เด็ก [B] o [A] r [D] สุดเฮ้ว กะ สาวซ่าส์ สุดเซี้ยว

ลำดับตอนที่ #8 : ที่รักกลับมาแล้ว

   ตอนนี้ก็เป็นเวลาเย็นแล้ว วันนี้มีลางสังหรณ์ว่าจะได้รับข่าวดีนะ อยากรู้จังว่าจะได้รับข่าวดีอะไรนะ แต่ตอนนี้ต้องเอาของเข้าไปเก็บในบ้านแล้วแหละ



“พลอยเอากุญแจไปไขดิ๊” เจ๊แพรวเป็นคนบอก



“เออ” พลอยขานรับแล้วก็เดินไปเอากุญแจจากพี่สาว



“มีห้องอยู่ทั้งหมด 6 ห้องนะ เลือกกันเองละกัน” เจ๊แพรวบอกแล้วก็เดินไปหยิบกระเป๋าของตัวเอง



“เดี๋ยวพวกเรานอนห้องละ 3 คนนะ โอเคป่ะ” ชั้นหันไปถามเพื่อนๆที่ยืนอยู่



“เออก็ดี แต่ว่าเค้าไปนอนห้องเดียวกับไอ้น้ำนะ ถ้าเค้าตื่นสายมันคงเตะเข้าแน่เลย” บุ้งบอกพร้อมกับเสียงหัวเราะของเพื่อนๆ



“เอองั้นเดี๋ยวเค้าไปแทนไอ้บุ้งเองละกัน” แก้มบอก



“ตามใจว่ะ” ชั้นบอกแล้วก็เดินเข้าบ้านไป ส่วนคนอื่นๆจะตามมากันทีหลัง



หลังจากนั้นพวกเราทุกคนก็แยกย้ายกันเอาของไปเก็บห้องใครห้องมัน เพราะเดี๋ยวจะได้ไปกินข้าวเย็นกันซักที ตอนนี้ท้องเริ่มร้องซะแล้วซิ



++รู้ว่าเสี่ยงแต่คงต้องขอลอง รู้ว่าเหนื่อยถ้าอยากได้ของที่อยู่สูง ยังไงจะขอลองดูซักที++



“เฮ้ย พลอยโทรศัพท์แกว่ะ” ชั้นบอกกับพลอยที่กำลังหาของอยู่



“เออ” พลอยบอกแล้วก็กดรับทันที



“ว่าไงเหรอ” พลอยถามอีกฝ่ายนึง



“ตอนนี้เค้าอยู่ชะอำแล้วนะ” อีกฝ่ายนึงตอบมา



“งั้นเจอกันที่ร้านอาหารที่นัดกันไว้นะเย็นนี้ เออแล้วจะมาพักกับเค้าหรือว่าพักกับเพื่อนล่ะ” พลอยถามอีกฝ่ายนึง



“พักกับแกดิ ไม่ได้เจอกันตั้งนานแล้วนะ” อีกฝ่ายนึงตอบกลับมา



“งั้นแล้วเดี๋ยวเจอกันนะ” พลอยบอก



“อย่าบอกรุ้งนะเว้ย จะเซอร์ไพรส์มันอ่ะ” อีกฝ่ายนึงบอก



“ของตายว่ะ” พลอยบอก



“บายนะ” อีกฝ่ายนึงบอก



“อืม” พลอยบอกแล้วก็กดตัดสาย



“ใครโทรมาเหรอ” ชั้นถามพลอยทันที



“เดี๋ยวแกก็รู้เองแหละ เค้าออกไปข้างนอกก่อนนะ” พลอยบอกแล้วก็เดินออกจากห้องไปทันที



“ไรของมันว่ะเนี่ย” ชั้นบ่นกับตัวเองแล้วก็เดินตามออกไป



พอทุกคนออกมากันครบแล้ว พวกเราทุกคนก็เดินทางไปร้านอาหารกันที เพราะทุกคนเริ่มหิวกันแล้วอ่ะดิ กองทัพต้องเดินด้วยท้องอ่ะ ต้องเข้าใจซะหน่อย



+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*



++ร้าน RAY SEAFOOD++



“ถึงซะทีนะ” ชั้นบอกแล้วก็ดับรถ ไอ้พลอยบังคับให้ขับอ่ะ



“แกโทรจองแล้วใช่ป่ะพลอย” กิ๊ฟหันไปถามพลอย



“เออดิ” พลอยบอกแล้วก็เดินนำเข้าไป



พอเข้าไปถึงในร้านนะ ชั้นอึ้งมากอ่ะ เพราะมันใหญ่มากอ่ะ ตะลึงมากอ่ะ แถมหรูอีกอ่ะ โอวว..พลอยแกลงทุนมากอ่ะ ดูแล้วอาหารคงจะอร่อยมากอ่ะนะ



“เชิญด้านนี้ครับ” บริกรบอก



“จองโต๊ะไว้แล้วอ่ะค่ะ” พลอยบอก



“เอ่อคุณชญาดาใช่มั้ยครับ” บริกรถาม



“เอ่อค่ะ” พลอยบอก



“งั้นเชิญทางนี้ครับ” บริกรบอกแล้วพาพวกเราทั้งหมดไปที่โต๊ะ



“ขอบคุณค่ะ” พลอยบอกบริกร แล้วทั้งหมดก็นั่งลง



และแล้วก็ถึงช่วงเวลาสำคัญก็คือการสั่งอาหาร แต่ละคนสั่งมาคนละอย่างสองอย่าง แล้วมันจะกินกันหมดมั้ยเนี่ย แล้วคนจ่ายก็อ้วกพอดีมั้ง อาหารแต่ละอย่างก็โคตรแพงเลยอ่ะ



“เฮ้ยน้ำแกดูโต๊ะนั้นดิ ที่มีฝรั่งนั่งอ่ะ หล่อเนอะ” ชั้นหันไปคุยกับน้ำ



“จริงด้วยว่ะ โดยเฉพาะคนที่นั่งตรงข้ามกับเราอ่ะ” น้ำบอก



“เออใช่ หล่อมากมาย คนไรว่ะเนี่ย” ชั้นก็พร่ำเพ้อกับน้ำไปเรื่อย



“เออว่ะ” น้ำบอก



“เมื่อไหร่จะมานะ” พลอยบ่นกับตัวเอง



“เป็นไรพลอย เห็นดูนาฬิกาอยู่นั่นแหละ” ชั้นถามพลอยที่มีท่าทางเหมือนรอการมาของอะไรซักอย่าง



“เออนั่นไง” พลอยบอก  ชั้นเลยหันไปตามเสียงพลอย แต่ทว่าชั้นแถบช็อกในทันที เพราะว่าคนที่ชั้นรอมานานแสนนานได้ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าแล้ว คนๆนี้เดินออกมาจากโต๊ะที่ฝรั่งหล่อๆนั่งอ่ะ



“กริ๊งมาได้ไงเนี่ย” ชั้นที่ตั้งสติได้แล้วเลยถามทันที



“ก็เหาะมั้ง” ที่รักของชั้นตอบกลับมา



“แล้วไมไม่เห็นบอกกันเลยนะว่าจะมา โกรธแล้วด้วย” ชั้นพูดด้วยอาการน้อยใจ



“อย่าโกรธเค้าดิ จะเซอร์ไพรส์อ่ะ” ที่รักของชั้นตอบกลับมา



“อืมรู้มั้ยเค้าคิดถึงที่รักมากเลยรู้ป่ะ” ชั้นเริ่มพูดเหมือนเด็กขึ้นทุกที



“เหมือนกันเลย” ที่รักบอก



“เฮ้ยกริ๊งจะคุยกับมันแค่คนเดียวใช่ป่ะ” แก้มที่หมั่นไส้มานานแล้วพูดขึ้น



“ก็นะแก้ม แกเข้าใจเค้าหน่อยดิ” ที่รักของชั้นบอก



“แล้วกลับมาเมื่อไหร่อะ” บุ้งถาม



“ก็เมื่ออาทิตย์ที่แล้วอ่ะ” ที่รักชั้นบอก ทำเอาชั้นอึ้งอีกแล้วอ่ะ



“แล้วไมไม่โทรมาอ่ะ” ชั้นเริ่มโกรธแล้วคราวนี้



“....” ที่รักชั้นเงียบ



“ล้อเล่นนะ ยังขี้น้อยใจเหมือนเดิมเลยนะ” ชั้นพูดพลางขยี้หัวที่รักเบาๆ



“อ่ะอาหารมาแล้ว” พี่นนท์ที่เงียบมานานแล้วพูดขึ้น



“ขอกินก่อนนะ เดี๋ยวคุยกันต่อ” แก้มบอกแล้วก็ตักอาหารที่อยู่ตรงหน้า



“มันยังเหมือนเดิมเลยนะ เรื่องกินนี่ไม่ต้องพูดแล้วกิ๊ฟยังกินเก่งเหมือนเดิมป่ะ” ที่รักของชั้นหันไปคุยกับกิ๊ฟ



“ก็รู้ๆกันอยู่อ่ะ” กิ๊ฟบอกแล้วก็ลงมือกิน



+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*



หลังจากที่รักของชั้นปรากฏตัวทุกคนที่โต๊ะอึ้ง เพราะคนๆนี้น่ารักมากอ่ะ น่าตาอย่างกับเด็กญี่ปุ่นอ่ะ ก็ไอ้บ้านี่มันขาวนี่แล้วตอนนี้มันก็ซอยผมสันด้วยอ่ะ ยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่เลยอ่ะ  ที่เรียกว่าที่รักเพราะสนิทกันตั้งแต่เด็กแล้วอ่ะ มันผูกพันธ์อ่ะ บอกไม่ถูกว่าแต่เรียกแบบนี้มานนานแล้ว เพื่อนๆจะรู้ดี ที่ไม่ได้เจอกันนานเพราะที่รักไปเรียนอยู่นิวซีแลนด์ตั้งแต่จบม.3 แล้วอ่ะ



“อิ่มแล้วอ่ะ” ชั้นบอก



“คิคตังค์เหอะ อยากกลับบ้านไปคุยกับที่รักจะแย่แล้วอ่ะ” ชั้นบอกอีกครั้งนึง



“เออ ไม่รู้อะไรกันนักหนา” พลอยเริ่มบ่น



“เออแล้วของฝากอ่ะ” บุ้งทวง



“อยู่ที่บ้านอ่ะ ไม่ได้เอามา” ที่รักบอกด้วยหน้าตาเจี้ยมเจี๋ยม



“พอกลับแล้วก็อย่าลืมเอามาให้นะ” บุ้งกำชับอีกครั้งนึง



“จ้า ไม่ลืมหรอก” ที่รักบอก



พอคิดเงินเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็มุ่งหน้ากลับที่พักทันทีเลย แต่ว่าวันนี้มีความสุขจังเลย เพราะจะได้นอนกับสุดที่รักอ่ะ ไม่ได้นอนด้วยกันแบบนี้นานมาก สงสัยคืนนี้พวกเราทั้งหมดคงนั่งคุยกันทั้งคืนแน่นอนเลย





+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*





อัพตอนใหม่แล้วนะ



ขอบคุณที่เม้นและโวทนะ



ถ้าไม่หนุกก็บอกกันได้นะ



ไปละ