คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : SF::The Promise Lover {[SP]HanHyuk}Part III-1
ณ หอพักนักศึกษาชาย
"ประกาศ นักศึกษาชายชั้นปี1หอพักหมายเลข13คนใด ที่มีความประสงค์จะพักอยู่ต่อในช่วงปิดเทอม ให้แจ้งที่เคาน์เตอร์ใต้หอพักภายในวันนี้ครับ"สิ้นเสียงประกาศ รูมเมทหลายคู่ก็ต่างทยอยกันไปแจ้ง ผิดกับชายหนุ่ม2คนที่ยังไม่ยอมลงไปซักที
"ป่ะ ฮยอกกี้ เราไปแจ้งกันเหอะ"ร่างสูงหันมาสะกิดร่างบางที่กำลังนอนกลิ้งอยู่บนเตียงอย่างสบายใจ แต่ก็ได้รับการส่ายหน้าตอบกลับมา ดังนั้นร่างสูงจึงตัดสินใจ
หมับ!
"มาเลยมันจะหมดเวลาแจ้งแล้ววว"มือหนาคว้าเอาข้อมือเรียวของฮยอกแจ แล้วทำการลาก!ไปที่เคาน์เตอร์ทันที
"โอ๊ย!ฮันนี่ เบาๆก็ได้น่า เคาท์เตอร์มันไม่หายไปไหนหรอก.."ทันทีที่ลงมาถึงใต้หอ ฮยอกแจก็ตั้งต้นบ่นคนรักของตน
"เอาน่า รีบๆเหอะ ลากมาแค่3ชั้นเอง อย่าบ่นๆๆ อะเฮื้อๆๆ"คนตัวโตพูดแล้วหันมาหัวเราะใส่หน้าอีกคน ก่อนจะเดินนำไปที่เคาน์เตอร์
"3ชั้น แค่หรอ?? โห!ไอ้เจ๊กบ้า"คนตัวเล็กบ่นน้อยๆก่อนจะเดินตามหลังคนที่ถูกเรียกว่า 'เจ๊กบ้า'เมื่อครู่ไป
"สวัสดีครับ พักต่อปิดเทอมใช่มั๊ยครับ ห้องอะไรครับ"พนักงานที่เคาน์เตอร์กล่าวถามอย่างสุภาพ
"ห้อง3/8(สามทับแปด คิดลึกๆกันเข้าไว้นะคะ ฮ่าๆๆๆ)ครับ"ฮันเกิงตอบอย่างรวดเร็ว
"เอ่อ อยู่ทั้งสองคนเลยนะครับ"คราวนี้ฮยอกแจเป็นฝ่ายตอบบ้าง
"อ่า ครับ ฮันเกิงกับฮยอกแจนะครับ โอเค ช่วยเซ็นต์ชื่อตรงนี้ด้วยครับ"พนักงานหนุ่ม(มั้ง)ว่าพลางยื่นกระดาษที่มีช่องลงรายชื่อมาให้คนทั้งสอง
"เอ่อ.. พี่ครับ ที่บอกว่า ภายในวันนี้เนี่ยคือก่อน5โมงใช่มั๊ยครับ?"ร่างบางเอ่ยถามน้ำเสียงเจื่อนๆ
"ครับ มีอะไรหรอครับ"
"นั่นสิ ฮยอกกี้ มีอะไรหรอ หืมม"ตาคมหันมองคนรักด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย
"กะก็ เนี่ย นี่มันรายชื่อชั้น3 ตอนนี้จะ5โมงแล้วอ่าา แต่มีเราอยู่แค่ห้องเดียวเอง"มือเรียวหยิบกระดาษที่เขียนชื่อตัวเองไปเมื่อครู่ให้คนตัวโตดู ก่อนจะทำหน้ามู่ลงเล็กน้อย
"เอาน่า ช่างเหอะ ไปกินข้าวกันดีกว่า อ่ะนี่ครับ เรียบร้อยนะครับ"ร่างสูงพูดกับคนข้างๆแบบยิ้มๆ ก่อนจะหันมาถามพนักงานอีกครั้ง แล้วจับมือกันเดินออกไป
'หวังว่าจะหวานกันแบบนี้ตลอดไปนะ '
~*ทุ่มครึ่ง หลังจากกินข้าวเสร็จ ในระหว่างทางเดินขึ้นหอ(บันไดอ่ะนะ)*~
"ฮันนี่"ฮยอกแจกระตุกมือฮันเกิงที่จับกับมือของตนอยู่เล็กน้อย
"ไงจ๊ะ ที่รัก"ร่างสูงหันมายิ้มกวนๆ
"นายเคยได้ยินเรื่อง อาถรรพ์เลข7มั๊ย?"ร่างบางถามด้วยน้ำเสียงเรียบ
" "ฮันเกิงเองก็ยังไม่ตอบอะไร เพราะกำลังเปิดประตูอยู่
"พรุ่งนี้แล้วนะ วันครบรอบ7ปีของเรา เค้าว่ากันว่า คนที่คบกันมา7ปีจะต้องมีเรื่องให้มีอันเลิกกัน"คนตัวเล็กพูด พลางนั่งลงที่โซฟา ก่อนที่คนสูงกว่าจะตามมานั่งข้างๆ แล้วโอบไหล่ของคนรักเอาไว้
"ฮยอกแจ ฟังฉันนะ ฉันอยากจะบอกว่า ถ้าเรามั่นคงในความรักจริงๆล่ะก็ อาถรรพ์เลข7หรืออะไรนั่นก็ทำอะไรไม่ได้หรอก เชื่อใจฉันนะ ฉันจะมั่นคงในรัก และฉันจะรักนายแค่คนเดียว"พูดจบมือหนาที่โอบไหล่เล็กอยู่ก็เลื่อนมาที่ท้ายทอย ใบหน้าคมค่อยๆโน้มมาหาดวงหน้าขาวทีละนิด ริมฝีปากอุ่นค่อยๆสัมผัสกันเบาๆ จากอ่อนโยนและนุ่มนวลคอ่ยๆกลายเป็นดูดดื่มและร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นทั้งสองตวัดเกี่ยวกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร แขนแกร่งค่อยๆคลายอ้อมกอดออกนิดๆในขณะที่ยังไม่ยอมถอนริมฝีปากออกเสียที จากนั้นจึงค่อยๆดันให้ร่างบางเอนตัวนอนกับพื้นโซฟา แล้วจึงละจากปากอิ่มนั่นเพื่อหาความหอมหวานจากซอกคอแทน
"อะ.. อื้ออออ ฮันนี่ ตะตรงนี้เลยหรอ"คนตัวเล็กเริ่มร้องท้วง'นี่มันโซฟานะฮันนี่ ครั้งแรก ขอดีๆได้มั๊ยเล่า'
"อ่า.. ฮี่ๆ โทษที บรรยากาศมันพาไปน่ะ"จบประโยค ร่างสูงก็ช้อนตัวคนรักของตนไปยังเตียงของ'พวกเขา'ในทันที อันที่จริงแล้ว มันก็คือเตียงเดี่ยวที่ถูกดันมาชิดกันเอาไว้นั่นเอง
"ฮยอกแจ เป็นของผมนะ"ร่างสูงจ้องตาอีกคน ก่อนจพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน และฟังดูจริงใจ
"ฉะฉัน ก็รักนาย อะอื้ออ.."ก่อนที่ฮยอกแจจะทันได้ตอบอะไรฮันเกิงก็ประกบริมฝีปากของตนเองลงมาที่ริมฝีปากอิ่มนั่นซะแล้ว OoO มือหนาลูบไล้ไปตามส่วนต่างๆของร่างบาง แล้วค่อยๆดันไหล่เล็กจนแผ่นหลังสัมผัสกับเตียงนอน ริมฝีปากบางละออกจากปากของอีกคนแล้วค่อยๆเลื่อนมาสร้างรอยไว้ที่ซอกคอขาว(และส่วนที่ต่ำลงมากว่านั้น><) มือซนเริ่มทำการปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตของร่างเล็กทีละเม็ด แต่ทว่ามือเรียวกลับจับเอาไว้ก่อน
"อะอื้ม ฮัน ฉะฉัน ยังไม่พร้อมอ่า..."คนตัวเล็กบอกเสียงสั่น
"อ๋า~ ทำไมอย่างงั้นล่ะ ฮยอกกี้ที่รักก"คนตัวโตที่คร่อมอยู่ด้านบนเอ่ยออกมาอย่างอ้อนๆ 'อย่านะฮยอกแจ ฉันคิดว่าคงหยุดไม่ได้แล้วล่ะ'
"คือแบบ ฉะฉัน กลัวอ่ะ"ใบหน้าขาวที่ตอนแรกขึ้นสีแดงระเรื่ออยู่แล้วตอนนี้กลับแดงจัดขึ้นกว่าเดิมเสียอีก
"อย่ากลัวนะครับที่รัก นะครับคนดี เชื่อใจฉันนะ"ใบหน้าคมโน้มลงมาจุมพิตเบาๆที่หน้าผากมนด้วยความอ่อนโยน เสมือนเป็นการปลอบประโลมไปในตัว
"ก็ดะ..อื้มม"ปากบางประกบลงไปอีกครั้ง ก่อนที่ร่างสูงจะทำการรุกล้ำเข้าไปมากขึ้น ไม่ใช่แค่เพียงที่ริมฝีปาก แต่รวมถึงร่างกาย และจิตใจด้วย
ภายในห้องนอนขนาดไม่ใหญ่นัก บทรักอันร้อนแรงยังคงดำเนินไปไม่หยุด แม้เวลาจะผ่านมาเนิ่นนานหลายชั่วโมงแล้วก็ตาม มีเพียงเสียงครางกระเส่าอย่างสุขสม และเสียงเนื้อเสียดสีกันดังอยู่ภายในความเงียบงันของราตรีกาลความต้องการถูกปลุกกระตุ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า หลายต่อหลายหนจนมาสิ้นสุดลงพร้อมๆกับการปลดปล่อยครั้งสุดท้ายของทั้งสองร่าง คงเหลือไว้เพียงเสียงหอบหายใจที่เพียงไม่นานก็แปรเปลี่ยนเป็นจังหวะสม่ำเสมอเมื่อทั้งคู่เข้าสู่ห้วงนิทราพร้อมๆกัน
ไรเตอร์รักรีดเดอร์ทุกคนนะ ^ ^ ปล.ไรเตอร์จะมาอัพเสาร์อาทิตย์นะ รอหน่อยน๊าาาา ขอโทษจริงๆ
Rนะคะ ไม่ได้บรรยายโป๊น่าเกลียด ขอร้องอย่าแบน นะๆๆ
ความคิดเห็น