[HUNHAN] นายน้อย[งดอัพชั่วคราว]

ลำดับตอนที่ #1 : นายน้อย :: 01

01

 :: นายน้อยเสี่ยวลู่ ::

ฟึ่บ …

นิ้วเรียวสวยที่กรีดกรายไปตามเสื้อผ้าทั้งหลายที่ถูกจัดเป็นระเบียบเรียบร้อยก่อนจะบรรจงเลือกเสื้อเชิ้ตขาวตัวสวยออกมาที่ซื้อมาแพงเสียเหลือเกินทั้งๆที่ก็ไม่ได้ต่างอะไรมากมายจากที่อื่นหรอกแต่ระดับคุณหนู เสี่ยวลู่หาน  หรือที่ทุกคนรู้จักกันในนาม ‘นายน้อย’ ที่มีชื่อเสียงมากมาย ในความเรื่องมาก ร้าย หยิ่ง หรืออะไรก็ตามหากแต่ด้วยความที่เจ้าตัวไม่แคร์อะไรและมั่นใจในดวงหน้าตนเองเป็นอย่างมากจึงเรียกรอยยิ้มมุมปากขึ้นมาริมฝีปากสวยขึ้นมาเมื่อตากลมนั่นเหลือบไปเห็นตัวเองในกระจก เส้นผมสีสว่างที่ดูนุ่มลื่นมือโดนเจ้าตัวยกมือขึ้นไปจัดเล็กน้อยให้ดูเข้าที่เข้าทางกว่าเดิม พร้อมเลื่อนสายตาพินิจมองใบหน้าตนในกระจก หึ …

กระจกเอ๋ยบอกข้าเถิดใครงามเลิศในปฐพีนี้ ……

ไม่บอกก็รู้ มีอยู่คนเดียวหน้ากระจกก็ต้อง

ท่านนายน้อยเสี่ยวลู่น่ะสิ ~

คิกกก~

หัวเราะให้กับตัวเองในกระจกพร้อมแต่งกายให้เรียบร้อยก่อนจะเดินออกมามาดนางพญา

‘’อรุณสวัสดิ์ครับ/ค่ะ นายน้อย’’ พยักหน้าให้คนพวกนั้นเบาๆก่อนจะกรีดยิ้มและเดินเข้าไปหาพ่อบ้านคนสนิท

‘’อรุณสวัสดิ์ครับนายน้อย’’

‘’อรุณสวัสดิ์คุณพ่อบ้านจินรองเท้าผมล่ะ’’พ่อบ้านจินโค้งเล็กน้อยก่อนจะตบมือเป็นจังหวะเบาๆไม่นานสาวใช้จำนวนสิบกว่าคนก็มายืนตรงหน้าคุณนายน้อยพร้อมชูรองเท้าที่คุณนายหัวพึ่งจะซื้อมาทีเดียวสิบกว่าคู่ในวันเดียวอย่างน่าอัศจรรย์ใจ ดวงตากลมโตทอแสงความพึงพอใจกับเช้าที่แสนจะเพอร์เฟกซ์ก่อนจะค่อยๆเลื่อนสายตามองรองเท้าแต่ละข้างก่อนที่คิ้วขมวดจะค่อยๆขมวดเป็นปมเมื่อเลื่อนสายตาไปเจอรองเท้าที่อยู่ในมือสาวใช้คนนึงเข้า

‘’อะไร!นี่มันรองเท้าคู่ที่ฉันซื้อมานานแล้วนะ!!บอกกี่ครั้งแล้วว่าเวลาเอารองเท้ามาให้ฉันเลือกจะต้องไม่ซ้ำกันต้องเป็นคู่ใหม่เท่านั้น!!!’’

‘’อ้ะ ดิฉันขอโทษค่ะ’’

‘’เธอชื่ออะไร!’’

‘’เอ่อ ซันอินค่ะ’’

‘’หึ ซันอิน….’’เอ่ยเสียงยานค้างพร้อมรอยยิ้มร้ายจุดขึ้นที่ริมฝีปากสวยก่อนสายตาจะจ้องมองใบหน้าสาวใช้ผู้น่าสงสารอย่างมาดร้ายพร้อมเอ่ยถ้อยคำทีเหมือนฟ้าผ่าลงกลางหัวของนาง

‘’ฉันไล่เธอออก!!!’’

‘’ม ไม่นะคะ! นายน้อยอย่าไล่ฉันเลยนะคะ TOTดิฉันจะปรับปรุงค่ะ ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะขอโอกาสให้ฉันด้วยนะคะนายน้อย’’ก้มหัวปลกๆหลายรอบพร้อมเสียงขงเจ้าหล่อนที่พร้อมจะร้องไห้อยู่รอมร่อหากแต่เหมือนเสียงนั้นจะดังเข้าหูร่างของนายน้อยของบ้านแบบหูซ้ายทะลุหูขวาเสียมากกว่า

‘’ก็จะไล่ออกอะ ทำไม’’ยิ้มเยาะก่อนจะเชิดหน้าขึ้นและเดินเชิดออกจากตัวบ้านหลังจากเลือกรองเท้าคู่ใหม่แสนกิ๊บเก๊เสร็จ โดยทิ้งเสียงร้องไห้โฮของหญิงสาวผู้โชคร้ายไว้เบื้องหลัง

นายน้อยคนนี้นะได้ชื่อว่าเอาแต่ใจแบบสุดๆ ปรี๊ดโครตง่ายยังกะคุณโรสของนายตะวันมาเองเผลอๆมากกว่าเสียด้วยซ้ำ สวยหยิ่งมาแบบครบเซ็ทเพราะคุณนายน้อยบอกว่าไม่ได้ดูดีแล้วหยิ่งแต่ทั้งหยิ่งและหน้าตาดีต่างหากล่ะ คิก~ ความร้ายน่ะอย่าพูดถึงดีกว่า……

เพราะร่ายสามวันสามคืนคงไม่หมดหรอก :)

‘’นายน้อยมาแล้วววว~’’ร่างบางที่เดินเข้ามาหาเพื่อนรักทั้งสองที่มีดีกรีสวยร้ายไม่แพ้กันเสียเท่าไหร่ยิ้มหวานทักทายแทนคำพูดเพื่อนรักทั้งสองก่อนจะหย่นก้นที่เจ้าตัวคิดว่ามีค่าเสียเหลือเกินของตนลงเก้าอี้นวมตัวสวยในร้านกาแฟแสนหรูหราแบบราคาต้องหมื่นขึ้นไม่งั้นนายน้อยคนนี้น่ะไม่เข้าหรอกนะ~

‘’ไง’’

‘’นายน้อยวันนี้อะเราไปเจอหนุ่มสองคนมาหล่อม้ากมากกก>___<’’

‘’ใช่ๆนายน้อยหล่อมากกกก สเปคบยอนคนนี้เลยล่ะ~’’เสียงของบยอนแบคฮยอนและคยองซู คุณหนูทั้งสองเอ่ยเม้าท์กับนายน้อยที่เจ้าตัวได้แต่หัวเราะเบาๆ

‘’แล้วไม่จีบละระดับพวกนาย แล้วเมื่อไหร่จะเรียกเราว่าลู่หานซะทีเรียกนายน้อยๆอยู่นั่นเป็นคนใช้เราเหรอ’’เอ่ยเตือนเพื่อนรักทั้งสองที่เรียกตนแบบนั้นทุกทีที่เจอหน้ากัน

‘’โถ่ ทุกคนเขาเรียกนายว่านายน้อยทั้งนั้นแหละคุณหนูเสี่ยวลู่ผู้ร้ายกาจ!’’จบประโยคของคยองซู ทั้งแบคฮยอนกับคยองซูก็พร้อมใจกันหัวเราะเสียงดังพรืดจนลู่หานต้องเบะปาก

‘’ก็เข้าเรื่องต่อสิหนุ่มน้อยสองคนนั้นน่ะปล่อยไปได้ยังไงล่ะ’’แบคฮยอนหันมาสบตาคยองซูพร้อมกันโดยไมได้บอกหากแต่ส่งสายตาอย่างเข้าใจกัน

‘’เราว่านะนายน้อยต้องตกใจแน่ๆถ้าเราพูดอะ’’

‘’หื้อ อะไรอะซักตื่นเต้นแล้วสิ’’

‘’ก็หนุ่มสองคนนั้นน่ะหล่อถูกใจมากๆเลยล่ะ….’’แบคฮยอน

‘’เกือบจะเข้าไปตีสนิทแล้วด้วย….’’คยองซู

‘’’แต่……’’

‘’’?’’

‘’สองคนนั้นน่ะเป็นแฟนกัน!!!’’

เคร้งง

พรืดดด

ลู่หานหลุดขำทันทีที่สองคนนั้นพูดจบพร้อมยู่ปากมองลู่หานที่หัวเราะแทบจะขาดใจตาย

‘’นายน้อยอะ มันเป็นอะไรที่แย่มากๆๆๆๆๆเลยนะ!’’

‘’เข้าใจอยู่อะนะ หืมม งั้นคืนนี้ไปหาหนุ่มมาดามใจกันไหมละ’’ตอบพร้อมจ้องหน้าเพื่อนทั้งสองด้วยแววตาขี้เล่นทั้งสามมองหน้ากันสักพักก่อนจะอมยิ้มออกมา

‘’เอาดิ!!’’

09.36 AM.

หาวววว~

‘’งืมมม +_____=’’นายน้อยของบ้านเดินงัวเงียลงมาจากห้องตนเองเท้าน้อยก้าวเดินลงบรรใดอย่างเหม่อลอย สติที่มีตอนนี้อยู่ที่ 31% เท่านั้น เพราะเมื่อคืนน่ะปาร์ตี้กับพวกคยองจนดึกดื่นกลับบ้านก็ล่อไปตีสองกว่าๆแต่เรื่องพวกนี้ก็เป็นเรื่องที่ปกติสำหรับเสี่ยวลู่หานอยู่แล้วละ เพราะถ้ามีปาร์ตี้หรูๆเพลงมันส์ๆละก็ ขอแค่เรียก~  

กึก

เท้าน้อยหยุดลงที่บรรใดสามขั้นสุดท้ายเมื่อเห็นร่างสูงชะลูดของใครบางคนกำลังยืนหันหลังคุยกับพ่อบ้านจินคนสนิทของตนอยู่ ตาน้อยหรี่มองพิจารณาด้านหลังของคนคนนี้ ไหล่กว้างน่าซบ รูปร่างผอมบางนั่นทำให้ร่างน้อยหมั่นไส้เสียจนต้องเบ้ปากออกมาอย่างเสียมิได้ 

บังอาจมีรูปร่างที่ดีกว่านายน้อยคนนี้ได้ยังไงกันนะ L!

‘’นั่นไง นายน้อยมาพอดี’’ เสียงคุณลุงจินเอ่ยบอกคนที่หันหลังให้เขาอยู่ร่างน้อยรีบตั้งท่ากอดอกพร้อมพยายามทำตาที่แสนปรือและหนักของตนให้ดูขึงขังและดูเป็นนางพญาให้มากที่สุดแต่ก็ต้องยืนนิ่งไปเมื่อสายตาปะทะเข้ากับสายตาคมกริบนั่น

โอ้ววววววววววววว!!

เส้นผมสีอ่อนสวยพร้อมถูกเซ็ทขึ้นโชว์ผมที่ไถข้างนั่น นัยต์ตาสีอ่อนหากแต่กลับนิ่งดูน่าค้นหา จมูกโด่งพร้อมริมฝีปากสีสวย และยังผิวพรรณที่ขาวแสนขาวและดูดีนั่นอีก

กรี๊ดดดดดดดดดดด หัวใจนายน้อยคนนี้สั่นไหวอย่างแรงงงงงงงงงง>___<!!!!

‘’สวัสดีครับนายน้อย….’’

‘’*0*(เสียงแหบมากแกรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร กรี๊ดดดดดด)’’

‘’ผมจะมาเป็นพ่อบ้านช่วยพ่อของผมนะครับ’’

ขวับ!

หันไปมองลุงจินทันที ลุงจินมีลูก!!เป็นผู้ชาย!!หล่อด้วย!!ทำไมไม่ยอมบอกนายน้อยนะ!!!

เงินเดือนเดือนนี้นายน้อยคนนี้จะหักไปครึ่งเลย! - ^ -

‘’ช่วยรับผมเข้าที่ทำงานด้วยได้ไหมครับ’’

‘’ด …ได้สิ *-* (จะมาเป็นมากกว่านี้ยังได้เลยนายน้อยยอมมมมมมมมมมมมมม)’’

‘’ขอบคุณครับนายน้อย’’

‘’….’’

‘’ผมชื่อ โอ เซฮุนนะครับนายน้อย J’’

คนนี้แหละ ใช่เลย ปิ๊งเลย มันเป็นของนายน้อยในอนาคต!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

หม่อมแม่ นายน้อยจะเอาคนเน้วววววววววววววววววววววววววว!!>[]<

(c)                      Chess theme