คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : กูเชื่อแล้วว่าตื้อครองโลก
ูเื่อแล้วว่าื้อรอโล
โรเรียน xxx
“อ้าว ไอีย์ เป็นไโนแฟนทิ้”
“พี่ีย์สุสวยอผมโนแฟนทิ้แล้วผมอเป็นแฟนุ่อนะรับ”
“ไอีย์รับบบบบ ไ้่าวว่าเมาเหมือนหมาเลยนะรับ”
ั้แ่ผมเิน้าวเ้ามาภายในโรเรียนไม่มีเลยที่ะไม่มีเสียเพื่อนๆผมในโรเรียนเินเ้ามาถามไถ่ บไหล่ถามอาารอผม บ้า็พวรุ่นน้อรุ่นพี่ รุ่นๆเียวันที่่อแถวเพื่อรอเป็นแฟนับผมทั้ที่ผม็บอพวนั้นไปแล้วว่า ูไม่ไ้อบพวมึ!!!!!!!!!!!!!!!
“ไออนยู มึนะมึ” ผมเอ่ยเสียใส่อนยู อย่าิว่าผมไม่รู้นะว่า่าวมันแพร่ระายเพราะใร -*-
“อะไรเหรอ ีย์เพื่อนรั *O* ” มันทำหน้ายิ้มเหลอหลาเหมือนไม่มีอะไรเิึ้น ึ่ผม็ทราบสันานมันอยู่แล้ว โมโหอาละวาใส่มัน็เท่านั้น ันั้น ผมเลย้อท่อำว่า อทน อทน อทน เอาไว้!!!
“ไม่มีไรหรอ ^__________^” เ้าห้อเรียนันเถอะ และผมับมัน็เินเ้าห้อเรียนไปท่ามลาสายาผู้นมามายที่มอมาพร้อมเสียร้อะโนถามไถ่ีวิวามเป็นอยู่อผม และทันทีที่ผมเินเ้าห้อเรียนแล้วเินไปนั่ที่โ๊ะอผม
O_o!! สีหน้าผม
^____________^ “ อรุสวัสิ์รับีย์ ”
“อ้าวไอมินโฮ มาเรียนแ่เ้าเลยนะว้อยมึ เอ้าแล้วมึมาทำไรห้อูว่ะ ห้อมึอยู่อีห้อนะว้อย เมา้าเหรอว่ะ!!! 55555+” ่อนผมะอ้าปา่าไอบรหน้า อนยูมัน็แทรพูึ้นมาะ่อน ไอบไม่อบำถามไออนเลยรับ แ่มันเินเ้ามาหาผมพร้อมับ
‘หมับ’ พร้อมับอผมไว้แน่น ่อนมันะเอาายาวๆอมันมาวาหัวอผมแล้วมัน็หลับายิ้มแ้มปริหวานเยิ้มอยู่นเียว ึ่่าาผมที่ไ้แ่ทำหน้าเอ๋อๆ พร้อมับับใ้สายามอไปรอบๆว่ามีใรหันมาสนใทาผมมั้ย และ็โีที่ไม่มีใรสนใพวผมยเว้นแ่ไออนยูที่ยืนปิปาหัวเราะใส่ผม
“ิถึัเลยรับ” มันโน้มระิบเบาๆ้าหูอผม
“เรื่ออแ ปล่อยไ้แล้วเี๋ยวมีนมาเห็นว้อยยยยย!” และผม็ผลัมันออ ทันทีที่ผมะไ้อิสระมัน็ยัุผมเ้าไปอาทา้านหลัอี = =; รู้สึะเปลือัวบ่อยมา่วนี้
“ปล่อยนะ เี๋ยวนอื่นเห็น” ผมเอ่ยเสียเบาๆ
“บอผมมั้ิ ว่าิถึมินโฮนนี้ั มันโน้มระิบบอผม
“ไม่มีทา เมื่อไรแะไปายัที วุ่นวายับูรินะ” ผมัสีหน้าใส่ไอบมันอย่ารำาพราสะบัหันหน้าหนีไปอีทา วันนี้ผมไม่มีอารม์โวยวายรับ เพราะผมยัอยู่ในอาารไม่พ้นีอันราย ผมปล่อยให้มันออยู่อย่านั่นไ้ัพัให่ๆ่อนสายาอผมะไปสบเ้าับ ับไอฮยอนนนนนนนนนนน!!!!
“เฮ้ !!ไอีย์เพื่อนรั!!!!!!!!!!!!!!!”
“เฮ้ย!!!!!!” ผมรีบสะบัอ้อมอไอบทิ้อย่ารวเร็ว่อนวิ่เ้าใส่ไอฮยอนพร้อมระาแนมันเินออหันลับออนอห้ออย่ารวเร็ว แ่ไออนยูมันรู้เรื่ออผม็แย่แล้ว ถ้าไอฮยอนมันรู้อีรับรอรู้ันทั้ โรเรียนแน่!!!
“เฮ้ยๆๆ อะไรไอีย์ูะเ้าห้อ” ไอมันิ้นทำท่าเะแสะบัแนออาผม อยาบอว่าอุบาทเี่ยไ้ใมา
“อย่าๆพึ่ๆอยูุ่ยับูนอห้อเรียน่อน” ผมหันไปมอยัห้อเรียนอย่าระแว และสายา็ไปประบับสายาอีนในห้อ ไอบนั้เอมันำลัมอมาที่ผมับไอ้วยสีหน้านิ่เรียบเย แ่ทำไมผมลับรับรู้ถึวามหน้าลัวำลัแผ่ไปทั่วห้อเรียนอย่าไไม่รู้ = =;
“ไอีย์ นั่นมันไปมินโฮนี่หว่า ทำไมมันมอพวเราสอนหน้าลัวัว่ะ” ไอมันี้ใส่ไอบให้ผมู
“มึรู้ัไอบนั่น้วยเหรอ” ผมถามมันอย่าสสัย ไม่ว่าะอนยูหรือฮยอนเพื่อนอผมล้วนรู้ัไอบ ทำไมผมถึไม่รู้ัมันเลยันิ
“อ่อ ็มินโฮมันอยู่มรมบาสไ ันั่นผมถึรู้ัไปมินโฮมันไ ไม่เห็นแปล” ฮยอนทำท่ายัไหล่ ่อนผมะพยัหน้าเ้าใับมัน
“ วิ๊วิ๊ !!! ~~” เสียผิวปา เสียแวที่มาาไหนไม่รู้ำลััึ้นมาเป็นทอๆ นผมับไอฮยอน้อหันไปมอามเสียนั่นอย่ารวเร็ว
‘นาฟ้า นาฟ้า นาฟ้า นาฟ้า นาฟ้า!!!!’
-.,- “น่ารั นาฟ้าอเป็น้อยยยยย ~” เสียไอ
“น่ารััเลย ูะหลแล้วววววววว” เสียอผม
“ใ่ๆ น่าเอามาเป็นแฟนริๆ” เสียไออนยู (มันมาอนไหนว่ะ)
“แ่ผมว่ายัไีย์็สวย น่ารัว่าแทมินอีรับ”
“อือๆ อบุนะ เฮ้ย!!! แมาอนไหนว่ะ!” ผมหันวับอย่ารวเร็ว่อนพบว่าเอวอผมถูโอบไปอนไหน และใบหน้าไอบมันโน้มมาิแ้มผมอนไหน!!!
“เฮ้ยๆ มินโฮมึรู้ัีย์เหรอว่ะ” ฮยอนเอ่ยถาม
“ยิ่ว่ารู้ัอีไอ เนอะๆมินโฮ 5555+” เสียอิอนยู
“สำหรับผมีย์ือสิ่สวยามทุอย่ารับ ^______^ ” ผมถึับอึ้ับำแสนเลี่ยนอมันเลยรับ และ่อนที่ผมพร้อมะแหปา่ามัน สิ่ที่ผมลัวมัน็เิึ้นมาะแล้ว
“ห๊ะ!! ีย์เป็นเมียไปมินโฮมันแล้วเหรออออออ 555555555555+” ไออนยูมันไปบอไปฮยอนรับ ว่าเรื่อที่ผมเป็นเมียไอมินโฮมันแล้ว ไหนมึสัาับูแล้วไว่าะไม่บอใรไออนยู TT^TT
“ไออนยู ไหนมึบอับูว่าะไม่บอใรไว่ะไปเรี่ยยยยยยยยยยยยยยย” อยาร้อไห้ให้าใายริๆว้อยยยยยยยย เื่อผมเถอะถ้าไอรู้แล้วรับรอนทั้โรเรียนรู้ันหม
“อบุไออนยู ไอ” ผมหันมอใบหน้าไอนที่ไปพูอบุพวมันสอัว ไอบยิ้มหวานให้ผม ส่วนผม็ยิ้มหวานให้ับมันเหมือนัน ่อนผมะยมือทั้สอึ้นไปบีบอมันให้ายอย่าสุแ้น!!!
“แ่ๆ ะ ีย์รับ บะ บีบ ะ อ แ่ๆ ผะ ผมทำไม” ไอบมันพยายามแะมือผมออาอมัน แ่อโทษนะเวลาูอารม์ึ้นเอานัร้อยนมาึูออ ็ไม่มีทาหรอว้อยยยยยยยยยยยย มึายยยยยยยยยยยยยยยยยย
“ายๆๆ มึ้อายยยยยยยยย” ผมเพิ่มแรบีบเ้าที่อมันอี พร้อมเย่ามันไปมาๆ
“เฮ้ยๆๆใเย็นๆ ีย์มึใเย็นๆ” ไออนยูรีบวิ่มาึผมออพร้อมล๊อแนทั้สอ้าผมไว้แน่นเลยรับ (ไหนีย์บอว่านัร้อยน็เอาไม่ออ = =;)
“ปล่อยูนะว้อยยยยยยยยยยยย ูะ่ามันนนนนนนนน” ไอบที่มันยืนไอ่อๆแ่ๆอยู่ หันมามอแบบีสีหน้าะร้อไห้ให้ผม อิแรบเอ๊ยยยยย
“มึใเย็นๆ ไอมินโฮายไป็ไม่มีไรีึ้นนะว้อย อีอย่ามึับิุเลยนะ” อนยูพยายามเอ่ยให้ผมใเย็นรับ
“ูไม่ลัว อไ้่ามัน ูไม่ลัวไรอีแล้ววววววววววว”
“ไม่ไ้นะว้อย ใเย็นีย์ๆ อย่าพึ่โวยวายั้สิๆ” ผมหลับาลพร้อมเริ่มนับหนึ่ถึสิบใหม่อีรั้ ั้สิ ั้สิ ั้สิ พอผมพอะั้สิไ้แล้วึลืมาึ้น
“โอเยัว่ะ ใเย็นๆนะ เ้าห้อันนะ” อนยูออันให้ผมหันหลัเินเ้าห้อไป ส่วนผม็เินเ้าไป้วยอารม์ที่เรียว่าั้สิแล้ว -______-
“ีย์ ~” ผมแสร้หลับาไม่หันไปมอ ทำแสร้ไม่ไ้ยินเสียเรียื่ออผม
“หนึ่ สอ สาม” ใเย็นๆไว้แล้ไม่ไ้ยินไอีย์
“ีย์รับ ~” มันยัเรียไม่เลิ
“สี่ ห้า ห”
“ีย์อผม~”
“!!! ไม่ไหวแล้ววววววววววววว !! มึายยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ทา้านไอฮยอน
“น้อแทมินรับ หัุหลุมทิ้ไว้ิรับ” ฮยอนเอ่ยพราโยหัวไปมาอย่ารั มือทั้สอ้ามันประสานันเป็นรูปหัวใพร้อมส่ไปวาไว้รอ้าน้ายอมัน
“ทะ ทำไมเหรอ ฮะ ผมไปุอะไรทิ้ไว้เหรอฮะ” แทมินถามพราหลบสายาี้เล่นอนรหน้าอย่าเอะเิน
“็แทมินอบุหลุมให้พี่้ออยเินหลุมรัอแทมินลอเลยรับ ^_________^”
-//- “บ้าพี่็”
“พี่อเินไปส่แทมินนะรับ ไม่อบให้สายาพวหมามาลวมลามนอพี่” ฮยอนเอ่ยพรามอไปยัพวผู้ายที่้อแทมินาเป็นมัน ่อนเ้าะแยเี้ยวใส่ไอพวหมาทั้หมายที่้อนอเ้า นพวนั้นถึลับ่าแยย้ายวิ่หนีันนละทิศนละทา
“-//- บ้า ผมไปเป็นอพี่อนไหน ไมุ่ยพี่แล้ววว” ทันทีที่เอ่ยบแทมินึรีบเินนำหนีฮยอนไปทันที ่อนฮยอนะระโไปมาอย่าีใามหลัแทมินไปทันที
“อีไม่นานเินรอหรอรับบบบบบบบ แทมิน็เป็นอพี่ฮยอนนนี้แล้ววววววววววววว”
#TBC#
มาอัพ่อแล้วววววววววววนะ เหนื่อยๆๆอ่ะ เมื่อยหลัแบบสุๆๆ อย่าลืมเม้นให้ไรเอร์บ้านะ ูแล้วัไม่มีำลัใมาอั่อแล้วอ่ะ ทำไมเรื่ออเ้าไม่สนุเหรอ TT^TT เม้นๆๆให้เ้า้วยนะ รัทุนุ๊บๆ ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
ความคิดเห็น