สงครามแห่งทวีปซิบลี่ย์

ลำดับตอนที่ #1 : การเข้าสมาคม

ณ ชานเมืองปาย่อนมีผู้คนอาศัยอยู่มากมายและได้มีเด็กหนุ่มอายุราวๆ 19 ปี เขาอยู่เผ่าเอฟ มีนามว่า ทราฟ(Traf) ซึ่งอายุของทราฟครบกำหนดที่จะเข้าร่วมสมาคมแห่งเอฟอย่างเต็มตัวซึ่งเขาต้องฝึกฝนอย่างนักเพราะก่อนที่จะเข้าสมาคมนี้ได้ไม่ใช่ง่ายๆเลยทีเดียว ตอนนี้ทุกๆคนที่อยู่ชานเมืองต้องอยู่กันด้วยความหวาดกลัวเพราะบัดนี้เหล่าอ๊อคได้เริ่มรุกรานทุกคนต่างต้องเรียนรู้การป้องกันตัวซึ่งเผ่าเอฟนี้เป็นเผ่าที่แข็งแรงสู้อัศวินไม่ได้จึงต้องใช้ธนูกันเป็นส่วนใหญ่แต่ก็มีเฉพาะบางคนที่แข็งแรงพอกับอัศวิน แต่จาก100%อาจจะมีซักประมาณ3%ไปด้วยซ้ำ ตอนนี้ทราฟได้ก่อก่องไฟอยู่ด้านหน้าเพิงพักของเขาและน้องผู้ชายของเขาทั้งคู่มีหน้าตาคล้ายกันคือผมยาวลงมาถึงหลังมีสีทองดวงตาฟ้าแต่น้องของเขาที่นามว่าทรอยมีดวงตาสีทองเกือบจะส้ม ทราฟจะสูงประมาณ 176 ซ.ม.  ส่วนทรอยสูงประมาณ 168 ซ.ม. น้องของเขาอายุพึ่งจะได้ 15 ปี เมื่อไม่นานมานี้เอง

“ทรอย.....ทรอย!! เจ้าเอาฟืนมาให้ข้าสักสองสามอันที่”เสียงของทราฟที่หนักแน่นตะโกนออกไปหาน้องชายของเขาที่ไปขุดหลุมอยู่หลังเพิงพักเพื่อเอาไว้หลบภัยได้ “ได้...รอข้าแปปนึ่งละกัน ข้าขอไปดื่มน้ำสักอึกสองอึกก่อน”เสียงอันสดใสที่ต่างกับทราฟราวฟ้ากับดิน ตอนนี้เริ่มพลบค่ำแล้วทุกคนต่างออกมาตั้งกองไฟเพราะอากาศที่นี่ตอนกลางคืนหนาวมาก ส่วนทราฟยิ่งต้องดูแลตัวเองไม่ให้เป็นไข้ หรือโรคอะไรต่างๆนานา เพราะพรุ่งนี้แล้วที่เขาจะต้องไปทดสอบเข้าสมาคม “นี่---ทรอยเจ้าดื่มน้ำเสร็จรึยังเดี๋ยวข้าต้องไปทำลูกธนูอีก เพราะวันพรุ่งนี้---” “พี่จะต้องเข้าสมาคมข้ารู้แล้วละน่า”เสียงของทรอยตัดขึ้นก่อนที่ทราฟจะพูดจบ ทรอยโยนฝืนให้พี่ชายของเขาแล้ววิ่งกลับไปหลังเพิงพัก

“พรุ่งนี้แล้วนะ—ถ้าท่านพ่อยังอยู่ก็คงจะดี”ทราฟพูดถึงพ่อของเขาทีไรเขาก็ต้องเศร้าทุกทีเพราะพ่อของเขาโดนเหล่าอ๊อคฆ่าตายก่อนที่เขาจะย้ายที่พักมาที่นี่ ตอนนี้กองไฟที่หน้าเพิ่งพักของทราฟ

สว่างเจิดจ้า ทราฟได้เดินเข้าไปในบ้านและหยิบขนนกฮูกขึ้นมาเพื่อทำลูกธนู ลูกธนูที่ทำมาจากนกฮูกแล้วจะมีความเงียบเมื่อยิงและมีน้ำหนักเบาจึงเหมาะที่จะทำลูกธนู  เวลาผ่านไป 1ช.ม.กับอีกครึ่งชั่วโมงทราฟทำลูกธนูไปได้เยอะมากเลยทีเดียว ส่วนทรอยก็เดินเข้ามาในเพิงพักอย่างหอบเหนื่อยและ หน้าตาของเขามอมแมมมาก “ทรอยเข้าไปกินน้ำกินทาก่อนแล้วมากินกวางย่างกันวันนี้ข้าจับมาได้—เออแล้วอย่างลืมล้างมือด้วยละ” ทราฟสั่งน้องของเขาเหมือนกับพ่อกับแม่เลยซึ่งทำให้ทรอยรักพี่ของเขามากขึ้นเพราะเขารู้สึกว่าพี่ของเขารักเขามากเลยทีเดียว “อืม กวางวันนี้คงตัวใหญ่นะ ข้าจะไปอาบน้ำด้วยเลยทีเดี๋ยว”  “งั้นก็ดีจะได้ไม่ต้องออกไปนอกเพิงพักบ่อยมากเพราะมันอาจ ไม่ค่อยปลอดภัย” ทราฟบอกแล้วยิ้มแฉงให้น้องของเขา ทรอยจึงเดินออกไปพร้อมกับชุดของชาวเอฟ  ตอนนี้ความมืดมิดได้เริ่มเข้ามาปกคลุมอากาศที่เย็นยะเยือกได้เริ่มปกคลุมทั่วชานเมือง ต้องนี้ทุกคนที่อยู่ชานเมืองเริ่มเข้าไปในเพิ่งพักของตนเองหมดแล้ว ทรอยออกไปอาบน้ำประมาณ 10 นาที  ทรอยเดินเข้ามาคราวนี้ดูเป็นคนสะอาดสะอ้านขึ้นเยอะเพราะพวกเผ่าเอฟมีผิวที่ขาวอยู่แล้ว “เอาละที่นี้เราก็เริ่มกินกันได้--” ทราฟหยิบน่องกวางขึ้นมาและกินมันเข้าไปเต็มๆปาก ส่วนทรอยเลือกกินตรงหน้าอก เวลาผ่านไปได้ 30 นาที อาหารบนโต๊ะเกลียงจาน ทราฟและทรอยเรอกันเออ อาก “วันนี้ข้าอิ่มมากเลยคงจะอิ่มได้ไปถึงเที่ยงวันพรุ่งนี้”จากนั้นทราฟจึงเดินออกไปอาบน้ำ และเข้านอน

    รุ่งเช้า แสงแดดได้สาดส่องลงมาบางๆสายลมพัดชวนให้ไม่อยากตื่น แต่วันนี้ทราฟรีบลุกตื่นแต่เช้าขึ้นมาไปล้างหน้าอาบน้ำแต่งตัวและทิ้งอาหารเช้าไว้ให้น้องชายของเขา “ทรอย—ข้าจะไปสมาคมเอฟก่อนนะ อาหารเช้าอยู่บนโต๊ะนั้นนะดูแลเพิงพักด้วยละ” เสียงนี้ได้เอ่ยขึ้นก่อนที่จะเดินออกไปจากเพิงพัก ทราฟเคยไปสมาคมเอฟเมื่อ 1 เดือนก่อนกับท่านพ่อของเขา เขาต้องเดินเข้าไปในเมืองปาย่อนที่มีทหารเดินพล่านเต็มเมืองและยังมีพวกขุนพลเอฟ ในเมืองแทบจะไม่ค่อยมีผู้หญิงอยู่มีในเมืองก็แค่ประมาณ 25 คนเท่านั้น ทราฟเดินตรงดิ่งไปแล้วเลี้ยวซ้ายไปประมาณ 10 เมตร จนเขายืนอยู่หน้าประตูที่ใหญ่โตซึ่งอาคารแห่งนี้ใหญ่มากๆราวกับวิหาร เขาเคาะประตู 3 ครั้ง

และมีทหาร 1 นาย เดินออกมาและได้เอ่ยถามว่า “ท่านมาที่สมาคมเอฟ มีธุรการใดหรือ” ทราฟได้ตั้งสติและหัวใจของเขาเต้นรัว “ข้า—จะมาเข้าสมาคม ข้ามีอายุครบ 19 ปีแล้ว”ทราฟตอบด้วยเสียงที่เข้มแข็งและหนักแน่นมาก “งั้น---เชิญด้านในครับ ยินดีตอนรับเข้าสู่อาคารสมาคมเอฟ” ทหารเอฟได้พูดอย่างนอบน้อมอย่างยิ่ง ทราฟเดินตามทหารด้วยฝีเท้าเบามากทางที่ทราฟเดินมาถูกปูด้วยพรมสีแดงสด ทหารได้เดินตรงแล้วเลี้ยวขวาแล้วตรงไปมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูบานหนึ่ง

“ท่านจงเข้าไปและไปคุยกับพนักงานด้านในนะครับ ขอให้ท่านโชคดี” ทหารพูดแล้วคำนับและเดินออกไป ทราฟยืนตั้งสติอยู่ซักพักแล้วพลักประตูเข้าไป สิ่งที่ทราฟได้พบเห็นข้างหน้ามีเสียงที่เงียบสงัดจบแทบจะได้ยินเสียงลมหายใจ ทราฟเดินอย่างมุ่งมั่นเข้าไปที่พนักงานชาวเอฟผมสีขาวยาวสลวยนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้ม “ข้า—จะมาเข้าสมาคมเอฟ” ทราฟพูดพร้อมมองตรงไปที่หน้าของพนักงาน “ครับ—กรุณาบอกชื่อ สกุลและส่วนสูงด้วยครับ” “ข้าชื่อ ทราฟ วิสกี้ สูง 176 ซ.ม.ครับ”

หลังจากนี้ทราฟพูดจบพนักงานก็ได้จดบันทึกข้อมูลลงไปในกระดาษ “อืมห์ ถือว่าท่านผ่านเกณฑ์ ยินดีด้วยคุณทราฟ กรุณาเดินตรงไปเพื่อทำการทดสอบ” พนักงานบอกพร้อมชี้ไปทางที่มีทหารอีกนายยื่นเฝ้าอยู่ ทราฟจึงรีบเร่งเดินไปด้วยความตื่นเต้นที่เพิ่มมาอีก “ข้าจะเข้าการทดสอบเพื่อเข้าสมาคมเอฟครับ” ทราฟบอกทหารและทหารได้เดินนำออกไปและเข้าไปสู่ห้องทดสอบ