เด็ก [B] o [A] r [D] สุดเฮ้ว กะ สาวซ่าส์ สุดเซี้ยว

ลำดับตอนที่ #10 : แก้แค้น

“ค่อยดูนะพรุ่งนี้ยัยนั่นเจอดีแน่” ชั้นหันไปบอกกับสุดที่รัก



“แล้วรุ้งจะทำไงอ่ะ” ที่รักถามชั้น



“ก็คอยดูละกัน” ชั้นบอกแล้วก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วก็เข้าไปอาบน้ำ



“กริ๊งไอ้รุ้งมันเป็นไรว่ะ อย่างกับไปกัดกับใครมางั้นแหละ” พลอยหันมาถาม



“ก็มีคนบังอาจตัดสายกีต้าร์มันขาดอ่ะ” กริ๊งบอกกับพลอย



“ใครเป็นผู้โชคร้ายคนนั้นนะ อยากรู้จัง” พลอยบอก



“ก็ยัยแนนเป็นผู้โชคร้าย” กริ๊งบอก



“จริงอ่ะ” พลอยถามด้วยความตกใจ



“ก็เออดิ” กริ๊งบอก



“เค้าว่าคราวนี้ยัยนั่นตายแน่ ทำสายกีต้าร์มันขาดแถมเป็นศัตรูหัวใจอีกอ่ะ” พลอยบอกแล้วก็กลับไปฟังเพลงต่อ



“อืมเค้าก็ว่างั้นแหละ” กริ๊งบอกแล้วก็หยิบโทรศัพท์มือถือมาโทรหาใครคนหนึ่ง



“อ้าวไรว่ะเนี่ย ไอ้นี่คุยโทรศัพท์ อีกคนฟังเพลงแล้วไอ้บุ้งมันจะทำไรว่ะ” ชั้นออกมาจากห้องน้ำแล้วก็เห็นแต่ละคนไม่ได้นั่งคุยกันหรอก มัวแต่ทำกิจกรรมของตัวเอง



“เฮ้ยไอ้บุ้งไปไหนอ่ะ” ชั้นถามพลอยที่ฟังเพลงอยู่



“ว่าไรนะ” พลอยหันมาถามอีก



“ไอ้บุ้งมันไปไหน” ชั้นตะโกนถามเสียงดังลั่น



“ไม่รู้เว้ย” พลอยหันมาตะโกนใส่บ้าง



“เออก็แค่นั้น” ชั้นบอกแล้วก็เดินออกไปหยิบที่ทำแผล



หลังจากที่ออกไปทำแผลเสร็จเรียบร้อยแล้วนั้น ชั้นก็กลับเข้ามาในห้องอีกครั้งแล้วก็นั่งเม้ากับพวกเพื่อนๆจนถึงตีสามได้มั้ง (cool: มันคุยกันได้ไงว่ะนั่น) พอคุยกันเสร็จแล้วก็ต่างแยกย้ายกันไปนอน แต่พอถึงตอนเช้าทุกคนก็ตื่นมาในสภาพที่ดูไม่ได้กันเลย



+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*



เช้านี้คงจะเป็นเช้าที่ชั้นเห็นว่ามันดูดีที่สุดแล้วก็ได้ เพราะว่าวันนี้ยัยนั่นต้องแหลกคามือชั้นแน่ๆ ชั้นเลยรีบตืนขึ้นมาแต่เช้าอ่ะดิ



“ตื่นได้แล้วจะเที่ยงแล้วนะเนี่ย” ชั้นปลุกบรรดาท่านเพื่อนที่นอนอยู่ (cool: เช้ามากเลยนะนั่น จะเที่ยงแล้วอ่ะนะ)



“เออลุกก็ได้ว่ะ” ที่รักชั้นบอก



“เค้ายังไม่อยากตื่นอ่ะ” พลอยบอก



“พวกแกจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนเนี่ย” ชั้นบอกแล้วก็ลุกไปดึงให้มันลุกจากที่นอน



“ไม่ได้กินบ้านกินเมืองเว้ย ถ้ากินบ้านก็ไม่มีที่อยู่อ่ะดิ” พลอยกวนใส่ชั้นแต่วันเชียว



“เออแล้วจะลุกยัง” ชั้นหันไปถามพลอย ส่วนไอ้บุ้งเหรอตื่นนอนแล้วแหละ ตื่นก่อนชั้นซะอีก



แล้วกริ๊งกับพลอยก็ไปอาบน้ำ เพราะจะได้ออกไปกินข้าวกัน ตอนนี้มันหิวจะแย่แล้วอ่ะ เดี๋ยวไม่มีแรงตบยัยนั่น



“ไปเหอะไปหาไรกินกัน” ชั้นบอกแล้วก็เดินออกไป



“วันนี้ยัยแนนคงจะชะตาขาดแล้วแหละเค้าว่า” พลอยหันไปกระซิบกับกริ๊ง



“เออใช่” กริ๊งหันไปคุยกับพลอย



+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*



และแล้วพวกทั้งหมดก็นั่งรวมกันอยู่ในห้องนั่งเล่น เพราะตอนนี้กินข้าวเรียบร้อยแล้ว เหลือแต่ว่าจะทำยังไงกบยัยนั่นดี เลยนั่งวางแผนว่าจะล่อนายนั่นออกมายังไง



“เค้าว่านะไปลากมันมาเลยดีกว่า” แก้มบอก



“เออก็ดี น้ำแกเป็นญาติกับมันไปบอกดิว่าเราอยากคุยด้วยอ่ะ” กิ๊ฟบอก



“เออไปเร็วๆไอ้น้ำเดี๋ยวนี้เลย” ชั้นบอกด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความแค้น



“รู้แล้ว” น้ำบอกแล้วก็เดินออกไป



“คราวนี้ยัยแนนเสร็จแน่” ชั้นบอกกับเพื่อนๆ



“ไม่ต้องเอาถึงตายนะ” พลอยบอก  เพราะกลัวว่าชั้นจะพลั้งมือแหละมั้ง



“แกไม่ใช่แรงคนนะเว้ย แกมันแรงค-ว-า-ย” บุ้งบอก



“เออ” ชั้นบอก จากนั้นไม่นานยัยแนนก็ยิ้มหน้าระรื่นเข้ามากับน้ำ โดยที่ยังไม่รู้ว่าต่อจากนี้ตัวเองชะตาขาดแน่



“อ้าวแนนหวัดดี” ชั้นบอกพร้อมกับร้อยยิ้มที่เสแสร้ง



“เห็นน้ำบอกว่ารุ้งมีเรื่องจะคุยกับเราเหรอ” ยัยแนนถามด้วยหน้าอินโนเซ้นส์สุดๆ เห็นแล้วแมร่งอยกาจะตบจริงๆเลย



“นี่เธอไม่รู้เลยใช่มั้ยว่าเมื่อคืนเธอทำอะไรลงไป” ชั้นถามออกไปด้วยความโมโห



“ทำอะไรอ่ะ ไม่เห็นรู้เรื่อง” ยัยแนนตอบด้วยใบหน้าใสซื่อมาก



“ไม่รู้เหรอ แล้วใครหน้าไหนตัดสายกีต้าร์ของชั้นขาดหะ” ชั้นเริ่มตะคอกจนยัยนั่นเหมือนจะร้องไห้



“เราไม่รู้จริงๆนะ” ยัยนั่นบอกด้วยความกลัว



“ไม่รู้เหรอ เพียะ” ชั้นบอกพร้อมกับประทับฝ่ามือลงบนใบหน้าของยัยนั่น



“บอกมาซิว่าเธอเป็นคนทำ” ชั้นพยายามให้ยัยนั่นยอมรับผิด



“ใช่ชั้นทำเธอจะทำอะไรชั้นได้” ยัยนั่นบอกแล้วก็เดินเข้ามาหาชั้น



“เพียะ” ชั้นหันไปตามแรงมือที่ยัยนั่นตบ



“เธอกล้ามาก” ชั้นบอกแล้วก็ไม่รีรอที่จะเข้าไปตบยัยนั่น ชั้นไม่ได้ตบอย่างเดียวชั้นต่อยด้วยอ่ะดิ



“นี่ที่เธอตบชั้น” ชั้นบอกแล้วก็ตบยัยนั่น



“นี่สำหรับเธอที่ตัดสายกีต้าร์ชั้น” ชั้นบอกแล้วก็ลากยัยนั่นไปตรงกำแพง แล้วก็เอามือยัยนั่นต่อยเข้าไปตรงกำแพงจนยัยนั่นร้องไห้แล้วบอกให้ชั้นหยุด



“ถ้าเธอยังจะมาแหยมกับชั้นอีกละก็คิดก่อนนะ ระวังจะตายไม่รู้ตัว” ชั้นบอกด้วยความสะใจแล้วก็เดินออกไป ปล่อยให้ยัยนั่นร้องไห้อยู่อย่างนั้น



+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*



“รุ้งเมื่อกี๊สะใจมากอ่ะ” แก้มบอกกับชั้น



“ก็อยากเล่นกับใครไม่เล่น” ชั้นบอกแล้วก็หัวเราะด้วยความสะใจ



“แต่ว่าไม่แรงไปเหรอ” ที่รักถามชั้น ทุกทีมันเห็นด้วยกับทุกการกระทำของเรานี่หว่า (cool: เพิ่งรู้ว่าเพื่อนแกไม่ห้ามการกระทำที่แกทำ)



“ถ้ายัยนั่นไปฟ้องไอ้เคนล่ะ” พลอยบอก



“ไม่กลัวหรอก ฟ้องก็ฟ้องดิ” ชั้นบอกด้วยความไม่แยแสกับสิ่งที่เกิดขึ้น



“ไปนั่งคุยกันตรงนู้นดีกว่า ลมเย็นดีนะ” ชั้นบอกแล้วก็วิ่งนำหน้าไป



“เฮ้อ...มันก็เป็นซะอย่างนี้” กริ๊งพูดกับตัวเองพร้อมกับส่ายหัวเบาๆ



+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*



++ทางด้านยัยแนน++



“แนนไปโดนไรมาอ่ะ” นายสุดหล่อถามแฟนตัวเอง



“ก็โดนยัยบ้านั่นตบมาซิค่ะ” ยัยแนนบอกพร้อมกับใส่มารยาสุดฤทธิ์



“จริงเหรอ แล้วแนนไปทำอะไรเค้าก่อนรึเปล่า” นายสุดหล่อถาม



“เปล่าค่ะ อยู่ดีๆยัยนั่นก็ให้น้ำมาตามแนนบอกว่ารุ้งมีเรื่องจะคุยด้วย” ยัยแนนบอกพร้อมกับร้องไห้



“เหรอ” นายสุดหล่อบอก เพราะไม่เชื่อว่าคนอย่างรุ้งจะทำสิ่งแบบนี้



“ผมเชื่อว่ารุ้งเค้าไม่ทำแบบนั้นหรอก” นายสุดหล่อบอกอีก



“นี่เคนเค้าข้างมันเหรอค่ะ” ยัยแนนถามด้วยความไม่พอใจ



“เปล่าครับ” นายสุดหล่อบอก



“เคนค่ะ เคนต้องจัดการให้แนนนะ” ยัยนั่นบอกกับแฟนตัวเองด้วยความออเซาะ



“อ่ะครับ” นายสุดหล่อบอกแล้วก็นั่งปลอบแฟนตัวเอง



+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*



“รุ้งแกเห็นยัยนั่นป่ะ” น้ำถามชั้น



“เห็นดิว่ะ” ชั้นบอกด้วยความโมโห



“ต่อไปคงเค้าชะตาขาดแหละมั้ง” ชั้นบอกพลางคิดอะไรเรื่อยเปื่อย



“อ้าวสาวๆมานั่งอะไรแถวนี้ล่ะครับ” เสียงนี้ฟังก็รู้ว่าไม่ใช่นายสุดหล่อ



“อ้าวพวกนาย มานั่งคุยด้วยกันก็ได้” บุ้งชวน



“อืม” โจตอบรับแล้วก็นั่งลงข้างพลอย ส่วนคนอื่นๆก็เหมือนกัน



“เออเห็นยัยแนนหน้าเป็นรอยมืออ่ะ ใครไปทำไรยัยนั่นเหรอ” เอ็มถามพลางสงสัย



“อยากรู้เหรอ” ชั้นถามทีเล่นทีจริง



“อืม” ฟลุ๊คบอก



“ชั้นเองมีไรเหรอ” ชั้นบอกด้วยความสะใจ



“จริงอ่ะ” เพชรถามขึ้น



“สะใจพวกเรามากอ่ะ เพราะไม่มีใครกล้าแตะต้องยัยนั่นเลย” โจบอก



“สะใจพวกแกมากเลยเหรอ” เสียงนี้ลอยมาจากที่ใดที่หนึ่งไกลๆ แต่ชั้นก็รู้ว่าต่อไปจะเกิดไรขึ้น



ต่อจากนี้คงเป็นคราวที่ชั้นจะชะตาขาดบ้างแล้วแหละ เพราะยัยนั่นไปฟ้องนายสุดหล่ออ่ะดิ ชั้นล่ะอย่างเซ็งเลยอ่ะ



+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*