คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ' ask 1 50per
ดอกจันคืออดีตนะครับ..♥
อะ..อื้อ....ช..ชาน..อ่าส์........
แสงแดดสีทองสอดส่องเข้ามาใต้ผ้าม่านสีขาวนวลสวย ข้าวของที่กระจัดกระจายเต็มพื้นห้องทำให้รู้ดีว่าเมื่อคือเกิดศึกอะไรขึ้นบ้าง ร่างสองร่างที่กำลังนอนกอดกันอย่างต้องการความอบอุ่นแขนแกร่งสอดเข้าไปโอบกอดเอวร่างบางอย่างหวงแหน แบคฮยอนขยับตัวนิดๆเมื่อรู้สึกปวดเมื่อยช่วงสะโพก
“.....อืออ” ร่างบางครางออกมาเบาๆมือเรียวสวยค่อยๆยกขึ้นมาขยี้ตา ดวงตาอีกข้างทอดมองคนข้างๆ มือบางเอื้อมไปวางอยู่ที่ข้างแก้มแอบเผลอลูบเบาๆแล้วก็หัวเราะกับตัวเองเหมือนคนบ้า
ปาร์ค ชานยอล คือคนที่ พยอน แบคฮยอน รักที่สุด ชานยอลเป็นทั้งเพื่อน.... เจ้านาย... แฟน.... และเมื่อคืนเขาเพิ่งข้ามขั้นกลายมาเป็นสามี...
“ตื่นแล้วหรอหื้ม?” ชานยอลที่มัวแต่นอนหลับตานิ่งเฉยจู่ๆก็พูดขึ้นมาเบาๆ
“อะ..อื้ม ตื่นแล้วแหละ” แบคฮยอนก้มหน้างุดใบหน้าขาวเริ่มออกสีแดงระเรื่อจนอีกฝ่ายเห็นได้ชัด
“ยังจะอายอะไรอีกหืม..? เมื่อคืนก็เห็นกันหมดแล้ว” ชานยอลพูดไปอย่างหน้าตาเฉยแถมเอามือมาลูบบริเวณสะโพกกลมอีก... ชานยอลบ้า! แบคฮยอนคิดในใจ
แบคฮยอนเบ้ปากเบาๆแต่มันกลับน่ารักมากในสายตาชานยอล ปากหยักแตะลงมาที่ริมฝีปากบางเบาเบาแล้วผละออกอย่างอ้อยอิ่ง ความร้อนของลมหายใจชานยอลยังไม่ไปไหนมันยังคงวนเวียนอยู่แถวซอกคอขาว
“งื้ออออออ พอเลยนะไอ้คนทะลึ่ง” แบคฮยอนเอามือยันหน้าออกเปลือยเปล่าอีกคนอย่างแรง “คนฉวยโอกาส”
“โถ่..ตัวเล็ก”
“ลุกเดียวนี้เลยนะ!” แบคฮยอนถลึงตาใส่
“โอเคคร้าบบบบบ” ยกมือขึ้นศรีษะอย่างยอมแพ้แล้วล้มตัวลงนอนข้างๆ
“ไปอาบน้ำเลยชิส์”
“งั้นปะ !” แขนแกร่งสอดเข้ามาระหว่างช่วงข้อขาและคอแล้วประคองอีกคนขึ้นในท่าเจ้าสาว ตัวเล็กสะดุ้งเฮือก..ก่อนจะเอามือโอบรอบคออีกคนตามไปในห้องน้ำ
“ช..ชานอย่าจับตรงนั้น” แบคฮยอนครางหวือ
“ตัวเล็กครับ..ชานแค่จะถูสบู่เองนะ คิดลึกนะเรา ฮ่าๆๆๆ”
“ไอ้อุ๋งบ้า!” พึมพำเบาๆ
หลังจากที่สองคนเขาอาบน้ำกันเสร็จแบคฮยอนก็ต้องรีบแต่งตัวเพื่อลงมาทำความสะอาดบ้านให้เจ้านายถึงแม้จะเจ็บ...เอ่อ...นั้นแหละก็ตาม
บ้านตระกูลปาร์ค.. บ้านของเศรษฐีชื่อดังในเกาหลี เศรษฐีชื่อดังคนนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเขาคือพ่อของ ปาร์คชานยอล ลูกชายคนเดียวของตระกูลนี้ ปาร์คชานยอล คือลูกคนเดียวของ ปาร์คยูชอน และ ปาร์คซูฮยอน บ้านหลังนี้มีสมาชิกอยู่แค่สามคนเท่านั้นนอกเหนือจากนั้นคือ คนใช้
รวมถึงแบคฮยอนด้วยเช่นกันที่ถูกคุณยูชอนนั้นเก็บมาเลี้ยงตั้งแต่เด็กแต่เมื่อโตมาก็ต้องทดแทนบุญคุณท่านเลยลดตัวลงมาเป็นคนใช้ แบคฮยอนคือเพื่อนคนเดียวที่สนิทกับชานยอลเพราะทุกวันเขาต้องไปโรงเรียนด้วยกันตอนเด็กๆ แบคฮยอนมักจะถูกเพื่อนที่ตัวใหญ่กว่าแกล้งเสมอถึงปากชานยอลจะพูดว่า ‘แกล้งไปเถอะก็แค่เด็กพ่อแม่ไม่รัก’ แต่พอกลับถึงบ้าน ชานยอลนี่แหละที่ต้องดูแลแบคฮยอนเหมือนคุณหมอ
ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เริ่มตั้งแต่ตอนเป็นเด็กแต่เมื่อโตขึ้นมากลับไม่มีใครกล้าแกล้งตัวเล็กอีกเลย.. ชานยอล ชานยอลคือเหตุผลเดียวเท่านั้นที่ทำให้คนเลิกแกล้งแบคฮยอนหลังจากวันที่เขาประกาศว่า....
* “แบคฮยอนเป็นของกูอย่ามายุ่ง!” มือหนากระชากร่างเล็กเข้ามาหาตัวเองพร้อมกับโอบกอดแบคฮยอนแน่น แบคฮยอนร้องไห้สะอื้นรุนแรงเมื่อเพื่อนมาแกล้งเรียกว่าแกล้งไม่ได้หรอก ข่มขืนสิไม่ว่า
“ชานยอล ไหนมึงบอกไม่สนใจไอ้นี่ไง” เพื่อนผิวสีแทนเกาหัวด้วยอารมณ์งุดหงิด “กูจะได้เสียบแล้วเชียวไอ้ห่า” พูดจบก็ใส่กางเกงแล้วเดินออกไปจากห้องน้ำทันที
“ฮึก..ฮือ...ข..ขอบคุณนะ” ชานยอลจับไหล่บางยื่นออกมาแล้วเอามือเกลี่ยน้ำตาออกอย่างเบามือ
“ไม่เป็นอะไรแล้วนะตัวเล็ก”
“อื้ม!” แบคฮยอนยิ้มออกมาทั้งน้ำตามันเป็นภาพที่ติดตาชานยอลตลอด *
หลังจากวันนั้นแหละชานยอลก็ไม่ต้องกลัวว่าจะมีคนล้อว่าเป็นเพื่อนแบคฮยอน แถมเพื่อนฝังผู้หญิงก็เข้าใกล้แบคฮยอนมากขึ้นอีกต่างหาก ร่างบางกลายเป็นคนป๊อปอีกคนในโรงเรียนเลยก็ว่าได้
กริ๊ง..กริ๊งงงงง
ขาป้อมๆรีบวิ่งมารับโทรศัพท์อย่างว่องไว
“สวัสดีครับบ้านตระกูลปาร์คแบคฮยอนรับสายครับ”
“ฉันยูชอนนะ อีกสักยี่สิบนาทีจะถึงบ้านฝากไปบอกไอ้ลูกชายให้เตรียมตัวด้วย”
“ครับ...เอ่อ...ไม่ทราบว่าท่านจะไปไหนกันหรอครับ”
“จะออกไปทานข้าวข้างนอกน่ะ หนูกินข้าวแล้วรึยังแบคฮยอน” ยูชอนถาม
“....ยังครับ” แบคฮยอนตอบไปตามความจริง
“ดีเลย ไปด้วยกันสิเห็นชานยอลบอกมีเรื่องจะพูดพอดี”
“โอเคครับท่านแล้วผมจะรีบตามคุณชานยอลให้” พอวางสายเสร็จก็รีบเอาไม้กวาดไปเก็บแล้ววิ่งไปบนห้องทันที
ก๊อก..ก๊อก ก๊อกกกกกก
“ชานยอลลลล พ่อนายให้มาตามมม อ้ะ...” ชานยอลเปิดประตูออกมาก่อนที่แบคฮยอนจะพูดแล้วจู่ๆเสียงใสๆก็เงียบลงไป
“งื้อออ ชานยอลอ่า..เดียวพ่อนายจะมาแล้ว” จมูกโด่งของอีกคนจรดลงมาที่ซอกคอขาวถูไถจนขนลุกซู่
“คิดถึงจังงง” ปากก็พูดแต่มือนี่สิ..หึหึ
“เพิ่งห่างกันไม่ถึงชั่วโมงอย่ามาเว่อร์นะ” มือเรียวฟาดไปที่ท่อนแขนแกร่ง
“โอ๊ยยยย เจ็บนะเนี่ยยย”
“สมน้ำหน้า..แบร่” ร่างบางแลบลิ้นใส่ “อะ ท่านมาแล้วววไปเปิดประตูก่อนนะ” แบคฮยอนรีบวิ่งไปเปิดประตูทันที
ชานยอลที่มองตามอยู่ระบายยิ้มละมุนออกมา เค้าไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะได้แบคฮยอนคนนี้มาครอบครองทั้งๆที่เมื่อก่อนปากแข็งอยู่นาน แบคฮยอนคือคนที่ชานยอลคนนี้อยากดูแลมากที่สุด ถึงบางคนที่โรงเรียนจะล้อว่าได้แฟนเป็นคนใช้แต่เขาก็ไม่หวั่นจนถึงตอนนี้ แบคฮยอนคือคนที่มีค่าที่สุดสำหรับชานยอล...
“อะ กินเข้าไปเยอะๆ” ชานยอลตักปลาดิบใส่ในจานแบคฮยอน
“ขอบคุณนะ” แบคฮยอนระบายยิ้มออกมา ยูชอนและซูฮยอนมองทั้งสองคนก็ต่างยุบยิ้มกันไม่ได้
“หวานกันไม่เกรงใจเราเลยนะคะคุณว่ามั้ย?” ซูฮยอนพูดขึ้น
“นั้นสินะ ฮ่าๆๆๆ” ยูชอนขำออกมาทำเอาแบคฮยอนต้องนั่งหน้าแดงคนเดียว
ชานยอลเอาแขนขึ้นมาโอบไหล่แบคฮยอนเอาไว้แล้วดึงให้เข้ามาใกล้ๆก่อนจะพูดขึ้นว่า
“ก็เราเป็นแฟนกันนี่นา สามีดูแล...อุ้ก!!!” จู่ๆเสียงชานยอลก็หายไปกลายเป็นเสียงโหยหวนแทน ข้อศอกบางจงใจกระแทกเข้าไปอย่างจังจนรู้สึกจุก
“รักกันรุนแรงนะคู่นี้ ฮ่าๆๆๆ” ผู้ใหญ่ทั้งสองท่านหัวเราะกันให้ลั่น
ความจริงแล้วสองท่านนี้คือผู้สนับสนุนให้ชานยอลและแบคฮยอนคบกันเอง เพราะแบคฮยอนเป็นคนน่ารัก ดูแลเอาใจใส่ในงานบ้าน เป็นคนซื่อตรง ปาร์คยูชอน จึงยอมรับ พบอนแบคฮยอน คนนี้เป็นลูกสะใภ้....
ความคิดเห็น