ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ลำดับตอนที่ 2
"ฝนมาแล้ว"หนึ่งในเพื่อนฝนตะโกนขึ้น
"แกจะตะโกนทำไม กลัวคนอื่นไม่รู้รึไงว่าฉันมา"
"เออๆ ไม่พูดก็ได้ อืม...ฝนเห็นกอล์ฟบอกว่าให้ไปหา"
"อืม เอาไว้พักแล้วค่อยไปก็แล้วกัน"
ฝนแทบจะไม่ได้ฟังที่ครูสอนเลย เพราะมัวแต่สลึมสลือจากความง่วงที่ยังตกค้าง(ไม่มีอะไรจะเขียนแล้วเหรอยัยคนเขียน)ตั้งแต่เมื่อคืน
อีกใจหนึ่งก็สงสัยเล็กๆ ว่านายคนนั้นจะพูดอะไรกับเธอ
"อืมกอล์ฟเรียกเรามา มีอะไรรึเปล่า"
"มีสิ แต่ฝนต้องสัญญานะว่าจะไม่โกรธถ้าเราบอกไป"
"อืม"
'แล้วเรื่องอะไรนะที่จะทำให้เค้ากลัวฉันโกรธได้ขนาดนี้ ปกติมีอะไรก็พูดเลยนี่นา'
"ร่ะ...เรา เราเลิกกันเถอะ"กอล์ฟกัดฟันเพื่อพูดคำนั้นออกมา
คำๆนั้นทำให้น้ำตาของฝนเริ่มคลอเล็กน้อย
"ทะ ทำไม ล่ะกอล์ฟ"ฝนพูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว
ยังไม่ทันรู้คำตอบ กอล์ฟก็เดินจากไปเสียก่อน แม้ว่าอยากจะก้าวเท้าเพื่อตามไปเอาคำตอบแต่ก็หามีแรงแม้แต่น้อยไม่
คนที่พึ่งถูกบอกเลิกก็ทำได้แค่ยืนอยู่ที่เดิมพร้อมกับนำตาและคำถามที่ยังวนเวียนอยู่ในใจ"ทำไม"
"เฮ้ย ฝนไม่ไปกินข้าวเหรอ"
"ไม่เป็นไรหรอกยังไม่หิว มดไปกินเหอะ"
"แกจะตะโกนทำไม กลัวคนอื่นไม่รู้รึไงว่าฉันมา"
"เออๆ ไม่พูดก็ได้ อืม...ฝนเห็นกอล์ฟบอกว่าให้ไปหา"
"อืม เอาไว้พักแล้วค่อยไปก็แล้วกัน"
ฝนแทบจะไม่ได้ฟังที่ครูสอนเลย เพราะมัวแต่สลึมสลือจากความง่วงที่ยังตกค้าง(ไม่มีอะไรจะเขียนแล้วเหรอยัยคนเขียน)ตั้งแต่เมื่อคืน
อีกใจหนึ่งก็สงสัยเล็กๆ ว่านายคนนั้นจะพูดอะไรกับเธอ
"อืมกอล์ฟเรียกเรามา มีอะไรรึเปล่า"
"มีสิ แต่ฝนต้องสัญญานะว่าจะไม่โกรธถ้าเราบอกไป"
"อืม"
'แล้วเรื่องอะไรนะที่จะทำให้เค้ากลัวฉันโกรธได้ขนาดนี้ ปกติมีอะไรก็พูดเลยนี่นา'
"ร่ะ...เรา เราเลิกกันเถอะ"กอล์ฟกัดฟันเพื่อพูดคำนั้นออกมา
คำๆนั้นทำให้น้ำตาของฝนเริ่มคลอเล็กน้อย
"ทะ ทำไม ล่ะกอล์ฟ"ฝนพูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว
ยังไม่ทันรู้คำตอบ กอล์ฟก็เดินจากไปเสียก่อน แม้ว่าอยากจะก้าวเท้าเพื่อตามไปเอาคำตอบแต่ก็หามีแรงแม้แต่น้อยไม่
คนที่พึ่งถูกบอกเลิกก็ทำได้แค่ยืนอยู่ที่เดิมพร้อมกับนำตาและคำถามที่ยังวนเวียนอยู่ในใจ"ทำไม"
"เฮ้ย ฝนไม่ไปกินข้าวเหรอ"
"ไม่เป็นไรหรอกยังไม่หิว มดไปกินเหอะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น