ลำดับตอนที่ #90
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #90 : ความรัก- -ความเจ็บปวด
>"มีประโยคหนึ่งในหนัง IL MARE
ที่น่าสนใจมาก ... เขาบอกทำนองว่า .
>ที่เราต้องเจ็บปวดกับความรักนะ
>ไม่ใช่เพราะมันจากไปหรอก
>... แต่เพราะมันยังคงอยู่ต่างหาก
>ถ้าวันนี้คนสองคน ต่างหมดรักกันไป
>คงไม่มีใครต้องเสียใจมากนัก
>แต่กลับเป็นเพราะรักที่ยังอยู่ในใจคุณนั่นเอง
>ที่ทำให้คุณปล่อยวางลงไม่ได้
>ธรรมชาติของรัก มักไม่ให้โทษแก่ใคร
>เพียงแต่อาจปรุงแต่งให้หัวใจพองฟูจนลืมนึกถึงความจริงที่ว่า
>มีวันที่รักมา ก็อาจมีวันที่รักไปได้ ความรักเป็นสิ่งสวยงาม
>หลายคนจึงอดหลงใหลได้ปลื้มกับมันไม่ได้ในยามที่มันอยู่
>เรามักหลอกตัวเองว่า เพราะเรารักเขามาก
>เขาคงเห็นความดีความตั้งใจของเรา
>และรักเราตอบบ้าง ไม่มากก็น้อย
>และเมื่อเขาตอบรับรักของเรา
>ความฟูของหัวใจ มักทำให้เราก้าวล่วงไปถึงการรู้สึกยึดมั่น
>ว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของเรา เป็นเหมือนทรัพย์สินส่วนตัวทางใจอย่างหนึ่ง
>ที่จะต้องอยู่กับเราทุกครั้งที่เราต้องการ นานเท่าที่เราปรารถนา
>ความรู้สึกอันนี้แหละ คือจุดเริ่มของความเจ็บปวดทั้งมวล
>เพราะมันฝืนกฎธรรมชาติ
>ไม่ได้บอกว่า ... รักต้องลงเอยด้วยความเศร้าเสมอไป
>เพียงแต่ถ้าเขาจะอยู่ เขาจะไป
>จะรักคุณมากขึ้น คงเดิม หรือหดน้อยถอยลง
>ก็จะเป็นเพราะคนสองคน
>ไม่ใช่ความต้องการของเราฝ่ายเดียว หรือเขาฝ่ายเดียว
>ชีวิตเป็นเรื่องซับซ้อนเข้าใจยาก ... แต่ในความซับซ้อนนั้น
>มันก็เรียบง่ายอย่างที่เรานึกไม่ถึง
>เพราะไม่ว่าสิ่งไหน เรื่องอะไรสารพัดสารพัน
>ทุกอย่างล้วนแต่อยู่ในกฎเดียวกัน
>มันจะ เกิดขึ้น ... ตั้งอยู่ ... แปรสภาพ แล้วก็จบลง
>รักที่สมหวังอยู่กันจนแก่เฒ่า ก็หนีไม่พ้นกฎข้อนี้
>เพราะวันหนึ่ง ไม่เราก็เขาก็ต้องตายจากกัน
>สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า ... วันนี้เขาอยู่หรือจากไป
>สำคัญที่ว่า ... ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน
>ขอให้มีความทรงจำที่ดี ... ก็เพียงพอแล้ว
>อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึง
>และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้
>ถึงวันนี้จะยังร้องไห้ ก็คงไม่กระไร เพราะชีวิตก็เป็นแบบนี้
>มีวันที่เลวร้าย มีวันที่สวยงาม มีวันที่ว่างเปล่า
>สุขก็อยู่กับเราไม่นาน ทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นาน
>สุขเคยแวะผ่านมาแล้วก็ไป
>ทุกข์ก็เป็นเฉกเช่นกัน
>ร้องไห้แล้วก็อย่าร้องเปล่า ๆ
>มองให้เข้าใจสัจธรรมของชีวิตไปด้วย
>ขอให้อ่อนโยนแต่เข้มแข็ง
>และขอให้วันใหม่ในชีวิตมาถึงในอรุณรุ่งของวันพรุ่งนี้
>วันที่เราจะไม่ต้องร้องไห้อีกต่อไป"
ที่น่าสนใจมาก ... เขาบอกทำนองว่า .
>ที่เราต้องเจ็บปวดกับความรักนะ
>ไม่ใช่เพราะมันจากไปหรอก
>... แต่เพราะมันยังคงอยู่ต่างหาก
>ถ้าวันนี้คนสองคน ต่างหมดรักกันไป
>คงไม่มีใครต้องเสียใจมากนัก
>แต่กลับเป็นเพราะรักที่ยังอยู่ในใจคุณนั่นเอง
>ที่ทำให้คุณปล่อยวางลงไม่ได้
>ธรรมชาติของรัก มักไม่ให้โทษแก่ใคร
>เพียงแต่อาจปรุงแต่งให้หัวใจพองฟูจนลืมนึกถึงความจริงที่ว่า
>มีวันที่รักมา ก็อาจมีวันที่รักไปได้ ความรักเป็นสิ่งสวยงาม
>หลายคนจึงอดหลงใหลได้ปลื้มกับมันไม่ได้ในยามที่มันอยู่
>เรามักหลอกตัวเองว่า เพราะเรารักเขามาก
>เขาคงเห็นความดีความตั้งใจของเรา
>และรักเราตอบบ้าง ไม่มากก็น้อย
>และเมื่อเขาตอบรับรักของเรา
>ความฟูของหัวใจ มักทำให้เราก้าวล่วงไปถึงการรู้สึกยึดมั่น
>ว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของเรา เป็นเหมือนทรัพย์สินส่วนตัวทางใจอย่างหนึ่ง
>ที่จะต้องอยู่กับเราทุกครั้งที่เราต้องการ นานเท่าที่เราปรารถนา
>ความรู้สึกอันนี้แหละ คือจุดเริ่มของความเจ็บปวดทั้งมวล
>เพราะมันฝืนกฎธรรมชาติ
>ไม่ได้บอกว่า ... รักต้องลงเอยด้วยความเศร้าเสมอไป
>เพียงแต่ถ้าเขาจะอยู่ เขาจะไป
>จะรักคุณมากขึ้น คงเดิม หรือหดน้อยถอยลง
>ก็จะเป็นเพราะคนสองคน
>ไม่ใช่ความต้องการของเราฝ่ายเดียว หรือเขาฝ่ายเดียว
>ชีวิตเป็นเรื่องซับซ้อนเข้าใจยาก ... แต่ในความซับซ้อนนั้น
>มันก็เรียบง่ายอย่างที่เรานึกไม่ถึง
>เพราะไม่ว่าสิ่งไหน เรื่องอะไรสารพัดสารพัน
>ทุกอย่างล้วนแต่อยู่ในกฎเดียวกัน
>มันจะ เกิดขึ้น ... ตั้งอยู่ ... แปรสภาพ แล้วก็จบลง
>รักที่สมหวังอยู่กันจนแก่เฒ่า ก็หนีไม่พ้นกฎข้อนี้
>เพราะวันหนึ่ง ไม่เราก็เขาก็ต้องตายจากกัน
>สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า ... วันนี้เขาอยู่หรือจากไป
>สำคัญที่ว่า ... ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน
>ขอให้มีความทรงจำที่ดี ... ก็เพียงพอแล้ว
>อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึง
>และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้
>ถึงวันนี้จะยังร้องไห้ ก็คงไม่กระไร เพราะชีวิตก็เป็นแบบนี้
>มีวันที่เลวร้าย มีวันที่สวยงาม มีวันที่ว่างเปล่า
>สุขก็อยู่กับเราไม่นาน ทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นาน
>สุขเคยแวะผ่านมาแล้วก็ไป
>ทุกข์ก็เป็นเฉกเช่นกัน
>ร้องไห้แล้วก็อย่าร้องเปล่า ๆ
>มองให้เข้าใจสัจธรรมของชีวิตไปด้วย
>ขอให้อ่อนโยนแต่เข้มแข็ง
>และขอให้วันใหม่ในชีวิตมาถึงในอรุณรุ่งของวันพรุ่งนี้
>วันที่เราจะไม่ต้องร้องไห้อีกต่อไป"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น