[HUNHAN] นายน้อย[งดอัพชั่วคราว]

ลำดับตอนที่ #6 : นายน้อย :: 06 โอ้ทะเลแสนงาม

06

‘’ไรวะเนี่ย...’’เซฮุนที่ตอนนี้ถูกดึงมาอยู่ใต้ร่างของคนตัวเล็กที่เหมือนจะละเมออยู่พร้อมพ่นถ้อยคำแปลกๆออกมาจนเขางง

เขาถอนหายใจก่อนจะพยายามไม่สนใจใบหน้าใสที่มีรอยฝาดแดงๆที่สองข้างแก้มอย่างน่ารักน่าฟัดนั่น ความอดทนเขาใกล้หมดเต็มที…

‘’นายน้อยครับลุกจากตัวผมเถอะครับ’’

‘’ห๊ะ…หื้อออ=___=’’ ค่อยๆเปิดเปลือกตาตนพร้อมเพ่งจ้องมองคนที่ตนเองทับอยู่

‘’เซ…เซฮุน?’’

‘’ครับ ลุกก่อนนะ’’

‘’เซฮุนเซฮุน!’’นิ่งค้างหยุดมือตนที่กำลังจะยกขึ้นไปผลักคนด้านบนออกจากตัวเมื่อเห็นใบหน้าหวานนั้นกำลังยิ้มแฉ่งพร้อมปากน้อยๆนั่นที่เรียกชื่อเขาไม่หยุด

‘’นายน้อยอะนะ อ่า…ชอบเซฮุนนะ -////-’’

‘’คะครับ?’’

‘’งื้ออ พูดไรน้า เง้อออ >///< ’’ อึกอักเมื่อคนบนร่างกำลังกุมแก้มตนเองพร้อมส่ายหน้าไปมาก่อนจะหันกลับมามองเขานิ่งๆและ…

‘’นายน้อยอยากจูบเซฮุนจังเลย…’’

ไม่ต้องรออะไรอีกแล้ว เพราะความอดทนของเซฮุนถือว่าหมดลงแล้วจะโทษใครไม่ได้ละนะนอกจากคนขี้อ่อยตรงหน้าของพวกคุณน่ะเซฮุนน่ะใช่ว่าเป็นคนมีความอดทนน้อยเสียเมื่อไหร่ …แต่ก็อาจจะเริ่มน้อยลงเมื่อเจอคนตัวเล็กคนนี้นี่แหละ … มือหนารั้งท้ายทอยคนบนร่างลงมาก่อนจะประกบริมฝีปากตัวเองลงที่ริมฝีปากจิ้มลิ้ม เขาค่อยๆละเลียดชิมริมฝีปากบางตรงหน้าอย่างแผ่วเบาก่อนจะเปลี่ยนมือมาแนบแก้มทั้งสองข้างของลู่ห่านให้ปรับองศาหน้าให้จูบนี้เป็นไปอย่างถนัดมากขึ้น

ริมฝีปากทั้งสองสัมผัสกันสักพักก่อนที่เซฮุนจะผละออกและจดจ้องไปที่ใบหน้าหวานที่ตอนนี้เชื่อมและหวานกว่าครั้งไหนๆทั้งหมดที่เคย

ฟึ่บ …

เปลี่ยนตำแหน่งจากคนด้านบนมาด้านหลังและจากคนด้านล่างขึ้นมาอยู่ข้างบน แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนคือริมฝีปากของเซฮุนที่ฉกลงไปแนบกับริมฝีปากของลู่หานอีกครั้งและอีกครั้ง ขบเม้มริมฝีปากของคนด้านล่างที่ร้องอื้ออึงแผ่วเบาอย่างพึงพอใจกับสัมผัสนี้ มือของเซฮุนเริ่มอยู่ไม่นิ่งอีกต่อไปเมื่อเขาค่อยๆลูบไล้ไปที่แขนเนียนของคนใต้ร่างและค่อยๆเลื่อนต่ำลงมาเรื่อยๆจนถึงขอบกางเกงตัวบาง …

‘’อื้ออ..’’

อ๊ะ…..

เซฮุนผุดลุกขึ้นทันทีเมื่อได้ยินเสียงลู่ห่านที่ร้องขึ้นเมื่อเริ่มหายใจตามไม่ทัน

ใบหน้าคมมีแววสับสนเขาใช้มือลูบใบหน้าตนก่อนจะตบหน้าผากตัวแรงๆไปทีหนึ่งก่อนจะเหลือบไปมองคนบนเตียงที่เริ่มจะเคลิ้มหลับเหมือนกำลังจะเข้าสู่ห้วงนิทรา

เกือบแล้ว อีกนิดที่เซฮุน…มันเกือบแล้วที่เขาจะหลงเข้าไปในความหวานของคนตัวเล็กจนจะถอนตัวเองไม่ขึ้น ….  

วันต่อมา

ลู่ห่านที่นอนขดตัวอยู่ในก้อนผ้าห่มตนเองค่อยๆกระพริบเปลือกตาถี่ๆ ก่อนจะต้องหันตัวหนีแสงอาทิตย์ที่จ้าสาดส่องเข้ามาในห้องของเขาทางหน้าต่างสีขาวบานใหญ่

ขวับ ขวับ

หันตัวไปมาหากแต่ความรู้สึกที่ตีตื้นขึ้นมาพร้อมอาการมึนหัวแบบสุดๆก็เหมือนจะเป็นคนดึงแขนเขาให้ลุกขึ้นมาจนได้

‘’อุ๊ปป!!OxO’’

ก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำแทบไม่ทันเมื่อเหมือนของที่เขากินเข้าไปในเมื่อวานกำลังจะขย้อนออกมาทีเดียวหมดในตอนนี้!!

อ๊วกกกก~ โฮกกก

‘’เง้อออ ’’กอดโถส้วมตนอย่างหมดสภาพสุดๆ ก่อนจะพาตัวเองลุกขึ้นอาบน้ำอย่างอ้อยอิ่ง

20 นาทีต่อมา~

‘’อ๊า T___T’’ มือน้อยทุบหัวตัวเองตุบๆเมื่อทำยังไงอาการแฮงค์ก็ดูจะไม่หายง่ายๆเดินลงมาด้านล่างด้วยความงุ่นง่วนกับตัวเอง

‘’งึ ป้านมอ่า หายาแก้แฮงค์ให้นายน้อยหน่อยค้าบบ ~’’

และก็อ้อนไปทีหนึ่ง จนป้านมคนใจดีอมยิ้มและเดินกลับมาหาเขาอีกครั้งพร้อมยา

ลู่ห่านรับมาพร้อมรอยยิ้มกว้างๆก่อนจะตวัดแขนรอบเอวร่างท้วมของป้านม

‘’ขอบคุณนะค้าบบบ><’’

ลู่ห่านรับน้ำมาก่อนจะกินยาตามเข้าไปติดๆ ยาขมๆนี่ถ้าไม่จำเป็นจริงๆลู่ห่านไม่กินหรอกเพราะมันขมจะตาย -3- ‘ เขาเดินมาบริเวณห้องโถงที่คุ้นเคยก่อนจะล้มตัวลงที่โซฟาตัวใหญ่

เมื่อคืนที่เมาเขาคงไม่ได้เผลอทำอะไรแปลกๆหรือพูดจาบ้าๆอะไรหรอกนะ …

นึกถึงเมื่อคืนละก็เฮิร์ท พี่คริสนะพี่คริส!ทำกับเค้าได้!T.T

ฟึดฟัดกับตัวเองก่อนจะหยิบโทรศัพท์เครื่องโปรดขึ้นมาจิ้มเบอร์ของใครบางคนที่คุ้นเคย

(ว่าไงลู่ห่าน?)

‘’แบคคยองง่า นายน้อยโทรมาขอบคุณน้า ที่อุตส่าห์มาส่งที่บ้านน่ะ~’’

(โอ้ มันไม่เป็นไรหรอกนะเราสองคนชินไปแล้วล่ะ ฮ่าๆ ~)

‘’-3- โถ่ ไรง่า’’

แอบเบ้ะปากใส่โทรศัพท์ไปทีหนึ่งเลยทีเดียว

(แต่จริงๆแล้วนายน้อยควรจะไปขอบคุณ คุณมายการ์ดของนายน้อยนะ)

‘’เอ๋?’’

(ก็เมื่อวานเหมือนคุณมายการ์ดของนายน้อยจะอยู่รอจนดึกเลยน่ะสิแล้วเขาก็เป็นคนพาคุณนายน้อยเข้าบ้านพาไปนอนบนเตียงนุ่มๆด้วยนะ คิคิ>< เนอะๆคยอง /ช่ายยยย )

เสียงของเพื่อนทั้งสองที่พากันหัวเราะมาทางปลายสายทำให้ลู่ห่านเบิกตากว้างกว่าเดิม

‘’นี่ จริงๆเหรอ!?O__O’’

(ใช่น่ะสิ! นี่นายน้อยจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ??)

‘’ไม่อะ!!’’

(อ่า~แย่นะนั่น)

‘’แค่นี้ก่อนละกันนะ!’’กดวางสายโดยไม่ฟังคำตอบของทางปลายสายก่อนจะวิ่งไปทางห้องของใครอีกคนที่อยู่ในประโยคสนทนาระหว่างตนกับเพื่อน หวาๆ ลู่ห่านทำอะไรลงไปบ้างเนี่ย!!

จะว่าไปแล้ววันนี้ยังไม่เห็นเซฮุนเลยด้วยนี่นา!

ก๊อกก๊อก

แอ๊ดด

‘’อะ..อ้าว คุณนายน้อย’’

‘’ซะ-เซฮุนเป็นคนแบกนายน้อยขึ้นห้องเหรอ!’’

‘’…ครับ ทำไมเหรอ’’ ร่างสูงกัดริมฝีปากตนเมื่อได้ยินเช่นนั้น หรือว่าลู่ห่านจะรู้ว่าเขาทำอะไร? เขาคงจะโดนโกรธ…

‘’คือ… นายน้อยได้ทำอะไรแปลกๆลงไป หรือพูดอะไรออกมารึเปล่า!’’

ร่างสูงชะงักไปเมื่อเห็นคนตัวเล็กถามออกมาเช่นนั้น

หรือว่า… ลู่ห่านจำไม่ได้?

‘’นายน้อยจำไม่ได้เหรอครับ?’’

‘’อือ .___. ถ้าทำอะไรไม่ดีก็ขอโทษด้วยนะ’’

อ่า แล้วทำไมเซฮุนต้องรู้สึกแย่ด้วยละเนี่ย? มันดีแล้วสิที่คนตัวเล็กจำไม่ได้แต่ว่า…ไอ้การจำไม่ได้ว่าตัวเองบอกรักใครไม่ได้นี่มันอะไรกัน?แค่ละเมอไม่ได้ตั้งใจพูดงั้นเหรอ?

หืม…. เฮ้ออ ช่างมันเถอะๆ!~

‘’เซฮุน?’’

‘’เปล่าครับนายน้อยไม่ได้ทำอะไรเลย… ’’

‘’ระ.. เหรอ’’

‘’ครับ นายน้อยน่ะหลับสนิทเลย’’

คนร่างบางลอบถอนหายใจอย่างโล่งใจก่อนจะฉีกยิ้มให้

‘’งั้นโอเค ขอบคุณสำหรับเมื่อคืนด้วยนะ^___^’’

‘’ครับ ไม่เป็นไรอยู่แล้วล่ะ’’

เงียบ ……

จากนั้นทั้งสองก็ยืนค้างนิ่งกันอยู่ที่เดิมเนื่องจากลู่ห่านก็ไม่รู้จะพูดหรือควรทำอะไรต่อ ส่วนเซฮุนก็ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองเงียบเหมือนกัน… ไม่สิปกติเขาก็ไม่ได้พูดอยู่แล้วนี่ -___-

‘’อะอื้อ งั้นนายน้อยไปก่อนนะ!!’’

ว่าแล้วก็หมุนตัววิ่งไปเลย …

‘’อะไรอ่า’’

‘’ทำไมนายน้อยไม่ชวนเขาออกมาเดินเล่นหรือมาเที่ยวเป็นคำตอบแทนอะไรแบบนี้ล่ะ?’’ คยองซูส่ายหน้าพร้อมเท้าคางมองลู่ห่านที่ถอนหายใจอยู่

หลังจากที่ลู่ห่านโทรมาชวนพวกเขาออกมาข้างนอกกะทันหัน พวกเขาก็เลือกที่จะมานั่งคุยกันที่ร้านประจำ

‘’ก็แหม มันคิดไม่ออกในตอนนั้นนี่นา’’

‘’ทำไมละ?’’

‘’โถ่ แบคอ่าเขาพึ่งผิดหวังจากรักมานะแล้วก็พึ่งหายแฮงค์ด้วยซ้ำ ไม่สิตอนนี้ก็ยังแฮงค์อยู่ด้วยซ้ำนะ!’’ เอ่ยงุ้งงิ้งก่อนจะเอนหลังไปที่พนักเก้าอี้อย่างคนหมดแรงและยู่ปาก

‘’นี่ยังไม่หายเฮิร์ทจากเรื่องพี่คริสอีกดิ? นี่เราควรตัดใจนะ นายน้อยก็ออกจะน่ารักซะขนาดนี้-3- หาไม่ยากอยู่แล้วละแล้วยังมีพวกเราสองคนอีกด้วยนี่ไง’’ คยองซู

‘’นั่นสิ! ลู่ห่าน ลู่ห่าน เฮ้ ลู่ห่านมองอะไรอะ!!’’  แบคฮยอน

ทั้งสองหันมามองหน้ากันเมื่อเห็นคนที่พวกตนพยายามปลอบใจอยู่นั้นมองไปที่ด้านหลังพวกเขาแบบค้างเติ่งจึงหันไปมองตามสายตาอีกคนบ้างแล้วก็ต้องร้อง อ๋อออ ในใจกันเมื่อหันไปมองและเจอ

คริสและเลย์กำลังเดินเข้ามาในร้านกันอย่างกะหนุงกะหนิง

เฮ้ออ =___=

‘’นายน้อยยยย ’’

‘’งื้ออ ฮึกๆๆ T^T’’ ก้มหน้าลงพร้อมเอามือปิดหน้าและบิดตัวไปมาอย่างน่าสงสาร

‘’… เอางี้ไหม เราจะทำให้นายน้อยหายเฮิร์ทเอง!!’’

‘’หื้อT__T?’’

‘’เที่ยวทะเล!!ถ้าไมได้ดั่งใจกระโดดลงน้ำให้ตายเลย!!!’’

‘’แล้วถ้าไม่ตายอะ!!’’

‘’เดี๋ยวจับกดหัวลงน้ำเอง!!’’

ง่า… นายน้อยไม่ได้อยากตายนะ .____.

ไม่เอาหรอกนายน้อยว่ายน้ำไม่เป็นนะ …. แล้วไหนจะดำอีก ไหนจะลมอีก ไหนจะอากาศอีกไง ไหนจะต้องพกนั่นนี่ไปอีก งื้ออออออ

.

.

.

.

.

.

.

‘’กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ทะเล๊!!>O<’’

( ( (=________________________________________=) ) )

เซฮุน แบคฮยอน คยองซู กำลังยืนมองคนตัวเล็กผมสีน้ำตาลที่กำลังยิ้มร่าอ้าแขนวิ่งเข้าหาทะเลอย่างสนุกสนาน(ในโลกของตัวเอง) เหมือนทั้งสามคนจะเห็นแบล็กกราวของลู่หานเป็นสีสันสดในไปหมดเลยล่ะ

แม่ม … ใครก่อนหน้านี้ร้องจะเป็นจะตายวะ ….

หลังจากที่พวกเขาลงมติกันว่าจะพาลู่ห่านที่กำลังเฮริท์อย่างหนักจากการเห็นคริสและเลย์ในวันนั้น เลยจะช่วยให้คนตัวเล็กสบายใจกลับมาสดใสร่าเริงขึ้นจึงพากันมาที่ทะเลโดยอยู่กันแบบเรื่อยๆ แบบคนมีเงินคือคิดจะไปก็ไปคิดจะอยู่ก็อยู่เลยทีเดียว ทะเลที่ว่ามันเป็นเกาะที่ไม่ค่อยมีคนมาแต่ก็สวยไม่แพ้ที่ใด ซ้ำยังดูส่วนตัวกำลังดีเลยล่ะ และก็ลงมติกันอีกครั้งว่าตัวช่วยอีกอย่างที่ดีที่สุดอีกอย่างคือ โอ เซฮุน จึงจับใส่กรงขึ้นรถมาที่แบบทันที (?)

และผลที่ได้ก็ดูจะดีกว่าที่คิด….

((-___-))

>[]<!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ดีค่ดๆ =___=

‘’โอ๊ย!!!’’ หากแต่ก็ต้องสะดุ้งกันเมื่อได้ยินเสียงของลู่ห่านดังขึ้นมา

‘’มีอะไรอะนายน้อย!’’ วิ่งมาหาคนตัวเล็กและก็พบกับ….

‘’จงอิน!!?’’

‘’ไฮ~’’ แบคฮยอนชี้จงอินก่อนจะเลื่อนไปที่คนข้างตัวของร่างสูงผิวแทนบ้าง

‘’นี่?...’’

‘’สวัสดีค่ะคุณลู่ห่านเจอกันอีกแล้วนะคะJ’’

‘’เธอ!บันนี่ยัยบ้า เธอมาเหยียบเท้าฉัน!!!’’

‘’บันนี่ไม่ได้ตั้งใจนะคะ คุณลู่ห่านโง่เอง’’

‘’ฮ้ะ!ยัยบันนี่นี่เธอมาต่อปากต่อคำกับฉันเหรอ ถ๊ย!(ท่ดๆดูทาสรักอสูรอินนิด…)’’

‘’บันนี่ไมได้ต่อปากต่อคำนะคะ!!’’

เปรี๊ยะ….

ไอ้ที่บอกว่ามันดีกว่าที่คิดอะ…..

หรือพวกตรูคิดผิดวะ =_______________________=

เอาเป็นว่าขอถอนคำพูดนั้นละกันนะ ….. 

::สปอยนิด::

‘’เขาลือกันว่าที่หลังเกาะมีบ้านผีสิงอยู่ด้วยนะ!เราลองไปท้าพิสูจน์กันไหม!?’’

 ‘’บันนี่อยากคู่กับคุณเซฮุนจังค่ะ’’

‘’ถ้าตอนนี้นายน้อยกำลังกลัวมากๆผมมีวิธีที่จะช่วยให้ลืมนะครับ แต่ผมก็กลัวว่าคุณจะโกรธกับวิธีของผมน่ะสิ?’’

 


มาสั้นๆรวบรัดนิดพอดีรีบ 5555 =w=
#เม้นสิเม้นนนนนน

(c)                      Chess theme