*- - หัวใจลับของเหล่าวัยซ่าส์ - -*

ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 7 : ชมรมดนตรี

ตอนที่ 7 ชมรมดนตรี



เมื่อทั้งหมดมาถึงโรงอาหารก็ต่างคนต่างแยกกันไปซื้ออาหารมากิน แล้วก็นั่งคุยกันไปเรื่อยๆจนกระทั่งออดบอกเวลาพักกลางวันหมดลง



*- - ออด....ออด....ออด...ออด... - -*



“ไปกันเหอะเสียงสวรรค์เรียกแล้ว” เนลบอกกับเพื่อนพร้อมกับลุกออกมาจากโต๊ะ



“เสียงสวรรค์หรือนรกกันแน่ว่ะ เค้าไม่แน่ใจ” แพทบอกแล้วก็ขำ



“เออใช่ แล้วคาบบ่ายเรียนไรมั่งอ่ะ” เรย์หันมาถาม



“เรียนคณิต อังกฤษ แล้วก็ชมรมอ่ะ” เมบอก



“อือ” แล้วทั้งหมดก็เดินคุยกันมาเรื่อย จนกระทั่งมาถึงห้องเรียน



“เฮ้อ...ค่อยยังชั่วที่อาจารย์ยังไม่เข้า” เนลบอกแล้วก็นั่งลงข้างเม



“แมร่งไม่อยากเรียนคณิตเลยว่ะ เค้าไม่ชอบอาจารย์ที่สอนเลย” เรย์บอกพร้อมกับทำท่าจะฟุบลงไปกับโต๊ะ



“ไอ้เรย์แกไม่ต้องหลับเลย” แพทบอกแล้วก็ดึงตัวเรย์ไว้



“ก็ไม่อยากเรียนอ่ะ”  และแล้วเสียงของหัวหน้าก็ได้บอกทำความเคารพ



“สวัสดีค่ะ/ครับ” นักเรียนทั้งหมดบอกทำความเคารพ



“นั่งลงได้” อาจารย์ผู้สอนซึ่งเป็นอาจารย์แก่ๆท่านหนึ่ง



“อยากรู้จังป้าแกอายุเท่าไหร่เนี่ย” เมหันไปพูดกับเนล



“ถามดิ”



“ใครจะไปกล้าล่ะ”



“ครูชื่อแคลร์นะค่ะนักเรียน จะมาสอนวิชาคณิตศาสตร์ค่ะ” อาจารย์ผู้สอนแนะนำตัวเอง



“อาจารย์ครับ อาจารย์อายุเท่าไหร่แล้วครับ” เด็กนักเรียนชายคนหนึ่งถามขึ้น



“นี่เธอถามอะไรก็ให้เกีรยติกันบ้างนะ รู้จักมีสัมมาคารวะบ้าง รู้จักที่ต่ำที่สูงซะบ้างซิ เรียนมาตั้งเท่าไหร่แล้ว ยังไม่รู้จักคิดอีก” เจ๊แกพ่นออกมาเป็นชุดเลย ส่วนนักเรียนก็นั่งฟังกันอย่างเรียบร้อย



“เหอะ เหอะ โหดเหมือนหน้าตาเลย” เรย์หันไปบอกกับแพท



“จริงด้วยว่ะ”



“นักเรียนวันนี้เราจะมาเรียนเรื่องปริมาตรและพื้นผิวกันนะค่ะ” แล้วเจ๊โหดก็สอนจนหมดชั่วโมงพร้อมกับสั่งการบ้านให้นักเรียน



“โหยไรว่ะเนี่ย มีการแล้วเหรอเนี่ย” เนลบ่นออกมา



“เยอะซะด้วยซิ แล้วจะทำเสร็จมั้ยเนี่ย” แพทบ่นมั่ง



“อ้าวน่าอย่าบ่นเลย เตรียมเรียนชั่วโมงต่อไปดีกว่า” เมบอก



“แกเก่งนี่หว่าไอ้เม เออไปเข้าห้องน้ำดีกว่า” เรย์บอกแล้วก็หันไปชวนเพื่อน



“เดี๋ยวเค้ากับไอ้แพทมานะเว้ย”



*- - ห้องน้ำ - -*



“รอเค้าอยู่นี่นะ เดี๋ยวมา” เรย์บอกแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไปเลย



“ไรของมันว่ะเนี่ย เข้ามั่งดีกว่า” แพทบ่นแล้วก็เดินตามเข้าไป



“เฮ้ย...นั่นมันพี่ที่ถามทางไปโรงอาหารเมื่อวันนั้นนี่หว่า” เสียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งหันไปบอกกับเพื่อนๆ



“จริงๆด้วยว่ะ” หนึ่งในนั้นบอก



“ไอ้แพทแกตกส้วมไงว่ะเนี่ย” เรย์ตะโกนเรียกเพื่อน



“เออๆรู้แล้ว” แพทตะโกนออกมา



“เรย์นั่นมันน้องที่เราเจอวันแรกที่มาถึงโรงเรียนนี้นี่หว่า” แพทบอกพร้อมกับชี้ให้ดู



“เห็นตั้งนานแล้ว”



“ดูเหมือนน้องจะมองแกอยู่นะเว้ย”



“เออแกก็ล้างมือเร็วๆเลย”



“ครับผม” พอแพทล้างมือเสร็จทั้งสองก็เดินออกมาจากห้องน้ำ แต่ทว่าสายตาของคนกลุ่มหนึ่งก็ยังมองเธอทั้งสองคนอยู่



“กว่าจะมานะแกสองคน นึกว่าตกส้วมไปแล้ว” เนลบอก



“โทษทีเพื่อน” แพทบอกแล้วก็หยิบหนังสือออกมาจากกระเป๋า  40 นาทีหลังจากนั้นก็หมดชั่วโมง คาบต่อไปคือคาบชมรมนั่นเอง



“ไปกันเหอะ” เมบอกกับเพื่อนๆ



“อือ” แล้วทั้งหมดก็เดินออกมาจากห้อง มุ่งตรงไปที่ตึกเซนต์ซิกเคิล



*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*



*- - ห้องชมรมดนตรี ตึกเซนต์ซิกเคิล - -*



“คนเยอะมากเลย” เนลหันไปบอกกับเพื่อนๆ



“เค้าว่าไปลงชื่อกันก่อนดีกว่ามั้ย” เมบอกแล้วก็เดินนำหน้าไป



“ลงชื่อทางนี้ครับ” เสียงรุ่นพี่คนหนึ่งประกาศผ่านโทรโข่ง



“เชิญเลยครับน้อง” รุ่นพี่นั่งอยู่ประจำโต๊ะลงชื่อบอก แล้วทั้งหมดก็ลงชื่อ เมื่อลงชื่อเสร็จก็นั่งรอเพื่อคัดเลือกเข้าชมรม



“นั่นมันรุ่นพี่ที่เราเจอเมื่อบ่ายตอนเข้าห้องน้ำนี่หว่า” เด็กสาวคนหนึ่งหันไปคุยกับเพื่อนสาว



“ใช่จริงๆด้วย” เด็กสาวที่ใส่เหล็กดัดฟันเป็นคนพูด



“แล้วพี่เขาอยู่ห้องอะไรล่ะ”



“ห้อง 3/1 ชื่อ เรย์มั้ง ส่วนเพื่อนพี่ชื่อแพท เห็นพูดถึงกันอยู่นะ”เด็กสาวที่ใส่เหล็กดัดฟันบอก



“เฮ้ยพวกแกน้องกลุ่มนั้นมองมาทางเราทำไมว่ะ” เรย์หันไปถามเพื่อนๆ



“จะรู้มั้ยแก อยากรู้ไปถามซิ” เมบอกแบบไม่ใส่ใจ



“เออๆ” จากนั้นไม่นานทั้งหมดก็โดนเรียกไปทีละคน คนแรกที่โดนคือ เม



“น้องครับเล่นเครื่องดนตรีชนิดไหนเป็นมั่งครับ” รุ่นพี่คนหนึ่งถามขึ้น



“เล่นเปียโนกับกีต้าร์ได้ค่ะ ร้องเพลงก็ได้นะค่ะ” เมบอกด้วยความภาคภูมิใจ



“ไหนลองร้องเพลงซิ”



“ค่ะ” แล้วเธอก็เริ่มร้องเพลงตามความถนัดของเธอเอง



“โอเค ผ่าน อาทิตย์หน้ามาให้ตรงเวลาด้วยล่ะ” รุ่นพี่บอก แล้วเมก็เดินออกไปหาเพื่อน หลังจากนั้นก็เรียงตามคิวไปเรื่อยๆ  สรุปแล้วทุกคนได้อยู่ชมรมดคนตรี คือ เม ร้องเพลง เนล เล่นกีตาร์ แพท เล่นเบส เรย์ ตีกลอง แบบว่าจะเล่นกันเป็นวงเลย ห้องซ้อมดนตรีมีเพียงพอไว้สำหรับให้นักเรียนฝึกซ้อม เครื่องคนตรีทุกชนิดใหม่หมด



“งั้นก็ไปกันเหอะ ไปนั่งเล่นแถวลานบอร์ดกันดีกว่า ตรงนั้นลมเย็น” แพทบอก



“ไปซิ” ทั้งหมดก็เดินกันออกไปจากห้องชมรมดนตรี



*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*



“งั้นเค้าไปซื้อน้ำก่อนนะ” เนลบอกแล้วก็หันไปชวนเรย์



“หวัดดีสาวๆ” เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นมาจากข้างหลัง



“เออดี” เมบอก



“อ้าวไมพูดอย่างนั้นล่ะ” เจ้าของเสียงถามขึ้น



“พอใจ นายจะไปไหนก็ไปเลยไป” แพทเป็นคนพูด



“ครับ แล้วเจอกัน”



“ใครอยากเจอนายมิทราบ” แพทบอก



“แพทดูนั่นดิ นายนั่นเล่นสเก๊ตบอร์ดเก่งเป็นบ้าเลย” เมบอกด้วยความตื่นตะลึง



“หรอ เก่งตรงไหน” แพทบอกแล้วก็นั่งฟังเพลงจากเครื่องเล่นเพลงไอพอดของเธอต่อไป



“อ้าวซะงั้นอ่ะคนเรา”



“น้ำเย็นๆมาแล้วจ้า” เนลส่งเสียงเรียกมาแต่ไกล



“นี่ของแกแพท” เรย์ยื่นน้ำส่งให้



“ขอบคุณ”



“อ้าวนั่นมันนายเคนไม่ใช่เหรอ” เนลถามพลางชี้มือ



“ก็ใช่ไง” เมบอก



“เล่นเก่งเนอะ”



“เห็นด้วย” เรย์บอกแล้วก็กระดกน้ำ ทั้งหมดก็นั่งคุยกันไปเรื่อยๆ



“เคนเหนื่อยมั้ยว่ะ” เจฟฟ์ที่เพิ่งจะเดินมาถึงถามเพื่อน



“ไม่เหนื่อยว่ะ เพราะวันนี้ขวัญใจข้ามานั่งดู”



“ใครว่ะขวัญใจแก” เจฟฟ์ถามขึ้น



“เออน่า”



“อ้าวไอ้เจฟฟ์มาตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ แล้วไอ้ดีนล่ะ” เคนถามขึ้น



“เดี๋ยวก็คงมาล่ะมั้งเห็นว่านั่งซ้อมกีต้าร์อยู่ที่ตึกเซนต์ซิกเคิล”



“หรอว่ะ แล้วเมื่อไหร่ไอ้แม๊กจะมามั่งว่ะเนี่ย มัวแต่เล่นบาสเพลินแน่ๆเลยว่ะ” เคนบ่น



“คงงั้นแหละมั้ง เห็นว่าจะมีแข่งด้วยไม่ใช่เหรอ”



“โย่ว...เพื่อนๆ รอนานมั้ย” เสียงๆหนึ่งดังมาแต่ไกล (คนแต่ง- -มันตายยากจริงๆ)



“นานว่ะ ไปไหนมาเนี่ย ขาดแต่ไอ้ดีนคนเดียวเนี่ย” เคนบอก



“อ้าวแล้วมันไปไหนว่ะ” แม๊กถามขึ้น



“เดี๋ยวมา อ้าวนั่นมานู่นแล้วไง” เจฟฟ์เป็นคนบอกแล้วก็กวักมือเรียกเพื่อน



“ไอ้เคนนั่นมันกลุ่มยัยปากกรรไกรนี่หว่า” แม๊กบอกพร้อมกับชี้ให้ดู



“ก็ใช่ไง ข้าเห็นตั้งนานแล้ว”



“หวัดดี เออเคน แม๊ก ขวัญใจพวกแกอยู่ชมรมเดียวกับข้านะ วันนี้เห็นไปสมัครอยู่” ดีนบอกกับเพื่อนๆอย่างรวดเร็ว



“จริงหรอว่ะดีน” ทั้งสองถามขึ้นพร้อมกัน



“จริงๆ”



“โอเค งั้นเดี๋ยววันหลังข้ากับไอ้แม๊กจะไปหาเอ็งบ่อยๆละกัน”  เมื่อสมาชิกมาครบ  ทั้งสี่ก็เดินไปโรงอาหารเพื่อกินข้าวเย็น



*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*



Talk with writer>>>

ได้อัพแล้วดีใจจัง หลังจากที่ไม่มีเวลาเลย

แม้แต่เอ็มก็ยังไม่ได้เล่นกะใครเค้าเลย การบ้านมันเยอะจริงๆเลย

ช่วงนี้มีแต่งาน ไหนจะงานของตัวเอง งานของห้อง โอ๊ยเยอะแยะไปหมดเลย

ก็ขอบคุณสำหรับทุกเม้นเลยนะ