~-~ บทความ ดีดี ~-~

ลำดับตอนที่ #102 : พระอารมณ์ขันของในหลวง

มีเรื่องน่ารัก ๆ ของในหลวง มาเล่าให้ฟัง
ให้พวกเราได้รับทราบ ในพระจริวัตรของท่าน

เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่า พระองค์ท่าน
จะเสด็จเยี่ยมเยียนพสกนิกรของพระองค์ท่านอยู่เป็นประจำ
โดยเฉพาะ ชาวบ้านต่างจังหวัดจะโชคดีกว่าเรานัก
ที่ได้มีโอกาสชื่นชมพระบารมีของในหลวง ได้ใกล้ชิด
และบ่อยครั้งกว่าคนใน กรุงเทพมากนัก
จึงมีเรื่องของในหลวงมาเล่าให้ฟัง
ฟังแล้วเชื่อว่าทุกคนจะต้องอมยิ้มกันทุกคนแน่

เรื่องที่ 1.
วันหนึ่ง
พระองค์ท่านเสด็จเยี่ยมเยียนพสกนิกรของท่าน
ตามปกติที่ต่างจังหวัด ก็มีชาวบ้านมาต้อนรับในหลวงมากมาย
พระองค์ท่านเสด็จพระราชดำเนิน มาตามลาดพระบาท
ที่แถวหน้า ก็มีหญิงชราแก่คนหนึ่ง ได้ก้มลงกราบแทบพระบาท
แล้วก็เอามือของแกมาจับพระหัตถ์ของในหลวง
แล้วก็พูดว่า ยายดีใจเหลือเกิน ที่ได้เจอในหลวง
แล้วก็พูดว่า ยายอย่างโน้น ยายอย่างนี้ อีกตั้งมากมาย
แต่ในหลวงก็ทรง เฉย ๆ
มิได้ตรัสรับสั่งตอบว่ากระไร

แต่พวกข้าราชบริภารก็ มองหน้ากันใหญ่
กลัวว่าพระองค์จะทรงพอพระราชหฤหัยหรือไม่
แต่พอพวกเรา ได้ยินพระองค์รับสั่งตอบกับหญิงชราคนนั้น
ก็ทำให้เราถึงกับกลั้นหัวเราะไว้ไม่ไหว
เพราะพระองค์ทรงตรัสว่า
"เรียกว่ายายได้อย่างไร อายุอ่อนกว่าแม่ฉันตั้งเยอะ
ต้องเรียกน้าซิ ถึงจะถูก"

---

เรื่องที่ 2.
พระองค์ท่านเสด็จไปที่จังหวัดสกลนครเพื่อเยี่ยมเยียนชาวบ้าน
และพระองค์ก็ทรงตรัสถามชายคนหนึ่งที่มาเข้าเฝ้
เพราะแขนเจ็บเข้าเฝือก

ในหลวงทรงรับสั่งถามว่า "แขนเจ็บไปโดนอะไรมา"
ชายคนนั้นตอบว่า "ตกสะพาน "

แล้วในหลวงทรบรับสั่งกลับไปอีกว่า
"แล้วแขนอีกข้างหนึ่งละ"

ชายคนนั้นก็ตอบกลับมาอีกว่า
"แขนข้างนี้ไม่ได้ตกลงไปด้วย ตกข้างเดียว"
ในหลวงของเราก็ทรงพระสรวล

---

เรื่องที่ 3.
พระองค์เสด็จพระราชดำเนินเยี่ยมพสกนิกรที่ทางภาคใต้
คือจังหวัดนราธิวาส ทางใต้นี้มีปัญหาเรื่องดินเป็นกรด มีความเค็ม
พระองค์จึงทรงรับสั่งถามกับชาวบ้านที่มาเฝ้ารับเสด็จว่า

"ดินหลังบ้านเป็นอย่างไร เค็มไหม "
ชาวบ้านก็มองหน้ากันแล้วทำหน้างง
ก่อนตอบกลับมาว่า "ไม่เคยชิมซักที"
ในหลวงก็รับทรงสั่งกับข้าราชบริภารที่ ตามเสด็จว่า
"ชาวบ้านแถวนี้เขามีอารมณ์ขันกันดีนะ"

...............................................................................................

ครั้งหนึ่งหลายๆ ปีมาแล้ว
พระเจ้าอยู่หัวทรงประชวรนิดหน่อยเกี่ยวกับพระฉวี
มีพระอาการคัน มีหมอโรคผิวหนังคณะหนึ่งไปเข้าเฝ้าฯ
เพื่อถวายการรักษา
คุณหมอเป็นผู้เชี่ยวชาญทางโรคผิวหนัง
แต่ไม่ได้เชี่ยวชาญทางราชาศัพท์
ก็กราบบังคมทูลว่า

"เอ้อ - ทรง... อ้า- ทรงพระคันมานานแล้วหรือยังพะยะค่ะ"

พระเจ้าอยู่หัวก็ทรงพระสรวล ตรัสว่า
"ฉันไม่ใช่ผู้หญิงนี่ จะท้องได้ยังไง"

แล้วคงจะทรงพระกรุณาว่า หมอคงจะไม่รู้ราชาศัพท์
ทางด้านอวัยวะร่างกายจริงๆ
ก็พระราชทานพระบรมราชานุญาตว่า - เอ้า พูดภาษาอังกฤษกันเถอะ -
เป็นอันว่าก็กราบบังคมทูลซักพระอาการกันเป็นภาษาอังกฤษไป

...............................................................................................

อีกครั้งหนึ่ง หลายปีมากๆ แล้วเหมือนกัน
ตั้งแต่พระเจ้าอยู่หัวยังทรงพระโอสถมวน (สูบบุหรี่) อยู่
คราวหนึ่งพระเจ้าอยู่หัวกำลังจะทรงพระโอสถมวน ยังไม่ได้ทรงจุด
ท่านผู้หนึ่งที่เผอิญได้เข้าเฝ้าอยู่ในขณะนั้น
จะเป็นใครผมก็ไม่ทราบลืมไปแล้ว
ก็ปราดเข้าไปคุกเข่า จุดไฟแช็คถวาย
แถมกราบบังคมทูลเสียด้วยว่า

"ถวายพระเพลิง พะยะค่ะ"
พระเจ้าอยู่หัวทรงพระสรวลเสียงดัง
ตรัสด้วยพระอารมณ์สนุกว่า "ยัง ฉันยังไม่ตาย...."

ผู้ใหญ่ที่มาเล่าเรื่องนี้ต่อให้ผมฟัง
ไม่ได้เล่าว่าตอนนี้สีหน้าผู้ที่จะ
"ถวายพระเพลิง" เป็นอย่างไร