แม่สื่อหน้าใสชวนหัวใจมาแบ๊วส์กัน^^

ลำดับตอนที่ #3 : เรื่องบังเอิญ? - 100%

ตอนที่ 3 เรื่องบังเอิญ?

            “ยัยข้าวฟ่าง~”

            “เธอ! O_o ยัยกุ๊งกิ๊ง กิ๊ง! ใช่แกจริงๆด้วยยยย~”

            “อ๋า~ สงสัยความคิดถึงของแกมันอาจจะฆ่าฉันก็ได้นะ ถ้าแกยังไม่ปล่อยฉันตอนนี้ง่า~=O=” ยัยฟ่างมันกระโดดเข้ามากอดฉันจนแทบ แทบจะ... จะหายใจไม่ออก อ๊อก!-___-;;; จะเป็นรัยมั้ยเคอะ ถ้านางเอกจะตายก่อนอ่า~

            “แหะๆ ขอโทษทีจ้ะ ก็แหม...คนมันคิดถึงนี่ เอ๊ะ! หรือว่าแกไม่คิดถึงฉันเลยห่ะ”

            “อ่ะโหย๋ว~ คิดถึงสิ ถามได้... แต่แกจะให้ฉันกระโดดกอดคอแกให้คนอื่นเขามองว่าเราเป็นตัวประหลาดเนี่ยนะ ไม่เอาด้วยหรอกย่ะ...”

            “เออนี่...กิ๊ง แกกลับมาจากญี่ปุ่นตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่บอกฉันซ้าก~คำ กลับมาเรียนที่นี่แล้วทำไมไม่บอก แล้วตอนนี้อยู่ที่ไหน บ้านเดิมหรือเปล่า... แล้ว...”

            “นี่! ยัยฟ่าง แกช่วยถามฉันทีละคำถามได้มะ โห...พี่แกเล่นถามมาที แบบว่าแกเป็นปลาหายใจทางผิวหนังหรือไงนะ (ความรู้ใหม่ค่ะ ปลาหายใจทางผิวหนัง กำ-0-”)”

             ฉันต้องรีบตัดบทยัยฟ่างทันที เพราะท่าทางจะไม่ยอมหยุดยิงคำถามฉันง่ายๆแน่เล้ยยย~ ยังกับว่าบ้านมันผลิตลูกกระสุนปืนไว้เป็นภูเขา เลยไม่หยุดยิง 555+ ขำมะ- -* ถ้าไม่ขำก็ขอโต๊ดก๊าบ~ อ่ะต่อ... แต่ก็ชินซะแล้วล่ะเพราะว่ายัยฟ่างมันเป็นคนพูดมากตั้งแต่ไหนแล้ว ยิ่งถ้าสนิทกับมันมากๆ น้าาาา น้ำไหลไฟดับ ไม่ก็พูดจนลิงหลับเลยล่ะ -0-

            “แหะๆ ได้จ้า แต่ตอบให้ครบนะ”

            “เอาเป็นว่า... ฉันขอเรียบเรียงคำถามในหัวสมองอันชาญฉลาดของฉันก่อนนะ...”

            “แหวะ!!! หมั่นไส้” ยัยข้าวฟ่างทำท่ากระอักกระอ่วนซะเต็มประดา อย่าออกมานะเฟ้ย เพิ่งกินข้าวกลางวันมา ฉันยังไม่อยากรู้ว่าแกกินอะไรมาบ้างอ่ะ-*-

            “555+ เอาน่าๆ เริ่มเลยนะ ฉันน่ะกลับมาตั้งแต่ summer แล้วล่ะ แล้วเรื่องที่ฉันไม่ได้บอกแกว่ากลับมาแล้วเนี่ย ก็เพราะว่า...คุณเธออ่ะเล่นเปลี่ยนทั้งเบอร์มือถือ เบอร์บ้าน แม้กระทั่ง Mail แล้วแบบนี้จะให้ฉันโทรจิตไปหาแกหรือไงห่ะ...คุณหนูฟ่างขา~”

            “ง่ะ>.,< แหะๆ -v- ขอโต๊ดก๊าบ ทำไงได้ล่ะถ้าฉันไม่ทำแบบนี้นะ มีหวังฉันบ้าตายแน่” ยัยข้าวฟ่างทำหน้าตาบูดเบี้ยวจนฉันอดขำไม่ได้ ฮ่ะๆๆ

            “เอาล่ะๆ ว่าแต่แกเปลี่ยนเบอร์ทำไมล่ะ”

            “ก็แกคิดดูดิ ถ้าไม่เปลี่ยนเบอร์จะทนไหวเหรอ ไอ้พวกโรคจิตมันรังควานฉันน่ะสิ... ฉันเลยต้องจำใจเปลี่ยนหมดเลยน่ะสิ ช่วยไม่ได้คนน่ารักก็งี้แหล่ะ (สรุปว่าที่มันเป็นเพื่อนกันได้ก็เพราะมันหลงตัวเองแน่เรย~) เฮ้ย! ใกล้จะเข้าห้องแล้วอ่ะ  ว่าแต่แกอยู่ห้องไหนเนี่ยยัยกิ๊ง”

            “อ๋อ... ฉันอยู่ห้อง...”

            “นี่! ยัยกุ้งปิ้งติ๊งต๊องจะเข้าเรียนแล้ว ขึ้นห้องซักทีเหอะ โม้อยู่ได้ แมงโม้บินว่อนเต็มโรงเรียนแล้ว”

            เหอะๆ ไม่ต้องสงสัยว่าเป็นเสียงใคร มันเป็นเสียงที่ทำให้ฉันหงุดหงิดขึ้นมาทันทีเล้ย~ แบบว่าเซ็งเป็ด- -; ถูกต้องแล้วค้าบ! มันเป็นเสียงของนายกอล์ฟ อีตาหัวทองไง =o=; คนที่ฉันไม่อยากจะเจอในเวลาที่ฉันมีความสุขอย่างนี้ ทำไมนะทำม้ายยย>O< นายจะต้องมาขัดคอฉันอยู่เรื่อยนะ ให้ตายเหอะ...ตาขี้เก๊ก

            “ทำไม? ตาบ้า ฉันจะพูดมากพูดน้อยมันก็ปากของฉัน มันไม่เกี่ยวกับนายซักนิด ฉันไม่ได้ไปพูดใส่หูนายซะหน่อย...” ฉันสวนกลับไปทันที  แต่ทำไมสีหน้าของนายมันไม่ได้สะทกสะท้านในสิ่งที่ฉันพูดออกไปซักนิดนึงเลยนะ!! แง่งๆ ตาบ้าเอ้ย~ ฉันฉีดยาแล้วนะเฟ้ย แน่จริงก็เข้ามาเด่ะ ว้ากๆ>[]<~ ในขณะที่ฉันอยากจะวิ่งขึ้นไปสร้างสมครามกับตาขี้เก๊ก  ฉันรู้สึกว่ามีใครมาดึงเสื้อฉัน อ่ะเด่ะ อ่ะเด่ะ~ อ๋อ...ยัยฟ่าง

            “นี่ๆ กิ๊ง แกรู้จักกอล์ฟแล้วหรอ” ยัยกิ๊งทำหน้าตาอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาทันที

            “อืม...อย่าเรียกรู้จักเลยฟ่าง เพราะฉันไม่อยากเรียกว่าเป็นคนรู้จักสักเท่าหร่าย-[]-; แต่ฉันกับนายนั่นอยู่ห้องเดียวกัน”

            “หาาาาา... จริงหรอกิ๊ง” หวา~ ยัยฟ่างทำเสียงโอเวอร์สุดๆ นี่เพื่อนใครล่ะเนี่ย-0-;

            “มันแปลกตรงไหนห่ะ ที่ฉันอยู่ห้องเดียวกะตานั่นน่ะ”

            “งั้นเอานี้นะกิ๊งจ๋า~ เย็นนี้เราไปหาอะไรกินกัน ฉันเลี้ยงเอง! แล้วเย็นนี้เจอกันนะจ๊ะ”

            อ่าว-0- ยัยบ้าเอ้ย! แกเล่นพูดเองเออเองซะคนเดียวแล้วจะให้ฉันหาเวลาไปปฎิเสธตอนไหนล่ะเนี่ย -_-? แต่ของฟรีมีรึจะปฏิเสธ 55 แต่เอ๊ะ! ทำไมท่าทีของยัยฟ่างดูเหมือนจะดีใจอะไรอยู่ เหมือนดีใจกว่าเจอหน้าเพื่อนรักอย่างฉันซะอีก =_=;?

            “เออๆ ก็ได้แล้วเจอกัน” ฉันเลยต้องรับปากข้าวฟ่างออกไปโดยที่ไม่รู้ว่าเหตุการณ์ข้างหน้าชีวิตของฉันจะต้องเข้าไปเกี่ยวข้อง สับสน ปนเป เละเทะ ยุ่งเหยิง วุ่นวาย วกวน วอกแวก โว้ก ว้าก เว้ยๆ~ อ่ะเด่ะ อ่ะเด้ (ไอ่กิ๊งมันบ้าแล้วค้าบ~)

------------------------------------

ติดตามตอนต่อไป...นะ เงอะๆ

+++------------------+++

ไม่มีไรแพล่มมาก~ แต่จะสู้ต่อปัยค้าบ

แต่งเองก็ต้องรับผิดชอบแก้เองเด้~ =O=; อ่ะเนอะ

แน็กกี้ บ้ายบี๋ ^O^