[HUNHAN] นายน้อย[งดอัพชั่วคราว]

ลำดับตอนที่ #7 : นายน้อย :: 07 บ้านร้างท้ายเกาะ

07

‘’นายน้อยครับ’’

‘’?’’

‘’ใส่ชุดแบบนี้จะดีเหรอครับ’’

‘’เอ๋ ทำไมละ?นายน้อยใส่แล้วน่าเกลียดเหรอ’’เอ่ยถามพร้อมทำหน้ากังวลเมื่อโดนร่างสูงเอ่ยทัก เซฮุนไม่ตอบอะไรเขาถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะรีบแก้คำพูดตน

‘’มันไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับแต่ว่า... ’’

‘’หื้อ?’’

‘’ผมคิดว่านายน้อยใส่ชุดนี้ลงทะเลอาจทำให้ผิวเสียหรือดำเอาได้นะครับ’’

ไม่รู้ทำไมในใจของเซฮุนประท้วงขึ้นมาว่าเขากำลังโกหก...

อะไรกันละ? แล้วไอ้เสียงอีกเสียงที่บอกว่าจริงๆแล้วเขาหวงนี่มันอะไรกัน ..

‘’ไม่เป็นไรหรอกเพราะเราก็จะให้เซฮุนทาครีมให้เราไง!’’

‘’คะ-ครับ?’’เบิกตาโพลงอย่างไม่เคยคิดมาก่อนซึ่งคนตัวเล็กก็ยิ้มให้พร้อมกระโดดดึ๋งๆมาหาเขาที่นั่งมองอยู่ที่เตียงและนั่งหันหลังให้พร้อมการยื่นขวดครีมกันแดดมาให้

‘’รับไปเร็วๆสินายน้อยเมื่อยแขนนะ -3-’’เอ่ยพร้อมยู่ปากใส่เซฮุนที่มีท่าทีอึกอักก่อนที่จะถอนหายใจออกมาและรับขวดครีมมาไว้ในมือตนอย่างเลี่ยงไม่ได้

‘’เดี๋ยวครับ เอ่อ นายน้อยไม่ต้องถอดเสื้อก็ได้นะครับ’’เอ่ยพร้อมตะครุบมือคนตัวเล็กที่กำลังจะถอดเสื้อแขนสั้นเชิ้ตสีฟ้าอ่อนออกจากตัว

ลู่ห่านหันหลังกลับมามองหน้าเซฮุนก่อนจะเอ่ยเสียงใส

‘’ไม่เห็นเป็นไรเลยทาให้ทั่วเลยนะแหละเพราะตอนเล่นนายน้อยว่าจะถอดเสื้อออกเลย เพราะงั้นทาให้หมดนะแหละดีแล้วล่ะ!’’ว่าพร้อมจับมือเขาออกพร้อมจับเจ้าเสื้อที่บดบังกายขาวออก

เมื่อเสื้อหลุดออกจากคนตัวเล็กก็เผยให้เห็นเนื้อขาวเนียนนวลน่าสัมผัสเซฮุนจดจ้องมันด้วยสายตาที่นิ่งแต่ในเขากลับสั่นรุนแรงเสียใจต้องยกมือขึ้นไปทาบมันให้หยุดเสียหน่อย

ให้ตายเถอะ ...

สะบัดหัวไล่ความคิดอกุศลอะไรทั้งหลายแหล่ทั้งหมดให้ออกจากหัวตัวเองก่อนจะบีบขวดครีมให้ตัวครีมออกมาให้เต็มฝ่ามือก่อนจะยกขึ้นค่อยๆวางทาบทับลงที่หลังบางนั่นอย่างงกๆเงิ่นๆ

เนียนนุ่มมือฉิบหาย ....

เซฮุนลอบพ่นลมหายใจออกมาอีกครั้งก่อนจะพยายามลูบไล้ตัวครีมให้ทั่วแผ่นหลังบางให้เสร็จเร็วที่สุด

‘’อื้มมม~’’

คุณนายน้อยอย่าเคลิ้มแค่การทาครีมได้มั้ยคร้าบบบบบบบบบ!!

‘’หันหน้ามาครับ’’เอ่ยสั่งเสียงเรียบเพื่อจะทาที่แขนและขาให้อีกคนหลังจากทาที่แผ่นหลังบางเสร็จอย่างรวดเร็วซึ่งคนตัวเล็กที่ยังคงยิ้มแฉ่งก็หันมาพร้อมกับการเอาเสื้อปิดที่คอลงมาพร้อมพูดเสียงใส

‘’อย่าแอบดูเราน้า~’’ว่าพร้อมยื่นมืออีกข้างออกมาให้ส่วนอีกข้างก็จับตัวเสื้อบดบังไปเซฮุนไม่ตอบอะไรเพียงจับมืออีกคนมาประคองไว้และชโลมครีมลงที่แขนเล็กอย่างแผ่วเบาลูบไล้ขึ้นลงตามท่อนแขนเนียนโดยที่สายตากลมโตก็คอยมองอยู่ ‘’เซฮุนมือเบาดีจัง’’ เอ่ยยิ้มๆเซฮุนจึงทำเพียงยิ้มกลับเท่านั้นก่อนจะลูบที่แขนอีกคนจนแน่ใจว่าครีมคงทาทั่วแล้วจึงจับมืออีกข้างของอีกคนขึ้นมาบ้างแต่หากคงลืมว่ามืออีกข้างของอีกคนจับเสื้ออยู่พอดึงออกมาเสื้อมันจึงหล่นออกจนเผยให้เห็นกายท่อนบนเปลือยเปล่าของคนตัวเล็กที่ก็ดูจะตกใจอยู่ไม่น้อยกว่าเขา

‘’O___O’’

‘’O/////O อะ... เซฮุนคนบ้า!!!’’รีบคว้าเสื้อมาบังไว้อีกครั้งหลังจากนิ่งไปให้อีกคนได้นั่งจ้องอยู่นานพร้อมมือน้อยที่ฟาดไปที่ร่างสูงจนดังเพี๊ยะ!

‘’งื้ออ >///<! เราจะทาเองแล้วออกไปเลย!!’’ร่างสูงรีบลุกออกก่อนจะเดินออกไปโดยทิ้งคำสุดท้ายให้คนหน้าแดงแจ๋ว่า

‘’ขะ ขอโทษด้วยนะครับ!’’

.....

..................

แต่ว่าถ้าสุดท้ายแล้วถ้าคนตัวเล็กจะมาถอดเสื้อเล่นน้ำทะเลแบบนี้ก็ไม่เห็นจะต้องฟาดเซฮุนนี่หว่า -_____-  เอ่ยครุ่นคิดก่อนจะเอนตัวลงพิงกับเก้าอี้พับที่ถูกกางไว้ให้นั่งท่ามกลางที่บังแดดอย่างดีที่คนตัวเล็กสั่งมากางไว้โดยเฉพาะ

ตาคมมองคนตัวเล็กที่กำลังเล่นน้ำทะเลอยู่กับคยองซูและแบคฮยอนอยู่ก่อนจะต้องแอบตีคิ้วขึ้นเมื่อเห็นผู้ชายกลุ่มข้างๆเอ่ยแซว ... จริงๆแล้วก็มีหลายกลุ่มแล้วที่เอ่ยแซวจริงๆนะเขาคิดว่าลู่ห่านแต่งตัวไม่โอเค.. โป๊แบบนี้ได้ไง

‘’จ้องซะน่ากลัวเลยนะคุณมายการ์ด’’หันสายตาไปตามทิศทางของเสียงก่อนจะพบกับจงอินที่มานั่งข้างเขาเมื่อไหร่ก็ไม่ทราบได้ตาคมของเซฮุนเพียงมองคนข้างๆนิ่งๆก่อนจะเบือนกลับไปมองคนตัวเล็ก

เขาไม่ใช่คนที่ชอบพูดเสียเท่าไหร่น่ะขอโทษด้วยแล้วกันนะ -__-

‘’การ์ดคนใหม่ของนายน้อยนี่โหดซะมัดเลยน้า’’

‘’…’’

‘’อ่า เย็นชาจัดซะด้วย นี่นายพูดอะไรสักคำหน่อยสิ’’

‘’…หนวกหูจังครับ’’

‘’ว่าไงนะ-___-!’’

‘’...’’

 คิมจงอินมองใบหน้าด้านข้างของเซฮุนอย่างหมั่นไส้ก่อนจะลุกขึ้นเมื่อเห็นว่าอีกคนคงจะไม่คุยกับเขาหากแต่ประโยคก่อนไปของคิมจงอินกลับทำให้ชะงักเสียได้

‘’ฉันมาก่อนนาย’’

‘’?... ’’

‘’ยัยบ้า!กลับบ้านนาเธอไปเลยนะ!!!’’เสียแว้ดๆที่แสนคุ้นเคยทำให้เซฮุนหันกลับมาสนใจเหตุการณ์ตรงหน้าที่เป็นนายน้อยของตนอีกครั้งก่อนจะต้องถอนหายใจเมื่อเห็นคนตัวเล็กกำลังยืนเถียงกับหญิงสาวเจ้าเก่าเจ้าเดิมบันนี่

‘’ไม่ยะ!หึ นายนี่ผอมชะมัด’’

‘’ใครจะไปพุงแบบเธอเล่า!’’

‘’กรี๊ดดดดด ใครมีพุงยะ!!!’’’ ลู่ห่านไม่ตอบแต่กลับแลบลิ้นปริ้นตาใส่หญิงสาวที่เริ่มเต้นเร่าๆอีกครั้ง การกระทำที่เหมือนเด็กนั่นทำให้เซฮุนหลุดยิ้มออกมาก่อนจะลุกจากที่นั่งแล้วเดินไปหาคนสองคนที่ยืนเถียงกันโดยมีแบคฮยอนและคยองซูคอยจับแขนลู่ห่านไว้ส่วนบันนี่ก็มีจงอินยืนอยู่ข้างหลังเงียบๆ

‘’นายน้อยครับพอเถอะเล่นนานแล้วนะ’’เอ่ยห้ามพร้อมจับแขนคนตัวเล็กที่หันมาหา

‘’อ๊ะ! เซฮุนในตอนนี้เซกซี่จังค่ะ>////<’’

‘’ยัยบ้า!!อย่ามามองเซฮุนของนายน้อยนะ!!!’’ตวาดทันทีพร้อมถลามาบังตัวร่างสูงพร้อมการขู่ฟ่อๆฝ่ายตรงข้าม

‘’ทำไมย่ะ!!จะมองอะจะมองจะมอง!!’’

‘’ไม่ให้ไง ฟังไม่รู้เรื่องเหรอ!!’’

‘’จะมองอะเขามีซิกแพ็คนี่ย่ะไม่เหมือนนาย!!’’

‘’ห้าม ห้าม ห้าม!!!ไปหาไอ้ดำสิ! นี่นายอะหัดห้ามคนของตัวเองมั่งเหอะ!!!’’เอ่ยสั่งก่อนท้ายประโยคจะหันไปคุยกับคนผิวแทนที่เพียงยักไหล่ตอบกลับมา

‘’บันนี่!!’’เสียงทั้งหลายหยุดชะงักเมื่ออยู่ดีๆก็มีเสียงทุ้มอีกเสียงแทรกขึ้นมา สายตาทั้งหมดจึงหันไปที่ปลายทางพร้อมกันทันที

‘’ชะ ชานยอล!!O_O’’

‘’เธอหลอกฉัน!ไหนบอกเธอจะไปเยี่ยมคุณยายที่ต่างจังหวัดไงแล้วนี่อะไร!’’

‘’ชะ ชานยอลคะฟังก่อน!’’หล่อนกระวีกระวายเข้าไปหาหนุ่มสูงโย่งคนหนึ่งพร้อมพยายามจับมือเขาหากแต่ก็โดนสะบัดออก

‘’โห่ ยัยคนหลายใจ หน้าด้าน ’’

‘’หุบปากไปเลยนาย!!’’

‘’ชานยอล!?’’

‘’เหะ แบครู้จักคนนี้ด้วยเหรอ’’เอี้ยวตัวหันกลับไปมองเพื่อนสนิทตนที่เรียกร่างสูงที่น่าจะชื่อชานยอลนั่น ซึ่งแบคฮยอนก็เพียงก้มหน้านิ่งเงียบ

‘’บันนี่เราเลิกกัน!’’ชานยอลที่นิ่งไปหลังจากเห็นแบคฮยอนก็หันกลับมาพูดกับหญิงสาวที่ได้แต่อ้าปากค้างมองร่างสูงที่เดินผ่านตนไปหาใครอีกคนที่พยายามยืนหลบหลังลู่ห่านอยู่

‘’’สวัสดีแบคฮยอน J’’

โอเซฮุนที่มองอยู่นานกลอกตามองฟ้า..

มันแม้ง... วุ่นวายสัดๆ ...

‘’ห๊า! คนนั้นแฟนเก่าแบคเหรอ-0-’’พวกเขาลู่ห่านและแบคฮยอนคยองซูและเซฮุนหลังจากเดินออกมาจากความวุ่นวายนั่นก็อาบน้ำและลงมาทานข้าวด้านล่างของโรงแรมกัน

พร้อมหัวเรื่องของแบคฮยอนที่พูดคุยกัน

‘’อือ.. แต่เลิกกันได้ไม่ดีเท่าไหร่น่ะ’’

‘’เอ๋ เขาทำอะไรแบคง่ะ!’’

‘’เขา... คบกับฉันเพราะพนันกับเพื่อนน่ะ เขา.. แค่เล่นเกมแค่จะทำให้เพื่อนดูว่าเขาสุดยอดแค่ไหน เขา..แค่สนุกที่ได้ปั่นหัวฉันแค่สนุกที่ได้ทำให้คุณหนูแบคที่หยิ่งผยองขายหน้าต่อหน้าคนมากมายได้..’’

‘’พอแล้วไม่ต้องเล่าอะไรหรอก กินเถอะแบค’’คยองเอ่ยพร้อมลูบหัวเพื่อนตัวน้อยที่เพียงเงยหน้าขึ้นมายิ้มบางๆให้ ลู่ห่านที่เห็นยื่นปากออกมาอย่างสงสารเพื่อน

ไม่ชอบเห็นแบคกี้หงอยงี้เลยอ่า ....

ปึง! (เสียงตบโต๊ะ)

‘’นี่ๆ เขาลือกันว่าที่หลังเกาะมีบ้านผีสิงอยู่ด้วยนะ!เราลองไปท้าพิสูจน์กันไหม!?’’

‘’ไป!!!’’

((((  - -?) ---- > (- - )))

‘’ขอโทษนะเราไม่ได้ชวนนายคุณชานยอล’’แบคฮยอน

‘’ขออภัยนะเราจะลองไปท้าพิสูจน์ไม่ได้ไปเล่นซ่อนแอบกันนะครับคุณจงอิน’’คยองซู

‘’ขอโทษนะเราไม่นิยมชวนสัมภเวสีไป!กลับบ้านไปไป๊ยัยบันนี่’’ลู่ห่าน

‘’…’’เซฮุน ...

‘’ทำไมจะไปไม่ได้ละฉันอยากไปนี่ นายซื้อไว้หรือไงแบคฮยอน’’ว่าพร้อมโน้มหน้าไปประชิดคนตัวเล็กที่ถอยตัวหนี

‘’ฉันจะไปใครจะทำไมไอ้เตี้ยเหลือก’’ว่าพร้อมกอดอกเลิกคิ้วมองใส่พร้อมทำหน้ายียวน

‘’คุณเซฮุนไปไหมคะ*-*’’ว่าพร้อมเดินเข้าประชิดแต่ลู่ห่านก็ผลักอีกคนออก

‘’ไม่ให้ไปโว้ย!’’กอดแขนร่างสูงอย่างหวงแหนก่อนจะยักคิ้วใส่จึกๆ

‘’งั้นเชิญพวกนายไปเถอะ พวกเราไม่ไป!ไปกันเถอะคยองแบคกี้เซจัง-3-!’’

เซจัง=________________________________________=?

ลากแขนคนทั้งหลายลุกก่อนจะฝ่าทั้งสามคนออก

‘’ทำไมหรือนายป๊อดวะ!!!’’

ฟิ้ววว ~

‘’ใครกรี๊ดก่อนนะจะล้อยันชาติหน้าเลย หึ’’จงอินว่าพร้อมล้วงกระเป๋าพร้อมยกยิ้มมุมปาก ตอนนี้พวกเขาทั้งเจ็ดคนมาอยู่หน้าบ้านผีสิงหรือบ้านร้างที่ว่ากันแล้วมันอยู่หลังเกาะสภาพบ้านก็ทรุดโทรมสไตล์บ้านร้างทั่วไปบริเวณรอบๆก็มีพุ่มไม้รกเต็มไปหมดแถมยังมืดๆอีกตะหาก บ้านมีถึงสามชั้นน่ากลัวใช้ได้เลยที่เดียวแถมอีกยังกว้างเสียกว้างทำให้พวกเขาหวั่นกันไม่น้อย

‘’เราเข้าไปเลยไหมละ!’’ลู่ห่านแว้ดขึ้นแม้ในใจตนจะหวั่นมากมาย หากแต่ก็ปากเก่งไปเช่นนั้นเมื่อโดนอีกคนหยามเข้าให้

แต่จริงๆแล้วเขาแทบอยากจะวิ่งออกจากที่นี่เพราะเท่าที่ฟังจากที่ชาวบ้านเขาเล่ากันเขาบอกมีผู้หญิงโดนลากมาข่มขืนแล้วถูกฆ่าตายที่นี่เลยนะ!T____T

‘’ได้สิแต่ไปคนเดียวนะแล้วแยกกันเลย บ้านหลังนี้กว้างน่าดูนี่แทบจะเรียกคฤหาร์สได้ด้วยซ้ำ’’

‘’คือ เราเข้าไปกันเป็นคู่ไม่ได้หรือคะบันนี่เป็นผู้หญิงนะ มันกลัวนะคะ!TOT’’

‘’ถ้าเธอไม่ไหวก็กลับไปเลยสิ!!’’บันนี่ตวัดสายตามามองลู่ห่านทันที เจ้าหล่อนสะบัดตัวก่อนจะย้ายตัวเองไปหาร่างสูงที่ยืนอยู่

‘’บันนี่อยากคู่กับคุณเซฮุนจังค่ะ><!’’

‘’เราเข้ากันเลยเถอะ!-_____-’’ลู่ห่านเอ่ยก่อนจะกึ่งเดินกึ่งวิ่งด้วยอารมณ์โมโห

เซฮุนคนบ้า ยืนนิ่งอยู่ได้!อยากโดนกอดมากนักรึไง!!

หึ่ยยย ตึกๆๆ - -++ #เดินๆๆๆ

เดี๋ยวนะ .............

แล้วนี่... เขาเดินเข้ามาขนาดนี้เลยเหรอเนี้ย แว๊กกก!!!TToTT!!

-นายน้อย-

‘’ลู่ห่าน เฮ้!’’แบคฮยอนรีบจะเดินตามเพื่อนตัวเล็กเข้าไปหากแต่ก็โดนมือของจงอินจับเข้าไว้เสียก่อน

‘’เราจะเข้ากันทีละคน ต้องห่างกันคนละ5นาทีขึ้นไป’’

……

…

‘’งื้ออออ’’ลู่ห่านที่ยืนรออยู่แถวบรรใดทางขึ้นชั้นบนยืนขาสั่นอยู่เมื่อยืนรออยู่นานแล้วก็ยังไม่มีใครเดินเข้ามาเสียที นี่มันก็สองทุ่มกว่ามืดพอสมควรแล้วนะแล้วข้างในนี่ก็มืดชะมัด!!

‘’’ให้ตาย ทำอะไรกันอยู่นะ’’ส่ายไฟฉายในมือตัวเองไปตรงประตูก่อนจะต้องสะดุ้งเมื่อเห็นเงาอยู่ตรงนั้น ฉับพลันตัวทั้งตัวก็แข็งทื่อ

ไม่ผิดแน่ ... นั่นเงาผู้หญิง ..... ลู่ห่านกัดริมฝปากตัวเองแน่นใจเขาสั่นระรัวยิ่งกว่าเสียงตีกล้องที่เป็นจังหวะทุ้มหนักๆของเพลงร็อกๆเสียอีก!

กึก!

เขาก้าวถอยหลังทันทีที่เงาตรงประตูนั้นเหมือนกำลังค่อยๆเดินเข้ามาหาเขาช้าๆอย่างเยือกเย็นพร้อมเสียงที่สั่นเครือที่ใกล้เข้ามา

‘’ฮึ่ก ฮึ่ก ...’’

เสียงมันใกล้เข้ามาทุกที ทุกที ทุกที  ....

ไม่ไหวลู่ห่านไม่ไหวแล้ว ตุ๊ดก็ตุ๊ดวะงานนี้!!!

‘’อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!’’

เฮือก!!

‘’ลู่ห่าน!!’’

ฟึ่บ!

แบคฮยอนและคยองซูทะลึ่งตัวขึ้นพร้อมเตรียมจะวิ่งเข้าไปด้านในหากแต่เงาที่ผ่านวืดพวกเขาไปก็ทำให้ชะงัก

เซฮุนวิ่งเข้าไปแล้ว ......

‘’หึ 5 นาทีพอดีเลยว่ะ ไอ้นั่นคงรอเวลานี่จดจ่อเลยมั้ง’’

‘’ร้องแบบนั้นเจออะไรรึเปล่าคะ!’’เสียงของหญิงสาวเพียงคนเดียวในกลุ่มเอ่ย จงอินนิ่งไปก่อนจะรีบหุนหันวิ่งตามเข้าไปซึ่งก็ตามด้วยแบคฮยอนและคยองซูและชานยอลที่วิ่งตามไป

‘’อะ รอบันนี่ด้วยสิคะ!!!’’

ปึง!

ทันทีที่พวกเขาที่เหลือวิ่งเข้ามาประตูก็เหมือนมีลมพัดมาจนมันปิดจนร่างของแบคฮยอนสะดุ้ง ก่อนจะมีลมที่พัดมาอีกครั้ง ราวเสียงโหยหวญก่อนที่พวกเขาจะไม่รับรู้อะไรอีกเลย ... 

‘’นายน้อย นายน้อยครับ’’ร่างสูงที่เดินขึ้นมาจนถึงชั้นบนเอ่ยเรียกคนตัวเล็กที่วิ่งเข้ามาคนแรกด้วยน้ำเสียงที่เครียดขึ้นเรื่อยๆ ... คนตัวเล็กหายไปไหน? เขากังวลแทบจะบ้าอยู่แล้ว!

ครืด ด ด ...

ค่อยๆเปิดบานประตูที่แสนเก่าแก่คร้ำครึกนี่ออกเผยให้เห็นห้องนอนที่หรูหากแต่สิ่งที่เขาสนใจกลับไม่ใช่ความเก่าแก่ของตัวบ้านหรือห้องนอนที่หรูแบบสยองนี่หากแต่เป็นร่างของคนตัวเล็กที่นอนอยู่บนเตียง!!!

‘’นายน้อยครับ!’’วิ่งเข้าหาคนตัวเล็กที่นอนแน่นิ่งเขาเขย่าไหล่บางเล็กน้อยหากแต่คนตัวเล็กก็ยังนิ่งเสียจนน่าใจหาย

‘’จูบเขาหน่อยสิ’’เสียงเย็นยะเยือกที่ดังมาจากด้านหลังทำให้ใบหน้าหล่อเหลาหันไปตามก่อนจะต้องผงะเมื่อเจอกับหญิงสาวผมยาวปรกหน้าตาที่สวมใส่ชุดนอนสีขาวและตรงคอนั้นมีเชือกพันเอาไว้เป็นรอยถากดูน่ากลัว

‘’คุณ..’’

‘’รู้อะไรไหมคนรักของฉันเขาเคยจูบฉันเพื่อปลุกฉันนะ’’

‘’…’’

‘’ฉันคิดถึงมันจัง นายช่วยลองจูบเด็กนั่นหน่อยสิ หื้อ?’’เธอว่าพร้อมเลิกคิ้วยิ้มเย็น เซฮุนเพียงกอดคนในร่างแน่นขึ้น

‘’ขอโทษด้วยครับผมไม่มีสิทธิทำแบบนั้นกับเขา ช่วยหลีกทางให้ผมได้ไหมครับ’’

‘’…ไม่ได้!!เข้ามาในแล้วคิดว่าจะได้ออกไปง่ายๆงั้นเหรอ ฝันรึไง!!!!’’จบเสียงกรีดร้องนั่นไฟในห้องก็เริ่มกระพริบถี่ๆคล้ายจะดับหากแต่ก็ไม่ หญิงสาวคนเดิมเอียงคอลงพร้อมเสียงแกรกที่ดังบริเวณคอของเธอก่อนเอ่ยเสียงเย็นยะเยือกของเธออีกครั้ง

‘’จูบเขา .. ฉันต้องการจะดูความหลังของฉัน’’

เซฮุนมองคนในอ้อมแขนตนอย่างชั่งใจ เขาจะทำได้ยังไงกัน ...

‘’เร็วๆ!!’’

‘’ขอโทษนะครับ’’เซฮุนเอ่ยแผ่วเบาก่อนจะค่อยๆโน้มใบหน้าเข้าหาใบหน้าคนตัวเล็กที่กำลังหลับตาพริ้ม ริมฝีปากทาบลงแผ่วเบาหากแต่ไม่มีการรุกล้ำใดๆทั้งสิ้นมันเป็นเพียงการแนบริมฝีปากลงทับเท่านั้นก่อนที่เขาจะผละออกและมองไปที่ที่หญิงสาวเคยยืนอยู่หากแต่บัดนี้เธอหายไปแล้ว

เขารีบช้อนตัวลู่ห่านชึ้นในท่าเจ้าสาวและเดินตรงไปที่ประตูทันที มันไม่ใช่เรื่องดีแล้วควรรีบออกไปให้เร็วที่สุดหากแต่ทันทีเขาใช้ไหล่ดันประตูออกก็ต้องหยุดตัวเมื่อปลายทางที่มันเคยเป็นทางเดินให้ลงไปด้านล่าง ตอนนี้มันกลับว่างเปล่า!!มันไม่มีพื้น!!!!!บรรใดทั้งหลายหายไปหมดมันมีเพียงทางเดินที่หากยื่นเท้าออกไปได้ตกลงไปด้านล่างแน่ๆ ... และมันคงไม่ดีอย่างแน่นอน ...

‘’คิดว่าเข้ามาแล้วจะได้ออกไปง่ายๆงั้นเหรอ? หึ.. ’’

  ที่เหลือจะมีชานแบคไคได้นะแจ้ะส่วนบันนี่เราจะจัดการยังไงนั้น

แนะนำกันได้นะคะ หึหึ

และนี่ไม่ใช่ฟิคสยองขวัญนะคะ!!555555555555555555

แต่พวกนายน้อยเข้ามาเองงะ .. 5555555555555555555555
ป.ล เปลี่ยนสีธีมให้เข้ากับเนื้อหา 555  

 

และขอขอบคุณลีดคนที่มาเขียนวิจารณ์ให้เราด้วยนะคะ งื้ออ

ขอบคุณที่เขียนให้เยอะๆน้า รักงะ จุ้บๆ

;__;

(c)                      Chess theme