*- - หัวใจลับของเหล่าวัยซ่าส์ - -*

ลำดับตอนที่ #22 : Chapter 22 : ปฏิบัติการจีบ 5

ตอนที่ 22 ปฏิบัติการจีบ [5] แพท กะ เคน



ตอนนี้ผมกำลังนั่งเช็ดบอร์ดอยู่ที่ห้องของผมเอง แหมก็คนพิเศษจะไปดูทั้งทีก็ต้องทำอะไรบ้างจริงมั้ยครับ แต่ก็นะผมไม่ค่อยจะแน่ใจเท่าไหร่เลยว่าเธอจะไป แต่คำพูดของเพื่อนเธอก็ทำให้ผมมีความมั่นใจขึ้นมาหน่อยนึงแหละครับ ผมนั่งทำความสะอาดไปเรื่อยจนกระทั่งเวลา 5 โมงกว่าๆ ซึ่งไม่มีแดดแล้ว ผมก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ แล้วก็ลงไปที่ลานบอร์ดทันที เมื่อผมไปถึงก็เห็นเธอนั่งอยู่กับเพื่อนๆแล้ว ผมมีความสุขจัง



“ไอ้แพทวันนี้กินยาผิดขนาดหรอว่ะ คิดไงมาที่นี่เนี่ย” เนลถามด้วยความสงสัย เพราะแถวนี้พวกเธอไม่ค่อยจะอยากมาเท่าไหร่



“เหอะน่า แกไม่ต้องรู้หรอก” แพทบอกอย่างไม่สบอารมณ์



“แมร่งมันไปตายไหนว่ะ นัดแล้วไม่มา เดี๋ยวก็กลับเลย” แพทเริ่มบ่น



“ใจเย็นแพท ไหนๆก็มาแล้ว แถวนี้ลมเย็นดีด้วย” เรย์บอกกับเพื่อนสาว เพราะรู้ว่าเธอไม่ชอบคนที่ไม่รักษาคำพูดเท่าไหร่ ยิ่งถ้าเป็นคนที่นัดมาคราวนี้แล้วด้วย มันทำให้เธอเดือดอย่างแน่นอน แล้วคนที่นัดเธอก็มาปรากฏกายอยู่ตรงหน้าพวกเธอ



“หวัดดีครับ มากันนานยังครับเนี่ย” เคนถามอย่างสุภาพ โดยไม่รู้เลยว่าคนที่นั่งรออารมณ์แปรเปลี่ยนไปเป็นทีเรียบร้อยแล้ว



“ก็นานเหมือนกัน นายไปไหนมาเนี่ย” แพทถามกลับไปอย่างใจเย็น พยายามไม่ระเบิดอารมณ์ใส่



“นึกว่าจะไม่ซะแล้ว” เคนเอ่ยขึ้น



“ฉันไม่เคยผิดคำพูดกับใคร บอกมาคือมาเข้าใจมั้ย” แพทบอก



“โอเค งั้นเราไปเล่นบอร์ดก่อนละกัน” แล้วนายเคนก็เดินไปพร้อมกับบอร์ดคู่ใจ



“เคนท่าทางจะเล่นบอร์ดเก่งนะ” เมเอ่ยขึ้นกลางวงสนทนา



“ก็งั้นๆแหละ” แพทบอกอย่างไม่สนใจ แล้วก็นั่งเล่นเกมส์บอยที่เธอพกมาต่อไป ส่วนเขาก็เหลือบมองมาเป็นระยะๆ แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าเธอจะละสายตาจากเกมส์ที่ถืออยู่ในมือเลย



“เฮ้ย แพทแกมาเพื่อนั่งเล่นเกมส์เนี่ยนะ” เมถามอย่างไม่เชื่อสายตา เพราะเธอพยายามกล่อมเพื่อนๆให้มาเป็นเพื่อนตั้งนาน จนทุกคนตกลงยกเว้นเรย์ที่รู้อยู่แล้ว



“ไม่ใช่ คือว่านายนั่นน่ะเค้านัดให้ฉันมาดูเค้าเล่นบอร์ด” แพทบอกแล้วก็เล่นเกมส์ต่อไป



“อ้อ ถึงว่า” แพทบอกแค่นั้น เมก็เกิดอาการถึงบางอ้อทันทีทันใด ระหว่างที่นายเคนเล่นบอร์ดอยู่เพื่อนๆของนายนั่นก็เดินเข้ามานั่งคุยกับพวกเรา



“อ้าวเมก็มากับเค้าด้วยหรอ” แม๊กทักทันทีที่เห็นเมมาอยู่แถวนี้ด้วย



“ก็แพทให้มาก็เลยมา” เมบอกพร้อมกับส่งยิ้มให้



“ครับ เมไปซื้อน้ำเป็นเพื่อนเราหน่อยดิ” แม๊กชวน ส่วนเพื่อนก็หนับหนุนกันเต็มที่



“ก็ได้ แล้วพวกแกจะเอาไรมั้ย” เมตอบรับแม๊กแล้วก็หันไปถามเพื่อนๆ



“เค้าเอาน้ำเปล่า 2 ขวดละกัน” แพทสั่งเม



“เค้าเอาโค้กกระป๋องนึง” เรย์สั่งบ้าง



“ส่วนเค้าน้ำเปล่าเหมือนไอ้แพท” เนลสั่งของตัวเอง



“รอแป๊บนะ เดี๋ยวมา” เมบอกแล้วก็ลุกเดินตามแม๊กไป



“ไปนานๆก็ได้นะ” เนลตะโกนตามหลังไป แล้วเพื่อนๆก็หัวเราะกันยกใหญ่



“นี่ดีน เจฟฟ์ ถามไรหน่อยดิ” เรย์หันไปพูดกับสองหนุ่ม



“ว่ามา” ดีนเป็นคนพูดเพราะเจฟฟ์นั่งฟังเพลงอยู่



“นายกับเจฟฟ์เป็นไรกันหรอ เห็นตัวติดกันตลอดเวลาเลย” เรย์ถามอย่างไม่คิดอะไร



“ก็เพื่อนกันไง” ดีนตอบกลับไป



“จริงหรอ เราว่าเหมือนแฟนกันมากกว่านะ” เรย์ออกความเห็น เพราะหล่อนคิดว่าทั้งคู่คงจะเป็นเกย์อย่างแน่นอน



“เอาเหอะน่า ไม่ต้องรู้ละกัน” ดีนบอกแล้วก็หันไปอ่านการ์ตูนที่เขาพกมา แล้วเขาก็หันไปกระซิบที่ข้างหูเรย์ว่าตัวเองเป็นไร



“หรอ ถึงว่าซิ” เรย์หันมาพูดกับดีน แล้วก็ถามเกี่ยวกับเคนอีก



“แล้วเคนมันชอบแพทหรอ” เรย์ถามอีกครั้งหนึ่ง



“อือ” นี่คือคำยืนยันจากเพื่อนของนายเคน แค่นี้ก็ทำให้รู้แล้วว่าทั้งคู่คิดอย่างไร เพราะเธอก็รู้ว่าเพื่อนของเธอคิดอย่างไร ผ่านไปไม่นานเมกับแม๊กก็ถือของมาให้เพื่อนๆตามที่สั่ง



“หวานกันเชียวนะ” แพทได้ทีแซวเพื่อนของตัวเอง ทำให้เมหน้าแดงทันที



“อะไร ยังไม่ได้เป็นแฟนกันเลยนะ” เมปฏิเสธ



“จ้าๆ” แพทบอกแล้วก็เปิดขวดน้ำแล้วก็ยกขึ้นดื่ม



“เป็นไงเคนเหนื่อยมั้ยว่ะ” เจฟฟ์ถามเพื่อนที่เพิ่งเดินเข้ามา



“อ่ะนาย นี่น้ำของนาย” ทันทีที่นายนั่นมาถึง แพทก็ยื่นขวดน้ำอีกขวดที่ตัวเองเป็นคนซื้อมาให้กับเขา มันทำให้เพื่อนๆที่อยู่รอบๆโต๊ะยืนอึ้งกัน ส่วนเธอก็เหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น



“ขอบใจนะ” เคนตอบรับพร้อมกับรับขวดน้ำมา



“ไม่เป็นไร” แพทบอก



“เคนใจเย็นนะเว้ย เรียกรถพยาบาลมั้ย” แม๊กแซวเพื่อนบ้าง



“เอ็งจะบ้าไง ข้าไม่ได้เป็นอะไร” เคนบอกแล้วก็ยิ้ม



“อ้าวนึกว่าช็อกไปแล้ว” เด็กหนุ่มบอก



“แพทเดี๋ยวเราไปส่งที่หอนะ” เคนบอกกับแพทที่นั่งเล่นเกมส์อยู่



“ไม่ต้องหรอก ฉันกลับกับเพื่อนได้” แพทบอกปัดอีกครั้ง



“นี่ก็มืดแล้วให้เดินไปส่งเถอะนะ” เคนพยายามตื๊อสุดๆ



“แล้วแต่นายเหอะ” แพทบอกเพราะไม่อยากจะเถียงกับนายนั่น



“งั้นก็ไปกันเหอะ” คราวนี้แม๊กเป็นคนบอก แล้วทั้งหมดก็เดินกลับหอไปด้วยกัน ตอนนี้พระอาทิตย์ได้ลาลับขอบฟ้าไปแล้ว ถึงคราวที่พระจันทร์จะต้องมาทำหน้าที่แทนบ้างแล้ว



“นายส่งฉันแค่นี้แหละ” แทพบอกแล้วก็เดินเข้าไปภายในตัวตึก



“ฝันดีนะ” เคนบอก ส่วนแม๊กก็ทำมั่ง



“เมฝันดีครับ” แม๊กบอก



“ฝันดีเช่นกันค่ะ” เมบอกแล้วก็เดินตามเพื่อนๆเข้าไป



“อ่ะมีความสุขกันใหญ่” เนลบอกกับเพื่อนๆ ส่วนไอ้เรย์ก็คุยโทรศัพท์กับแฟนมันอยู่



*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*



Talk with writer>>>



ตอนนี้สั้นไปหน่อยอ่ะ ยังไงก็ช่วยกันอ่านด้วยนะ