั้นขบเล่น"
"อื้อ!....ไปก่อนนะจ๊ะ คืนนี้เจอกัน จุ๊บๆ ^3^"  
"เอ้า...รับ" ไวน์โยนพลอยสีแดงมาให้ฉัน
"!?"

"คืนนี้เจอกัน บาย" ทั้งสองเดินหายไปในที่สุดและทุกสิ่งก็กลับเป็นปกติ


                                                                                                                    to be continue.......