*- - หัวใจลับของเหล่าวัยซ่าส์ - -*

ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 4 : แค่เดินชน

ตอนที่ 4 แค่เดินชน



“แน่ใจนะเว้ยว่าจะรู้เรื่องนี้กันอ่ะ” แพทหันไปถามอีกทีเพื่อความแน่ใจ ระหว่างทางที่เดินออกไป



“แน่ใจ” ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกัน



“ครับผม”



“ขอโทษค่ะ” เมหันไปขอโทษคนที่ตัวเองเดินชน



“นี่เธอเดินยังไงของเธอกันเนี่ย เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย ดูซิชุดฉันยับหมดเลย” ยัยนั่นพ่นออกมาเป็นปืนไรเฟิลเลย



“ก็ฉันขอโทษแล้วเธอจะเอาอะไรอีกฮะ” เมเถียงกลับไป



“ขอโทษแล้วงั้นเหรอ ฉันไม่เห็นได้ยินเลย” ยัยหน้าวอกยังพ่นออกมาอีก



“เธอไม่ได้ยินเหรอ งั้นได้ ขอโทษ” แล้วเมก็ตะโกนใส่หูยัยนั่นทันที



“เป็นไงคราวนนี้ได้ยินชัดยังล่ะ”



“เธอบังอาจมากที่มาตะโกนใส่หูฉัน”



“ก็เธอบอกไม่ได้ยินไง ฉันเลยจัดให้ อ้อฉันไปก่อนล่ะ แล้วเจอกันนะจ๊ะ” เมบอกแค่นั้นก็เดินออกไปทันที ไม่สนใจเสียงกรี๊ดที่ยังคงส่งเสียงออกมาเป็นระยะ



“อุ๊ย !!! ดูซิชุดเธอยับเลยล่ะพอลล่า” เพื่อนของยัยหน้าวอกบอก



“จริงเหรออลิซ”



“จริงๆนะ”



“คอยดูนะ ฉันจะแก้แค้นยัยนั่นให้สาสมเลย” พอลล่าบอกอย่างมาดมั่น



“เค้าว่ายัยนั่นถ้าจะประสาทว่ะ พูดขอโทษแล้วยังไม่ได้ยิน” เมบ่นออกมา



“ว่างั้นแหละ แต่เมื่อกี๊สะใจมากเลยเม” เนลออกอาการเห็นด้วย



“ใช่ๆ สะใจโคตรๆอ่ะ” แพทก็เห็นด้วย



“เออแล้วจะไปห้างยังไงล่ะ” เรย์หันมาถามเพื่อนๆ



“ก็เดินไปไง อยู่ใกล้แค่นิดนี้เอง” เนลหันมาบอก



“อ้อเหรอ นึกว่าต้องนั่งรถแท็กซี่หรือไม่ก็รถไฟใต้ดินไปซะแล้ว”



“จะว่าไปฉันว่ายัยสามคนนั่นคงแสบน่าดูเลยอ่ะ” เมบอก



“คงงั้นแหละมั้ง ไม่รู้ดิ”



*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*



*- - ห้างซินฟินิช - - *



ห้างสรรพสินค้าที่รวมทุกสรรพสิ่งไว้ในนี้ทุกอย่างไม่ว่าจะโรงภาพยนตร์ ร้านอาหาร เสื้อผ้า อุปกรณ์การเรียน เครื่องอุปโภคบริโภค แล้วก็เป็นห้างที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในเมืองนี้



“ใหญ่ดีว่ะ” เรย์บอกด้วยความตื่นตะลึง



“ทำอย่างกับไม่เคยเห็นแน่ะ” แพทหันมากระซิบกับเรย์



“เออโทษที ขึ้นไปจองตั๋วกันเหอะ” เรย์หันไปบอกกับเพื่อนๆ



“ก็ดีเหมือนกันนะ” แล้วทั้งหมดก็เดินขึ้นไปชั้นบนสุดของห้างสรรพสินค้าแห่งนี้ เพื่อจองตั๋วหนัง



“เรื่องต้มยำกุ้ง รอบบ่ายสองค่ะ” เนลบอกกับพนักงาน



“แถวไหนดีค่ะ สีขาวคือที่จองไปแล้ว” พนักงานสาวแสนสวยบอก



“แถวเอฟ ตั้งแต่ 10-13 ค่ะ” เนลบอก



“ทั้งหมด 480 ค่ะ” แล้วเนลก็ยื่นเงินให้กับพนักงานแล้วก็ได้ตั๋วมา



“ไปทำไรกันดีอ่ะ กว่าหนังจะฉายก็บ่ายสองอ่ะ”



“ไปนั่งกินไอติมกันดีกว่าเอาม่ะ” เมออกความเห็น



“ไปดิ อยากกินสเวนเซ่นส์อ่ะ” เรย์บอก



“งั้นก็ไปดิ”แล้วทั้งสี่สาวก็ไปนั่งกินไอติมกัน



*- - ร้านสเวนเซ่นส์ - -*



“เชิญค่ะ” พนักงานของร้านกล่าวต้อนรับ



“รับอะไรดีค่ะ” พนักงานของร้านถาม



“เอาเอิร์ธเควกมาที่นึงค่ะ” เมหันไปสั่ง



“พี่เปลี่ยนเป็นชาเขียว เชอร์เบทมะนาว ช็อกโกแลต สตอร์เบอรี่ บับเบิ้ลกัม ส้ม อัลมอนด์ฟัดจ์ อีกลูกเอาอะไรอ่ะ” เรย์หันไปถามเพื่อน (คนแต่ง- - อีกลูกก็เลือกเองดิว่ะ) (เรย์ - - ไม่อยากอ่ะ)



“ไหนๆแกก็สั่งเองแล้วอ่ะนะ ก็เลือกดิว่ะ” แพทบอก



“ก็ได้ งั้นอีกลูกพี่ใส่มาเองละกัน” แล้วพนักงานก็ทวนรายการ



“ไอ้เรย์แมร่งกวนว่ะ แมร่งเปลี่ยนรสไอติมเองเลย” เมบอกเหมือนไม่พอใจ



“อ้าวก็ไม่เห็นจะสั่งไรกันเลย ก็สั่งเองซะเลย” เรย์ตอบอย่างกวนประสาท



“ซงั้นอ่ะคนเรา”



“เฮ้ยนั่นมันสามสาวเมื่อกี๊นี่หว่า แล้วมากะใครว่ะ” แพทบอกพร้อมกับชี้ไม้ชี้มือ ทำให้เพื่อนๆหันไปมอง



“เออจริงด้วยว่ะ ไอ้พวกผู้ชายนั่นมันพวกที่กวนประสาทเราเมื่อตอนกลางวันนี่หว่า” เนลบอก



“ใช่ๆ มาด้วยกันได้ไงว่ะ” เมตั้งข้อสังเกต



“จะรู้มั้ย เค้าว่าอย่าไปสนใจเลย” เรย์บอก



“ไอติมมาแล้ว” แพทบอก เมื่อไอติมวางลงบนโต๊ะปุ๊บก็เหมือนกับอีแร้งลง ไอติมหมดภายในพริบตา



“อยากกินอีกอ่ะ” เมบอก



“พอเหอะ เอาท้องไปกินข้าวเย็นอร่อยๆดีกว่านะ” เนลที่นั่งข้างแพทบอก



“เห็นด้วย นี่มันจะบ่ายสองโมงแล้วนี่หว่า ไปจ่ายเงินกันดีกว่า” เรย์บอกแล้วก็หยิบบิลลุกขึ้นไปจ่ายเงิน แล้วทั้งสี่สาวก็เดินขึ้นไปบนโรงหนัง



*- -โรงภาพยนตร์ - -*



“ค่อยยังชั่วที่หนังยังไม่เริ่ม นึกว่าจะมาไม่ทันซะแล้ว” แพทบอก



“ก็นะ รีบวิ่งขึ้นมาซะขนาดนี้ ไม่ทันก็ไม่รู่จะว่าไงแล้ว” เนลบอกพร้อมกับหัวเราะท่าทางของแพท



“หัวเราะไรเนล บ้าป่ะเนี่ย”



“ถ้าบ้าก็บ้าเพราะรักแพทแหละ” เนลบอกอย่างขำๆ



“เน่าว่ะเนล” เรย์หันมาร่วมการสนทนาด้วย



“เกี่ยวไรด้วยเนี่ย”



“ไม่เกี่ยวก็หลุดดิ”



“แป้กว่ะเรย์” แพทหันมาบอก



“เออ”



“เฮ้ยๆเบากันหน่อยดิว่ะ คนข้างเคียงมันรำคาญนะเว้ย” เมหันมาเอ็ดเพราะตอนนี้หนังได้เริ่มแล้ว เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว แล้วหนังก็จบลง

“ไม่เห็นรู้เรื่องเลย” เนลบอก



“ก็แกหลับนี่ แล้วมันจะรู้มั้ยล่ะ” เมหันมาว่าเพื่อนสาวทันที



“เออมันก็จริงว่ะ” เนลบอกพร้อมกับเกาหัวแกรกๆ ทั้งหมดก็ขำกลับท่าทีของเนล



“ไปเข้าห้องน้ำกันเหอะ ปวดฉี่อ่ะ” เรย์ที่ยืนฟังอยู่นานแล้วพูดขึ้น



“ไปดิ” ทั้งสี่สาวก็ออกเดินไปห้องน้ำทันที แต่ว่าก็ต้องเจอกับยัยตัวแสบสามคนนั้น



“แถวนี้อากาศท่าจะไม่ดีว่ะแพท” เมหันไปบอก



“เออว่ะ ขนาดห้องน้ำนะเนี่ย ยังต้องมาเจอกับพวกมลพิษอีกอ่ะ”



“นี่พวกเธอว่าพวกฉันเป็นพวกอากาศเสียเหรอ” หนึ่งในพวกสามสาวบอก



“ยังไม่ได้ว่าเลย ใครอยากรับก็รับไป” เมโต้กลับไป



“นี่ใจเย็นๆดิ” เนลหันมากระซิบ



“ยังไม่ได้ทำไรเลยนะเว้ย” เมตอบกลับไป



“จ้าๆ”



“อ้าวไอ้เรย์ตกส้วมตายไปแล้วไง” แพทตะโกนเรียกเพื่อน เพราะรอนานมากแล้ว



“มาแล้ว ตะโกนเรียกนี่ไม่อายชาวบ้านชาวช่องกันเลยรึไงเนี่ย”



“ไม่อ่ะ ด้านพอมีไรม่ะ”



“เออๆเข้าใจ งั้นก็ไปกันดีกว่า” ระหว่างทางที่เดินออกไปนั้น ก็เจอกับพวกของเคน



“อ้าวพวกเธอมาด้วยเหรอ” เด็กหนุ่มคนหนึ่งส่งเสียงทักมา



“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพวกนายมิทราบ” แพทตอกกลับไป



“ก็อยากจะเกี่ยวมีปัญหามั้ยครับคุณคนสวย” เด็กหนุ่มนามว่า แม๊ก ตอบมาอย่างกวนประสาท



“นายอยากเกี่ยวก็เชิญตามสบาย แต่พวกฉันไม่มีอะไรจะยุ่งด้วย ไปกันดีกว่าพวกเรา” เมบอกแล้วก็เดินออกไปทันที



“ไรของพวกเค้าว่ะ จะชวนคุยดีๆซะหน่อย” แม๊กบอกพร้อมกับทำหน้ามุ่ยใส่เพื่อนๆ



“เป็นไรของมึงอีกว่ะ” ดีนหันมาถามเพื่อน



“เป็นแบบเดียวกับไอ้เคนแหละ”



“แล้วมึงรู้เหรอว่ากูเป็นไร” เคนหันมาถามเพื่อน



“เอาเป็นว่ารู้แล้วกัน”



“นู่นแฟนพวกแกมากันแล้ว” เจฟฟ์บอกพร้อมกับชี้มือให้ดู



“ขอบคุณมากเจฟฟ์ที่บอก” เคนบอกพร้อมกับเดินออกไปหาสามสาว



“ว่าไงครับ” เคนหันไปถามอย่างสุภาพชน



“เย็นนี้เคนต้องไปซ้อมเล่นบอร์ดมั้ยค่ะ” พอลล่าหันมาถาม



“ไม่ครับ มีอะไรรึเปล่าครับ”



“เปล่าค่ะ”



“แล้วแม๊กต้องไปซ้อมบาสมั้ย” อลิซหันมาถามบ้าง



“ไม่ครับ” แล้วทั้งหมดก็เดินคุยกันไปเรื่อยๆจนถึงโรงเรียน ส่วนทางด้านสี่สาวก็เดินกลับไปโรงเรียนเช่นเดียวกัน