Secret School (S.S.)

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

                     "เรียวเซ ! ลงมาข้างล่างหน่อยสิลูก !" หญิงวัยกลางคนตะโกนจากชั้นหนึ่ง

                เรียวเซ เด็กหนุ่มหน้าตาดี ผมสีดำนิลเงางาม ซอยประบ่า  นัยน์ตาสีแดงเลือดคมกริบพร้อมจะเชือดคนด้วยสายตา  รับกับดวงหน้าคมคายราวเทพบุตร  ผิวขาวเนียนดุจสตรี  รูปร่างสูงโปร่งสมส่วน  ก้าวขาลงจากเตียงนอนสีขาวของตน  นิ้วเรียวบิดลูกบิดประตูเปิดช้าๆ  แต่ดันกระแทกปิดดัง 'ปัง !' -.-  แล้ววิ่งลงบันไดไปหาต้นเสียง

                "จดหมายจ่าหน้าถึงลูกน่ะ  แต่ไม่รู้ว่าใครส่งมา" หญิงวัยกลางคนยื่นซองจดหมายสีขาวให้  เรียวเซรับมาดูแล้วเอ่ยปาก

                "ขอบคุณครับ  วันนี้ผมไม่กินข้าวเช้านะครับแม่" ว่าจบก็หลังเดินกลับขึ้นห้องไปโดยไม่รอฟังคำทัดทานของผู้เป็นแม่แม้แต่น้อย

                "นานแค่ไหนแล้วนะ... ที่แม่ไม่ได้เห็นรอยยิ้มจากลูก" ท้ายเสียงเธอลอบถอนหายใจ  สีหน้าสลดลงอย่างเห็นได้ชัด

                เรียวเซปิดประตูห้องนอนอย่างแรงแล้วลงกลอนทันที  ร่างสูงทิ้งตัวลงนั่งที่ปลายเตียงแล้วแกะซองจดหมายออกดู  ข้างในมีกระดาษสีดำแผ่นหนึ่งและบัตรแข็ง ๆ สีดำใบหนึ่ง

                เรียวเซหยิบกระดาษออกมาคลี่อ่านดู ตัวอักษรสีขาวเรียงกันเต็มหน้ากระดาษ เขาเริ่มกวาดสายตาอ่านข้อความในนั้นทันที
                'ถึง คิริซากิ  เรียวเซ
                       ท่านเป็นผู้ถูกเลือกให้เข้ารับการศึกษาจากโรงเรียน Secret School  หากท่านต้องการ
จะเข้าเรียน      ในวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 19XX   ให้ขึ้นไปบนดาดฟ้าตึก Light ในเวลา 24.00 น.  
เพื่อเดินทางไป Secret School  และขอให้ท่านนำบัตรที่ให้ไป  มาแสดงในวันนั้นด้วย

                                                                                                   ลงชื่อ
                                                                                          คุยาบาริ     ชินโง
                                                                                           รองผู้อำนวยการ

                 ปล. ห้ามบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้  จนกว่าจะได้เข้าเรียนจริง'

                อ่านจบเด็กหนุ่มก็พับกระดาษยัดกลับเข้าไปในซองแล้วหยิบบัตรขึ้นมาดู  บัตรเป็นสีดำสนิท  มีตราโรงเรียนสีแดง  เขาจดจ้องมันอยู่พักหนึ่งก็เก็บมันใส่ซองดังเดิมแล้วสอดซองจดหมายเข้าใต้หมอน

                เด็กหนุ่มลุกขึ้นเดินไปยืนตรงระเบียบหน้า สองมือเท้าราวกั้น  นัยน์ตาสีแดงมองไปยังตึก Light ที่อยู่ห่างจากบ้านเขาไม่ถึงหนึ่งกิโลเมตร  มันเป็นตึกสูง 80 ชั้น  เป็นตึกกระจกทั้งตึก  เขาเคยไปที่นั้นมาแล้วครั้งหนึ่งสมัยที่ยังเด็กมาก ๆ  เขาจำไม่ได้ว่าตึกนี้ใช้ทำอะไร  สิ่งที่จำได้คือความรู้สึกแปลก ๆ  ตั้งแต่ย่างเท้าก้าวแรกเข้าไป  และอย่างที่บอกว่าตึกนี้เป็นตึกกระจกทั้งตึก ไม่ว่าจะเป็นพื้น ผนัง บันได้ รึลิฟต์ ล้วนทำมาจากกระจกทั้งสิ้น

                "Secret School... เป็นยังไงกันนะ  อยากรู้จริง ๆ ว่าจะมีความลับอะไรให้ฉันได้ค้นหาบ้าง" เด็กหนุ่มพูดกับตัวเอง แล้วทอดสายตามองไกลออกไปอย่างไม่มีจุดหมาย  แล้วจมอยู่ในห้วงความคิดของตน
..........................................................................................................................................................