ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : turn ที่ 3:ดวงตายมทูต!
ฉันกลายเป็นหลินปิงอัตโนมัติเพราะคืนทั้งคืนแม่ซินดี้ไม่ยอมหลับยอมนอนเอาแต่ชวนคุยโน่นคุยนี่ทั้งคืนเลยแหละ -O- หาวว ววว
เช้าแล้ว วันนี้มีการ์ตูนนี่นา ไปเปิดดูซักหน่อยดีกว่า - - (อยู่ม.3แล้วยังทำตัวเป็นเด็กไปได้เนาะเรา) ฉันเดินลงมาโดยที่มีซินดี้เดินตามมาติดๆ "= =" ฉันหันไปทางซินดี้ที่ชอบเดินตามฉันเงียบๆ "^ ^ มีอะไรเหรอคะ?" อยากจะถามว่า เมื่อไหร่จะกลับเ็ป็นการ์ดเหมือนเดิมน่ะสิ = ="
ฉันส่ายหน้าอย่างระอา ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาเปิดช่องรายการต่างๆดู จนไปสะดุดกับรายงานข่าว
"สวัสดีค่ะท่านผู้ชมทุกท่าน เมื่อคืนที่ผ่านมาได้มีผู้พบศพสาวนิรนามนอนเสียชีวิตอยู่ตรงเส้นถนน.....น่าจะเสียชีวิตมาแล้วราว 4-8 ชม.นี้ ตำรวจยังไม่สามารถสันนิฐานได้แน่ชัดว่า เกิดจากอะไรกันแน่ แต่ทางแพทย์ชันสูตรศพรายงานมาว่า เสียชีวิตจากการเสียเลือดจำนวนมากหากมีความเคลื่อนไหว ทางเราจะรายงานอีกทีค่ะ.....(พรึ่บ)" ฉันปิดทีวีก่อนที่จะมานั่งครุ่นคิด"จะใช่ฝีมือพวกที่หลุดมารึเปล่านะ"
จู่ๆหน้าต่างที่ล็อคโดยการลงกลอนแล้ว กลอนมันก็เลื่อนขึ้นและเปิดโดยแมวสีดำ(ตัวเมื่อคืนนั่นแหละ = =)โผล่ออกมา
"สวัสดีครับ เลดี้ เมี้ยว~" นั่นคือการทักทายใช่มั้ย
"owo อ้าว เลดี้ เปิดผนึกการ์ดเป็นแล้วเหรอครับ แล้วนั่น เอิ๊ววว~~!!" ฉันปาหมอนใส่มันแต่กลับหลบไวจริงๆ
"ก็เออสิยะ ตอนแรกฉันกะลองเรียกเล่นๆดู แม่นี่ก็โผล่มาแถมจะทำฉันจมน้ำตายอีก แล้วตาหมอนั่นอยู่ไหน บอกฉันมาไอ้แมวผี ไม่ก็โผล่ออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะยะ!!"ฉันว่าเจ้าแมวผีนั่นเป็นชุดก่อนจะจบลงด้วยเรียกหมอนั่นด้วยความสุดจะทน
"เอ่อ คือว่า..." "อย่าเอ่อสิยะ >O<~ ไม่งั้นฉันจับแกแลกครุแน่ๆ"
" :c คือ ท่านไวน์ ก็มาด้วยนะครับ เมี้ยว~ ปล่อยผมลงเถอะ แอร๊ฟฟ" พอจบบทสนทนา ฉันโยนไอ้เจ้าตัวเล็ก ไปทางซินดี้ก่อนที่จะไปตรงริมหน้าต่างแล้วตะโกนอย่างบ้าคลั่ง
"ตายมทูตไวน์บ้า แกอยููู่ไหนยะ โผล่หัวมาเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นถ้าฉันเจอแก ฉันจะหักกระดูกแกเป็นชิ้นๆเลยนะ(โว้ย)"
"ไม่เห็นต้องตะโกนไปแบบนั้นเลยนะครับ - -++" เสียงตานั่นก็มาดีังอยู่ข้างหลังของฉัน
"บอกฉันมาเดี๋ยวนี้เลยนะ ว่า.....O_O" ประโยคที่จะถามมันกลับชะงักอย่างตกใจ หมอนั่นอยู่ในสภาพไปฟัดกับหมามา พร้อมมีอาวุธยักษ์อยู่ในมือ
"สวัสดี ครั้งที่สองแล้วใช่มั้ยที่ฉันกับเธอพบกันเนี่ย -_*" หมอนั่นยืนพิงกำแพงแนวเก๊กหล่อแล้วมองมาที่ฉัน "อือ ใช่ = ="ฉันพยายามมองให้แน่่ใจว่าตาของตัวเองไม่ได้แย่จนมองเห็นผ้าพันแผลที่ไหล่เขาชุ่มเลือด
"วันนี้จะมาฝึกสอนพิเศษหน่อย แบบตัว-ตัวเลยน่ะครับ ^w^ หง่าว~" เจ้าเหมียวนั่นเอ่ยขึ้น แต่หูฉันไม่ได้ฝาดใช่มั้ย!?
"ฝะ ฝึกสอนพิเศษ ตัว-ตัว เหรอ??" ฉันย้ำเพื่อความแน่ใจ "ถูกต้องนะหง่าว :3" แบบนี้รู้สึกไม่ดีเลยแฮะ~~ = =
(พักใหญ่) "อย่าเกร็งสิ นั่นล่ะทำแบบนั้น" "อา ไม่ไหวแล้ว มากกว่านี้ไม่ไหวแล้ว เจ็บTT^TT"
"เหอะน่า เจ็บนิดเดียว อดทนหน่อยอีกนิดก็จะเสร็จแล้ว" "อืมมม มากกว่านี้ไม่ไหวแล้ว" "น่านะ เดี๋ยวก็ชินๆแล้วน่า"
"ไม่เอาแล้ว มันเจ็บนะว้อย ไม่เอาไอ้สัญลักษณ์นี่ ไม่มีไม่ได้เหรอยะ!!" ฉันหันหน้าตะโกนโหวกเหวกใส่ตา ไวน์ ในสถานที่อีกที่หนึ่ง ที่ไม่น่าจะอยู่บนโลกมนุษย์ "เสร็จแล้วค่ะ" ผู้หญิงที่ทำสัญลักษณ์เอามือออกจากข้อมือของฉันอย่างช้าๆ
" อูยย ย แสบไปทั้งข้อมือเลย ว่าแต่ แบบนี้ที่นู่นเขาจะไม่เห็นเหรอ?" ฉันลูบแถวข้อมือแล้วบ่นอุบอิบ
"ก็นะ ไอ้นั่นจะแสดงแสงเบาๆก็ต่อเมื่อเจอปฏิกิริยาพลังไอ้ที่หลุดจากกรงแถวนั้นแหละ" งั้นเหรอยะ = =
"งั้น ไหนๆก็มาที่นี่แล้ว เชิญทางนี้เลยครับคุณยมทูตฝึกหัด" "อ๊ะ ได้สิ = =" ฉันเดินตามหลังไวน์ที่เป็นไกด์นำทางให้
ควับบบบบบบบบบบบบบบบ
"O////O ทะ ทำอะไรน่ะ!!" ฉันถามด้วยความตกกะใจเมื่อตาไวน์เอาหน้าใกล้แถมยังเอามือยันกำแพงไม่ใหฉันไปไหนอีก
จู่ๆไวน์ก็เอามือมาปิดตาข้างขวาของฉันแล้วบ่นพึมพำอะไรไม่รู้
"วาบบบบ บบบ" เสียงแบบนี้ดังอยู่นาน ตาฉันที่โดนมือปิดอยู่เปลือกตามันหลับไม่ลงเลยทำให้เห็นแสงแปลกๆที่เกิดขึ้น
"เสร็จแล้วครับ ^^" พอแสงมันหายไป หมอนี่ก็พูดขึ้น "นะ นายทำอะไรกับดวงตาข้างขวาฉันน่ะ!!" ฉันผลักไวน์ออก แล้วเอามือคลำๆแถวรอบๆดวงตาข้างขวาไปด้วย
"^ ^ ไม่ได้ทำอะไรมากนอกจากถ่ายทอดดวงตาต้องห้ามให้น่ะครับ" ไวน์พูดขึ้นราวกับเป็นเรื่องปกติ
"ดวงตาต้องห้าม!!" ตะ ตาบ้าเอาของอันตรายมาให้ฉันได้อย่างไรกัน~!! "ละ แล้วฉันจะไม่เป็นอะไรเหรอ แบบนี้" ฉันชี้มาที่ดวงตาฉัน
ไวน์ยิ้มอย่างเยือกเย็น "มันเป็นพลังวิเศษที่จะทำให้การตามหาของปีศาจง่ายขึ้นมากเลย รู้รึเปล่า"
"ไม่รู้เฟ้ย ><" ฉันตอบทันควัน "ขอกระส่องหน่อยสิยะ ตาบ้า" ฉันยื่นมือขอกระจกไปทางผู้หญิงคนที่ทำสัญลักษณ์ให้
"ไปส่องที่บ้านเอา" ไวน์พูดขัดจังหวะฉัน "= = เอ๊าะ หรอ?" ฉันทำเสียงกวนประสาทให้ไวน์
ไม่นานนัก ก็มีผู้หญิงมากระซิบข้างๆไวน์ ไม่รู้หรอกว่าเรื่องอะไร แต่ไวน์ก็สะดุ้งนิดหน่อยนิ...
"นี่....เอล ส่งมีนากลับบ้านไปได้เลย ไว้การเรียกประชุม จะส่งคุณมาดามไนท์ไปฝึกสอนให้" จบประโยคหมอนี่ก็เดินกลับหลังหันและก่อนที่เขากำลังจะเดินหายไป
ฉันจึง.."ไวน์ แล้วจะทำยังไงให้ซินดี้กลับไปเป็นเหมือนเดิมล่ะ!?" เขาหยุดกึก ก่อนะจะพูดว่า"เรียกยังไงก็แบบนั้นแหละ"
ตอนแรกมันทำให้ฉันงงตื้อเหมือนเด็กทำการบ้านคณิตศาสตร์ไม่เป็นแต่...."ขอบคุณนะ" ฉันตะโกนไล่หลังเขาก่อนที่จะหายไป
ตอนนี้ฉันรู้แล้วล่ะว่าควรจะทำอย่างไรกับแม่ซินดี้ี่กำลังเคี้ยวแพนเค้กแก้มตุ่ย......=___,= หึหึ
เช้าแล้ว วันนี้มีการ์ตูนนี่นา ไปเปิดดูซักหน่อยดีกว่า - - (อยู่ม.3แล้วยังทำตัวเป็นเด็กไปได้เนาะเรา) ฉันเดินลงมาโดยที่มีซินดี้เดินตามมาติดๆ "= =" ฉันหันไปทางซินดี้ที่ชอบเดินตามฉันเงียบๆ "^ ^ มีอะไรเหรอคะ?" อยากจะถามว่า เมื่อไหร่จะกลับเ็ป็นการ์ดเหมือนเดิมน่ะสิ = ="
ฉันส่ายหน้าอย่างระอา ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาเปิดช่องรายการต่างๆดู จนไปสะดุดกับรายงานข่าว
"สวัสดีค่ะท่านผู้ชมทุกท่าน เมื่อคืนที่ผ่านมาได้มีผู้พบศพสาวนิรนามนอนเสียชีวิตอยู่ตรงเส้นถนน.....น่าจะเสียชีวิตมาแล้วราว 4-8 ชม.นี้ ตำรวจยังไม่สามารถสันนิฐานได้แน่ชัดว่า เกิดจากอะไรกันแน่ แต่ทางแพทย์ชันสูตรศพรายงานมาว่า เสียชีวิตจากการเสียเลือดจำนวนมากหากมีความเคลื่อนไหว ทางเราจะรายงานอีกทีค่ะ.....(พรึ่บ)" ฉันปิดทีวีก่อนที่จะมานั่งครุ่นคิด"จะใช่ฝีมือพวกที่หลุดมารึเปล่านะ"
จู่ๆหน้าต่างที่ล็อคโดยการลงกลอนแล้ว กลอนมันก็เลื่อนขึ้นและเปิดโดยแมวสีดำ(ตัวเมื่อคืนนั่นแหละ = =)โผล่ออกมา
"สวัสดีครับ เลดี้ เมี้ยว~" นั่นคือการทักทายใช่มั้ย
"owo อ้าว เลดี้ เปิดผนึกการ์ดเป็นแล้วเหรอครับ แล้วนั่น เอิ๊ววว~~!!" ฉันปาหมอนใส่มันแต่กลับหลบไวจริงๆ
"ก็เออสิยะ ตอนแรกฉันกะลองเรียกเล่นๆดู แม่นี่ก็โผล่มาแถมจะทำฉันจมน้ำตายอีก แล้วตาหมอนั่นอยู่ไหน บอกฉันมาไอ้แมวผี ไม่ก็โผล่ออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะยะ!!"ฉันว่าเจ้าแมวผีนั่นเป็นชุดก่อนจะจบลงด้วยเรียกหมอนั่นด้วยความสุดจะทน
"เอ่อ คือว่า..." "อย่าเอ่อสิยะ >O<~ ไม่งั้นฉันจับแกแลกครุแน่ๆ"
" :c คือ ท่านไวน์ ก็มาด้วยนะครับ เมี้ยว~ ปล่อยผมลงเถอะ แอร๊ฟฟ" พอจบบทสนทนา ฉันโยนไอ้เจ้าตัวเล็ก ไปทางซินดี้ก่อนที่จะไปตรงริมหน้าต่างแล้วตะโกนอย่างบ้าคลั่ง
"ตายมทูตไวน์บ้า แกอยููู่ไหนยะ โผล่หัวมาเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นถ้าฉันเจอแก ฉันจะหักกระดูกแกเป็นชิ้นๆเลยนะ(โว้ย)"
"ไม่เห็นต้องตะโกนไปแบบนั้นเลยนะครับ - -++" เสียงตานั่นก็มาดีังอยู่ข้างหลังของฉัน
"บอกฉันมาเดี๋ยวนี้เลยนะ ว่า.....O_O" ประโยคที่จะถามมันกลับชะงักอย่างตกใจ หมอนั่นอยู่ในสภาพไปฟัดกับหมามา พร้อมมีอาวุธยักษ์อยู่ในมือ
"สวัสดี ครั้งที่สองแล้วใช่มั้ยที่ฉันกับเธอพบกันเนี่ย -_*" หมอนั่นยืนพิงกำแพงแนวเก๊กหล่อแล้วมองมาที่ฉัน "อือ ใช่ = ="ฉันพยายามมองให้แน่่ใจว่าตาของตัวเองไม่ได้แย่จนมองเห็นผ้าพันแผลที่ไหล่เขาชุ่มเลือด
"วันนี้จะมาฝึกสอนพิเศษหน่อย แบบตัว-ตัวเลยน่ะครับ ^w^ หง่าว~" เจ้าเหมียวนั่นเอ่ยขึ้น แต่หูฉันไม่ได้ฝาดใช่มั้ย!?
"ฝะ ฝึกสอนพิเศษ ตัว-ตัว เหรอ??" ฉันย้ำเพื่อความแน่ใจ "ถูกต้องนะหง่าว :3" แบบนี้รู้สึกไม่ดีเลยแฮะ~~ = =
(พักใหญ่) "อย่าเกร็งสิ นั่นล่ะทำแบบนั้น" "อา ไม่ไหวแล้ว มากกว่านี้ไม่ไหวแล้ว เจ็บTT^TT"
"เหอะน่า เจ็บนิดเดียว อดทนหน่อยอีกนิดก็จะเสร็จแล้ว" "อืมมม มากกว่านี้ไม่ไหวแล้ว" "น่านะ เดี๋ยวก็ชินๆแล้วน่า"
"ไม่เอาแล้ว มันเจ็บนะว้อย ไม่เอาไอ้สัญลักษณ์นี่ ไม่มีไม่ได้เหรอยะ!!" ฉันหันหน้าตะโกนโหวกเหวกใส่ตา ไวน์ ในสถานที่อีกที่หนึ่ง ที่ไม่น่าจะอยู่บนโลกมนุษย์ "เสร็จแล้วค่ะ" ผู้หญิงที่ทำสัญลักษณ์เอามือออกจากข้อมือของฉันอย่างช้าๆ
" อูยย ย แสบไปทั้งข้อมือเลย ว่าแต่ แบบนี้ที่นู่นเขาจะไม่เห็นเหรอ?" ฉันลูบแถวข้อมือแล้วบ่นอุบอิบ
"ก็นะ ไอ้นั่นจะแสดงแสงเบาๆก็ต่อเมื่อเจอปฏิกิริยาพลังไอ้ที่หลุดจากกรงแถวนั้นแหละ" งั้นเหรอยะ = =
"งั้น ไหนๆก็มาที่นี่แล้ว เชิญทางนี้เลยครับคุณยมทูตฝึกหัด" "อ๊ะ ได้สิ = =" ฉันเดินตามหลังไวน์ที่เป็นไกด์นำทางให้
ควับบบบบบบบบบบบบบบบ
"O////O ทะ ทำอะไรน่ะ!!" ฉันถามด้วยความตกกะใจเมื่อตาไวน์เอาหน้าใกล้แถมยังเอามือยันกำแพงไม่ใหฉันไปไหนอีก
จู่ๆไวน์ก็เอามือมาปิดตาข้างขวาของฉันแล้วบ่นพึมพำอะไรไม่รู้
"วาบบบบ บบบ" เสียงแบบนี้ดังอยู่นาน ตาฉันที่โดนมือปิดอยู่เปลือกตามันหลับไม่ลงเลยทำให้เห็นแสงแปลกๆที่เกิดขึ้น
"เสร็จแล้วครับ ^^" พอแสงมันหายไป หมอนี่ก็พูดขึ้น "นะ นายทำอะไรกับดวงตาข้างขวาฉันน่ะ!!" ฉันผลักไวน์ออก แล้วเอามือคลำๆแถวรอบๆดวงตาข้างขวาไปด้วย
"^ ^ ไม่ได้ทำอะไรมากนอกจากถ่ายทอดดวงตาต้องห้ามให้น่ะครับ" ไวน์พูดขึ้นราวกับเป็นเรื่องปกติ
"ดวงตาต้องห้าม!!" ตะ ตาบ้าเอาของอันตรายมาให้ฉันได้อย่างไรกัน~!! "ละ แล้วฉันจะไม่เป็นอะไรเหรอ แบบนี้" ฉันชี้มาที่ดวงตาฉัน
ไวน์ยิ้มอย่างเยือกเย็น "มันเป็นพลังวิเศษที่จะทำให้การตามหาของปีศาจง่ายขึ้นมากเลย รู้รึเปล่า"
"ไม่รู้เฟ้ย ><" ฉันตอบทันควัน "ขอกระส่องหน่อยสิยะ ตาบ้า" ฉันยื่นมือขอกระจกไปทางผู้หญิงคนที่ทำสัญลักษณ์ให้
"ไปส่องที่บ้านเอา" ไวน์พูดขัดจังหวะฉัน "= = เอ๊าะ หรอ?" ฉันทำเสียงกวนประสาทให้ไวน์
ไม่นานนัก ก็มีผู้หญิงมากระซิบข้างๆไวน์ ไม่รู้หรอกว่าเรื่องอะไร แต่ไวน์ก็สะดุ้งนิดหน่อยนิ...
"นี่....เอล ส่งมีนากลับบ้านไปได้เลย ไว้การเรียกประชุม จะส่งคุณมาดามไนท์ไปฝึกสอนให้" จบประโยคหมอนี่ก็เดินกลับหลังหันและก่อนที่เขากำลังจะเดินหายไป
ฉันจึง.."ไวน์ แล้วจะทำยังไงให้ซินดี้กลับไปเป็นเหมือนเดิมล่ะ!?" เขาหยุดกึก ก่อนะจะพูดว่า"เรียกยังไงก็แบบนั้นแหละ"
ตอนแรกมันทำให้ฉันงงตื้อเหมือนเด็กทำการบ้านคณิตศาสตร์ไม่เป็นแต่...."ขอบคุณนะ" ฉันตะโกนไล่หลังเขาก่อนที่จะหายไป
ตอนนี้ฉันรู้แล้วล่ะว่าควรจะทำอย่างไรกับแม่ซินดี้ี่กำลังเคี้ยวแพนเค้กแก้มตุ่ย......=___,= หึหึ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น