*- - หัวใจลับของเหล่าวัยซ่าส์ - -*

ลำดับตอนที่ #23 : Chapter 23 : ปฏิบัติการจีบ 6

ตอนที่ 23 ปฏิบัติการจีบ [6] แทพ กะ เคน



หลังจากที่แยกย้ายกันไปเรียบร้อยแล้ว ทุกคนก็ยังอึ้งกับพฤติกรรมของแพทไม่หาย ก็เธอซื้อน้ำมาให้เขาน่ะซิ โดยเฉพาะเรย์ เธอไม่เข้าใจว่าแพททำไปเพื่ออะไร



“แพทแกคิดไงซื้อน้ำมาให้เคน” เรย์ถามทันทีเมื่อคุยโทรศัพท์เสร็จแล้วตอนนี้เธอกับแพทก็นั่งอยู่ในห้องของตัวเอง



“ก็ไม่คิดไง รู้ว่าต้องเหนื่อยก็เลยซื้อน้ำมาให้ ก็แค่นั้น” แพทบอกแล้วก็เดินไปหยิบขนมในตู้เย็นมากิน



“หรอ” เรย์เอ่ยอย่างไม่แน่ใจ



“ก็เออดิว่ะ” แพทบอก เพราะเธอไม่เข้าใจว่าทำไมเพื่อนเธอต้องมาซักเธอแบบนี้ด้วย



“แกคงไม่ได้ชอบนายนั่นนะ”



“แกบ้าไปแล้วไอ้เรย์ เค้าจะไปชอบนายนั่นได้ไงล่ะ”



“หรอ แต่ว่าเค้าเห็นนะตอนที่แกยื่นน้ำให้นายเคน แกมือสั่นมาก” เรย์บอกอย่างรู้ทัน แล้วตอนนี้เธอก็รู้ความจริงบางอย่างเกี่ยวกับนายนั่นแล้วด้วย



“ไม่นะ” แพทรีบปฏิเสธ เพราะว่าเธอมือสั่นจริงๆ เธอไม่อยากให้เพื่อนเธอรู้



“อ่ะแน่ะ โกหกอีกแล้ว”



“ก็ได้” แพทบอก



“ก็แค่นี้เอง” เรย์บอกแล้วก็เดินเข้าห้องไป ปล่อยให้แพทนั่งอยู่คนเดียว ส่วนทางด้านหนุ่มๆก็กำลังนั่งคุยกันอย่างเมามัน



“อึ้งว่ะ ไม่น่าเชื่อ” ดีนบอก



“ข้าอย่างอึ้งเลยตอนที่ยัยนั่นบอก” เคนบอกพร้อมกับยิ้ม



“เออว่ะ” แม๊กบอกอีกคน



“เคนข้าจะบอกไรเอ็งอย่างนะ” ดีนพูดกับเคน



“ไรว่ะ”



“คือว่าไม่มีไร” ดีนบอกพร้อมกับส่งยิ้มที่กวนteen มาให้



“ไอ้ดีนอยากตายหรอ” เคนบอกพร้อมกับวิ่งไล่กับดีนเหมือนเด็กๆวิ่งเล่นไล่จับ



“เจฟฟ์ช่วยเค้าด้วย” ดีนร้องเรียกเพื่อนหนุ่มของเขา



“เจฟฟ์แกไม่ต้องมาช่วยมันเลยนะ” เคนบอกกลับไป



“แหก แหก แหก” ดีนนั่งหอบอยู่ข้างๆเจฟฟ์ หลังจากวิ่งไล่กับเคนมาเป็นเวลานาน



“ข้าว่านะเอ็งสองคนก็บอกรักไปเลย” คำพูดนี้เจฟฟ์เป็นคนพูดขึ้นมา



“คิดอยู่” แม๊กบอก



“เป็นแบบนี้ไปก่อนดีกว่านะ” คราวนี้เป็นเคนที่พูด



“ก็แล้วแต่เอ็งสองคนละกัน” เจฟฟ์บอก



“งั้นข้าไปแล้วนะ” ดีนบอกกับเพื่อนๆ



“ไปเลย” เคนไล่



“ไปอยู่แล้ว” ดีนบอกแล้วก็ฉุดข้อมือเจฟฟ์ให้ไปด้วยกัน



“ไอ้คู่นี้ก็นะ” เคนบอกพร้อมกับส่ายหัวอย่างระอากับพฤติกรรมของสองเพื่อนสนิท



“ไม่น่าเชื่อว่าจะมีเพื่อนผิดเพศอย่างมันสองตัว” แม๊กบอก



“แต่มันก็เป็นที่ปรึกษาที่ดีเหมือนกันนะ”



“ก็ใช่อ่ะนะ” แล้วทั้งสองก็นั่งคุยกันไปเรื่อยจนดึกดื่นเที่ยงคืน ทั้งสองก็แยกกันไปอาบน้ำนอน



*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*



ยามเช้าที่ทุกคนรอคอยก็มาถึงแล้ว วันนี้ดูท้องฟ้าปลอดโปร่งเป็นพิเศษ เหมือนจะสื่อให้รู้ถึงอะไรบางอย่างรึเปล่าก็ไม่แน่ใจ



“แพททำไมวันนี้ตื่นเช้าจัง” เรย์เอ่ยขึ้นอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง



“ตื่นเช้าแล้วผิดกฎหมายหรอ” แพทถามกลับ



“จ้าๆ” เรย์บอกเพราะไม่อยากเถียงกับเธอเท่าไหร่



“ไปกันเหอะ” แพทบอกแล้วก็เดินไปหยิบเป้ขึ้นสะพายบนบ่า



“เออ” แล้วทั้งคู่ก็เดินลงมาด้วยกัน จนมาถึงโรงอาหารก็ไปหาที่นั่งกินข้าว แต่ว่ามีคนจองที่ไว้ให้นั่งอยู่แล้ว นั่นก็คือเมกับเนลนั่นเอง



“วันนี้ทำไมมากันเช้าจัง” เนลถามขึ้นเป็นคนแรก



“ก็อยากมาเช้าๆไง เผื่อจะได้เห็นอะไรดีๆบ้าง” แพทเป็นคนตอบ



“หรอ”



“อ่ะแฟนแกสองคนเดินมานู่นแล้ว” เรย์บอกพร้อมกับชี้ให้สองคนเห็นแล้วก็กวักมือให้ทั้งสี่มานั่งด้วยกัน



“ไม่ใช่แฟน” ทั้งสองปฏิเสธพร้อมกัน



“หวัดดีครับ” เคนทักขึ้นเป็นคนแรก



“ดี” แพทตอบกลับไป



“ทำไมหน้าบุญไม่รับแบบนั้นล่ะ” เคนถาม



“เปล่านี่ ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้อยู่แล้ว” แพทตอบพร้อมกับฝืนยิ้มส่งไปให้



“แล้วพวกนายกินข้าวกันอิ่มแล้วหรอ” เรย์เป็นคนถามเพื่อทำลายบรรยากาศที่ดูเหมือนอาจจะเกิดสงครามขึ้นภายในไม่กี่นาทีข้างหน้าก็เป็นได้



“อิ่มแล้วแหละ” เคนตอบแทนเพื่อนๆ



“งั้นก็ไปกันเหอะ” แพทเป็นคนชวนเพื่อนๆ



“งั้นขอไปด้วยนะ” เคนพูดกับแพท



“แล้วแต่นายเหอะ” แล้วทั้งหมดก็เดินขึ้นไปบนตึกเรียนด้วยกัน ระหว่างทางก็เดินคุยกันไปด้วย ดูเหมือนแพทกับเคนจะเริ่มญาติดีกันแล้ว



เพราะดูเหมือนจะคุยกันถูกคอกันซะเหลือเกิน



“แพทชอบดูบอลด้วยหรอเนี่ย” เคนถามอย่างไม่เชื่อ



“โคตรชอบเลยแหละ” แพทบอก



“หรอ”



“นี่นายเมื่อวันอาทิตย์นายได้ดูพรีเมียร์ลีกป่ะ” แพทถามขึ้น



“ดู”



“เซ็งเลยแทนที่จะได้ประตูที่สองกลับล้ำหน้าซะงั้นเลย” แพทบอกอย่างเสียดาย



“ใช่ ดูภาพรีเพลย์ก็ไม่ได้ล้ำหน้านี่”



“วัยรุ่นเซ็งเลย”



“อ้าวหวีทกันอีกแล้ว” เรย์แซวเพื่อนสาว



“เปล่าซะหน่อย” แพทปฏิเสธ



“ก็เห็นคุยกันอยู่สองคน”



“เออ” แล้วแพทก็เดินเข้าห้องเรียนไปเลย



“ก็เป็นซะแบบนี้ เมื่อไหร่จะยอมรับความจริงบางนะ” เรย์พูดกับตัวเอง



“นี่เคนนายชอบเพื่อนเราจริงๆหรอ” เรย์ถามขึ้นระหว่างที่เดินเข้ามาด้วยกัน



“อือ” นี่คือคำตอบจากปากเจ้าตัวเองเลย



“ถ้านายคิดจะมาเป็นแฟนเพื่อนเรา นายก็ต้องดูแลมันดีๆนะ ไม่อยากเห็นมันเจ็บอีก” เรย์พูดได้แค่นั้นก็เดินตรงไปหาเพื่อนของเธอที่นั่งรออยู่ ส่วนเคนก็ได้แต่งงกับคำพูดที่บอกว่าไม่อยากเห็นมันเจ็บอีก ก็หมายความว่าแพทเคยทีแฟนมาแล้วงั้นซิ



“คุยเรื่องไรกันหรอ” แพทถามเรย์



“ก็ไม่มีไรหรอก”



“จริงนะ”



“จริงดิ”



“เออ” หลังจากนั้นออดขึ้นเรียนก็ดังขึ้น ส่วนนักเรียนก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร เพราะคาบนี้มันเป็นคาบโฮมรูม พวกเราก็เลยนั่งจับกลุ่มคุยกัน



“นั่งคุยด้วยคนได้มั้ยครับ” เคนขัดขึ้นกลางวงสนทนา



“แล้วแต่” นี่คือคำพูดของแพทที่พูดอยู่บ่อยๆ กับการที่นายนั่นมาขออะไรซักอย่าง



“เออพรุ่งนี้ไปเที่ยวกันมั้ย” แม๊กเป็นคนเสนอ



“ไปได้ไง” เมถามขึ้นทันที ก็พรุ่งนี้ต้องมาเรียนนี่



“ก็โรงเรียนหยุดไง คืออาจารย์เค้าต้องประชุมกันน่ะเลยหยุด” เจฟฟ์แจงเหตุผลใฟ้ฟัง



“เอาดิ”เมเห็นด้วย



“งั้นเป็นอันว่าตกลงนะ” แม๊กสรุปเอง



“ตกลงอะไร” แพทถามอย่างงงๆ เพราะเธอมัวแต่คุยอยู่กับนายเคน



“ตกลงไรกันไม่เห็นรู้เรื่องเลย” เคนถามบ้าง



“ก็มัวแต่จีบกัน จะรู้มั้ยล่ะ” เจฟฟ์บอก



“คือว่าพรุ่งนี้จะไปเที่ยวกัน” เนลบอกกับแพท



“หรอก็ดีซิ” แพทเห็นด้วย เรื่องแบบนี้เธอไม่เคยพลาด



“โอเคข้าไปนะ” เคนบอกกับเพื่อนๆ



“งั้นพรุ่งนี้เช้าเจอกันหน้าหอ 9 โมงครึ่งนะ” ดีนเป็นบอกเวลานัด



“ครับผม” ทุกคนตอบขึ้นพร้อมกัน



ตอนนี้ดูเหมือนว่าทุกคนจะเข้ากันได้อย่างไม่มีปัญหา แม้กระทั่งตัวแพทเองก็ไม่มีปัญหา เธอกลับปรับตัวได้อย่างรวดเร็ว เพราะเธอก็ไม่อยากจะโกหกใจตัวเองเหมือนกัน ส่วนเนลก็ได้แต่แอบมองเรย์ เธอไม่กล้าแม้แต่จะเข้าไปสารภาพว่าเธอคิดเกินเพื่อน แต่คงมีสักวันแหละ ส่วนเมกับแม๊กก็เข้ากันได้เป็นอย่างดี ถึงแม้จะมีงอนกันบ้าง คงอีกไม่นานที่ทั้งคู่จะคบกัน ส่วนเรย์สาวหล่อของเราก็คุยโทรศัพท์กับแฟนสาวอยู่บ่อยๆ ก็ไม่รู้ว่าแฟนของเธอจริงจังมากน้อยแค่ไหน เพราะนานๆจะเจอกันที แต่ก็จะครบ 2 ปีแล้วที่คบกัน ส่วนอีกสองหนุ่มก็เข้ากันได้ดี เพราะว่าเขาสองคนเป็นแฟนกัน แล้วตอนนี้ทุกคนก็รู้แล้วว่าสองคนนี้เป็นอะไรกัน



*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*