~-~ บทความ ดีดี ~-~

ลำดับตอนที่ #72 : ผิดหรือที่ไว้ใจ

หากคุณไว้ใจใครสักคน คงไม่เป็นเรื่องแปลกที่คุณจะชอบพูดคุย หรืออยู่คลุกคลีกับคนคนนั้น
แต่หากวันใด ที่คุณรู้ว่า "ความไว้วางใจของคุณ ไม่ได้มีผลต่อคนคนนั้นเลย"
"คุณจะรู้สึกอย่างไร ?"
ฉันเคยมีความรู้สึกแบบนั้น.....
ผู้หญิง 1 คน ที่คบเป็นเพื่อนรัก และผู้ชายอีก 1 คน ที่คบเป็นคนรัก
เป็น"คนสำคัญ"ของฉันทั้งคู่
วันนี้ฉันตื่นนอนแต่เช้า ก็แน่ล่ะ วันนี้ฉันจะได้ไปพบเพื่อนที่ฉันรักที่สุด หลังจากที่ฉันไม่ได้พบหล่อนมานาน ฉันกระโดดขึ้นรถ sport คันเก่งของฉัน รีบเหยียบตรงไปยังบ้านเธอทันที
"hi !! เพื่อนรัก" คำแรกที่ฉันกล่าวทักทายเธอ ฉันโผเข้ากอดเธอไว้แน่น รู้สึกว่าตัวเธอจะผอมลงไปผิดถนัด หน้าตาของเธอดูซีดเซียวไป ถึงแม้ว่าฉันจะสังเกตเห็น แต่ก็ไม่พูดออกไป
ฉันยิ้มกว้างให้เธอ แล้วพากันเข้าไปนั่งในบ้าน ฉันมีเรื่องต่างๆมากมายที่จะพูดคุยกับเธอ
นาฬิกาเดินไปเรื่อยๆ มารู้ตัวอีกที ฉันก็ได้แต่เป็นฝ่ายพูดอยู่คนเดียว "เป็นอะไรไปหรือ"
ฉันถามเธอด้วยความเป็นห่วง แต่เธอกลับนั่งนิ่ง ไม่พูดไม่จา "หากมีอะไรที่ฉันพอจะช่วยได้ ก็ขอให้เธอบอกเถอะนะ" ฉันยิ้ม ก่อนที่จะโผเข้ากอดเธออีกครั้ง "ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่"
วันรุ่งขึ้น ฉันพาแฟนของฉันไปที่บ้านเธอ เพื่อแนะนำให้รู้จักกันไว้
"สวัสดีจ๊ะ เป็นไงบ้าง วันนี้ดีขึ้นแล้วหรือ ?" ประโยคแรกที่ฉันเอ่ย
เธอกล่าวทักทายแฟนฉัน และแฟนฉันก็ยิ้มให้เธอ ฉันไม่ได้มองเห็นสายตาของทั้งคู่ ฉันเดินเข้าไปในบ้าน นั่งบนโซฟาตัวใหญ่ แล้วเปิด T.V. ดูอย่างสบายใจ เธอและแฟนของฉันเดินออกไปนั่งกันที่ระเบียง 2 คน ฉันไมได้เอะใจคิดอะไร เพราะเธอเป็น"เพื่อนรัก"ฉันนี่ เขาและเธอพูดคุยอะไรกันบ้าง ฉันไม่รู้ อาจเป็นเพราะฉันไว้ใจเธอและเขามาก จนไร้ระแวง
ตกเย็นเธอชวนแฟนฉันทานข้าว โดยที่ไม่ได้เอ่ยถามฉันซักคำ ว่าจะทานด้วยกันไหม
ฉันยืนพิงอยู่กับฝาผนังในห้องครัว เธอดูหน้าตาสนชื่นขึ้นทีเดียวล่ะ "ไงจ๊ะแม่คนสวย วันนี้ยิ้มระรื่นเชียวน้า มีอะไรดีเอ่ย?" ฉันเข้าไปแซวเธอ แต่เธอกลับทำหน้านิ่ง เหมือนไม่ได้มีฉันอยู่ในสายตา "อาหารเสร็จแล้วจ๊ะ มาทานซิ" เธอตะโกนเรียกแฟนของฉัน
ไม่มีใครเห็นฉันในสายตา เหมือนไม่ได้มีฉันยืนอยู่ตรงนั้น ฉันเป็นอะไร ?.......
ฉันรู้สึกอยากกลับบ้านเป็นที่สุด ฉันเดินเข้าไปในห้องอาหาร แต่ต้องหันหลังกลับ เมื่อเห็นภาพนั้น
แฟนของฉันกำลังมีความสุขกับผู้หญิงที่ฉันเรียกว่า"เพื่อนรัก" แค่มองตาของทั้งคู่ ฉันก็รู้ถึงใจของเขา ทำไม ? มันเกิดอะไรขึ้น ? ....
ฉันวิ่งออกมานอกบ้าน แล้วขับรถ sport ไปยังผับแห่งหนึ่ง ประจวบเหมาะพอดี เพราะฉันไปเจอเพื่อนเก่าสมัยเรียนมหาลัยที่ u.s.a. ด้วยกัน เราพูดคุยเรื่องต่างๆ นานา สาระพัด แต่ก็ต้องมาหยุดชะงัก เมื่อถามถึง"เพื่อนรัก"ของฉัน หล่อนเล่าให้ฉันฟังว่า พวกเขา 2 คนแอบคบกัน พวกเขาเป็นแฟนกัน นักศึกษาในมหาลัย ก็รู้กันทั้งนั้น แต่ทำไม ? ถึงมีฉันคนเดียว..ที่ไม่รู้
พอหล่อนเล่าจบ ฉันก็รีบเบิ่งรถมาที่บ้านของเธอ เขาทั้งคู่ยังนั่งทานข้าวกันอย่างระรื่น ฉันเดินเข้าไป น้ำตาค่อยๆไหลลงมาอาบแก้มทั้ง 2 ข้างของฉัน "ทำไม.....ทำไมไม่บอกฉัน...ทั้งที่ฉันไว้ใจเธอมาก..." เธอเดินเข้ามา ยืนตรงหน้าฉัน "เธอผิดเอง ที่ไว้ใจฉัน"
แค่ประโยคนั้นประโยคเดียว มันทำให้ฉันรู้อะไรหลายๆอย่าง ตลอดเวลาที่ฉันหลงระเริง เพ้อพกไปคนเดียว คิดอยู่คนเดียวว่า เธอนี่แหละ "เพื่อนรัก"

"ผิดหรือที่ฉันไว้ใจเธอ"