[HUNHAN] นายน้อย[งดอัพชั่วคราว]

ลำดับตอนที่ #4 : นายน้อย :: 04 ตัวเงิน

 

4

ลั๊นละลั๊นล๊า ~

เสียงฮัมเพลงที่แสนอารมณ์ดีของนายหัวของทุกคนในบ้านวันนี้ ทำให้ทุกคนถอนหายใจอย่าง
โล่งอกที่วันนี้นายน้อยของบ้านดููจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ
เท้าน้อยกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้าไปทางลัดเลาะของบ้านหลังใหญ่ ก่อนจะมาหยุดที่ประตูสีขาวบานไม้สะอาดที่มีพวงพุ่มดอกไม้สีเขียวและกระดิ่งสีทองตรงกลาง และบานไม้ที่ออกจะเตี้ยและกว้างกว่าบานอื่นๆ ปากอิ่มยิ้มก่อนจะผลักประตูและคลานเข้าไป

‘’เฮลโล่วววว~ ตัวเงินอยู่หนายยยยยยยยยย =w=’’ตะโกนเสียงใสพร้อมหัวกลมที่หมุนไปมาเพื่อเลื่อนสายตาหา ‘ตัวเงิน’ 

เมี๊ยววว~

เสียงครางตอบรับดังมาจากมุมของห้องที่มีบ้านพร้อมป้ายชื่อขนาดใหญ่อยู่

ตัวเงิน

ก่อนที่เท้าจุมปุ๊กจะค่อยๆเคลื่อนตนเองออกมาเพื่อมาหาเจ้าของเสียงที่ตะโกนเรียกตน ขนสีขาวสะอาดพร้อมแววตาคล้ายเพชรของมันที่มองมาที่คนตัวน้อยที่ยิ้มร่าและอ้าแขนอยู่ 
โอ้ววว~ นายน้อยขอแนะนำทุกคนให้รู้จักกับ ‘ตัวเงิน’ มันคือแมวเปอร์เซียที่ลู่หานเลี้ยงมานานแสนนานนน และตั้งชื่อให้มันด้วยความตั้งใจจริงนะจิบอกให้ เจ้าแมวน้อยหรี่ตาลงทันทีที่เห็นเจ้าของเสียงที่เรียกก่อนที่มันจะหยุดการเคลื่อนไหวทั้งหมดลงและนั่งลงที่พื้นและยกขาหน้ามาเลีย
ปากของนายน้อยอ้าค้างก่อนที่จะค่อยๆงองุ้มเข้าหากันทันทีที่เห็นปฏิกิริยาของเจ้าแมวที่ตนอุตส่าห์เลี้ยงมาอย่างดิบดี จนมันออกมาสง่างามขนาดนี้ได้ก็เพราะเขา

แต่นี่ตอนนี้มันกำลังเมินเขา!!!

‘’ตัวเงินมาหาเค้าสิ!!!’’
นิ่ง นั่นคือปฏิกิริยาแบบเดิมๆทีได้มาจากเจ้าแมวเจ้าของขนฟูสีขาวสะอาด 

‘’ย๊า!!ตัวเงินทำไมเมินเค้าแบบนี้ละ!!!นี่เราอะ อุตส่าห์เลี้ยงตัวเงินซะดิบดีเพียงนี้ รักก็ขนาดนี้ทำไมยังเมิน ห๊า!!_))E$*_)E_U#(U#_+@+#EI!’’

เอาสิ ขนาดแมวเจ้าคุณทูนหัวก็ยังสามารถด่าให้สำนึกได้อีก เสียงที่ดังลงมาทำให้สาวใช้หลุดขำกันเป็นแถบ 

‘’ตอนเราซื้อมาใหม่ๆตัวเงินยังอ้อนเราอยู่เลยนะ ตัวเงินเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!!’’

เจ้าแมวเปอร์เซียตัวสวยถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ หากมันมีปากมันคงพูดออกไปแล้วล่ะว่า

‘ก็ตั้งแต่คุณนายน้อยตั้งชื่อให้มันยังไงล่ะ’

มีอย่างที่ไหนกัน ซื้อมันมาเสียแพงแสนแพง มันก็ออกจะเป็นแมวที่มีระดับ? แต่แหงเอาไอ้ชื่อว่า ‘ตัวเงิน’ มาตั้งให้มันกัน? มันน่าไหมล่ะ มันเลยออกจะเบื่อที่มีเจ้านายที่ไม่มีเซ้นท์ในการเลือกชื่อเอาเสียเลยนะสิ แถมยังไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลยด้วยว่าทำไมมันเป็นแบบนี้=__= 

‘’ตัวเงิน มาหาเราเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวนี้!!’’แว้ดใส่ จนเจ้าตัวเงินยอมลุกออกจากที่และเดินเข้าไปหาด้วยใบหน้าที่ไม่สบอารมณ์เท่าที่แมวตัวหนึ่งจะทำได้ ก่อนจะหย่อนก้นนั่งจุมปุ๊กลงตรงหน้าคุณนายหัวท่านที่ทำตามีประกายขึ้นทันทีที่เห็นมันมานั่งตรงหน้า

‘’โอ้ววว ตัวเงินมาใกล้ๆนายน้อยหน่อยสิ*^*’’เอ่ยอย่างตื่นเต้นยังกับคนไม่เคยเห็นแมวพร้อมมือขาวที่ยื่นออกไปหลอกล่อเจ้าแมวน้อย 
เจ้าตัวน้อยที่คิดว่าหากตนไม่ยอมลุกขึ้นตามคำสั่งคุณเขาก็คงจะมีเสียงใสๆนั่นแว้ดขึ้นไม่หยุดอีกแน่นอน จึงยอมยกกระดกก้นตนเองขึ้นอย่างแมวผยองที่คิดว่าตัวเองดูดีและปีนขึ้นไปนั่งบนตักคนตัวเล็กที่หัวเราะชอบใจ 

เอาเถอะ ตามใจนายแกซักวันนานๆทีจะเข้ามาหากัน เพราะเวลาที่เข้ามามันมักจะเมินใส่จนนายน้อยนั้นชอบงอนและทิ้งมันให้อยู่ห้องนี้ไม่ยอมให้ออกไปไหน มันถึงขาวขนาดนี้ยังไงล่ะเพราะไม่ได้เจอแดดเจออะไรเลย …. 

‘’งื้ออ นายน้อยคิดถึงตัวเงินนะ ~’’เอ่ยพร้อมกอดเจ้าแมวที่เริ่มจะอ้วนขึ้นเพราะวันๆเอาแต่กินและนอน มันเพียงนั่งนิ่งๆให้อีกคนกระทำชำเรา(?)

‘’ตัวเงินกินข้าวรึยัง หิวไหม?~’’เหลือบไปมองก่อนจะสะดุดเข้ากับถาดอาหารแมวก่อนจะยิ้มและพูดเองคนเดียว

‘’งืมๆ กินแล้วสินะ ’’ กอดตัวกลมขาวๆในตักตนต่อ ถึงเขาจะชอบงอนมันที่ชอบเมินใส่กันอย่างใจร้ายแต่เจ้าตัวเงินน่ะน่ารักที่สุดแล้วล่ะ ครั้งแรกที่เอามันมาลู่หานไม่ได้ตั้งใจจะซื้อหรอกนะเขาน่ะอยากได้ลูกหมาน่ารักๆซักตัวเสียมากกว่า แต่วันนั้นเหมือนฟ้าจะใจร้ายกับเขาที่ไม่มีหมาสักกะตัวมีแต่แมว และแมว เขาเกือบจะกลับบ้านโดยไม่มีอะไรติดมือแล้วเชียวถ้าไม่สะดุดตาเห็นมันเข้าพอดี 
ดวงตาของมันเหมือนมีแรงดึงดูด ท่าทางที่แสนจะเหย่อหยิ่งของมันทำให้ลู่หานตกหลุมรักมันเข้าอย่างจังเขาคิดมันเหมือนเขาดีนะ สวยๆเริ่ดๆเชิ่ดๆหยิ่งๆไง? และพอเอามันมาครั้งแรกลู่หานพยายามบังคับให้มันร้องแบบหมานะ เพราะเขายังมีตรรกะที่จะซื้อลูกหมาอยู่ในตอนนั้น แต่ทำยังไงมันก็ไม่ยอมร้องเลย เขาเลยยอมแพ้ไป 

‘’โอะ’’ร้องออกมาอย่างตกใจเมื่ออยู่ดีๆแมวในอ้อมตักตนก็ดิ้นขัดความคิดที่กำลังคิดถึงวันที่มันและเขาได้เจอกันครั้งแรก คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันก่อนจะจับหน้าของแมวตนขึ้นมา

‘’ตัวเงินเป็นอะไรน่ะ ดิ้นทำไม!’’ร้องถามและถลึงตาใส่แมวของตัวเองทีเอาแต่ดิ้นไม่หยุด หยุดจับหน้ามันและกอดแน่นขึ้น

‘’ตัวเงินเป็นอะไร ทำใจดีๆไว้นะ ไม่ต้องกลัวมีอะไรเหรอๆ >__<’’กอดแน่นพร้อมมองซ้ายขวาเพราะคิดว่าคงมีอะไรที่ทำให้แมวตัวน้อยร้องและดิ้นไม่หยุด

‘’ตัวเงินไม่ต้องกลัวนะ!!มีเค้าอยู่นี่แล้ว ไม่เป็นไรนะตัวเงินจะปลอดภัย!’’

ง๊าวววว

‘’อ่าใช่ๆตัวเงินร้องแบบนั้นเพราะเชื่อใจเราสินะ?’’ปากอิ่มยิ้มเข้าหากันเมื่อพูดและเชื่อคำพูดตัวเองเป็นตุเป็นตะ แต่แมวน้อยก็ยังคงดิ้นและร้องดังขึ้นเรื่อยๆไม่หยุดจนเริ่มทำให้ใบหน้าสวยงองุ้มเข้ากัน เป็นอะไรเนี้ย?

‘’ตัวเงินเป็นอะไร!!’’กอดแน่นและแน่นขึ้น 

‘’ตัวเงิน ตัวเงิน ตัวเงิ..!!!!’’

เมี๊ยว ววว…

พลันเสียงร้องมากมายก็หยุดลงคล้ายกับมีคนมากดปุ่มปิดสวิชเครื่องเล่นเสียง พร้อมเจ้าแมวตัวน้อยที่หยุดดิ้นและหยุดทำหน้าฟิน 
แตกต่างกับหน้าของคนเจ้าของตักที่ทำหน้าคล้ายกับเจอผี ตัวของเขาแข็งทื่อพร้อมค่อยๆเคลื่อนหน้าลงมองตักตนเองที่รู้สึกถึงสัมผัสชื้นแฉะ ก่อนที่ตาน้อยจะค่อยๆเบิกขึ้นและขึ้นมากขึ้นอีกเรื่อยๆเมื่อรู้สาเหตุที่เจ้าแมวตัวน้อยดิ้นและร้องไม่หยุด

ใช่ หากตัวเงินพูดได้มันคงจะบอกว่า ไม่ มันไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นมันเพียงแค่ปวดฉี่และต้องการให้อีกคนปล่อยมันลงซะทีมันจะได้ไปฉี่ดีๆไม่งั้นคงมีการปล่อยลงตักให้อีกคนกรีดร้องเล่นแน่ๆ…

แต่เมื่ออีกคนไม่เข้าใจและมันทนไม่ไหว มัน…ก็เป็นอย่างที่เห็น

‘’อะ ..อะ…’’ ปากคนตัวน้อยที่ตอนนี้ทั้งสั่นและมือไม้ที่เคลื่อนไปมาอย่างไม่รู้ทิศ และสายตาที่มองหน้าเจ้าแมวตัวน้อยที่เพียงสบตากับเจ้าของดวงตากลมกวางที่ตอนนี้เหลือกขึ้นเรื่อยๆ … และสิ่งสุดท้ายที่ตัวเงินรับรู้ได้คือ 

‘’อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!’’

ฟิ้ววววว ตุ้บบ!

และมันก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย ………. 









‘’ฮึกๆเกลียด เราเกลียดตัวเงินแล้ววว แมวบ้า!!อ๊ากกก’’

‘’นายน้อยใจเย็นๆค่ะ ยังไงก็อาบน้ำแล้วมันไม่มีอะไรแล้วละค่ะ’’

‘’ฮึ ชินดี้ก็พูดได้สิชินดี้ไม่ได้โดนแมวฉี่ราดใส่แบบนายน้อยนี้!’’

‘’อะเอ่อ คือ…’’

‘’เกลียดๆๆฮืออ เกลียดดด เราเกลียดตัวเงิ๊นนนนนน!! เราจะไม่มีทางที่จะกลับไปบอกว่าชอบได้อีกแล้ว!!ไม่ ไม่มีทาง!’’

ตึง!

‘’นายน้อยเป็นอะไรครับ!!’’เสียงเปิดประตูดังตึง!ก่อนจะปรากฏร่างสูงของเซฮุนที่พึ่งกลับมาจากทำธุระกับพ่อตนแล้วสาวใช้เรียกให้ขึ้นมาหานายน้อยของบ้าน 

‘’ฮึกๆ เซฮุนไปไหนม๊า!!TOT’’

‘’ปะ..ไปทำธุระกับพ่อมาครับ’’ร่างสูงผงะเมื่อเจอใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาของลู่หานที่หันมาหาเขา ปากน้อยเบ้ก่อนจะส่งสายตาให้สาวใช้ทุกคนออกไปซึ่งพวกเธอก็ออกไปแต่โดยดี

‘’ทำธุระอะไร!’’ ถามต่อเมื่อเห็นตอนนี้ทั้งห้องเหลือแค่ตนกับบอดี้การ์ดคนหล่อ

‘’ไปซื้อแมวครับ’’

‘’ห้ะเห๊!? o___O’’

‘’ครับ?’’

‘’เซฮุนซื้อแมวทำไม!’’ว่าพร้อมชันตัวลุกออกมาจากเตียงเดินเข้ามาหาคนตัวสูงพร้อมตาที่เบิกใส่

‘’คือ..ก็จะเอามาเลี้ยงน่ะครับ’’

‘’เลี้ยงทำไม อ๊ะ หรือว่าเซฮุนนาชอบเหรอO__O’’

‘’อ่า ก็ประมาณนั้นครับ’’

‘’เซฮุนนาชอบหรือรัก!!’’

‘’ครับ?’’ขมวดคิ้วมุ่นอย่างไม่เข้าใจที่อยู่ดีๆก็มาโดนถามถึงสิ่งที่ไม่เหมาะกับเขาเสียเท่าไหร่

อ่าใช่ เซฮุนชอบแมว…ไม่สิ รัก โอ้ ไม่ หลงเลยล่ะ …
‘’ก็…คงจะหลงเลยละมั้งครับ?’’ตอบตามความจริง ซึ่งปฏิกิริยาของนายน้อยก็ยิ่งสร้างความประหลาดใจให้แก่เขาเรื่อยๆ นายน้อยของบ้านนี่มีหลายหน้าและเปลี่ยนได้เร็วดีจริงๆ =__= 

‘’อะๆ=[]=’’

‘’ทำไมหรือครับ?หรือว่านายน้อยไม่ชอบ?’’

‘’โอ๊ะ!=[]=!!’’

‘’?’’

‘’อ๊ะโอ้ ม๊ายยม่ายยย นายน้อยชอบแมวมากๆ ชอบม๊ากก เลยตะหาก!!!!’’

‘’เหรอครับ’’
‘’อื้อๆนี้ ก็เลี้ยงไว้ตัวนึงนะ!!เซฮุนจะดูไหมละ!!!’’เอ่ยพร้อมชี้โบ๊ชี้เบ๊ไปเมื่อเห็นอีกคนทำท่าเหมือนจะไม่เชื่อ 

‘’อ่า แล้วแต่นายน้อยเลยครับ’’

‘’อื้อๆๆ’’

‘’แล้วแมวนายน้อยชื่ออะไรเหรอครับ?’’

‘’อ๋อ ชื่อตัวเงิน!!!’’

‘’-____-?’’

‘’*-*’’

อื้มมมม ….

‘’…อ่อครับ ’’










‘’นายน้อยครับ’’

‘’หื้อ?’’

‘’นายน้อยเป็นอะไรรึเปล่าครับ’’

‘’เอ๋ เปล่านี่’’
‘’เหรอครับ ….แต่ไอ้การที่นายน้อยไปยินชิดกับผนังแบบนั้นจนแทบจะหลอมร่างรวมกับมันได้อยู่แล้วคืออะไรเหรอครับ’’

‘’=___=; ฮะๆ’’

เซฮุนมองการกระทำของนายน้อยของตนอย่างไม่เข้าใจ ในขณะที่มือหนาก็คอยลูบหัวของเจ้าตัวเงินแมวของนายของมันที่ดันไปยืนชิดกับผนังเช่นนั้นโดยไม่ยอมเข้ามาใกล้แมวตัวเองเลยแม้แต่นิดเดียว ไม่ให้เขาห่วงอาการของนายน้อยก็กระไรอยู่=___=

‘’ไม่มาเล่นกับตัวเงินเหรอครับ’’

‘’ไม่หรอก!!’’

‘’ทำไมล่ะครับ’’

‘’ก..ก็ก่อนที่เซฮุนจะมานายน้อยเล่นกะคุณตัวเงินไปเรียบร้อยแล้วล่ะ เพราะงั้นตอนนี้นายน้อยจะให้อิสระกะเซฮุนเล่นกับตัวเงินให้เต็มที่เลยนะ นายน้อยจะไม่กวนเลย!’’

แต่ระวังมันฉี่ใส่ด้วยนะเซฮุนนา T___T 

‘’ถ้าแบบนั้นมาเป็นไรแล้วล่ะครับ ผมจะไปแล้ว’’

‘’เอ้ะ ไปไหน-0-’’

‘’จะไปซื้อแมวมาเป็นของตัวเองบ้างน่ะครับ’’

‘’ห๊า งั้นนายน้อยไปด้วย!!!’’







กริ๊งงงง~

เสียงกระดิ่งดังขึ้นเมื่อมีลูกค้าเข้ามาในร้านสีชมพูหวานแหววที่รอบๆมีแมวเต็มไปหมด
นั่นก็แมว นี้ก็แมว โน่นก็แมว โอ้ ดีนะนายน้อยไม่ใช่แมว!!

ไม่งั้นคงมีแต่แมว และก็แมว …. (เล่นมุกอะไร ถถถ)

‘’สวัสดีค่ะ’’พนักงานหนุ่มเอ่ยทักพร้อมพนักงานสาวข้างๆที่ยิ้ม 

งื้ออ พนักงานอัลไลหล่อจุงเบยยยย *v*

‘’ผมมาเอาตัวแมวที่จองไว้น่ะครับ’’ ร่างสูงของเซฮุนเอยขึ้นพร้อมยิ้มบางๆให้พนักงานหญิงชายที่พนักหน้ารับและเดินไปหยิบลูกแมวตัวหนึ่งออกมา

จะว่าไปแล้วว ถ้าคุณเซฮุนจะเลี้ยงแมวเนี้ย บอกนายน้อยก็ได้นะ นายน้อยจะได้เป็นแมวให้
เป็นได้น้า อิอิ โถ่ววว พึ่งมาคิดออกตอนนี้แย่จังงง~ 

‘’นี่ค่ะ’’

‘’ขอบคุณครับ’’เอ่ยพร้อมรับกรงขนาดพอดีที่ด้านใส่แมวน้อยที่น่าตาน่ารักเอาไว้ และยืนเงินให้พนักงาน ก่อนจะหันมาหาคนตัวน้อยที่เหมือนกำลังจะคิดอะไรอยู่ถึงมองเขาแปลกๆอยู่ ..

‘’นายน้อยมองผมทำไมครับ’’ คนตัวน้อยสะดุ้งเมื่อโดนจับได้ก่อนจะยิ้มแหยๆให้ แหมๆจะให้บอกว่า ‘กำลังคิดว่าจะเป็นแมวให้เซฮุนอยู่ไงล่ะ’ ก็คงไม่ได้น่ะนะ 

‘’อ๋อ นายน้อยกำลังจะถามว่าเซฮุนตั้งชื่อให้แมวตัวนี้รึยังน่ะ - v -’’

‘’อ๋อ ยังครับ’’
‘’งั้นนายน้อยจะตั้งให้มันนะ!!*0*’’

‘’คะ..ครับ?- -;’’ 

เซฮุนกำลังรู้สึกถึงลางแปลกๆจากรังสีจากตัวนายน้อยตรงหน้า …

‘’นะ!!*w*’’

‘’อ่า ครับ ชื่ออะไรล่ะ?’’

‘’ชื่อตัวทอง!!!!!!!!!’’

เอากะเขาสิ ………………….




 

ตอนนี้มีดราม่าเยอะมาก
ไรท์อยากบอกว่าเราควรคิดดีๆว่า
เราควรทำยังไง เค้ามีความสุขเราก็ควรมีความสุข
ทุกอย่างจะดีขึ้น ขอแค่อย่าปล่อยมือกัน.
ป.ล ไม่เม้นไม่อัพแล้วนะคะ เหนื่อยเหมือนกัน 
 

(c)  Chess theme />