คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : NO.1 ฉันเจอนายแล้ว
1
ฉันเจอนายแล้ว
‘วันนี้ครู ขอสั่งงานนะ เพราะเราไม่ค่อยได้เรียนกันอีกเดี๋ยวก็จะสอบแล้ว งั้นครูสั่งงานเลยนะงานรอบนี้เป็นงานเดี่ยวนะ บลาๆๆ’
เสียงอาจารย์ วิลาวรรณ ครูสอนวิชา ประวัติศาสตร์ พูดไม่ค่อยเขาหูฉันเท่าไรเพราะว่าฉันกำลังคิดเรื่องอดีตอยู่ ‘ยู’ เขาไง ฉันยังไม่ลืมหรอกนะ เรื่องของเขาและฉันก็รอเขามาตลอด เพื่อนสมัยเด็กคนเดียวที่ฉันสนิกที่สุด รู้อะไรไม ตั้งแต่ฉันเข้ามอปลายมาฉันก็ไม่ค่อยมีเพื่อนกับเขาซักเท่าไร เพราะอะไรนะหรอ ตอนมอต้น ฉันกำลังเดินกลับบ้านอยู่ๆก็มีชายชุดดำมาลักพาตัวฉันแล้วจับฉันไปขังไวในที่แคบๆสกปรกๆกลิ่นเหม็นๆ แต่ฉันก็รอดออกมาได้เพราะพวกคุณพ่อไปช่วยไว้ คุณพ่อฉันเป็นนักการเมืองเลยมีศัตรูรอบด้านที่จะจ้องทำร้าย ตั้งแต่นั้นพ่อก็สั่งคนของที่บ้านก็จะไปรับไปส่งฉันทุกวัน เพราะกลัวจะเกิดเหตุการณ์แบบนั้นอีก
“นี่ๆวันนี้ไปเดินห้างกันไม ฉันว่าฉันจะไปซื้อของซะหน่อย แล้วก็ไปกินติมด้วย”เสียงของมินทำให้ฉันสะดุ้งแล้วหันไปดู มิน เพื่อนร่วมห้องฉัน มินนะถูกจัดเป็น นางฟ้า ของโรงเรียนด้วย เพราะอะไรนั้นหรอ หึหึ ก็ เรียนดี กีฬาเด่น กิจกรรมเป็นเริด เก่งสุดๆเลย แถมหน้าตาน่ารักสุดๆไปเลย =3=
“นี่ มิวไปด้วยกันไม”
“อืม ไปด้วยสิ จะได้ไปซื้อของมาทำงานส่งอาจารย์พอดีเลย
เดี๋ยวโทรบอกที่บ้านก่อนนะ”
“จ้า”
ฉันหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าแล้วโทรไปบอกที่บ้านว่าจะกลับช้านิดนึงเพราะจะไปซื้อของกลับเพื่อน
“อะเรียบร้อยแล้ว”
“งั้นไปกันเลย”
@ ห้าง K
ฉันกับมิน เดินหาซื้อของที่ห้างและได้ของทีต้องการแล้ว มินเลยออกความคิดว่าไปกิไอตินก่อนแล้วค่อยกลับบ้าน ระหว่างที่เดินหาร้านไอติมพวกเราเดินก็เดินดูของร้านนู้ร้านนี้ไปพลางๆฉันหยุดเดินแล้วหันไปมองร้านเค้กร้านหนึ่ง พอมองเค้ก แล้วก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึง ยู
เฮ้อ~ ป่านี้ยังไม่เจอเลย พอคิดไปอย่างนั้นฉันก็ละความสนใจจากเค้กแล้วจะเดินตามพวกมิน แต่สายตาฉันก็ไปหยุดอยู่ที่ผู้ชายคนนึงฉันค่อยๆมองไป ว้าว~ละ..หล่อ ดวงตาคม จมูกโด่ง ผมสีดำสนิด แต่พอมองดูแล้ว เหมือนใครคนนึงที่ฉันรู้จัก เหมือนใครนะ??
เอ๊ะ! นี่มินหายไปไหนแล้ว ตายล่ะ อยู่ไหนนะ
(- - ) ( - -) (- - )( >)*
ตึง!
“โอ๊ย!” นี่ฉันชนใครล่ะเนี่ย
“เป็นไรไมครับ”
“นี่คุณเป็นไรไมครับ”ฉันมองไปที่ผู้ชายที่ฉันชน เขาตัวสูงมาก หน้าหวาน ขนตางอลเหมือนผู้หญิง ริมฝีปากแดงเหมือนเด็ก นะ..น่ารัก
“เออ...ไม่เป็นไรค่ะ ขอโทษด้วยนะค่ะ”
“มิว! มีไรรึเปล่า”
“ไม่มีไรหรอกมิน เราไปกันเถอะ”
“ขอโทษด้วยนะค่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ ^^ ”
หลังจากนั้นฉันก็ไปกินไอติมกับเพื่อน ระหว่างที่ฉันกินไอติมอยู่ฉันก็นั่งนึกดู ทำไมถึงได้คุ้นหน้าผู้ชายคนนั้นนัก
“นี่ มิวคิดอะไรอยู่หรอไม่เห็นกินเลย”
มินถามขึ้นเมื่อสงเกตว่าฉันไม่แตะไอติมตรงหน้าเลย สงสัยฉันคงคิดมากจนมินสังเกตเห็นแฮะ
“ก็แค่คิดว่าคนที่มิวเดินชนหน้าคุ้นๆ”
“ก็จะไม่ให้คุ้นได้ไงล่ะ ^^ ”
“หมายความว่าไงหรอมิน”
“ก็คนที่มิวเดินชนนั้น ท่าน คิม แห่งโรงเรียน เมนิน เลยนะขนาดพึ่งย้ายมาไม่นานยังถูกโหวดให้เป็นองค์ครักษ์ของโรงเรียนเชียวนะทั้งหล่อ นิสัยดี เก่งทุกด้าน สมแล้วที่
เป็นองค์ครักษ์ของเจ้าชาย ออ ลืมแนะนำเจ้าชายให้รู้จัก ท่าน ยู หล่อ สูง มีผมสีดำ ตาคมว่ากันว่าใครได้สบตากับท่าน ยู เป็นต้องสลบ ท่านยูนิสัยดี เรียนดี กีฬาเด่น กิจกรรมเริด สรุปง่ายๆนะเก่งทุกด้านเลย โรงเรียนของเราก็มีแฟนคลับของ The Prince ด้วย”
“มินพูดซะยาวเชี่ยว นะ รูระเอียดจริง”
“แฮะๆก็นิดหน่อย ออ วันนี้ฉันเห็นท่าน ยู ด้วย ”
“อยู่ไหนหรอมิน”
“ในร้านเค้กที่เธอยืนมองไงคนที่ผมสีดำๆไง”
“อืมชื่อ ยู สินะ ฮะ!!O[]O ยู !!” นี่ฉันเจออเขาแล้วหรอ มิน่าล่ะถึงหน้าคุ้นๆ เย้ๆๆ
ในที่สุดก็เจอกันแล้ว ‘ยู’ ><
“เป็นไรหรอมิว ”
“อ๋อๆ เปล่าจ้า ^^’แฮะๆ”
ความคิดเห็น