ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3 : เพื่อนใหม่ 2
ตอนที่ 3 เพื่อนใหม่ 2
*- - โรงอาหาร - -*
“กินไรดีอ่ะเนี่ย” เรย์หันมาถามความคิดของทุกคน
“แล้วแต่ดิ” เนลบอก
“ซะงั้นอ่ะ”
“เรย์ไปกินข้าวแกงกันมั้ยอ่ะ” เมหันมาชวน
“เอาดิ” แล้วเรย์ก็เดินไปกับเม ทิ้งเนลกับแพทเอาไว้
“เหลือเราสองคนแล้ว ไปซื้อข้าวกันเถอะ” แพทหันมาบอก
“โอเค” แล้วสองสาวก็เดินออกไปซื้อข้าว
ตอนนี้เป็นเวลาที่ทุกระดับชั้นจะมารับประทานอาหารกันที่โรงอาหาร เพราะโรงอาหารใหญ่และกว้างพอที่จะจุนักเรียนกว่าหกพันคนได้
“นั่งด้วยได้มั้ย” แพทหันไปถามเด็กหนุ่มที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว
“อื้อ” เด็กหนุ่มคนนั้นตอบ
“นั่นมันคนที่เรียนห้องเดียวกับเรานี่” เนลหันมากระซิบกับแพท
“เออใช่ คนที่มันตอบคำถามในคาบวิทย์อ่ะ”
“แล้วสองคนนั้นไปไหนเนี่ย” แพทบ่นพลางมองหาอีกสองคนที่เหลือ
“นั่นไง” เนลบอกพร้อมกับกวักมือเรียก แล้วทั้งสองก็เดินมา
“อ้าวไมมานั่งกันตรงนี้อ่ะ” เมถามด้วยความงง
“เห็นว่างเลยมานั่งอ่ะ” แพทบอก
“อ้อเหรอ”
“นี่นายนั่งมาตั้งนานแล้ว ยังไม่รู้เลยว่านายชื่อไรอ่ะ” แพทถามผู้ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะข้างๆกัน
“ถามเราเหรอ” นายนั่นถามกลับมา
“อืมดิ”
“เราชื่อ เคนอ่ะ คนนั่งข้างซ้ายมือเรา ชื่อ ดีน ขวามือเราชื่อ เจฟฟ์ ส่วนที่นั่งตรงข้ามเราชื่อ แม๊กอ่ะ”
เคน หรือ เคนเน็ต เด็กหนุ่มมาดขรึม ดูเหมือนจะหยิ่ง แต่ความจริงแล้วไม่ใช่ ออกจะพูดจากวนๆด้วยซ้ำ เล่นบอร์ดซะด้วยซิ รูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาว ตาโต ผมสีน้ำตาลอ่อน เวลาอยู่กับเพื่อนๆก็จะชวนกันไปเล่นกีฬา เพราะไอ้พวกนี้มันเล่นกันเป็นหมดอ่ะ อีกอย่างมันเรียนเก่งด้วย
ดีน เด็กหนุ่มบุคลิกขี้เล่น เวลาคุยชอบยิงมุกอยู่ตลอดเวลา แต่ว่าเพื่อนไม่ขำไง เลยเรียกมันว่า “ไอ้แป้ก” ไอ้นี่ชอบเล่นดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ นิสัยอย่างหนึ่งที่ไอ้นี่มีแต่คนอื่นไม่มีคือ มันอารมณ์อ่อนไหวง่าย ละเอียดในทุกๆเรื่อง ไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องการแต่งตัว แบบว่ายิ่งกว่าผู้หญิงอีกไง หน้าตาก็ดี ตัวสูงๆ ขาว ตาตี่นิดๆ ปากเรียวบางได้รูป จมูกโด่ง มีผมสีดำขลับ
เจฟฟ์ หรือ เจฟฟี่ เด็กหนุ่มมาดขรึมอีกหนึ่งคน อยากจะบอกว่ามันแค่เก๊กเฉยๆไง มันไม่ได้ขรึมอย่างที่เห็นหรอก มันออกจะบ้าๆด้วยซ้ำ ไอ้นี่ก็เล่นกีฬาเก่งเหมือนกัน เป็นนักบอลกับนักบาสของโรงเรียน พูดถึงเรื่องหน้าตา ไอ้นี่ก็น่าตาดีอีกอ่ะ รูปร่างตามฉบับนักกีฬา ผิวออกแทน ตาโต คิ้วเข้ม
แม๊ก เด็กหนุ่มผู้มีความมุ่งมั่นอยู่ในตัว เป็นคนที่จริงจัง มีเหตุมีผลทางความคิดอยู่เสมอ เป็นคนที่มีหลักการมากที่สุด อยากจะคุยแบบมีสาระต้องไอ้นี่เลย ไอ้นี่ก็ชอบเล่นดนตรีเหมือนดีนเลย อีกอย่างร้องเพลงเพราะด้วย หน้าตาไอ้นี่ก็ไม่ได้น้อยหน้าเพื่อนๆเลย สูงโปร่ง ผิวออกแทนเหมือนเจฟฟ์เลย เอาเป็นว่ามันก็หน้าตาดีเหมือนกัน
“ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน” แพทพูด
“พวกเรายังไม่รู้จักพวกเธอเลย” เด็กหนุ่มผมดำพูดขึ้น
“เราแพท นี่เรย์ เนล แล้วก็เม” แพทแนะนำชื่อแต่ละคน
“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน”
“แล้วพวกนายอยู่ห้องไรกันอ่ะ” เนลถาม
“ห้อง 3.1 อ่ะ” เจฟฟ์บอก
“มันก็ห้องเดียวกันนี่หว่า” เรย์บอก
“อือ พวกเธอเป็นเด็กใหม่ใช่ป่ะ” แม๊กถามทั้งๆที่รู้อยู่แล้ว
“ใช่” ทุกคนตอบขึ้นพร้อมกัน
“วันนี้ตอนบ่ายอาจารย์มีประชุม พวกเราไปดูหนังกันดีป่ะ” เคนเสนอความคิดเห็น
“พวกฉันยังไม่รู้จักพวกนายเลย จะให้ไปดูด้วยได้ไง” เมบอกอย่างไม่พอใจ
“ใครๆก็อยากออกไปดูหนังกับพวกเราจริงมั้ยเพื่อนๆ” เคนบอกด้วยความภาคภูมิใจ
“แต่ไม่ใช่พวกฉัน” แพทบอก
“อ้อเหรอ”
“ก็เออดิ”
“ไปกันเหอะพวกเรา” เนลบอกแล้วก็ลุกออกจากโต๊ะไป
“ไรของพวกนั้นว่ะ อุตส่าห์ชวน” เคนหันมาบ่นกับเพื่อนๆ
“ก็ไม่ไปมึงจะทำไรได้ว่ะเคน” แม๊กหันมาว่าเพื่อน
“เห็นด้วยว่ะแม๊ก” ดีนบอก
“หรือว่าแกติดใจใคร” เจฟฟ์ถามแบบรู้ทัน
“ไม่มีไรหรอก พวกเราก็ไปกันมั่งดีกว่า”
“แน่ใจเหรอ” แม๊กถามย้ำอย่างไม่แน่ใจในน้ำเสียงของเพื่อนตัวเอง
“เออดิว่ะ”
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
“...ปิ๊ง...ป่อง...ปิ๊ง...ป่อง ประกาศจากประชาสัมพันธ์โรงเรียน ขอเรียนเชิญอาจารย์ทุกท่านเข้าประชุมพร้อมกันที่ห้องโสตทัศนศึกษา เวลา 13.00 น. ตรงค่ะ” เสียงประชาสัมพันธ์ย้ำคำพูดเดียวกันสองครั้ง
“บ่ายนี่ว่างนี่ ไปเดินเที่ยวกันม่ะ” เมเสนอความเห็น
“ก็ดีอ่ะ” แพทเห็นด้วย
“ไปดูวัยอลวนกันดีกว่าหรือว่าต้มยำกุ้งดีอ่ะ” เรย์ถาม
“แล้วแต่ดิ”
“งั้นก็ไปดูต้มยำกุ้งกันเหอะ” เรย์เป็นคนสรุปเอง
“ก็ได้” แล้วทั้งหมดก็ลงความเห็นแล้วว่าจะดูเรื่องนี้ แต่ทว่าตอนกำลังจะเดินออกจากโรงเรียนก็เกิดเหตุการณ์ขึ้น
บางอย่างขึ้น
*- - โรงอาหาร - -*
“กินไรดีอ่ะเนี่ย” เรย์หันมาถามความคิดของทุกคน
“แล้วแต่ดิ” เนลบอก
“ซะงั้นอ่ะ”
“เรย์ไปกินข้าวแกงกันมั้ยอ่ะ” เมหันมาชวน
“เอาดิ” แล้วเรย์ก็เดินไปกับเม ทิ้งเนลกับแพทเอาไว้
“เหลือเราสองคนแล้ว ไปซื้อข้าวกันเถอะ” แพทหันมาบอก
“โอเค” แล้วสองสาวก็เดินออกไปซื้อข้าว
ตอนนี้เป็นเวลาที่ทุกระดับชั้นจะมารับประทานอาหารกันที่โรงอาหาร เพราะโรงอาหารใหญ่และกว้างพอที่จะจุนักเรียนกว่าหกพันคนได้
“นั่งด้วยได้มั้ย” แพทหันไปถามเด็กหนุ่มที่นั่งอยู่ก่อนแล้ว
“อื้อ” เด็กหนุ่มคนนั้นตอบ
“นั่นมันคนที่เรียนห้องเดียวกับเรานี่” เนลหันมากระซิบกับแพท
“เออใช่ คนที่มันตอบคำถามในคาบวิทย์อ่ะ”
“แล้วสองคนนั้นไปไหนเนี่ย” แพทบ่นพลางมองหาอีกสองคนที่เหลือ
“นั่นไง” เนลบอกพร้อมกับกวักมือเรียก แล้วทั้งสองก็เดินมา
“อ้าวไมมานั่งกันตรงนี้อ่ะ” เมถามด้วยความงง
“เห็นว่างเลยมานั่งอ่ะ” แพทบอก
“อ้อเหรอ”
“นี่นายนั่งมาตั้งนานแล้ว ยังไม่รู้เลยว่านายชื่อไรอ่ะ” แพทถามผู้ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะข้างๆกัน
“ถามเราเหรอ” นายนั่นถามกลับมา
“อืมดิ”
“เราชื่อ เคนอ่ะ คนนั่งข้างซ้ายมือเรา ชื่อ ดีน ขวามือเราชื่อ เจฟฟ์ ส่วนที่นั่งตรงข้ามเราชื่อ แม๊กอ่ะ”
เคน หรือ เคนเน็ต เด็กหนุ่มมาดขรึม ดูเหมือนจะหยิ่ง แต่ความจริงแล้วไม่ใช่ ออกจะพูดจากวนๆด้วยซ้ำ เล่นบอร์ดซะด้วยซิ รูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาว ตาโต ผมสีน้ำตาลอ่อน เวลาอยู่กับเพื่อนๆก็จะชวนกันไปเล่นกีฬา เพราะไอ้พวกนี้มันเล่นกันเป็นหมดอ่ะ อีกอย่างมันเรียนเก่งด้วย
ดีน เด็กหนุ่มบุคลิกขี้เล่น เวลาคุยชอบยิงมุกอยู่ตลอดเวลา แต่ว่าเพื่อนไม่ขำไง เลยเรียกมันว่า “ไอ้แป้ก” ไอ้นี่ชอบเล่นดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ นิสัยอย่างหนึ่งที่ไอ้นี่มีแต่คนอื่นไม่มีคือ มันอารมณ์อ่อนไหวง่าย ละเอียดในทุกๆเรื่อง ไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องการแต่งตัว แบบว่ายิ่งกว่าผู้หญิงอีกไง หน้าตาก็ดี ตัวสูงๆ ขาว ตาตี่นิดๆ ปากเรียวบางได้รูป จมูกโด่ง มีผมสีดำขลับ
เจฟฟ์ หรือ เจฟฟี่ เด็กหนุ่มมาดขรึมอีกหนึ่งคน อยากจะบอกว่ามันแค่เก๊กเฉยๆไง มันไม่ได้ขรึมอย่างที่เห็นหรอก มันออกจะบ้าๆด้วยซ้ำ ไอ้นี่ก็เล่นกีฬาเก่งเหมือนกัน เป็นนักบอลกับนักบาสของโรงเรียน พูดถึงเรื่องหน้าตา ไอ้นี่ก็น่าตาดีอีกอ่ะ รูปร่างตามฉบับนักกีฬา ผิวออกแทน ตาโต คิ้วเข้ม
แม๊ก เด็กหนุ่มผู้มีความมุ่งมั่นอยู่ในตัว เป็นคนที่จริงจัง มีเหตุมีผลทางความคิดอยู่เสมอ เป็นคนที่มีหลักการมากที่สุด อยากจะคุยแบบมีสาระต้องไอ้นี่เลย ไอ้นี่ก็ชอบเล่นดนตรีเหมือนดีนเลย อีกอย่างร้องเพลงเพราะด้วย หน้าตาไอ้นี่ก็ไม่ได้น้อยหน้าเพื่อนๆเลย สูงโปร่ง ผิวออกแทนเหมือนเจฟฟ์เลย เอาเป็นว่ามันก็หน้าตาดีเหมือนกัน
“ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน” แพทพูด
“พวกเรายังไม่รู้จักพวกเธอเลย” เด็กหนุ่มผมดำพูดขึ้น
“เราแพท นี่เรย์ เนล แล้วก็เม” แพทแนะนำชื่อแต่ละคน
“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน”
“แล้วพวกนายอยู่ห้องไรกันอ่ะ” เนลถาม
“ห้อง 3.1 อ่ะ” เจฟฟ์บอก
“มันก็ห้องเดียวกันนี่หว่า” เรย์บอก
“อือ พวกเธอเป็นเด็กใหม่ใช่ป่ะ” แม๊กถามทั้งๆที่รู้อยู่แล้ว
“ใช่” ทุกคนตอบขึ้นพร้อมกัน
“วันนี้ตอนบ่ายอาจารย์มีประชุม พวกเราไปดูหนังกันดีป่ะ” เคนเสนอความคิดเห็น
“พวกฉันยังไม่รู้จักพวกนายเลย จะให้ไปดูด้วยได้ไง” เมบอกอย่างไม่พอใจ
“ใครๆก็อยากออกไปดูหนังกับพวกเราจริงมั้ยเพื่อนๆ” เคนบอกด้วยความภาคภูมิใจ
“แต่ไม่ใช่พวกฉัน” แพทบอก
“อ้อเหรอ”
“ก็เออดิ”
“ไปกันเหอะพวกเรา” เนลบอกแล้วก็ลุกออกจากโต๊ะไป
“ไรของพวกนั้นว่ะ อุตส่าห์ชวน” เคนหันมาบ่นกับเพื่อนๆ
“ก็ไม่ไปมึงจะทำไรได้ว่ะเคน” แม๊กหันมาว่าเพื่อน
“เห็นด้วยว่ะแม๊ก” ดีนบอก
“หรือว่าแกติดใจใคร” เจฟฟ์ถามแบบรู้ทัน
“ไม่มีไรหรอก พวกเราก็ไปกันมั่งดีกว่า”
“แน่ใจเหรอ” แม๊กถามย้ำอย่างไม่แน่ใจในน้ำเสียงของเพื่อนตัวเอง
“เออดิว่ะ”
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
“...ปิ๊ง...ป่อง...ปิ๊ง...ป่อง ประกาศจากประชาสัมพันธ์โรงเรียน ขอเรียนเชิญอาจารย์ทุกท่านเข้าประชุมพร้อมกันที่ห้องโสตทัศนศึกษา เวลา 13.00 น. ตรงค่ะ” เสียงประชาสัมพันธ์ย้ำคำพูดเดียวกันสองครั้ง
“บ่ายนี่ว่างนี่ ไปเดินเที่ยวกันม่ะ” เมเสนอความเห็น
“ก็ดีอ่ะ” แพทเห็นด้วย
“ไปดูวัยอลวนกันดีกว่าหรือว่าต้มยำกุ้งดีอ่ะ” เรย์ถาม
“แล้วแต่ดิ”
“งั้นก็ไปดูต้มยำกุ้งกันเหอะ” เรย์เป็นคนสรุปเอง
“ก็ได้” แล้วทั้งหมดก็ลงความเห็นแล้วว่าจะดูเรื่องนี้ แต่ทว่าตอนกำลังจะเดินออกจากโรงเรียนก็เกิดเหตุการณ์ขึ้น
บางอย่างขึ้น
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น