ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [HUNHAN] นายน้อย[งดอัพชั่วคราว]

    ลำดับตอนที่ #5 : นายน้อย :: 05 อกหัก

    • อัปเดตล่าสุด 30 ก.ค. 57


          

    05

     

     

     

    ‘’ห๊ะ!จริงอะ กลับมาแล้วจริงนะ งื้ออออออ >w<’’เสียงใสของลู่หานที่ดังไปทั่วตัวบ้านของวันนี้เอ่ยพร้อมเจ้าตัวที่กระโดดโลดเต้นไปมาก่อนจะวางสายโทรศัพท์ลงเมื่อคุยกับเพื่อนสนิทอย่างคยองซูและแบคฮยอนโทรมาบอกข่าวดีเสร็จ

     

    อิอิ อยากรู้ล่ะสิ นายน้อยคนหน้าตาดีจะบอกคุณเอง!นั่นคือ

     

     

    คริส-แฟน(ในอนาคต)-ของ-นาย-น้อย-กลับ-มา-แล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!

     

     

    ยิปปี้>O< #จุดพลุ

     

     

    อ๊ะๆ อย่ามองนายน้อยแบบนั้นน้า พี่คริสคนหล่อน่ะมาก่อนเซฮุนจอมบื้อของลีดเดอร์ทุกคนนะ-3-

    ฮิ แต่นายน้อยก็ไม่ได้จะทิ้งเซฮุนหรอกนะ!!แต่ตอนนี้ต้องโทษเซฮุนด้วยนะ อ่อยมาหลายวันแล้วไม่ยอมใจอ่อนเองง่ะ มันน่าโมโหนะ จะเล่าความหลังที่หลังจากไปซื้อแมวมาวันนั้นละกันนะ

    ตั้งแต่วันนั้นน่ะ ลู่หานก็ไปหาเซฮุนทุกวันโดยอ้างว่าพาตัวเงินไปเล่นกับตัวทองที่ชื่อเข้ากั๊นเข้ากัน ให้ดูเป็นเนื้อคู่เหมาะสมกันโดยที่นายน้อยเป็นคนตั้งวางแผนขึ้นมาเอง แต่ก็อย่างที่บอกว่าเซฮุนนั้นเซ่อแสนเซ่อที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไรทั้งๆที่ลู่หานบางวันก็ใส่เสื้อกล้ามสีขาวบางๆไปหา ลงทุนไปซื้อกางเกงขาสั้นมาใส่ให้ดูวับๆแวบๆก็แล้ว ก้มแล้วก้มอีกก็ไม่สนกันเลย เพราะงั้นตอนนี้เซฮุนคะแนนตอนนี้ ติด 0 นะ ขอบอกๆ -3-

    จะขอแนะนำนะพี่คริสน่ะเป็นเพื่อนกับลู่หานกับพวกคยองมาตั้งแต่เด็กๆแต่ต้องไปเรียนต่อที่แคนาดาเลยทำให้ไม่เจอกันอีก แต่วันนี้กลับมาแล้ว!!!!

    เอาล่ะ นายน้อยจะใส่ชุดอะไรไปหาพี่คริสคนหล่อดีนะเอาที่แบบพี่คริสเห็นแล้วจะตะลึงตึงตึงแล้วตรงเข้ามาหาแล้วบอกว่า

     

    ลู่หานนี่น่ารักจังนะครับ ถ้าไม่รังเกลียจเป็นแฟนกับพี่นะ

     

     

     

    งื้ออ กรี๊ดดด บ้าๆลู่หานคิดอะไรน่ะ งื้ออ >/////< #บิดตัวรัวๆอยู่หน้ากระจก

     

     

    ไม่รู้แหละ นายน้อยจะต้องน่ารักและดูสะดุดที่สุดในงาน!!!

     

    เลทอิโกก เลทอิ๊โก๊วววววววววววววววววววววววววววววววววว >O<!#แหกปาก

     

     

     

     

     

    ‘’นายน้อยล่ะครับ?’’ร่างสูงที่เดินเข้ามาโค้งให้กับสาวใช้ในบ้านเป็นเชิงทักทายเล็กน้อยพร้อมเอ่ยถามถึงคนตัวเล็กที่วันนี้ยังไม่เห็นใบหน้าแบ๊วๆนั่นมาตามเขา

    ทั้งๆที่ปกติจะมาหาเขาหน้าห้องแต่เช้าตรู่แต่นี่ปาไปบ่ายกว่ากว่าแล้วก็ยังไม่เห็นนายหัวท่านเสียที

     

     

    ‘’อ๋อ วันนี้ทั้งวันเหมือนจะอยู่บนห้องนะคะ’’

     

     

    ‘’บนห้องเหรอครับ?’’

     

     

     

    ‘’ค่ะ เหมือนคืนนี้จะมีงานปาร์ตี้อะไรซักอย่าง คุณนายน้อยเลยอยู่บนห้องเลือกชุดทั้งวัน’’

     

     

    ‘’อ่อหรือครับ..ขอบคุณมากครับ’’เอ่ยเสียงหวิวก่อนจะผละตัวออกมาหลังจากเอ่ยคำขอบคุณเสร็จงานอะไรกันนะที่ทำให้นายน้อยสนใจมันมากกว่าเขา?

    คิดกับตัวเองแค่นั้นก่อนจะถอนหายใจออกมายืดยาวและสะบัดหัว แล้วทำไมเซฮุนต้องไปคิดสงสัยด้วยล่ะ?นั่นสินะ บ้าน่า โอ เซฮุน ....

     

     

    ‘’เว้ยย พอๆ!’’ตะโกนพร้อมสะบัดหัวเดินออกไปหน้าตาเฉย ทั้งที่ตนเองสร้างความตกใจไว้ให้ลุงยามและคนสวนบริเวณนั้น...

     

     

     

     

     

     

     

    20:22 PM.

     

    อะแฮ่ๆ แท่แด่มมม นายน้อยมาเลี้ยวววววว

     

     

    ‘’ลั๊ลลา~’’ นั่งฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีพร้อมหัวที่ส่ายตามจังหวะเพลงสบายๆโทนหวานๆบนรถคันหรูของตนเอง มือน้อยก็เคาะตามจังหวะเพลงไปพร้อมทั้งบังคับพวงมาลัยเพื่อนำทางรถคันน้อยไปยังที่เป้าหมาย

    โถ่ เห็นแบบนี้ถ้ารู้ว่าต้องกลับดึกนายน้อยก็ไม่รบกวนใครเขามาแหกตาอยู่ด้วยหรอกน้า ><

    เป็นคนดีใช่ไหมละ!แน่นอนสิหม่าม๊าสอนนายน้อยมาอะ อะคิคิ

     

     

    ‘‘นายน้อยยยยยย~!’’เสียงเพื่อนรักทั้งสองที่เรียกทำให้ลู่หานที่กำลังเดินเข้ามาในคฤหาสน์หลังงามของเจ้าของงานเลี้ยงวันนี้เดินเข้าไปหาทั้งสองทันที

     

     

    ‘’ว้าวว วันนี้นายน้อยน่ารักจัง’’

     

     

    ‘’คยองก็เหมือนกันนะ!’’

     

     

    ‘’L’’

     

     

    ‘’อ่า แบคฮยอนนี่ด้วยน้า~’’

     

     

    ‘’คิก~ ’’ ทั้งสามคุยกันเล็กน้อยระหว่างที่ก็มองไปรอบๆงานด้วย 

     

     

    อ่า รู้สึกถึงวันเก่าๆแหะ

     

     

     

    ‘’นี่ พวกตัวคิดว่าพี่คริสกลับมาครั้งนี้จะหล่อเหมือนตอนเด็กไหมอะ’’เสียงของคยองเอ่ยถามถึงเจ้าของงานเลี้ยงวันนี้

     

     

    ‘’หล่อสิ!!’’

     

     

    ‘’ช่ายยย นายน้อยก็คิดว่าต้องหล่อแบบที่แบคฮยอนนี่บอก!’’

     

      

     

     

    ‘’แต่เขามีคนบอกเยอะนะว่าคนตอนเด็กๆหล่อมา บางคนโตขึ้นมาอะทำอึ้ง’’

     

     

    ‘’ต้องไม่ใช่กับพี่คริสแน่ๆ’’

     

     

    ‘’อะไรกัน นี้เข้างานมาได้ไม่ทันไรก็นินทาเจ้าของงานแล้วเหรอครับ’’

     

     

    ขวับ!

     

     

    เสียงทุ้มแหบพร่าที่แสนเซกซี่จากด้านหลังทำให้ทั้งสามหันไปมองทันทีก่อนจะต้องอ้าปากค้างไปตามๆกัน เพราะอะไรน่ะเหรอ!

     

     

    ‘’พี่คริส!!!!’’

     

     

    ‘’ฮ่าๆใช่ครับ เรียกซะพร้อมกันเลยนะ J’’

     

    กดยิ้มมุมปากให้หนุ่มน้อยทั้งสาม ซึ่งเจ้าตัวคงไม่รู้หรอกว่าได้ทำให้ใครในบริเวณนั้นใจละลายไปตามๆกันกับรอยยิ้มแสนมีเสน่ห์นั่น

     

     

    ‘’งะ งื้อออออออออออออออออออออออออออออ!!>m<’’ เสียงของลู่หานดังขึ้นพร้อมตัวที่ส่ายดุ๊กดิ๊กเข้าไปหาคนเป็นพี่

     

     

     

    ‘’ว่าไงลู่หาน^^’’

     

     

    ‘’งื้อ พี่คริสง่า *^* (มาเป็นสามีเค้าเถอะ)’’

     

    พูดได้แค่ในใจงะ .3.

     

     

    ‘’ง่า พี่คริสขี้โกงกอดแค่ลู่หานได้ไง!’’

     

     

    ‘’ฮ่าๆยังขี้น้อยใจเหมือนเดิมเลยนะแบคฮยอน’’

     

     

    อ่าห์....ลู่หานอยากจิบอกว่าตอนนี้ลู่หานไมได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้นแล้ว ไม่รับรู้อะไรแล้วด้วยนอกจากแขนนุ่มๆของคริสเกอ .... เสียงรอบข้างดูอื้ออึง เพราะทันทีที่ได้เห็นหน้าคนที่ไม่เจอกันเป็นหลายปีที่หล่อขึ้นโค่ดโค่ดด ถถถถถถ ค่ดๆ ..... ก็ทำเอาสติ เอาหัวใจ เอาร่างกาย เอาสมอง เอาตับไตไส้พุง ของลู่หานไปกองไว้ให้เจ้าของอ้อมกอดนี้แล้ว

     

    งื้อออ นายน้อยตัดสินใจแล้ว เซฮุนลาก่อน!!!>[]<!!!!!!!!

     

     

     

    22:12 PM

     

    ‘’*-*’’

     

     

    ‘’นายน้อย’’

     

     

    ‘’*0*’’

     

     

    ‘’นายน้อย!!!’’

     

    งื้อออ อะไรอะแบค-3- เรียกเราทะไมงะ’’’

     

     

    ‘’แหมๆจ้องพี่คริสตาเป็นมันเลยนะ’’

     

     

    ‘’แง้ะ .///.’’

     

     

    ‘’พี่คริสหล่อขึ้นมากกกก อะ ><’’

     

     

    ‘’หยุดเลยนะ!คยองน่ะหมดสิทธิแล้ว เพราะคยองพูดว่าพี่คริสจะไม่หล่อนี่ =3=’’

     

     

    ‘’โห่ววววว โอเคๆก็ได้ๆ แล้วนี่คุณบอดี้การ์ดคนหล่อนั่นล่ะ?’’

     

     

    ‘’ฮึ ปล่อยเขาไปเถอะ -3-’’

     

     

    ‘’โห่วววววววว’’

     

     

    ‘’นายน้อยชอบพี่คริส ชอบ ชอบบ ><’’

     

     

    ‘’ฮ่าๆ จริงจังแค่ไหนกันเชียว’’

     

     

    ‘’จะไม่ปล่อยให้หลุดมือเลยละ*-*’’ทำตาแพรวพราวก่อนจะมองจ้องไปที่ร่างสูงที่ยืนคุยกับเพื่อนคนอื่นๆในงานอยู่

     

     

    ‘’ฮิ้ววววววว’’หัวเราะกันทั้งกลุ่ม ก่อนทีแบคฮยอนจะเอื้อมมือไปผลักหัวลู่หานอย่างไม่จริงจังและยีผมอีกคนจนฟูด้วยความหมั่นเขี้ยว

     

     

    ‘’แฮ่มๆ สวัสดีครับทุกคนกระผมวันนี้มารับหน้าที่เป็นพิธีกรต้อนรับการกลับมาของอู๋อี้ฟานหรือคริสนั่งเองนะคร้าบบ!!!’’

     

     

    เฮ้ เย้ ~

     

     

    ‘’อะฮ่าๆ ทุกๆคนคงจะคิดถึงผู้ชายคนนี้ไม่ใช่น้อย และกระผมก็เชื่อว่าเขานั้นก็คิดถึงพวกคุณไม่แพ้กันนะครับ เพราะฉะนั้นผมขอเชิญเจ้าของงานในวันนี้ขึ้นมากล่าวความรู้สึกกันหน่อยครับ!’’

     

     

    แปะๆๆๆๆ ~

     

     

    เสียงปรบมือดังขึ้นพร้อมร่างของคริสที่ก้าวขึ้นไปบนเวทีขนาดย่อม ร่างสูงบรรจงวาดรอยยิ้มละลายใจก่อนจะเคาะไมค์และเอ่ยเสียงทุ้มอันเป็นเอกลักษณ์ของตนขึ้น

     

     

    ‘’ก่อนอื่นต้องขอสวัสดีและขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงานในวันนี้นะครับ ผมดีใจจริงๆที่กลับมาแล้วได้เจอทุกคน ทุกคนที่ยังยิ้มให้กันด้วยความจริงใจ มีเสียงหัวเราะทุกครั้งที่คุยกันพวกคุณคือเพื่อนที่สุดยอดจริงๆ’’

     

     

    ‘’แน่นอนสิวะเพื่อน!!ฮ่าๆ’’ เสียงของผู้ชายคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา ซึ่งหลังจากนั้นเสียงหัวเราะก็ดังขึ้นอีกครั้ง

     

     

    ‘’ฮ่าๆนั่นสินะครับ มันใช่เลย ^^ สำหรับการกลับมาครั้งนี้อาจจะอยู่ถาวรเลยเพราะงั้นต่อไปก็คงจะกลายเป็นเบื่อขี้หน้ากันแทนคิดถึงแล้วล่ะครับ’’ ร่างสูงพูดติดตลก ซึ่งลู่หานที่ได้ยินก็ยกมือขึ้นกุมกันแล้วแทบอยากจะดิ้นลงพื้นเสียจริงๆ

     

     

    คนบ้าอะไรหล่อแล้วยังมีอารมณ์ขันอีกง่ะ การี๊ดดดดดดดดดดดดด >////< #กระทืบพื้นรัวๆ

     

     

     

    ‘’และสำหรับวันนี้ผมอยากจะพูดถึงใครบางคนที่อยู่ในงานนี้หน่อย...’’

     

     

     

    หื้อออ O////////////////O !

     

     

     

    ‘’ผมเชื่อว่าเขาอยู่ในงานนี้’’

     

     

     

    *0* #เอามือจิ้มไปที่ตัวเองสองสามครั้งและบิด

     

     

     

    ‘’ผมอยากบอกว่า...ผมกลับมาแล้ว ..ขอโทษที่ทำให้รอขอโทษที่ทำให้คิดถึงกันขอโทษที่ทำให้ระแวงนะครับ แต่จะเชื่อไหมว่าตลอดหลายปีที่ผ่านไปผมยังมีแค่คุณคนเดียวเสมอนะ’’

     

     

     

    ง้อยยยย *[]* #จิ้มหน้าอกตัวเองรัวๆแล้วบิดอีกรอบ

     

     

     

    ‘’ผมคิดถึงคุณ....อยากกอดคุณ....อยากจะบอกคิดถึงสักพันครั้ง...’’

     

     

     

     

    กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด#หมุนตัวไปมาจนแบคฮยอนกับคยองซูต้องจับตัวไว้

     

     

     

    ‘’แต่ทำไมคุณต้องหลบหน้าผมด้วยล่ะ?’’

     

     

     

    เค้าอยู่นี่ ไม่ได้หลบหน้าเลยนะ พี่คริสง่ะ >< #ดิ้น

     

     

    ‘’..ผมคิดถึงคุณนะครับ คนดี ให้ผมสัมผัสคุณเถอะ...ผมรักคุณมากนะ ..... อี้ชิง’’

     

     

     

    บอกรักแล้วแกรรรรรรรรรรรร บอกรัก อี้ชิง ฮิๆ อี้ชิง อิ... หื้อ!! O_________O!!

     

    โอโมะ!!!!!! ไม่นะ ใครอี้ชิง นายน้อยไม่ได้แอบไปเปลี่ยนชื่อนาพี่คริสจำชื่อผิดเหรอ ไปที่นู่นนานออกเสียงผิดหรือว่าอาเราะ!?แล้วนั่นอะไรกระโดดลงมาจากเวทีแล้ววิ่งลงไปหาใคร เดี๋ยว เดี๋ยววว

    วิ่งมาทางนี้ ทางนี้ ทางเน้!!!

     

     

    วืดดดดด

     

     

    ผ่านหน้า ผ่านหน๊า!!!!QAQ

     

     

    พี่เครสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส ( ;; o A o) / !?

     

    โอโมะ!! =[]=

     

     

    ‘’ฮิ้ววว คู่นี้!!!อีกแล้วนะเว้ยยย!!!’’ เสียงโห่ร้องตะโกนเชียร์ดังไปทั่วบริเวณแซวคริสและใครอีกคนที่น่าจะชื่ออี้ชิงที่กำลังโดนพี่คริสกอดอยู่

     

     

    งะ ... งะ ที่ตรงนั้นมันควรจะเป็นลู่หานไม่ใช่เหรอ!! ( TAT ) นี่อะไรวะ พี่คริสนอกใจลู่ นอกใจ นอกใจ๊!!!!!

     

     

    เผาะๆ

     

     

     

    ‘’นายน้อย!!ไม่เอาอย่าร้องนะ เฮ้ยๆคยองๆช่วยด้วยยยยย!!’’

     

     

     

     

    กึก!

     

     

    ‘’เอาอีกแก้ว!!’’

     

     

    ‘’นายน้อยพอแล้วนะ นายน้อยดื่มเยอะเกินไปแล้ว’’

     

     

    ‘’แล้วยังไงอะ คนมันอกกหักอะ อกหักเข้าใจปะ!! (  TwT! )’’

     

     

    ‘’แต่ว่า....’’

     

     

    ‘’ไม่สน!ไม่รู้แหละ!!ไม่เมาเว้ย!!’’

     

     

    อึก อึก! ~

     

     

    (( =___=* ))

     

     

     

     

     

    เคร้งงงงงง!

     

     

    ตุ้บ

     

     

    คร่อกกก zzZZzzzZZZzz

     

    หลับสนิทแบบรอเพื่อนหามโรงเลยทีเดียว ....

    แบคฮยอนและคยองซูถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะพยักหน้าให้กัน ช่วยกันหามแขนคนละข้างของลู่หานที่หลับสนิทเพราะโดนฤทธิ์แอลกฮอล์ปราบพยศเข้าให้

    พยุงขึ้นรถก่อนจะสตาร์ทรถออกที่หมายคือบ้านของคนที่เมาและสลบไปแล้ว 

     

     

     

    ‘’ครับๆยังไงก็ฝากด้วยนะครับพี่คริส’’

     

    ติ๊ด

     

     

    ‘’พี่คริสว่ายังไงบ้าง’’แบคฮยอนที่รับหน้าที่เป็นคนขับรถเอ่ยถามคยองซูที่เพิ่งวางสายจากที่ที่พึ่งจากมาไม่นาน

     

     

    ‘’พี่เขาบอกจอดรถไว้เลยเดี๋ยวจะเก็บเอาไว้ให้ เรียบร้อยดี’’

     

     

    ‘’อื้ม’’ ขับก่อนจะหักเลี้ยวเข้าที่ประตูบ้านของคนหลับอยู่ด้านหลังอย่างคุ้นชิน

     

     

    ‘’คุณ!’’ แบคฮยอนที่กำลังช่วยคยองซูพยุงลู่หานออกจากเบาะหลังหันไปมองที่มาของเสียงทุ้ม

     

     

     

    ‘’โอ้ สวัสดีคุณมายการ์ด ผมไม่รู้จริงๆว่าเวลาตอนเที่ยงคืนกว่าๆเช่นนี้ทำไมคุณถึงยังไม่นอนอีกกันนะ’’ร่างสูงไม่ตอบอะไรเพียงแค่เข้าไปจับตัวลู่หานออกมาจากการพยุงอย่างทุลักทุเลนั่น

     

     

    ‘’โอ้ ช่างเป็นมายการ์ดที่เพอร์เฟคดีจริงๆนะ มารอตั้งแต่กี่โมงกันล่ะ’’

     

     

    ‘’นายน้อยเป็นอะไรครับ’’ ไม่ตอบแต่เลือกที่จะถามขึ้นมาอีกเสียอย่างนั้น

     

     

    ‘’อกหัก’’ยักไหล่และตอบเสียงราบเรียบซึ่งเรียกรอยขมวดระหว่างคิ้วของเซฮุนเป็นอย่างดี

     

     

    ‘’อกหัก?’’

     

     

    ‘’อกหักกินเหล้า นั่นแหละ’’ คยองซูเอ่ยขึ้นมาบ้าง เซฮุนเหลือบมองคนในอ้อมแขนตนก่อนจะช้อนตัวขึ้นในท่าเจ้าสาว

     

     

    ‘’ขอบคุณแทนการมาส่งด้วยครับ’’

     

     

    ‘’ไม่เป็นไร ฝันดีนะคุณมายการ์ด~’’แบคฮยอน

     

     

    ‘’กู๊ดไนท์คร้าบบ~ ’’คยองซู ซึ่งหลังจากนั้นทั้งสองก็ขึ้นรถและพุ่งออกจากตัวบ้านไปเหลือเพียงเซฮุนและคนในอ้อมแขนที่หลับอยู่ และกลิ่นเหม็นหึ่งของแอลกฮอล์ที่เป็นตัวยืนยันว่าคนตัวเล็กท่าทางจะ อกหักจริงๆ

     

     

    ‘’งื้อ พี่เครสสส~ ’’

     

     

    ตุ้บ!

     

     

    ‘’อึ่ก!..’’โยนร่างในอ้อมแขนลงเตียงกว้างสีขาวนุ่มหลังจากอุ้มมาถึงห้อง แต่คงจะโยนแรงไปหน่อยนายน้อยถึงกับสบถออกมาเช่นนั้น

     

     

    โทษทีอารมณ์มันไป -__-

     

     

     

    ถอนหายใจก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำในตัวห้องและออกมาอีกครั้งพร้อมผ้าเช็ดตัวหนึ่งผืนที่ชุบน้ำ ไม่มีอ่างพอดีให้ใส่น้ำก็เอาแค่นี้ก่อนละกัน เซฮุนไม่ใช่คนที่ละเอียดอ่อนน่ะ ขอโทษด้วยละกันนะ

    ไล้ผ้าเช็ดตัวไปตามโครงหน้าสวย ซึ่งความเย็นของผ้าคงจะเย็นมากพอดูถึงทำให้เปลือกตาสีอ่อนกระพริบปริบๆขึ้นมาเผยให้เห็นดวงแก้วคู่ใส

     

     

    ‘’ฮื่ออ ใครน่ะ?’’

     

     

    ‘’...เซฮุนครับ’’

     

    ฟึ่บ!!

     

    ตอบเสียงเรียบหากแต่ก็ต้องสะดุ้งเมื่ออยู่ดีๆคนที่นอนอยู่ก็ทะลึ่งตัวขึ้นมาและกอดคอเขาแน่นและรั้งให้ลงไปนอน

     

     

     

    ‘’เฮ้ยยย’’

     

     

     

    ‘’ฮึ่ก ฮืออ นายน้อยจะไม่นอกใจเซฮุนแล้วนะ ฮึก ฮึก ..’’

     

     

    ‘’คือเดี๋ยวครับ นายน้อย...’’เอ่ยเสียงตะกุกตะกัก เพราะตอนนี้เขาสองคนอยู่ในท่าที่ล่อแหลมมากจริงๆ เซฮุนเกือบจะกลายเป็นคร่อมลู่หานอยู่แล้ว หากเขาไม่เอามือยันที่นอนเอาไว้!แต่ว่าแรงคนเมามีเยอะขนาดนี้เลยเหรอว่ะเนี่ย!

     

     

    ‘’ไม่นอกใจแล้วนะ โฮฮฮ TOT’’

     

     

     

    ‘’คะ ครับ?ไม่นอกใจ??’’

     

     

     

    ‘’ช่ายย ช๊ายย ไม่นอกใจจจ จะรักเซฮุนคนเดียวแล้วนะT-T’’

     

     

     

    ‘’ครับๆไม่นอกใจครับ ปล่อยผมก่อนนะ’’เอ่ยอย่างใจเย็นพร้อมยกมือขึ้นหมายจะแกะมืออีกคนที่กอดคอเขาอยู่ให้ออกไป เห็นแบบนี้ก็เถอะแต่เซฮุนก็ไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะเว้ย!

     

     

     

    ‘’ฮึ่ก!ไม่!!!!’’

     

     

    ‘’อุ๊ป!’’สบถเมื่อเสียหลักจากการที่อีกคนดึงตัวเขาลงมาจนตอนนี้กลายเป็นเซฮุนนอนทับร่างของนายน้อยคนสวยเต็มๆไปเสียแล้ว

     

     

    ให้ตายเถอะ .....

     

     

     

    ‘’เซฮุนนา...เค้าจะไม่นอกใจแล้วนะ..’’ เซฮุนรู้สึกอยากจะบ้าตาย!เนื้อตัวอีกคนที่ดูจะนุ่มนิ่มลื่นมือเขาได้แบบพอดีนี่ก็ทำเขาจะคลั่งอยู่แล้ว แต่นี่ยังมีมากระซิบข้างหูอีก!!ไหนจะไอ้การแทนตัวเองด้วยสรรพนามพวกนั้นนี่มัน...!

     

     

    อันตรายจริงๆนะครับ!!

     

     

     

    ‘’มาเป็นของเค้าเถอะนะเซฮุนจ๋า...’’

     

     

    เฮ้ย เดี๋ยว!!

     

     

     

     

     

     

     

     




    นายน้อยไม่รู้นายน้อยขาดสติโอมจงเม้น #ท่องมนต์

    ไมเม้นอั๊วไม่อัพนะ ฮึ ….
    เดี๋ยวนี้ชอบแต่งสั้นถ้าไม่เข้าใจหรือดูไม่ดีหรือไปเร็วก็ขอโทษด้วยนะคะ .. 
         

     
    Owen :D
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×